Het is meer dan vier decennia geleden dat Sylvester Stallone een sportdrama schreef over een underdog-bokser als een voertuig voor zichzelf en hij is sindsdien een van de grootste filmsterren ter wereld geworden. Het personage is ook populair gebleven bij het publiek, want hij speelde in vier vervolgfilms, een reboot en twee spin-offs.
GERELATEERD: Sylvester Stallone betreurt het doden van Apollo Creed In Rocky 4
Zoals bij elke filmserie die meer dan veertig jaar beslaat, zijn er een aantal geweldige films zwemmen in Oscar-nominaties en een aantal verschrikkelijke films die zich wentelen in Razzies-nominaties - maar weinig franchises hebben zo'n ongelijkheid tussen echte meesterwerken en out-and-out stinkers als dit een. Dus, hier zijn de Rocky-films gerangschikt.
8 Rocky IV
Rocky IV was een dieptepunt voor de franchise. Het is een grote, onbezonnen, goedkope film die de flits van de jaren 80 uitstraalt, compleet met alle oubollige trainingsmontages. Wat ooit een intiem karakteronderzoek was, was nu een politiek hulpmiddel. Rocky Balboa was een metafoor voor Amerika en Ivan Drago was een metafoor voor de Sovjet-Unie.
Als Rocky hem aan het einde verslaat, juicht het hele Russische publiek hem toe. Dit was een film over de Koude Oorlog die de heropleving van het patriottisme weerspiegelde, veroorzaakt door Ronald Reagan. Het was geweldige propaganda, maar het was geen geweldige Rocky-film.
7 Rocky V
Rocky V markeert de dood van de Rocky-franchise voordat deze zestien jaar later opnieuw werd geboren met Rocky Balboa. Vroeger ging Rocky over een man uit de arbeidersklasse die zijn voeten probeerde te vinden in een honden-eet-hondenwereld, maar bij Rocky V was het een holle schil van zijn vroegere glorie.
Tommy Gunn valt niet eens op als een goede Rocky-tegenstander zoals Clubber Lang en Apollo Creed doen, ondanks dat ze door een echte bokser worden gespeeld. Toch ging het in ieder geval niet allemaal over de politiek van het Reagan-tijdperk. Als Rocky's politiek inval in Moskou niet was gebeurd, zou dit helemaal onderaan de lijst staan. Zelfs Sylvester Stallone schaamt zich ervoor en geeft toe dat hij het uit hebzucht heeft gehaald.
6 Rocky II
De tweede Rocky-film is de enige van de vier vervolgfilms die vasthouden aan het ethos van de originele film dat het een liefdesverhaal is in tegenstelling tot een boksfilm, maar het blijft ook vrij dicht bij veel dingen over de originele film. Het is een klassiek voorbeeld van een vervolg dat het veilig speelt door vast te houden aan wat het publiek wil.
GERELATEERD: Elke Star Wars-film in chronologische volgorde
Het is nog steeds opbeurend en goed geacteerd, en de plot brengt de relatie van Rocky en Adrian naar nieuwe plaatsen, maar Rocky II is in feite een herhaling van de eerste zonder het verwachtingsvolle einde van het verlies van Rocky en het meer clichématige einde van een kampioensoverwinning.
5 Rotsachtige Balboa
Sylvester Stallone maakte Rocky Balboa om de fouten van Rocky V recht te zetten, omdat hij de franchise niet wilde beëindigen op zo'n schamel bankbiljet. Hoewel het er wel in slaagt ons een beter einde te geven aan het verhaal dat begon met de eerste Rocky-film dan Rocky V, zegt dat niet echt veel.
Het begint als een grimmig, echt, menselijk verhaal zoals de eerste film, maar het duurt niet lang om te evolueren naar schmaltz en sentimentaliteit. De film heeft de toon en stijl van de eerste Rocky-film, maar niet de inhoud of de rauwheid die het echt geweldig maakte.
4 Creed II
Aanvankelijk klonk het uitgangspunt van het Creed-vervolg gimmicky. De zoon van Apollo Creed zou vechten tegen de zoon van Ivan Drago. Geeuw! Maar toen kwam de film en bewees ons allemaal ongelijk. Het behandelde dat plot met gravitas en vindingrijkheid. Het verhaal werd gespeeld als de jongere Creed van Michael B. Jordan, de dood van zijn afwezige vader, die in de ring werd gedood door de oudere Drago.
Het zou gemakkelijk bergafwaarts zijn gegaan en in de clichés zijn gevallen, maar dat gebeurde niet. Sylvester Stallone heeft aangekondigd dat dit zijn laatste optreden als Rocky Balboa was en dat hij het personage zou terugtrekken - het was de perfecte swansong voor ieders favoriete boks-underdog.
3 Rocky III
Rocky III is het beste van de Rocky-vervolg, omdat het de geest van het origineel behoudt terwijl het plot naar nieuwe plaatsen wordt gebracht. Het volgt dezelfde formule zonder moe te worden. Mr. T maakt een spectaculaire schurk als Clubber Lang, en het was een mooie ontwikkeling om Apollo Rocky te laten trainen, aangezien de twee eerder rivalen waren geweest.
GERELATEERD: Sylvester Stallone deelt nieuwe Rambo 5: Last Blood Photo
Survivor's 'Eye of the Tiger' is misschien zelfs een iconischer themalied dan 'Gonna Fly Now' van Bill Conti. Het laatste schot van Rocky en Apollo die hun eerste stoten in een rematch gooien voordat ze vervagen naar een schilderij, is een van de meest memorabele eindes in de geschiedenis van de sportfilm.
2 Creed
Deze spin-off over Rocky Balboa die de zoon van zijn gevallen rivaliserende mentor Apollo Creed trainde, kon gemakkelijk vreselijk zijn geweest, maar het was verre van dat. Gelukkig werd de film in handen gegeven van Fruitvale Station-regisseur Ryan Coogler (die natuurlijk Black Panther regisseerde), dus hij is veel meesterlijker en emotioneler geladen dan hij had.
Michael B. Jordan maakt net zo overtuigend een voorsprong als Sylvester Stallone ooit deed - zo niet meer - terwijl Stallone zelf zijn beste prestaties in jaren als een verouderende, zieke Rocky geeft. Het volgt misschien een bekende formule, maar het werkt.
1 Rocky
De eerste zal altijd de beste zijn. Het is niet alleen de beste Rocky-film of de beste boksfilm - het is een van de beste films, punt uit. Als mensen het hebben over de zanderige, stedelijke, streetwise cinema van de jaren '70 - Taxichauffeur, Chinatown, The French Connection - voelt Rocky zich niet misplaatst in het gesprek. Het is geen film over sport of training of vechten; het is een liefdesverhaal. Het is een karakterstudie en gaat over jezelf bewijzen en het maakt niet uit of je faalt, omdat je nog steeds de mensen hebt die van je houden.
Zoals zo weinig andere films, gaat het eigenlijk om iets. Het is geen wonder dat het Sylvester Stallone de derde persoon in de geschiedenis maakte, na Charlie Chaplin en Orson Welles, die genomineerd werd voor de Academy Awards voor beste acteur en beste originele scenario voor dezelfde film.
