DC moet Batman en Superman op de juiste manier op tv brengen

DC heeft nu al een prequel voor Batman op tv en ontwikkelt momenteel twee voor Superman. Hoe leuk dat ook is, het wordt tijd dat de televisie stopt met het opbouwen van 's werelds beste en Batman en Superman op de juiste manier op tv brengt.

De films van DC ervaren misschien wat turbulentie in theaters, maar het televisie-imperium van het stripbedrijf bloeit. De verzameling DC-series van de CW - in de volksmond bekend als de Arrowverse - concentreert zich grotendeels op minder bekende helden (met één zeer snelle uitzondering, The Flash), en is de basis van dat netwerk geworden (dat eerder diende als thuisbasis voor Superman prequel Smallville bloeide voor een decennium op de CW), en de Batman prequel Gotham heeft iets van een losgeslagen, bonkers creatieve groove gevonden in zijn huidige vierde seizoen op Fox.

Vooruitkijkend maakt Syfy zich op voor nog een Superman prequel, Krypton, die de dagen van Kal-El's grootvader op de gedoemde planeet zal beschrijven. En, in de voetsporen van CBS All Access, start DC zijn eigen streamingdienst, momenteel gepland voor eind 2018, die zal worden gekenmerkt door een live-actie Titans-show - en nog een andere Superman-show minus Superman genaamd Metropolis, die speel Lois Lane en Lex Luthor in de dagen voordat de Man of Steel naar de stad kwam.

Met dat alles onderweg is het moeilijk om de voor de hand liggende vraag te vermijden: waarom is DC zo terughoudend om Batman en Superman, hun twee meest iconische personages, op het kleine scherm te zetten?

Deze pagina: er is geen reden om tv-programma's van Batman en Superman niet te doen

Pagina 2: Hoe we denken dat Batman- en Superman-shows eruit moeten zien

Het conflictargument DCTV / DCEU slaat niet op

Jarenlang is er een mysterieus, slecht gedefinieerd intern beleid geweest voor de zware hitters van DC die niet alleen in livetelevisie, maar ook in animaties worden weergegeven. Arrow-showrunner Marc Guggenheim heeft vaak gesuggereerd dat personages als Deathstroke en Deadshot routinematig uit zijn show worden verwijderd door zijn bedrijfsoverheersers wanneer ze in een nieuwe DC-film zullen verschijnen. De implicatie lijkt te zijn dat twee gelijktijdige live-actieversies van hetzelfde personage het publiek zullen verwarren. Dat is niet alleen een beledigende reductieve beoordeling van hun eigen publiek, het negeert gewoon de huidige staat van massieve, meeslepende franchises zoals DC en Marvel, waar fans via sociale media zijn aangesloten op hun favoriete versies van personages.

Je kunt nog steeds een argument maken dat personages als Deathstroke en Deadshot laag genoeg profiel hebben dat het bedrijf wil dat ze in het publieke bewustzijn worden gedefinieerd door de dure, spraakmakende filmversies waar ze worden gespeeld door A-lijst filmsterren. Maar DC heeft dat argument voor gevestigde pictogrammen als Batman en Superman al getorpedeerd. Grant Gustin heeft een ongelooflijk goed ontvangen versie van Barry Allen gespeeld op The Flash van de CW, terwijl Ezra Miller het karakter heeft gespeeld om over het algemeen warm terug te keren in Justice League, en zal de hoofdrol spelen in de komende Flashpoint-film. Mensen hebben er geen probleem mee gehad om te begrijpen dat de twee aanpassingen in verschillende universums bestaan.

Het DC-universum heeft inderdaad een al lang bestaand, universum-mechanisme dat suggereert dat het bestaat als een multiversum, waar onbeperkte herhalingen van zijn helden en schurken naast elkaar kunnen gedijen. De CW's Supergirl ging nog een stap verder, met zijn eigen versie van Superman, gespeeld door Tyler Hoechlin. Een niet-Henry Cavill Superman verscheen in 2017 op de Amerikaanse televisie en de wereld eindigde niet.

Pagina 2 van 2: Nu is de perfecte tijd voor de juiste Batman- en Superman-shows

1 2