Dr. Jekyll en mevrouw Hyde verspilden wat een intrigerend uitgangspunt had kunnen zijn voor een vreselijke komedie. Auteur Robert Louis Stevenson schreef The Strange Case Of Dr. Jekyll And Mr. Hyde die werd gepubliceerd in 1886. De novelle vertelt over Dr. Henry Jekyll, die in zijn poging om de donkere kant van zijn persoonlijkheid te bestrijden een serum creëert dat is ontworpen om het te onderdrukken. Natuurlijk dient dit drankje alleen om het kwaad van binnen te verhogen, en hij transformeert van tijd tot tijd in zijn wrede alter ego Mr. Edward Hyde.
Dr. Jekyll en Mr. Hyde werden al snel stenografie als het ging om het beschrijven van mensen met gesplitste persoonlijkheden, en het personage werd een iconisch monster. Het boek is talloze malen aangepast, met opmerkelijke aanpassingen, waaronder Dr. Jekyll en Mr. Hyde uit 1941 en de BBC miniseries Jekyll uit 2007 met James Nesbitt (The Hobbit). De Hulk is ook sterk geïnspireerd door het originele boek. Enkele van de meest recente optredens van Dr. Jekyll en Mr. Hyde, waaronder een cameo in Van Helsing van Hugh Jackman en hij werd gespeeld door Russell Crowe in The Mummy van 2017. Het karakter van Crowe was bedoeld als een soort Nick Fury voor de monsters van het Dark Universe, maar in het licht van de teleurstelling in de box office, is het onwaarschijnlijk dat dit filmuniversum tot bloei komt.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
De verschillende aanpassingen van Dr. Jekyll en Mr. Hyde lopen uiteen van duistere psychologische drama's tot gekke komedies, zoals The Nutty Professor en de remake van 1996. Een film die op het punt stond iets interessants met het materiaal te doen, was Dr. Jekyll And Ms. Hyde uit 1995. Deze take houdt in dat Dr. Richard Jacks (Tim Daly) de formule van zijn voorvader Jekyll vindt en meer oestrogeen toevoegt om de bijwerkingen te temperen. In plaats daarvan transformeert dit hem in de mooie, kwaadaardige Helen Hyde (Sean Young, Blade Runner) die al snel van plan is zijn lichaam volledig over te nemen.
Dr. Jekyll en mevrouw Hyde werden vanaf het begin ontworpen als een gekke komedie, tot het punt dat Jim Carrey (Dumb And Dumber) ooit Jekyll speelde voordat hij werd vervangen door Tim Daly. Hoewel de film zijn premisse had kunnen gebruiken om de genderpolitiek te verkennen, is het in plaats daarvan een domme, grappige komedie die zijn gender-omgedraaid concept gebruikte voor gekke kapsels. Het had misschien geholpen als het goede gags had, maar afgezien van een paar milde grinniken, zijn de grappen zowel dom als ietwat misogynistisch.
Tim Daly gaf later toe dat Dr. Jekyll en mevrouw Hyde dom was, hoewel hij blij is met de boerderij die zijn salaris hem toestond te kopen. Ergens in Dr. Jekyll en mevrouw Hyde is er een interessant idee om te proberen te ontsnappen - helaas, de laatste film heeft het volledig verspild.
