Catherine Hardwicke Interview: Miss Bala

Catherine Hardwicke begon haar filmcarrière als productieontwerpster op films als Tombstone, Three Kings en Vanilla Sky. Ze regisseerde films zoals Thirteen, Lords of Dogtown en de fantasy-romance Twilight, de eerste film in The Twilight Saga. Haar nieuwste film is Miss Bala, een actiethriller met Gina Rodriguez, Ismael Cruz Cordova en Anthony Mackie.

Screen Rant: Oké. Dus dit gaat superconversabel zijn. Ik ga gewoon dingen kiezen en kiezen.

Catherine Hardwicke: Oké. Ik ben klaar.

Screen Rant: Je bent een pionier geweest voor vrouwelijke regisseurs die grootschalig materiaal wilden regisseren. Welk advies zou je aankomende vrouwelijke filmmakers geven die willen doorbreken in het actiegenre van films?

Catherine Hardwicke: Nou, wat ik probeer te doen is net als een kick ass bij de voorbereiding. Studie actie. Ik heb alle andere actiefilms bestudeerd. Ik heb zelfs een storyboard gemaakt en alle opnames opgeschreven die ze gebruiken, dus ik begin te leren. "Oke. Wauw. Waarom deed, hoe werkte dat? Oh, lage hoek. Koel. Plons. Ze voegden water toe en de motorfiets ging daar doorheen. ' En dat is een ding dat ik graag deed. En dan doe ik ook graag actiepersoneel op een rare manier. Alsof ik ga mountainbiken. Ik heb net deze gekke reet getrokken in de bergen in Peru. Vakantie surfen. Koste wat het kost. Leer rotsklimmen, maak er deel van uit. Zodat je het echt voelt. Bijna als methode aansturen. Dus wees gewoon super voorbereid. Wanneer je naar de vergadering voor de studio gaat, heb je een hoop ideeën en 'dit is wat ik laatst deed. Hier is een foto van mij die aan die rots hangt. '

Screen Rant: Dat is geweldig. Velen zullen geschokt zijn om te ontdekken dat de Twilight-regisseur achter een baanbrekende thriller zit. Wat kan het publiek van uw visuele palet verwachten voor dit project, Miss Bala?

Catherine Hardwicke: Een ding dat netjes was, was dat we het echt in Tijuana konden filmen. De echte plaats. Tijuana, Valle de Guadalupe, zelfs Rosarito, Playas de Tijuana. Dus we hadden de echte textuur. En voor mij wilde ik dat het er niet uitzag als het stoffige visioen van Mexico of zoiets. Ik wil dat het de moderne architectuur toont die er is. Laat de coole nieuwe dingen zien die er gaande zijn gemengd met de oude. Zodat je echt die rijkdom van de culturele ervaring krijgt. En door op de echte plek te kunnen filmen, met de echte mensen, waren alle lokale mensen erbij betrokken. En ze spelen allemaal een rol en zo. Niemand kwam uit de VS, zoals wij vier uit de VS. Ik ben daar vijf maanden geweest en ben nooit meer teruggekomen, behalve één dag naar de VS. Ik heb gewoon de hele tijd in TJ gewoond. En er is een levendigheid, het is opwindend. Het is de grootste, drukste grens ter wereld. Dus je hebt veel shit op die plek.

Screen Rant: Ik heb veel tijd doorgebracht in Tijuana en Rosarito, vooral op de universiteit. Ik ben het meeste vergeten, maar ik heb er veel tijd doorgebracht. Het drama in deze film, het zou nu kunnen gebeuren. Welke scènes waren het moeilijkst te filmen en vanuit een emotioneel en technisch standpunt?

Catherine Hardwicke: Nou, die grote scène die we deden in de arena, de grote shoot out. Dat is letterlijk direct naast de grensmuur, direct naast de oceaan. En het is ook in een, denk ik, een gevaarlijke buurt omdat het bijna echt was. We moesten een keer worden afgesloten toen een politie-achtervolging door onze set ging. Dus, echte dingen zoals de film was aan de gang. En toen mensen ons nepwapens hoorden schieten, was dat allemaal gepost. "Oh s ***. Meer kartel. ' Ik bedoel, het was alsof het echte leven imiteerde - dus technisch gezien, had je veel logistiek. We hadden het sluipschuttergebouw, nog een sluipschutter bovenop, de politieauto's opblazen, en ik moet het veilig houden en niet bang. En het grootste ding was om het geloofwaardig te maken dat Gina, een vrouw die niet is getraind, ze is geen Navy Seal, ze is geen Atomic Blonde, ze is geen huurmoordenaar, ze is gewoon een normaal persoon, die ze zou kunnen uitzoeken “Wat ga ik doen om mezelf te redden? Hoe duik ik naar beneden? Ren ik? ' Al die dingen, proberen het echt te maken.

Screen Rant: Je sprak over al dat soort dingen, het soort leven dat kunst imiteert, zijn de twee werelden ooit vermengd? Zoals, heb je ooit gedacht: "Oh, wauw, dit is een deel van de film. Of is dit echt? '

Catherine Hardwicke: Eigenlijk was de tweede regisseur op een dag in de arena en waren er drie politieauto's die we hadden, maar plotseling kwamen er nog vijf binnen. En hij dacht: "Wat? Hebben we wat extra geld gekregen? Hebben we ons ineens vijf extra politieauto's veroorloven? ' Nee, het waren echte politieauto's die ons vertelden dat we moesten stoppen. Dus ja, soms was het bizar. En toen was ik op een dag in de helikopter aan het filmen, net als het einde, alle helikopterschoten 's nachts. En de helikopterpiloot, hoor ik over de koptelefoon, hij zegt: "Hé, denk je dat je het schot hebt? Omdat ik denk dat het kartel op ons gaat schieten. ' Ik ga: “Kerel, ik denk dat ik het schot heb. Laten we verder gaan."

Screen Rant: Oh mijn god, dat is intens.

Catherine Hardwicke: En toen zei ik tegen de piloot: "Draag je een kogelvrij vest?" “Wat voor goed zou dat doen? Ze schieten ons toch gewoon neer. ' Ik heb zoiets van: "Oké, geweldig."

Screen Rant: u bent in het verleden open geweest over uw onderzoek en bezuinigingen op Twilight. Hoe verschilde je ervaring deze keer?

Catherine Hardwicke: Deze hadden we veel minder geld dan Twilight en we hebben ook op deze begroting bezuinigd. Maar deze keer besloot ik, ik moest gewoon proberen positief te denken, wat er ook gebeurt. Het is een uitdaging, los het probleem op. Maak je geen zorgen over - 'Oké. Hoe laat ik het werken? " En dus hadden we drones en we hadden een helikopter en probeerden hem zo groot mogelijk te maken, zelfs met een kleiner budget.

Screen Rant: interessant. Welnu, het is niet noodzakelijk biografisch, Miss Bala speelt zich af in de achtergrond van Mexico. Met alle waanzin en nieuws in Washington, wat hoop je dat het publiek van deze film haalt?

Catherine Hardwicke: Eén ding dat we probeerden aan te tonen, is de levendigheid en de rijkdom van Mexico. Omarm andere culturen. Hou ervan. Dat is één ding. En dat is alleen op de achtergrond. En dan het idee van, in zekere zin, deze vrouw die gevangen zit in een gek ding, maar ze wordt niet depressief, verliest het niet uit het oog, of verliest haar menselijkheid uit het oog. Ze neemt alleen een pistool als het moet in een zelfverdedigingssituatie. Dus probeert ze humaan te zijn, een uitweg te vinden voor dit probleem en haar vriendin te redden.

Screen Rant: Je hebt een groot oog voor het spotten van jong talent zoals Robert Pattinson en Kristen Stewart. Wat was het aan Gina dat ze kon brengen dat niet noodzakelijk op de pagina stond?

Catherine Hardwicke: Nou, Gina, we kennen haar in Jane de Maagd en ze is daar geweldig in. Maar het is een ander, heel ander karakter. Dus toen ik Gina ontmoette, zag ik een andere kant. De echte Gina is anders dan Jane. En het idee dat ze deze transformatie zou gaan doen, moet ze uiteindelijk naar een schoonheidswedstrijd gaan, moet van kick ass houden en zich aankleden en glamour opbrengen. Maar je kunt Gina zien, wanneer ze haar tapijt, rode loper en al dat soort dingen doet, ziet ze er goed uit [LACHEN]. Dat meisje is prachtig. Maar ze kan er helemaal niet uitzien als een normaal leuke, aardige persoon naast een super stoere prachtige meid. Dus ik wist dat ze het allemaal zou doen. En ze was er zo dol op en gaf zoveel om elk moment. Dat het personage actief zou zijn. Iets aan het doen. Niet passief. En niet reactief maar een plan maken. "Hier is hoe ik hier uit kom."

Screen Rant: interessant. Nu komt Gloria [het personage van Gina Rodriguez] terecht tegen het kartel en DEA. Waarom hebben deze organisaties u het meest verrast in uw onderzoek?

Catherine Hardwicke: Nou, het is interessant, en natuurlijk leren we zelfs meer, met de hele El Chapo-proef. En nog ingewikkelder dingen leren over deze organisaties. Maar ze zijn in zekere zin iets meer bedrieglijk. Een beetje creatiever dan je denkt. Er is ruimte voor innovatie of iets uit de doos doen. Dus dat is - vooral, onze kleine organisatie, was een beetje jonger en jeugdiger. Onze karteleider, Lino, denkt dat hij het beter kan dan de oude jongens. En hij denkt dat hij nog beter is met technologie, en dit, en met deze jonge bemanning. Dus dat was best interessant. Laten we daar een beetje vrij zijn.

Screen Rant: Ik vond het personage van Lino erg intrigerend. Omdat het bijna is alsof ik dit rare Stockholm-syndroom ook bij hen begon te krijgen en om hen begon te geven. Praat specifiek met mij over dat personage. Omdat het uit het linker veld komt waar je daadwerkelijk voor hem begint te zorgen. En je ziet dat Gloria, de DEA haar gewoon verlaat, haar aan alles overlaat.

Catherine Hardwicke: Ja, ontslaat haar. En dus zegt ze: "Dit is de enige persoon die nu om me geeft." En daarom moet ze teruggaan voor hem in de arena. En ze weet dat er die band is. Ik denk dat ze die band van gedeelde identiteit hebben. Niet gringo genoeg om gringo te zijn. Niet Mexicaans - En ik denk dat [Ismael Cruz Cordova], wanneer je over soortgelijke ontdekkingen voor mij sprak, ik denk dat hij een geweldige ontdekking is. Omdat hij gewoon veel lagen heeft. Hij is leuk om te zien. Zoals je zei, hij begint je te trekken en je bent van: "Oh mijn God, ik vind deze kerel leuk." Hij is grappig, hij is geestig, hij is gek. Hij heeft zijn eigen gevoel voor humor. Hij is gefocust. Hij had een zware jeugd. Dus je bent gewoon van "Oh, ja" [LACHEN].

Screen Rant: Het is echter zo'n intrigerend personage. Omdat het een beetje buiten de norm is van wat je zou denken met kartel, maar iets als mafioso-type dingen. En het personage is gewoon zo charmant en groeit op je, op een bizarre symbiotische manier.

Catherine Hardwicke: Ja, dat doet hij. En natuurlijk, Ismael, kwam hij binnen en we improviseerden verschillende scènes. En ik dacht echt: "Oké, hij moet het doen." Omdat hij gewoon leuk is om te zien. En hij houdt het in leven.

Screen Rant: Dus, in de originele versie, wat wilde je anders maken in deze versie? Of, wat waren stukken die je uit de originele versie wilde halen? Misschien dingen die je wilde weglaten.

Catherine Hardwicke: De originele versie, ik voelde me Gloria's personage in het origineel, niet genaamd Gloria, dat ze erg passief was. Ik ben als tegen het scherm schreeuwen: 'Laat hem dat jou niet aandoen! Schop hem in de ballen! ' Toen ik ernaar keek, dacht ik: "Oh nee." Ik dacht dat de film mooi is en prachtig is opgenomen en zo. Maar het is een beetje zoals de oude schoolversie Mexico. De stoffige versie en het passieve vrouwelijke karakter. Ik bedoel, het kwam uit in 2011. Dus nu denk ik dat de wereld is gekomen waar jonge meisjes zelfs dragen, kleine meisjes dragen empowerment-shirts. Zoals, we willen geen heldin meer zien die daar gewoon gaat zitten en zegt: "Oké, ga je gang en doe al deze dingen."

Dus ik denk dat dat een van onze grote uitdagingen was. Om haar als, 2019, actiever, slimmer te laten zien. En dan denk ik dat de identiteit die de schrijver heeft toegevoegd, echt cool was. Dat ze allebei uit de VS kwamen. Ze hebben aan beide kanten van de grens gewoond. De VS en Mexico. En dat is interessanter dan iemand die misschien alleen in Mexico woont. Omdat je nu het globale ding begrijpt. En elke persoon, zoals ik onlangs met de tandarts sprak, en ze komt uit Vietnam, maar ze is daar niet opgegroeid. En dus spreekt ze Vietnamees, maar wanneer ze teruggaat naar Vietnam, past ze niet echt in Vietnam. Ze past hier niet echt in. Het is dus niet alleen de Latinx, het is een groot deel van de wereldbevolking die dat voelt. Zoeken naar hun identiteit.

Screen Rant: Dat is eigenlijk een goed punt. Gina doorloopt deze transformatie in deze hele film vlak voor je ogen, van het begin tot het einde. Het is bijna alsof ze een ander persoon wordt. Praat met me over de reis van Gloria.

Catherine Hardwicke: Dat is zo interessant. Omdat je als regisseur en acteur gewoon in dat personage wilt komen. Ze is de hoofdpersoon en dus wil ik gewoon het gevoel hebben dat ik altijd in haar hoofd zit. Dus dat is hoe je de opnames maakt. Hoe blijf je in haar perspectief? En eigenlijk zijn de camerabewegingen voor elke handeling veranderd. De eerste act, het is meer haar normale leven. Het lijkt meer op de studiomodus. De camera's zijn gemonteerd, op een steady-cam of op een dolly. Maar de middelste act, waar de hel losbarst en steeds gehaast wordt, we zijn van de berg, we zijn in de hand. We zijn er gewoon bij haar. En dan heeft ze bij de laatste handeling een plan. "Ik ga naar binnen, ik ga dit doen, en ik ga mijn vriend halen." Dus het gaat terug naar een beetje meer stabiel. Dus we probeerden op alle mogelijke manieren, met de camera, met compacte compositie en alles, om te voelen hoe het voelt om door dit gekke ding te gaan. Ze heeft ook niemand met wie ze kan vertrouwen. Omdat ze undercover is. Zoals dubbele spion, dubbele infiltratie. Dus dat was fascinerend. Dat is het mooie van Gina. Ik bedoel, haar gezicht en haar wezen kunnen zoveel overbrengen.

Screen Rant: Absoluut. En als laatste vraag, laat je dit soort open met wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren. Ik wil niet teveel weggeven, maar Anthony Mackie speelt daarin een prominente rol. Heb je al nagedacht over een mogelijke follow-up hiervan?

Catherine Hardwicke: Ja, er zijn coole dingen die we achterin hebben. Omdat één ding dat interessant is aan een Latina-heldin als deze, kan ze eigenlijk in veel verschillende landen passen. Als ze naar het Midden-Oosten moest gaan, naar Frankrijk, naar Rusland, of zelfs … Gina gaat naar Thailand, mensen denken dat ze Thais is.

Screen Rant: Echt waar?

Catherine Hardwicke: Ja. Nou, ze heeft soort ogen
.

En dus vind ik het een soort netjes internationaal karakter dat zou kunnen opgaan in en gaan en allerlei intrigerende dingen doen.

Screen Rant: Dat is geweldig. Dat zou ik heel graag zien. Het zou geweldig zijn.