The Chronicles of Riddick Review

Het verbazingwekkende productieontwerp en de actie van The Chronicles of Riddick maken de enorme plotgaten in deze verrassend degelijke film goed.

Ik kan echt niet geloven dat ik dit ga typen, maar … ik heb genoten van The Chronicles of Riddick .

Ik was net af van twee voorgaande dagen van slechte ( Van Helsing ) of op het allerbeste, vergeetbare ( The Day After Tomorrow ) films toen ik besloot wat-we-laten-werpen-gooien-de-dobbelstenen op deze. Ik had helemaal verwacht dat dit ding zou stinken, zelfs als een "kijk maar eens bij de deur" -film, maar ik was aangenaam (en schokkend) verrast.

De film opent met Riddick ondergedoken voor "Mercs" (je bent gewoon niet cool als je niet inkort) vanwege een prijs van $ 1 miljoen + op zijn hoofd. Zijn "badass quotient" wordt onmiddellijk gevestigd in een segment met een schip dat door een nauwe kloof vliegt, waar hij een paar slechteriken uit eigen hand en zonder wapen uitschakelt. Er was iets aan de manier waarop de buitenkanten werden neergeschoten die me vertelden dat ik misschien iets cools wilde.

Visueel had ik tenminste gelijk.

Deze film had het meest verbazingwekkende productieontwerp dat ik sinds Dune heb gezien in een Sci Fi-film. De buitenaardse schepen en technologie zagen er echt "buitenaards" uit en de effecten rond de schepen tijdens de vlucht leken echt dat de zwaartekracht werd vervormd. Ik moet enorme steun geven aan het visuele team van deze film.

Fundamentele verhaallijn is dat Riddick wordt geroepen door een van de personages in de eerste film ( Pitch Black ) om een ​​planeet te helpen verdedigen tegen een ras van plunderende buitenaardse wezens. Deze buitenaardse wezens nemen een wereld over en bieden de inwoners een kans om zich te bekeren tot hun religie ("The Underverse") en soldaten te worden, of te sterven. Dat kwam me griezelig bekend voor toen ik daar zat …

Natuurlijk is Riddick in het begin terughoudend, maar komt uiteindelijk om persoonlijke redenen, en uiteindelijk volgt er veel kontschoppen. Een van mijn favoriete scènes speelt zich af terwijl hij aan beide voeten en handen wordt geketend in een auto van het type rail, blijkbaar onbeweeglijk.:-)

Veel actie hier om iedereen tevreden te houden, en Vin Diesel is de titel van "Next Big Action Star" waardig. Hij heeft de blik dat als hij een kamer zou binnenlopen en absoluut niets zou doen, zelfs op afstand bedreigend, je nog steeds weet hoe je afstand moet houden.

Natuurlijk is er veel belachelijkheid in de film, inclusief proberen de opkomende zonsopgang te ontlopen door in de terminator te blijven (Nee, niet Ahnuld. De scheidslijn tussen dag en nacht) op een planeet waar de dagen 700 graden bereiken en de nachten 300 onder nul. Ook grappig was de kostuumverandering door het personage van Thandie Newton vlak voor een cruciaal moment.

Een klacht die ik wel heb over de film (en andere recente actiefilms) is deze nieuwe hyperbewerkingsstijl die wordt gebruikt tijdens vechtsequenties. Er waren momenten tijdens deze film dat ik letterlijk niet kon vertellen wat er aan de hand was. Tussen de snelle sneden en de flitslichten was ik echt verloren. Ik moest besluiten om gewoon achterover te leunen, niet mezelf pijn te doen terwijl ik probeerde erachter te komen en te wachten op de volgende scène.

Oh, en wat deed Judi Dench in deze film ?! Het enige dat ik kan vermoeden is dat, hoewel ze in een aantal uitstekende films heeft gezeten, het allemaal om loon van een lager niveau ging en dat de studio haar een aanbod deed dat ze niet kon weigeren.

Misschien wilde ze een huis kopen in Malibu. Voor geld.

Dus hoewel ik in Sci Fi / Action-films meestal een voorstander ben van plot- en karakterontwikkeling, heeft The Chronicles of Riddick genoeg "coole" factoren om het bekijken waard te zijn.