Het is 17 jaar geleden dat Hugh Jackman Wolverine voor het eerst op het grote scherm tot leven bracht in de originele X-Men- film, maar hij heeft misschien zijn beste werk bewaard in de rol voor de nieuwste aflevering in de franchise, Logan. Zowel het publiek als de critici zijn enthousiast over de film, een serieus en krachtig drama dat anders is dan elke andere superheldenfilm die ooit is gemaakt en die al een favoriet is geworden onder X-Men-fans.
Maar is het de beste X-Men-film ooit? In de loop der jaren hebben talloze films op verschillende media meerdere tijdlijnen, verschillende iteraties van geliefde personages en iconische verhalen uit de stripboeken behandeld, allemaal terwijl ze ons enorme actiescènes vol ongelooflijke mutantgevechten gaven, in een poging om belangrijke en tijdloze thema's te verkennen over tolerantie en empathie. Dus om erachter te komen waar Logan tussen al deze films staat, inclusief een aantal die je je misschien niet herinnert, is hier elke X-Men-film gerangschikt van slecht naar best.
11 X-Men Origins: Wolverine (2009)
De eerste op zichzelf staande Wolverine-film, X-Men Origins: Wolverine, was een grote flop met kijkers, die zijn verhaal vonden over hoe hij zijn adamantium-klauwen en zijn geheugen van Zwitserse kaas kreeg, met een doel. De film voelt aan als een serie vignetten in plaats van een samenhangend verhaal, met speciale effecten die om de verkeerde redenen opvallen.
Liev Shrieber zorgde voor een geweldige Victor Creed, en hij had veel chemie met Hugh Jackman, maar niet veel om mee te werken. De onderontwikkelde personages en plot van de film werden alleen maar erger door de ongelijke snelheid.
Maar als zijn grootste fout duidelijk was toen het voor het eerst werd uitgebracht, werd het alleen maar erger met de tijd. Het heeft Ryan Reynolds in de rol van Wade Wilson, die wordt omgezet in Weapon XI, maar met zijn mond dichtgenaaid zodat hij niet kan praten. Er is onweerlegbaar bewijs dat Ryan Reynolds als Wade Wilson beschouwen en hem laten praten een heel, heel goed idee is, en X-Men Origins: Wolverine is het bewijs dat het tegenovergestelde een heel, heel slecht idee is.
10 Generation X (Made-For-TV-film, 1996)
Iedereen die Generation X obscure film / piloot heeft gezien die Fox op 20 februari 1996 uitzond, zou een speciale X-Men-superfankaart moeten krijgen. De film vertelt het verhaal van Jubilee, die door Emma Frost en Banshee is gered en naar Xavier's School for Gifted Youngsters is gebracht, waar ze vervolgens andere jonge mutanten ontmoet die ook leren hun nieuwe krachten te gebruiken.
Ondanks dat hij gewaarschuwd is voor het verlaten van de veiligheid van de school en voor de gevaren van nabijgelegen "dorpjes", wordt de groep gedwongen de gekke wetenschapper Russell Tresh onder ogen te zien, die de dromen van Jubilee heeft achtervolgd, nadat hij medestudent "Skin" Angelo Espinosa heeft aangetrokken zijn val. Tresh gelooft dat hij paranormale krachten kan verwerven door toegang te krijgen tot hun mutante hersenen, maar het mutantteam is in staat hem te verslaan, samen met een volledige serieorder van Fox.
De kaasachtige film is piekjaren 90 en er is een reden waarom de meeste mensen het zich niet herinneren.
10. X-Men: The Last Stand (2006)
Na het daverende succes van X2, waren de verwachtingen hoog voor de derde film in de franchise, X-Men: The Last Stand, vooral omdat het zich zou verdiepen in de iconische verhaallijn van Phoenix. Met een enorm budget van meer dan 200 miljoen en een litanie van beroemde mutanten, was alles in de rij voor deze film om de beste X-Men-film ooit te worden.
In plaats daarvan staat het als een van de ergste. Die-hard stripboekliefhebbers werden uitgeschakeld door de grote veranderingen in het Phoenix-verhaal, en hoewel de reeksen reeksen acties opwindend zijn en nog steeds standhouden, is de verkenning van de moraliteit van het gebruik van de mutant "remedie" oppervlakkig, de film beroven van het emotionele gewicht dat zijn voorgangers meer maakte dan alleen een stel superhelden die hun krachten gebruikten.
Jaren later blijft het meest memorabele moment van de film nog steeds de regel: "Ik ben de Juggernaut, teef!" en dat is niet goed.
9 X-Men: Apocalypse (2016)
De meest recente film over de jongere professor X en Magneto, X-Men Apocalypse, wordt beschouwd als de ergste van de door James McAvoy en Michael Fassbender geleide films. Hoewel het een van de beste, meest beruchte X-Men-schurken, Apocalypse, bevat, besteedt de film veel te lang aan zijn grote epische confrontatie met hem. De eerste twee uur van de film zijn voornamelijk expositie en de introductie van te veel personages, waardoor de film vervelend aanvoelt in plaats van opwindend, maar erger is dat de uitbetaling een strijdvolgorde is die niet zo goed is als die van andere X-Men films.
Het slaagt er zelfs in om Oscar Isaac, een van de beste acteurs die vandaag werkt, saai te maken, omdat zijn Apocalyps verborgen is onder een berg van blauw rubber en verf. Hij komt over als de ergste schurk - niet beangstigend, zonder diepte, en cartoonachtig en gek.
Op zijn minst kreeg het publiek nog steeds een tweede geweldige Quicksilver-scène uit de franchise, toen hij bijna elke student en leraar binnen Xavier's School for Gifted Youngsters redde. Bij elke rangschikking van individuele X-Men-scènes staat deze bovenaan de lijst.
8 X-Men: Evolution Animated Series, Apocalypse Story Arc
Hoewel het technisch gezien geen film is, beslaan de afleveringen van de Apocalypse-verhaallijn uit het vierde en laatste seizoen van de tekenfilmserie X-Men: Evolution twee en een half uur en een groot aantal subplots, die in elkaar gezet werken als een zelfstandige film.
X-Men Evolution, uitgezonden op Kids WB van 2000 tot 2003, veranderde veel van zijn mutanten in tieners in plaats van volwassenen, maar ze konden nog steeds oorlog voeren met Apocalypse om te voorkomen dat hij de meeste inwoners van de wereld in mutanten veranderde.
Het bekijken van deze afleveringen als een enkele film resulteert in een leuke maar meanderende film, vol met veel van de meest beroemde personages uit de strips, waaronder enkele waarvan kijkers wensen dat ze meer schermtijd hadden gekregen van Fox's X-Men-films. Gezien het feit dat ze als afzonderlijke afleveringen zijn geschreven, is het niet eerlijk om ze aan de normen van een enkele, op zichzelf staande film te houden, maar zelfs dan is het nog steeds een veel interessantere film dan het grote scherm over Apocalypse.
7 The Wolverine (2013)
Vóór Logan was er The Wolverine, de tweede stand-alone film voor Hugh Jackman, en de eerste X-Men-film met een kleinere reikwijdte, met een grotere focus op de zware emotionele last van zijn hoofdrolspeler.
De Wolverine brengt zijn held naar Japan om een stervende man te ontmoeten die hij ooit heeft gered. Terwijl hij daar is, wordt Logan de kans geboden om van zijn krachten af te komen, waardoor hij eindelijk echt sterfelijk kan worden en hem een leven kan sparen dat wordt besteed aan het kijken naar degenen van wie hij houdt sterven terwijl hij een bestaan voortzet dat wordt bepaald door vechten en pijn.
De film is veel persoonlijker dan zijn voorgangers en verkent Wolverine met een diepte die nog niet eerder was geprobeerd. Het voelt niet als een superheldenfilm zoals de meeste X-Men-films, tot het einde, dat wil zeggen, wanneer het een typische vermelding in het genre wordt, met een grote samoeraienrobot die overkomt als de laatste baas in een Wolverine-videogame. Het zou misschien hoger scoren als het de toon en het gevoel van de eerste twee acts had kunnen behouden, maar het was nog steeds een succes bij kijkers en is in de loop der jaren alleen maar in aanzien gegroeid.
6 X-Men: Days of Future Past (2011)
X-Men: Days of Future Past is de grootste aflevering van de franchise op het gebied van cast en scope en omvat generaties die beide oudere versies van de personages uit de door Patrick Stewart en Ian McKellan geleide films verenigen, met hun jongere versies onder leiding van James McAvoy en Michael Fassbender.
In de film wordt het bewustzijn van Wolverine teruggestuurd in de tijd, zodat hij de beruchte Sentinels van Bolivar Trask kan stoppen voordat ze kunnen worden gebruikt, in een poging een dystopische toekomst te vermijden waarin zowel mutanten als mensen door hen worden geregeerd. Hij moet een depressieve Charles Xavier en een geïsoleerde, boze Magneto herenigen, terwijl hij probeert te voorkomen dat Mystique Trask vermoordt en de destructieve tijdlijn in gang zet.
Stellair acteren, enorme actiescènes (met enkele van de beste scènes van mutanten die hun krachten laten zien en samenwerken), en belangrijke thema's zoals empathie en identiteit, het publiek vond de film een waardig vervolg op First Class, ook al begint het om onder het gewicht van zijn eigen uitgangspunt in de tweede helft te spannen.
Om nog maar te zwijgen van de eerste geweldige Quicksilver-scène, de beste scène van de hele film.
5 X-Men (2000)
De allereerste mutant op het grote scherm, X-Men, begon niet alleen 17 jaar en het tellen van films voor de franchise, het toonde studio's dat striphelden naast Batman en Superman konden worden gerekend om kijkers naar de theater. Zonder het succes van deze film zou het Marvel Cinematic Universe nooit zijn gebeurd en zouden we geen hele reeks Justice League-films krijgen.
Afgezien van zijn historische betekenis, won de film zelf het publiek door de stripfiguren die ze zo goed kenden en waar ze zo van hielden tot leven te brengen, zelfs als de franchise ze nooit de iconische kostuums gaf waar ze naar verlangden.
Dit is nog steeds de enige film die puur een strijd is tussen de X-Men en Magneto's Brotherhood of Mutants, die sindsdien altijd op de een of andere manier hebben samengewerkt, zelfs toen ze nog steeds op gespannen voet stonden zoals in The Last Stand maar een gemeenschappelijke vijand in de mutant "remedie".
Het besef van senator Kelly over hoeveel pijn zijn onverdraagzaamheid en haat heeft gebracht aan een kwetsbare groep buitenstaanders, vlak voor zijn huiveringwekkende waterige dood (een van de krachtigste in alle X-Men-films), vestigde het grootste thema van de franchise en de kern van zijn meest duurzame berichten van inclusie, begrip en eigenwaarde.
4 X-Men: First Class (2011)
Na een aantal teleurstellende inzendingen in de franchise, ging X-Men: First Class achteruit om succes te vinden, naar de oorsprong van de X-Men zelf. De film vertelt hoe een jonge Charles Xavier en Eric Erik Lensherr voor het eerst vrienden werden en vervolgens hoe de twee de tegengestelde krachten werden, bekend als Professor X en Magneto.
Het was destijds onmogelijk om je voor te stellen dat twee acteurs even goed waren in de rollen als Patrick Stewart en Ian McKellan, maar het was meteen duidelijk dat James McAvoy en Michael Fassbender de uitdaging aankonden en twee van de beste uitvoeringen van de hele franchise.
First Class bevat veel mutanten en mutantgevechten, maar voelt nooit druk, verwarrend of onvolledig. Het verhaal over een groep jonge mutanten die Sebastian Shaw ontmoeten, beweegt snel en maakt het publiek soms aan het lachen (die rekrutering is een van de beste in elke X-Men-film) en verscheurt anderen (zoals wanneer Charles kijkt in Eric's herinneringen uit het verleden, nog een kandidaat voor de beste X-Men-scene ooit).
3 X2 (2003)
Slechts twee jaar geleden zou dit nummer één op deze lijst zijn geweest, maar X2 blijft nog steeds in de discussie voor zowel de beste pure superheldenfilm aller tijden als het beste vervolg ooit. Terwijl de originele X-Men-film begrijpelijk veel tijd besteedde aan de oprichting van het universum en de introductie van veel van zijn personages, resulteerde zijn toewijding om een film van traditionele oorsprong te zijn, in een vreemd tempo film, met het climax-gevoel gehaast.
X2 moet echter voortbouwen op dat werk en zich op een veel betekenisvollere manier concentreren op het verhaal en de personages. Van start tot finish is het spannend, met grote setstukken en superheldengevechten, zowel tegen elkaar als tegen (de briljant gespeeld door de grote Bryan Cox) William Stryker. En het doet dat allemaal terwijl we complexe en interessante personages maken, evenals een meeslepend verhaal, waarin we emotioneel worden geïnvesteerd.
Dit is het stripverhaal waar de lezers van droomden toen de X-Men de overstap maakte naar het grote scherm, maar de film is zo goed dat hij gemakkelijk zijn genre overstijgt.
2 Deadpool (2016)
Hoewel het waar is dat Deadpool nooit echt lid is geweest van de X-Men, bestaat de Merc with the Mouth in het X-Men-universum, zowel in de strips als nu op het grote scherm. Zelfs terwijl hij pogingen om hem bij de X-Men te rekruteren verwerpt, roept hij hen op hem in deze film te helpen en krijgt hij hulp van Colossus en Negasonic Teenage Warhead in de grootste reeks acties van de hele film. Hij bezoekt zelfs Professor X's School voor hoogbegaafde kinderen, alsof je een X-Men-film binnenloopt.
Dit is op zijn minst X-Men aangrenzend, en een die onvermijdelijk wordt genoemd bij het bespreken van de beste X-Men-films, dus het komt op de lijst. En gezien het geweldig is - ongelooflijk grappig, vreemd aan te raken en volledig onderhoudend - terwijl het volledig uniek is, verdient het het om zo hoog te zijn. Dit is waarschijnlijk de meest herleesbare film op deze lijst, en als het een pure X-Men-film was, staat deze misschien op de eerste plaats.
1 Logan (2017)
De nieuwste aflevering gaat helemaal naar boven, en dit is geen recentheidsbias. Logan is niet alleen in tegenstelling tot elke andere X-Men-film, het onderscheidt zich van alle andere superheldenfilms omdat het een serieus en emotioneel drama over superhelden is, en niet alleen een superheldenfilm met drama. De diepe verkenning van de brutaliteit van geweld en de emotionele en fysieke kosten van een held zijn thema's die geen enkele andere film in het genre ooit met deze diepgang en zorg heeft aangepakt.
Wolverine is een van de meest geliefde, meest meeslepende stripfiguren in de geschiedenis, en Hugh Jackman's grote schermweergave van hem is een van de beste van het genre, met Logan als de ultieme en beste uitvoering van zijn zeventien jaar in de rol. Gedurende de hele film draagt hij het gewicht van zijn verleden, de last van zijn zonden en de tol van vele levens van spijt op zijn gezicht, letterlijk en figuurlijk, allemaal terwijl hij de kracht en woede van Wolverine overbrengt die hem zo formidabel maakt, terwijl hij nog steeds hem doordringen met de tederheid en kwetsbaarheid die het personage speciaal maken.
Het is zeldzaam dat een film met zulke hoge verwachtingen de hype waarmaakt, maar Logan heeft ze zelfs overtroffen en daarom verdient het hier de eerste plaats.
