De langverwachte (om alle verkeerde redenen) Oscars van 2019 zijn voorbij, en het is eerlijk om te zeggen dat de ceremonie geen tekort aan opmerkelijke momenten bevatte, goed, slecht en / of grappig. Dat is niet verwonderlijk gezien de hoeveelheid controverse rondom de awards aan alle kanten. De openbare capriolen van de Academie met betrekking tot het formaat van de show in combinatie met de verdeelde nominaties ontvangen door films als Bohemian Rhapsody en Green Book zorgden voor een uitzending die zeker hoge hoogtepunten, lage dieptepunten en, hopelijk, wat humor zou hebben om alles in balans te brengen. En het stelde niet teleur.
De snelvuurceremonie kenmerkte overstuur overwinningen, verwarrende verliezen, momenten van politieke insinuaties (en regelrechte oproepen tot actie) en humor die voor het grootste deel echt goed landde. De winnaars en snubs waren allebei spannend en verdeeld, en het gebrek aan een gastheer onthulde uiteindelijk dat de Oscars waarschijnlijk beter af zijn zonder een.
2019 was een bannerjaar voor de Academie, in voor- en tegenspoed, en de Oscars weerspiegelden dat. Hier is een overzicht van de beste, grappigste en meest ongemakkelijke momenten tijdens de emotioneel verwarrende prijsuitreiking van dit jaar.
- Deze pagina: The Best Moments From The Oscars 2019 Ceremony
- Pagina 2: The Awkward & Worst Moments From The Oscars 2019 Ceremony
Best: Amy Poehler, Maya Rudolph en Tina Fey Host voor 2, 5 minuten
De Oscars liepen dit jaar zonder gastheer, maar de afwezigheid van één was niet opvallend. Een deel daarvan had te maken met hoeveel effectievere dingen zonder één liepen, en een deel had te maken met een korte moordenaarsopening geleverd door komediegodinnen Amy Poehler, Maya Rudolph en Tina Fey. Na te hebben bevestigd dat er geen gastheer zou zijn, lanceerde het trio een aantal one-liners die de genomineerden voor Best Picture beschrijven en gooide het zelfs in een Fyre Festival-referentie. Het was een strakkere, leukere inleiding tot de show dan we ooit hebben gezien in de afgelopen jaren, en het was binnen drie minuten klaar, hopelijk aan de Academie bewijzen dat "kort" en "onderhoudend" elkaar niet uitsluiten.
Best: Melissa McCarthy en Brian Tyree Henry zijn best gekleed
Atlanta-ster Brian Tyree-Henry en genomineerde beste actrice voor Kun je me ooit vergeven? Melissa McCarthy reikte de prijs voor het beste kostuumontwerp uit en ze namen het duidelijk serieus. Het duo kleedde zich in hilarisch overdreven uitvoeringen van de garderobe van Olivia Colman uit The Favourite (compleet met overvloedige huisdierenkonijnen) en New Orleans / Elizabethaanse Engelse mash-upvertaling van Mary Poppins. Nadat het applaus en het gelach afnamen, lanceerde Tyree een intro met een recht gezicht van deze categorie, terwijl een stoïcijnse McCarthy een handpop met konijnen animeerde. Het was absurd grappig op een manier die de Oscars normaal niet toelaten, en herinnerde ons eraan hoe waardevol verschillende smaken van komedie zijn voor de show.
Beste: evenwichtig politiek sentiment
De Oscars zullen nooit vrij zijn van politieke elementen zolang de filmindustrie zo liberaal en uitgesproken blijft als het is, en dit jaar was zeker geen uitzondering. Maar op een avond vol opkomende emoties, waren bijna alle berichten die zijn weg vonden naar toespraken en inleidingen welsprekend gebruik van het platform dat door de show werd geboden. Immigratie was een belangrijk thema bij de introductie van Roma door Diego Luna en José Andrés en de acceptatietoespraken van Alfonso Cuaron en Rami Malek (om nog maar te zwijgen over een puntige opgraving aan de muur van Trump door Javier Bardem). Meer gepast was de acceptatietoespraak van Spike Lee voor Best Adapted Screenplay, waarin hij een oproep tot actie presenteerde die eindigde in een nette verwijzing naar een van zijn bekendste films: "De presidentsverkiezingen van 2020 zijn in aantocht! Laten we allemaal mobiliseren, laten we allemaal staan aan de rechterkant van de geschiedenis, laten we de morele keuze maken tussen liefde versus haat. Laten we het juiste doen!"
Het beste: de muziek
Traditioneel kan elke muzikale uitvoering op de Oscars erg wisselvallig zijn. Ze zijn een fenomenaal idee, maar de uitvoering kan variëren van Madonna die het huis afbreekt met "Vroeg of laat" van Dick Tracy tot Madonna die iedereen in slaap laat vallen met "You Must Love Me" van Evita. Er is ook geen garantie dat een van de genomineerde originele nummers is toegevoegd aan films die ook zijn genomineerd, waardoor de uitvoeringen niet op hun plaats lijken. Maar dit jaar hebben Queen (ft. Adam Lambert), Lady Gaga, Jennifer Hudson, Bette Midler, Gillian Welch en Dave Rawlings allemaal cijfers geleverd die de ceremonie hebben verhoogd in plaats van vertraagd. Het openen van de show met Queen was een geïnspireerde keuze die een levendige en vrolijke toon zette voor de rest van de ceremonie.
Het beste: de presentatoren hebben plezier
Mike Myers en Dana Carvey begaafd publiek met de Wayne's World-revival waarvan je niet wist dat je ze nodig had, Barbra Streisand en Spike Lee kwamen tevoorschijn als artistieke soulmates en Keegan-Michael Key zweefden via een paraplu. Elke presentator of elk team van presentatoren leek dit jaar een echt goede tijd te hebben en hun goede sfeer was besmettelijk. Terwijl de Academy Awards in vergelijking met de Golden Globes of de Grammy's een beetje te benauwd kunnen aanvoelen, voelden ze zich dit jaar zowel eerbiedig als leuk. Het lijkt duidelijk dat de juiste mix van mensen die net genoeg tijd krijgen om met hun talenten te pronken, gemakkelijk een gastheer kan vervangen die is belast met het verstrekken van filler waar niemand echt om heeft gevraagd. En Samuel L. Jackson kan de hele dag prijzen uitreiken aan Spike Lee …
