UPDATE: Lees onze overlijdensadvertentie over de overleden, grote Stan Lee.
-
Black Panther gaat veel verder dan de Marvel-formule, maar dat neemt niet weg dat het alle klassieke Marvel Cinematic Universe-kenmerken bevat: de handelsmerkhumor, post-credits scènes en, natuurlijk, een cameo van de enige Stan Lee. En dit is ook niet zomaar een Stan Lee-camee - het kan zijn meest zelfbewuste verschijning tot nu toe zijn.
Stan Lee-cameeën waren bijna twintig jaar ouder dan de MCU (zijn eerste was in 1989's The Trial of the Incredible Hulk), maar het is een onderdeel van het gedeelde universum dat ze echt alomtegenwoordig zijn geworden. Evoluerend van blink-and-you-miss-gags, hebben recente films echt geprobeerd hun spel op te zetten: Guardians of the Galaxy Vol. 2 bevestigde de langlopende fan-theorie dat Lee eigenlijk hetzelfde personage is in elke film en verbonden met de alziende watchers, terwijl Thor: Ragnarok hem eigenlijk in het verhaal had geïntegreerd. Maar de laatste inzending doet nog iets interessants.
Stan Lee duikt op in Black Panther in de Zuid-Koreaanse reeks, net voordat Klaue de hel van de sonic-canon ontketent en Ryan Coogler mag pronken met zijn actievaardigheden. T'Challa confronteert Everett Ross in het casino en plaatst wat chips op de roulettetafel om onopvallend te lijken. Hij wint, maar wanneer hij niet om zijn winsten geeft, verschijnt Stan Lee om de chips voor zichzelf te claimen en zegt: "Weet je wat? Ik denk dat ik deze gewoon meenemen, hierheen brengen en vasthouden voor bewaring."
Hoewel het duidelijk een humoristisch gag-moment is, is er hier eigenlijk meer aan de hand. Het stelen van niet-verdiende links rechtstreeks in de thematische achtergrond van Black Panther; de hele film onderzoekt de langdurige effecten van kolonialisme, en de scène waarin Lee cameo's Klaue en het Vibranium betrekken dat hij twintig jaar geleden uit Wakanda nam. Dit gebeurt echter met Lee en heeft nog een diepere betekenis.
Stan Lee staat natuurlijk bekend om het aandeel van de panter in de meest iconische personages van Marvel - Fantastic Four, Spider-Man, de X-Men, Hulk, Iron Man, Black Panther - en voor het hebben van een essentiële hand in veel meer (terwijl hij heeft de Star Spangled Avenger niet gemaakt, zijn eerste gepubliceerde werk was de tekstvuller over Captain America # 3, en hij was verantwoordelijk voor het herrijzen van Steve Rogers om lid te worden van The Avengers). Hij heeft een ongeëvenaarde invloed op de stripindustrie, een die zijn terugkerende cameo's rechtvaardigt.
Maar, zoals sommigen misschien weten, er is een meer gecompliceerde kant aan. Essentiële co-makers voor bijna al zijn meest iconische personages waren Jack Kirby en / of Steve Ditko, maar die schrijver-kunstenaars die Lee's ideeën tot leven brachten, werden vaak genegeerd. Nu wordt er veel gedebatteerd over de waarheid, maar wat onvermijdelijk is, is dat Lee de betrokkenheid van zijn medewerker bij het ontwikkelen van deze helden in extreme mate heeft gebagatelliseerd, waarbij in sommige gevallen groothandel hun rol in werkelijke creatie verbergde. Hij claimde in wezen hun werk als het zijne en profiteerde vervolgens van dat succes.
De Black Panther-camee voelt als een sluwe prik bij die controverse, waarin Lee nogmaals iets steelt dat oorspronkelijk niet van hem was. Hoe dit te weten is - hetzij door Coogler, Marvel of door Lee - is niet duidelijk; het is onwaarschijnlijk dat Stan dit soort controverse bereidwillig zou berechten, en Black Panther is niet een van de personages die typisch in deze discussie valt. Desalniettemin is het een heel up-front scene die op zijn minst enige erkenning van een Marvel-gerelateerde partij toont dat de claims bestaan.
-
Met de cameeën van Stan Lee die allemaal nieuwe wendingen proberen uit te proberen tijdens de standaard walk-on, zijn alle ogen gericht op Avengers: Infinity War voor wat er daarna is klaargemaakt.
Volgende: Scènes na Black Credits uitgelegd
