Falcon Age Review: A Beautiful Friendship

Falcon Age gaat over meer dan de band tussen jou en je (schattige) vogel. Het gaat erom je cultuur terug te winnen, en het is een mooi verhaal.

Dierenliefhebbers weten hoe het is om een speciale band te hebben met een harige (of gevederde) vriend. Of ze nu een Chihuahua of een Furby bezitten, ze bouwen een verbinding op met dit wezen, een dat de taalgrenzen overschrijdt. In veel zeldzamere gevallen gaat de vriendschap nog verder, waarbij het werk van mens en dier als één wordt beschouwd; twee kanten van dezelfde geest. Voorbeelden hiervan zijn misschien puur fictief, maar ze zijn het soort band dat wordt onderzocht in Falcon Age, een band die de speler met zijn valk verbindt, en daardoor een begrip van cultuur en geschiedenis bevordert.

Er zijn talloze spellen met metgezellen van dieren. Er is Rush van Mega Man, Epona van Ocarina of Time, en natuurlijk de Pokemon van Pokemon. Maar hoewel het idee van een virtueel "huisdier" niets nieuws is, gaat Falcon Age veel verder dan het erkennen van de waarheid van de band tussen speler en wezen. Het gaat niet alleen om het kijken naar je Pokemon vechten terwijl je achterover leunt en Gym Badges verzamelt, of je paard berijdt en ze af en toe voedt. Je valk is een wild dier en het credo van "Falcon Hunter" is een oude traditie van je volk.

Gerelateerd: Breath of the Wild krijgt later deze maand volledige VR-ondersteuning

Falcon Age is een first-person adventure game (in optionele VR) waarbij de speler de rol van Ara op zich neemt. Ze is een jong meisje met veel te bewijzen aan haar tante, haar mensen en zichzelf. Nadat ze zich verbonden hebben met een babyvalk in de gevangenis, broeden ze (bedoeld met een woordspeling) een ontsnappingsplan uit en reizen ze het kale land van hun wereld in. Onder begeleiding van andere leden van het verzet zal Ara het land van haar volk terugvorderen van de onderdrukkende robotregering en meer ontdekken over de vernietigde tradities.

Een van deze tradities is natuurlijk die van de Falcon Hunter. Met de speciale band die Ara met de babyvogel heeft gevormd, zal ze haar vaardigheden aanscherpen en trainen om de allerbeste te worden (dat niemand ooit was … enz.). Omdat het is gemaakt voor VR en de basis PS4-set, regelt het spel gelukkig uitstekend en kan de camerabeweging worden aangepast om de perfecte look voor alle specificaties te bereiken. De gameplay in Falcon Age is heel eenvoudig. Met een klik op de knop kunnen spelers hun valk sturen om verschillende belangrijke punten aan te vallen, zoals robotvijanden of konijnen om te jagen. Spelers kunnen ook fluiten voor hun vogel om op hun hand te landen waar een aantal acties kan plaatsvinden. Ze kunnen ze voeren met ambachtelijk voedsel, verschillende items uitrusten of aaien.

Dit kan niet genoeg worden benadrukt: hen aaien is het meest schattige ding, en spelers worden aanbevolen om het vaak te doen. Er is natuurlijk een praktische reden, omdat het aaien van je valk hen kan genezen als ze zijn beschadigd door vechtrobots. Maar zelfs als ze in volledige gezondheid zijn, is het moeilijk om te weerstaan om ze een vuistbobbel te willen geven, doe het ding waar je een hart met je handen maakt en ze steken hun hoofd erdoor, en meer! Dit lijkt misschien een vreemde monteur om op te harpen, maar voor een spel over de band tussen vrienden over de grenzen van soorten is het van vitaal (en schattig).

Falcon Age houdt meer in dan alleen maar je valk vertellen dingen te doen; je hebt ook werk te doen. Ara moet door het land navigeren en relatief basisdoelstellingen voltooien om de groeiende weerstand te helpen. De kaart is niet gigantisch, maar voelt groot genoeg voor de korte campagne en is gevuld met heel veel mooie beelden in een unieke artistieke stijl. De meeste missies omvatten het gebruik van Ara's handige zweep / knuppel om partijen vijanden te verslaan, terwijl ze haar valk begeleidt om te helpen in de lucht. De manier waarop het spel de combinatie van Ara's aanvallen met de valken noodzakelijk maakt om geen van beide gewond te raken, is prachtig gedaan. Het gevecht is nooit uitdagend (het spel biedt zelfs "Imprint Mode" waar gevechten optioneel is) maar het blijft toch bevredigend.

De game levert ook geweldig werk aan het doorbreken van de (soms) monotone hack-n-slash met leuke side-quests en mini-games. Er is natuurlijk jagen, dat is niet super "betrokken", hoewel het altijd leuk is om je valk te zien duiken vanuit de hemel op haar prooi. Falcon Age heeft ook een kindvriendelijk knutselsysteem, waarbij vlees dat is verzameld tijdens de jacht wordt verwerkt in een blender om eetbare pellets voor uw vogelknop te maken. Er zijn een heleboel verschillende recepten en veel open gebieden om te verkennen om de volgende maaltijd te vinden. Er is ook een heel goeie futuristische "golf" -game waarbij de zweep van de Ara betrokken is, waarbij de bal met het momentum van de swing naar het gat wordt geslagen.

Maar Falcon Age zou niet compleet zijn zonder de mogelijkheid om de uitrusting van je valk te veranderen. Spelers kunnen haar veel verschillende hoeden geven, waaronder een die ervoor zorgt dat ze er weer als een kuiken uitziet, zelfs als ze helemaal volwassen is. Upgrades kunnen ook worden gemaakt zoals de toevoeging van sonar en armor, om spelers een voorsprong te geven in hun gevechten. Zoals tante vroeg in het spel zegt: "Het gaat niet om jou." Het verhaal gaat over de band die je met je valk creëert, dus het is begrijpelijk dat ze alle accessoires krijgen.

Hoewel Falcon Age de vriendschap van mens en dier omarmt op een manier die maar weinig games hebben gedaan (The Last Guardian komt naar voren als deze game is gelijk), is dat niet alles dat het onderscheidt. Door alle binding die de speler met hun vogel heeft, groeien ze ook dichter bij de cultuur die hun wereld heeft verlaten. Er is een krachtig moment in het spel waarin Ara toegeeft dat haar naam door de overheid is ingekort omdat de robots het niet correct konden uitspreken. Haar tante antwoordt "omdat ze niet zijn gebouwd door mensen die om hen gaven." Deze inheemse volkeren wier land en tradities van hen werden gestolen, leiden een triomfantelijk verhaal van zelfontdekking en technologische impact. Uiteindelijk zullen spelers een schattige vogelvriend hebben gemaakt, maar de band met een vergeten cultuur is nog gedenkwaardiger.