De film Mortal Engines brengt enkele grote wijzigingen aan in het bronboek waarop het is gebaseerd. Mortal Engines van Phillip Reeve werd gepubliceerd in 2001, met drie vervolgfilms tussen 2003 en 2006. In 2008 kocht Peter Jackson de rechten om een film te maken, een film die eind december eindelijk op het grote scherm verschijnt, geregisseerd door Christian Rivers. De film die Jackson nu produceert, is in het afgelopen decennium veel geëvolueerd, hoewel de meest verrassende veranderingen wellicht in het algemeen de bron zijn.
Toen Screen Rant de set Mortal Engines bezocht, spraken we met de cast en crew en leerden we hoe verschillend de twee verhalen zijn. Sprekend tegen Jackson, die als schrijver en producent fungeert, zei hij: "er zijn kleine subtiele dingen die we doen die ons zullen helpen in de ander te stromen", hoewel duidelijk werd gemaakt dat ze de zegen van de auteur hadden.
Gerelateerd: Mortal Engines Has Hobbit, Jurassic World Easter Eggs & More
Uit wat we op de set hebben gezien, is het duidelijk dat Mortal Engines behoorlijk is aangepast in aanpassing. De volledige impact van de veranderingen zal duidelijk worden wanneer de film wordt uitgebracht, maar voor nu zijn hier de meest verrassende afwijkingen van de roman.
Het plot van de dodelijke motoren is minder episodisch
De meeste veranderingen van Mortal Engine worden gedaan met één duidelijk doel: het verhaal geschikt maken voor een film. Hoewel de plot van Reeve zeker spannend is en de wereld die hij echt uniek heeft uitgevonden, is het nogal afleverend van aard, wat betekent dat die toekomst naar het grote scherm moet worden overgebracht voor een film van twee uur (de exacte lengte die de productie beoogt, per producent Phillipa Boyens) en dus verschillende elementen worden volledig gesneden, terwijl andere aspecten op een manier worden gekoppeld die ze aanvankelijk niet waren.
Het opruiende incident van de film is gestroomlijnd om dingen in beweging te houden, Tumbridge Wheels, de piratenstad waarin helden Tom (Robert Sheehan) en Hester (Hera Hilmar) zich voor het eerst bevinden, is vrijwel volledig afwezig en de introductie van de badass Anna Fang (Jihae) is aanzienlijk meer actievolle. Er is veel meer zonder twijfel, maar wat er op de set werd besproken, is dit wat opvalt.
Mortal Engines: The Movie Has An Aerial Battle
Hoewel de rollende steden het grote verkoopargument van Mortal Engines zijn, is het meest opwindende eigenlijk de vliegmachines: kleine, door ballon aangedreven vaartuigen die door de lucht van de toekomst vliegen tussen steden en hun eigen, op lucht gebaseerde schuilplaatsen. Hun spektakel is zeker overgebracht voor de film. In feite is hun rol toegenomen.
Er is een belangrijk groot actiestuk met een lucht-grondgevecht dat op geen enkel punt in het boek plaatsvindt. Net als de narratieve inkorting is dit een echt product van filmaanpassing; terwijl de derde act van Mortal Engines zeker spannend is om te lezen, voegt dit wat extra visuele flair toe (en, gebaseerd op concept art, kan het de opvallende reeks van de film zijn).
De leads van de dodelijke motoren zijn ouder om meer op Star Wars te lijken
Een ding dat direct opvalt aan de geassembleerde cast, is dat ze allemaal ouder zijn dan hun boektegenhangers: begin tot midden twintig, vergeleken met de midden-tieners van de gedrukte versies. Dit is natuurlijk niet verwonderlijk voor een grote budgetfilm - oudere acteurs zijn meer ervaren en het publiek is geconditioneerd voor twintigers die tieners spelen - maar het heeft een groter doel dan dat op Mortal Engines.
Net als Game of Thrones ervoor, besloten de schrijvers de personages expliciet met ongeveer vijf jaar te verouderen. Dit maakt veel verhaalaspecten gemakkelijker te verkopen en hielp de film meer in lijn te staan met Star Wars, een belangrijke invloed op de aanpassing.
De personages zien er heel anders uit - vooral Hester
Een van de meest opvallende keuzes in Mortal Engines, het boek, is om de belangrijkste liefdesbelangen fysiek misvormd te maken. Reeve beschrijft Hester als een gigantische wond over haar gezicht, een vreselijke, eeuwige herinnering aan haar donkere verleden. In de filmversie zijn de dingen echter sterk afgezwakt: Hera Hilmar vertoont slechts een heel klein gezichtslitteken dat nog steeds merkbaar is, maar nauwelijks dezelfde misvorming. Het primaire doel, volgens Hilmar, was om haar uitvoering vrij te maken: "het was uiteindelijk dat we dit soort midden [tussen het boek en niets] vonden, dus ik denk dat ik mezelf op dezelfde manier kon uiten."
Gerelateerd: dodelijke motoren willen praktischer zijn dan digitaal
Hester is niet het enige personage dat er duidelijk anders uitziet dan hoe ze worden beschreven. Katherine Valentine (Leila George), de dochter van Hugo Weaving's Head Historian, is blond in tegenstelling tot haar opvallende gitzwarte haar, terwijl pit-worker Bevis Pod (Ronan Rafferty) er niet alleen veel meer filmster uitziet, zijn haar is zwart met grijze vlekken, in plaats van kaal.
Valentine is een meer en meer schurk
De grootste naam in Mortal Engines is Hugo Weaving, die de hoofdhistoricus van Londen speelt, Thaddeus Valentine. In het boek wordt Valentine gepresenteerd als zwaar conflicterend en onder de duim van de maniakale burgemeester van de stad. Op basis van wat er is gezien van het personage uit de trailer, zal de film echter veel meer naar voren komen als een belangrijke tegenstander.
Uit de set wisten we dat Lord Mayor Magnus Crome een aanzienlijk kleinere rol had, en hoewel details over de boog van Valentine stil werden gehouden, lijkt het erop dat de filmmakers hem in een heel nieuwe richting hebben gebracht.
De Minions vervangen Mickey & Goofy
Deze is misschien geen grote plotinvloed, maar het zal zeker opvallen of je het boek Mortal Engines hebt gelezen of niet. In het Londense museum waar Tom zijn dagen doorbrengt, is een plint gewijd aan de "Deities of Lost America". Deze pictogrammen? De Minions. Dit Illumination Easter Egg is onderdeel van de inspanningen van Mortal Engines om de toekomst na de dystopie te contextualiseren, met kennis gebroken en ondergewaardeerd.
De Steampunk-verbuigingen uit het boek worden afgezwakt
Als er een belangrijke manier is om de benadering van de productie van het aanpassen van Mortal Engines samen te vatten, is het dat het geen steampunk is. Dit werd herhaald door verschillende mensen tijdens ons bezoek en is waarschijnlijk de belangrijkste esthetische afhaalmaaltijd uit de voltooide film.
Elementen - zoals de cyborg Shrike (gespeeld door Stephen Lang) of Scuttlebutt (een kakkerlak-achtige micro-stad) - zijn zeker duidelijk in de Steampunk Ballpark, maar veel van de ontwerpen en hoe het heden en verleden hebben samengesmolten.
![[SPOILER] 's Death In The Walking Dead Comics kunnen een enorme fout blijken te zijn](https://images.celebritybriefs.com/img/sr-originals/0/spoilerquots-death-walking-dead-comics-may-prove-be-huge-mistake.jpg "[SPOILER] 's Death In The Walking Dead Comics kunnen een enorme fout blijken te zijn")
