Arts die bewijst dat het op de hoogte is van actuele gebeurtenissen

[Dit is een recensie van Doctor Who seizoen 9, aflevering 7. Er zullen SPOILERS zijn.]

Science fiction is zeker een van de beste genres van waaruit hedendaagse problemen kunnen worden aangepakt op een manier die ze smakelijk en begrijpelijk maakt. Omdat het een duidelijke correlatie kan maken en toch de grenzen van de realiteit van de lezer of kijker kan overstijgen, is het een vertelmethode die vaak de noodzaak van pontificatie of de neiging om oppervlakkige waarnemingen te doen die de voor de hand liggende aard van een probleem aangeven, uit de weg gaat enig inzicht hebben in het probleem buiten "het is slecht".

Door concepten te onderzoeken van de dreiging van nucleaire vernietiging tot racisme tot culturele, klasse- en genderongelijkheid, en meer, kan science fiction amusement vinden in de verkenning van een idee en nog steeds een uitdaging vormen in de manier waarop het dit onderzoek presenteert. Meestal slaagt het genre erin wanneer het dit doet zonder het doel van storytelling te vergeten om verder te gaan dan alleen een verklaring van de feiten en een waarneembaar niveau van begrip en empathie te bieden. En dus is het geen verrassing dat een van de grootste science fiction-tv-shows ter wereld een verhaal zou proberen met verrassend actuele kwesties als kern.

En toch, ondanks zijn status als misschien de vooraanstaande science fiction-serie op televisie, staat Doctor Who er niet echt om bekend dat hij actuele gebeurtenissen op zo'n weloverwogen manier aanpakt. Dat wil niet zeggen dat de serie nooit heeft gedaan; het is gewoon zo dat dergelijke actuele kwesties vaak een beetje meer onder het oppervlak worden begraven dan in 'The Zygon Invasion', dat zijn vingers heeft op verschillende hot buttons; namelijk ISIS, de Syrische vluchtelingencrisis, immigratie en de oorlog tegen het terrorisme.

De aflevering, geschreven door Peter Harness - die vorig seizoen de 'Kill the Moon' leverde en elke aflevering van de heerlijke 'Jonathan Strange en Mr. Norrell' miniseries van eerder dit jaar - vergelijkt de vage vrede van de aarde met de Zygons met de bovengenoemde uitgaven. Al vroeg trekt het uur gemakkelijk een lijn van actuele gebeurtenissen naar een heimelijke invasie door de poliep-schurken, waarbij de steiger wordt opgezet waarop de aflevering de morele compromissen van de oorlog tegen terreur en de moeilijkheid van het vechten tegen een vijand zal onderzoeken die vaak verbergt zichzelf binnen de bevolking.

Het is duidelijk zonder al te duidelijk te zijn, wat een moeilijke lijn is om te lopen, ongeacht de voordelen van werken binnen het rijk van speculatieve fictie. En zelfs wanneer 'The Zygon Invasion' struikelt, de dokter van Clara splitst en Kate Stewart (Jemma Redgrave) naar de VS stuurt om te zien wat er gaande is in Truth or Consequences, New Mexico, slaagt het er nog steeds in een boeiende draad te vinden in het mysterie van de naderende invasie. Interessanter is echter de vraag wat een passend antwoord is op deze invasie, niet alleen van de dokter, maar ook van het leger, dat in dit specifieke geval snel de drones op een bombardement stuurt.

Terwijl de dokter op zoek is naar de overlevende Osgood (Ingrid Oliver) - de andere is eind vorig seizoen door Missy vermoord - en de ogenschijnlijke bron van de opstandige factie van Zygon-radicalen, maakt de aflevering zijn grootste indruk becommentarieer hedendaagse conflicten door te spelen met het vermogen van de Zygon om andere vormen aan te nemen, waardoor vijandige strijders een menselijk gezicht krijgen die anders als buitenaards zouden worden beschouwd. Dit is misschien de meest succesvolle poging van de aflevering om een dieper punt te maken over het reilen en zeilen in het Midden-Oosten en in Syrië, met commentaar op de neiging om zowel vijandelijke strijders als burgerslachtoffers te ontmenselijken, terwijl ook wordt gewezen op de inherente gevaren voor degenen die beschuldigd zijn van het confronteren van dat conflict frontaal.

Veel van waar 'The Zygon Invasion' op doelt, is zo verborgen dat het vaak moeilijk is om het feit over het hoofd te zien dat deze elementen er gewoon zijn om een geavanceerd buitenaards invasieverhaal te versterken en het voet aan de grond te geven in iets concreter dan eenvoudige wereldwijde dominantie. En toch zal de overduidelijkheid van de inhoud waarschijnlijk resoneren op veel verschillende niveaus, afhankelijk van hoeveel of hoe weinig de kijker wil geloven Doctor Who heeft iets te zeggen over situaties in de echte wereld. En daarin ligt het echte voordeel van het gebruik van speculatieve fictie als een klankbord: het fungeert als een filter voor discussie over actuele gebeurtenissen in plaats van een megafoon waardoor alleen feiten worden belaagd.

Toch wordt de aflevering het slachtoffer van hetzelfde wat zoveel Doctor Who-afleveringen dit seizoen hebben: het uur is allemaal opgebouwd naar een cliffhanger die de volgende week moet worden opgelost. Hoewel deze methode voor het vertellen van verhalen een groter doek mogelijk maakt waarop de verhalen kunnen worden geschilderd, is de serie er niet helemaal achter gekomen hoe het eerste uur als een volledige aflevering aan te voelen en biedt het de kijker ook een stimulans om af te stemmen volgende week. Hoewel er uitzonderingen zijn geweest, zoals 'The Girl Who Died' en 'The Woman Who Lived', is het seizoen gevuld met te veel afleveringen die volledig op hun tweede helft vertrouwen om aan de vereisten van een aflevering te voldoen.

Dat wil niet zeggen dat er geen intrigerende elementen te zien zijn. De aflevering biedt een welkom niveau van genuanceerd met betrekking tot de Zygons, en demonstreert het gevaar van een geradicaliseerde factie die een schadelijke schaduw werpt over een hele cultuur. Bovendien is er de vraag welke Osgood de overlevende Osgood is, omdat ze weigert het onderzoek van de dokter te beantwoorden naar welke soort ze het leven begon. Dan is er natuurlijk de wending dat Clara werd vervangen door een Zygon-hel die eropuit was de dokter uit de vergelijking te halen. Wat betreft wendingen, het is redelijk goed afgehandeld, met slechts een paar hints die achteraf duidelijker worden. Maar tegelijkertijd heeft de draai weinig invloed op de aflevering zelf. In plaats daarvan, zodra Clara een bedrieger is, wordt het ook duidelijk dat de plot van volgende week wordt onthuld.

Ondanks de problemen die hieruit voortkomen, is 'The Zygon Invasion' op zijn minst een nieuwe demonstratie van hoe speculatieve fictie een discussie over hedendaagse gebeurtenissen kan gebruiken om een veel fantastischere verhaallijn te onderbouwen.

Doctor Who gaat aanstaande zaterdag verder met 'The Zygon Inversion' @ 21:00 op BBC America. Bekijk hieronder een voorbeeld:

Foto's: BBC Worldwide Limited