Discovery's Capsized: Blood in the Water is gebaseerd op het aangrijpende waargebeurde verhaal van een zeilende bemanning die dagenlang op drift zat in door haaien aangetaste wateren. De volledige film markeert de eerste originele film ooit van Shark Week, hoewel sommige details zijn gewijzigd in vergelijking met de rampzalige gebeurtenis.
Capsized: Blood in the Water vertelt het verhaal van de noodlottige reis uit 1982 en laat zien hoeveel een persoon kan verdragen wanneer overlevingsinstincten beginnen. De film onderzoekt ook hoe hoop het verschil kan maken in situaties van leven en dood. Verder onderzoekt het de waarschuwingssignalen dat een deel van de bemanning erop had moeten wijzen die de dodelijke reis had kunnen voorkomen.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Capsized: Blood in the Water eindigt met slechts twee overlevenden die getuige waren van meer terreur dan iemand zich ooit zou kunnen voorstellen. Capsized: Blood in the Water informeert kijkers over wat er met de overlevenden gebeurde nadat ze waren gered door een Sovjet-vrachtschip. Maar onderweg zijn er enkele wijzigingen aangebracht om het verhaal te versnellen en te dramatiseren voor televisie.
Capsized: Blood in the Water Waargebeurde verschillen
Misschien wel de meest opvallende veranderingen in het echte verhaal van Capsized: Blood in the Water is de dynamiek en de houding van de bemanning. John Lippoth (Josh Duhamel) dient als kapitein van het jacht en de film beeldt hem uit als een ervaren schipper die zijn bemanning in de rij houdt. In werkelijkheid was John lui, onervaren en dronk hij het grootste deel van zijn tijd met bemanningslid Mark (Joshua Close) onder het dek. Hoewel de nieuwe kerel, Brad (Tyler Blackburn), wordt getoond als een beginneling in de vaarwereld, was de echte Brad Cavanagh zeer bedreven in de zee, net als Deborah Scaling-Kiley (Beau Garrett).
De kapseis van de boot is ook gehaast in de film in vergelijking met de werkelijke gebeurtenis. De film begint met het jacht, Trashman, en verlaat Annapolis, Maryland, terwijl het naar Florida vertrekt. De echte reis begon in Portland, Maine, voordat hij stopte in Annapolis. Op weg naar Florida trof de Trashman ruwe zeeën tijdens een lange storm. De bemanning nam om de beurt de wacht en stuurde het schip dat het grootste deel van een dag duurde. John en Mark hadden gedronken en ze vielen in slaap toen ze geacht werden dienst te hebben. Het jacht heeft te veel schade opgelopen, waardoor het is gezonken. In de film nadert een storm snel en kapseist de boot bijna onmiddellijk.
John's vriendin Meg Mooney (Rebekah Graf) raakte gewond door een deel van het tuigage van de boot toen de groep probeerde de opgeblazen reddingsboot te bereiken. Ze werden gedwongen om 18 uur hun toevlucht te zoeken onder de reddingsboot voordat de wind ging liggen en ze konden hem omdraaien en naar binnen gaan. Meg verwondt haar been voordat ze in de film uit de boot worden gedwongen. Ze sterft later aan haar verwondingen op dezelfde manier als Meg in 1982. Zowel John als Mark worden op dezelfde manier slachtoffer als tijdens het echte evenement. Ze hallucineren en vallen in het water voordat ze worden aangevallen en uiteindelijk gedood door haaien. De hallucinaties van Mark kwamen voort uit het drinken van zout water, waardoor beide mannen hun verstand verloren in het ware verhaal.
Wat gebeurde er na het omslaan: bloed in het water eindigt?
Capsized: Blood in the Water's einde geeft een vervolg op het leven van Brad en Deborah na hun redding. Na vijf dagen zonder voedsel en water werden de enige overlevenden door de Russen opgepikt op 28 oktober 1982. Het paar bracht vervolgens acht dagen in het ziekenhuis door, omdat ze werden behandeld voor ernstige uitdroging en honger.
Deborah had een succesvolle spreekcarrière en schreef drie boeken over haar overleving. Het werd onthuld dat ze stierf in 2012. Brad leed jarenlang aan het trauma, maar hij overwon later de angstaanjagende herinneringen. Hij werd uiteindelijk een bootkapitein en reist vaak langs dezelfde route waar de groep kapseisde. Capsized: Blood in the Water 's laatste tekst eert op gepaste wijze de drie bemanningsleden die tijdens de reis verloren zijn gegaan.
