Hier is onze definitieve rangorde van alle Fast and Furious- films, inclusief de nieuwste aflevering Hobbs & Shaw. Hoewel technisch gezien een spin-off, maakt Hobbs & Shaw deel uit van de Fast & Furious-kanon, die Luke Hobbs (Dwayne Johnson) en Deckard Shaw (Jason Statham) volgt terwijl ze samenwerken om een nieuwe schurk aan te nemen genaamd Brixton (Idris Elba).
Hobbs & Shaw is de negende langspeelfilm in de Fast & Furious-franchise, die al bijna 20 jaar succesvol is - een ware prestatie in de filmwereld. De franchise begon met een eenvoudig verhaal - undercoveragent probeert een misdaadring te infiltreren die flitsende uitjes van hun overvallen gebruiken - maar is uitgebreid om nog wilder, grotere stunts te leveren en het op te nemen tegen meer formidabele schurken met elke opeenvolgende aflevering. De franchise heeft de status van actiesterren van acteurs Vin Diesel, Michelle Rodriguez, Tyrese Gibson en Chris "Ludacris" Bridges gecementeerd.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Dus, met zoveel verschillende tonen en stijlen in negen inzendingen, hoe stapelen alle films zich op? Wat volgt is de huidige rangorde van alle Fast & Furious-films - totdat een nieuwe aflevering wordt vrijgegeven.
9. 2 Fast 2 Furious (2003)
De tweede film in de Fast & Furious-franchise vertakt en neemt de slechte beslissing om alleen Brian O'Conner te volgen en alle activiteiten met betrekking tot Dom Toretto achter te laten in Los Angeles. Brian is op de vlucht in de tweede film en wordt geconfronteerd met de gevolgen van het afstemmen op Dom en zijn crew van dieven in The Fast and the Furious. Hij vestigt zich in Miami en maakt opnieuw contact met een oude vriend, Roman Pearce (Tyrese Gibson), die hem introduceert in de race-scene van de stad. Brian raakt ook betrokken bij een nieuwe missie om de lokale drugskoning Carter Verone (Cole Hauser) te verslaan nadat hij is gecontacteerd door een voormalige LAPD-collega, Bilkins (Thom Bilkins). Dit geeft Brian de mogelijkheid om zijn eigen bemanning samen te stellen en een aantal bewegingen die hij van Dom heeft geleerd, te coöpteren om de klus te klaren.
Misschien is het de vloek van de tweedejaars malaise, maar de 2 Fast 2 Furious van 2003 ging helemaal uit de koers toen het grootste deel van The Fast en de Furious cast werd weggegooid om Brian te volgen. Het is leuk om Brian als een personage te zien ontwikkelen; nu voelt hij eindelijk de druk van zijn acties in de eerste film. Door het hele land heen lopen om misdaden uit het verleden te voorkomen, is echter een gedurfde manier om karakterontwikkeling te forceren en voelt zeker niet als een beslissing die de O'Connor van de eerste film zou nemen. Het is ook een beetje omslachtig om vertrouwd te raken met de geheel nieuwe cast van personages die zijn geïntroduceerd in 2 Fast 2 Furious, vooral wanneer slechts twee van hen - Roman en Tej (Chris "Ludacris" Bridges) - betrokken blijven bij de franchise.
Het is duidelijk 2 Fast 2 Furious is het resultaat van een team mensen dat vraagt: "Waar gaat deze franchise eigenlijk over?" De relaties voelen zwak aan, de race-sequenties zijn veilig en voorspelbaar, en zelfs de Carter Verone-plot leest als een saaie "catch the bad guy" -affaire en het is nogal verf-by-numbers daarbij. Terwijl je kijkt, wordt je er ook steeds aan herinnerd dat deze film wil dat je Brian accepteert die de Dom-rol betreedt en Roman de nieuwe Brian laat worden. Deze dynamiek kan niet uitstaan, niet als duidelijk is dat Roman altijd voorbestemd was om een ander lid van de bemanning te zijn (geen leider) als hij überhaupt zou blijven bestaan. Het partnerschap van Brian en Roman zou Dom en Brian's nooit een kaars kunnen geven.
8. Fast And Furious (2009)
Snel en woedend herenigen Dom en Brian genadig terwijl ze samenwerken om een drugsdealer, Campos (John Ortiz), neer te halen en de schijnbare moord op Letty door Campos te onderzoeken. Dat klopt: Letty is schijnbaar dood voor het grootste deel van deze film. Het leest als vrij brutaal om Dom te dwingen de dood te onderzoeken van de vrouw van wie hij houdt. Over het algemeen wordt de vierde film gedomineerd door meer snooze-waardige stunts en nog een ander plot om een drug kingpin neer te halen, waardoor het maar al te duidelijk was dat er een herbeoordeling moest plaatsvinden van het soort schurk in deze films.
Brian is op een of andere manier op wonderbaarlijke wijze overgegaan van een gezochte crimineel naar een baan bij de FBI, wat een ongelooflijke wending voelt, zelfs voor de franchise. Letty klaarmaken om een reünie tussen Dom en Brian te motiveren voelt verkeerd, niet alleen omdat je een integraal lid van de Fast & Furious-crew verliest, maar dan voelen de omstandigheden waaronder Dom en Brian voor het eerst in jaren weer bij elkaar worden gebracht te emotioneel verkeerd geladen. Hoe Dom goed kan werken met Brian terwijl ze weet dat Letty eerder voor hem werkte en dat deze missie de reden is dat ze dood is, voegt het verkeerde soort gewicht toe aan hun partnerschap. Als deze twee de centrale, verbindende kracht van de franchise worden, is het beter om dit niet te laten sudderen tussen hen.
De komst van Gisele (Gal Gadot), die meer aanvoelt als etaleren dan enig ander functioneel karakter, is ook vreemd; pas in de volgende film wordt ze behandeld als een persoon in plaats van een soort verleidster / badass. Is er hier iets nieuws of opwindends om de adrenaline te laten pompen? Nee. Maar dat is tenminste alleen omdat de achtervolgingen en stunts een beetje te geaard aanvoelen en nog moeten worden verheven tot het soort surreality dat fans hebben leren kennen en liefhebben.
7. Fast Five (2011)
Raak niet te enthousiast over Fast Five. Dit is misschien het eerste optreden van Luke Hobbs (Dwayne Johnson) in de franchise, maar dat betekent niet dat het zijn beste optreden is. Hobbs wordt binnengebracht om Dom, Brian en Mia te vinden nadat ze onbewust een auto hebben gestolen die heel essentieel is voor een Braziliaanse misdaadbaas '(beter dan een drugsbaron, maar nog steeds een beetje een sluimerende) operatie. Alle macho-groots tussen Dom en Hobbs, twee alfamannetjes die duidelijk worden bedreigd door het bestaan van elkaar, worden heel oud, heel snel. Het is leuk om Dom van tijd tot tijd op zijn plaats te krijgen, maar hun capriolen dreigen regelmatig elk momentum in de film te laten ontsporen.
Het is leuk om de uitgebreide bemanning rond Dom en Brian te zien vormen, maar er zijn nog steeds teveel koks in de keuken hier. Persoonlijkheden botsen en er lijkt geen harmonie of afstemming tussen de teamleden te zijn. Ze kunnen samenwerken wanneer er druk is om een missie te voltooien, zeker, maar welk vals gevoel van familie dat Dom ook probeert te promoten in de groep, voelt om een of andere reden niet geloofwaardig. Als deze franchise helemaal over het concept van het gezin gaat, heeft Fast Five daar wat hulp bij nodig.
De eerste hints van stunts op het volgende niveau zijn hier aan het werk; een enorme kluis langs een snelweg trekken is een manier om de opwinding op te voeren. Fast Five begint te leunen in zijn versterkte actiescènes die zichtbaar pulseren met adrenaline. Maar het is duidelijk dat er ambities zijn om het nog verder te brengen. In vergelijking met sequenties uit toekomstige afleveringen, neemt de rangorde van Fast Five een beetje een hit door het relatief veilig te spelen.
6. Fast & Furious 6 (2013)
Letty is terug, maar ze is een andere vrouw in Fast & Furious 6. Na te hebben geleefd wat een brute auto-ongeluk was, alleen om te onthullen dat het niet was wat het leek, is een verbluffende manier om een leidende dame terug te introduceren in de franchise. Letty's reis in Fast & Furious 6 is een van de meest meeslepende delen van de film. Het ongeluk van Fast & Furious heeft haar geheugenverlies bezorgt en het is de taak van Dom om haar weer bij zichzelf te brengen. Ze worstelt met haar identiteit en maakt haar een beetje een wildcard als ze een ongemakkelijke alliantie aangaat met de rest van het team in hun inspanningen om Owen Shaw (Luke Evans) te verslaan.
Over Shaw gesproken, de franchise krijgt eindelijk een interessante schurk die het bekijken waard is - een ware verademing. Shaw is een crimineel op zoek naar Nightshade, een apparaat dat bedoeld is om militaire communicatiesystemen ten val te brengen. Shaw is meedogenloos en creatief. Hij is ook een beetje groter dan het leven, vol swagger en verzekerd in zijn doel, wat noodzakelijk is in de Fast & Furious-wereld.
5. The Fast and the Furious: Tokyo Drift (2006)
The Fast and Furious: Tokyo Drift is misschien de reden voor veel tijdlijn-gekheid, maar het is nog steeds een plezierige afleiding van de primaire tijdlijn van de franchise. Waar 2 Fast 2 Furious wankelde toen het Brian van Dom scheidde en de Robin van deze wereld dwong Batman te worden en zijn eigen team te organiseren, gericht op een geheel nieuwe reeks karakters in het voordeel van Tokyo Drift. Er is nog steeds de hele "Han leeft maar moet hij niet dood zijn?" probleem, dat bijdraagt aan de gemiddelde rangorde van deze film. Die hele snafu scheert echter slechts minimale hoeveelheden goodwill en rangorde af.
Tokyo Drift voelt een beetje als een re-do van The Fast and the Furious, maar doet een interessant bod om de reikwijdte van de racewereld die zo integraal deel uitmaakt van de franchise uit te breiden. De film volgt Sean Boswell (Lucas Black), een tiener die naar zijn vader in Tokyo is vertrokken nadat hij problemen met de wet had gekregen om terug te racen in de VS. Sean is een beetje onzeker totdat hij Twinkie (Shad "Bow ontmoet) Wow "Moss), die hem voorstelt aan de ondergrondse racegemeenschap. Sean voelt zich meteen thuis en terecht omdat hij een ervaren chauffeur is.
Het concept "drifting" wordt geïntroduceerd in Tokyo Drift, een nieuw soort autotruc dat op verschillende punten in de film effectief wordt gebruikt. Hoewel dit een heist-less, grote bad-less aflevering is, is het acceptabel vanwege de manier waarop het zich concentreert op de racewereld. Er zijn geen dromen om meerfasige, uitgebreide schema's hier uit te werken en dat zet een aantal broodnodige oogkleppen op het plot om het op koers te houden. Bovendien, Han en Sean's relatie, die een mentor-mentee wordt naarmate de film vordert, ontvouwt zich in een aangenaam tempo en voelt nooit alsof het wordt belemmerd of gedwongen. Han is niet bang om Sean neer te halen als dat nodig is, maar hij is ook kampioen.
4. Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw (2019)
Hobbs & Shaw weet wat kijkers willen en levert. Het is een gewaagde zet die een spin-off wijdt aan Hobbs en Shaw, twee personages die historisch gezien nooit met elkaar overweg kunnen. Maar dit is een experiment dat werkt omdat Hobbs & Shaw weten wat Fast & Furious-doelgroepen op dit moment willen: adembenemende actiescènes, dagenlang schertsen en een echte band tussen de hoofdrolspelers waardoor ze allemaal de moeite waard zijn om naar te rooten. Deze spin-off levert niet alleen resultaten op, maar overtreft deze verwachtingen ook.
Hobbs en Shaw hun eigen film geven werkt beter dan verwacht. Het is gemakkelijk om je zorgen te maken dat deze twee op eigen benen zouden staan, losgekoppeld van de rest van de Fast & Furious-crew. Het was echter een slimme zet voor de franchise om een film aan de zich ontwikkelende band te wijden. Hobbs en Shaw mochten evolueren, door hun slechte bloed heen werken en elkaar de ruimte geven om hun vaardigheden als medewerkers te laten schitteren. Hobbs is brute kracht gepersonifieerd terwijl Shaw een beetje meer tactisch en bestudeerd is. Wanneer hun rug tegen een muur staat, maakt deze film duidelijk dat ze geen kans maken tenzij ze op dezelfde pagina komen. Dat is waar de Fast & Furious-franchise om draait: opkomen voor de door u gekozen familie en samen met hen de storm opgaan. Het is fascinerend om te zien hoe Johnson en Statham elkaar afwerken.
Het doet geen pijn dat letterlijk elke actiereeks in Hobbs & Shaw de grootste, meest verbluffende, fysisch tartende stunts, achtervolgingen en hand-tot-hand gevechten biedt die ooit in de franchise zijn gezien. Een goed voorbeeld: in het begin van de film grijpt Hobbs aan een touw en glijdt langs de zijkant van een hoog gebouw, schijnbaar onaangetast door dingen zoals wrijving die een sterveling zou dwingen los te laten en naar zijn dood te dalen. Op een ander moment houdt hij vast aan een helikopter die Brixton (Elba) vervoert en het enige dat hen verbonden houdt, is een lengte van kettingschakel. Het zou niet moeten werken omdat de stunt zo ongelooflijk is. Logica zegt dat het een kijker uit de actie moet halen als ze zich afvragen wat er aan de hand is. Maar het werkt - en het is slechts een van de vele redenen waarom Hobbs & Shaw een serieus goede franchise-inzending is.
3. Fate Of The Furious (2017)
Het lot van de furieuze is misschien wel de meest schandalige aflevering tot nu toe, maar dat betekent niet dat het een moeilijke verkoop is; integendeel zelfs. De komst van Cipher (Charlize Theron) als de eerste echte vrouwelijke schurk in Fast & Furious is hier een belangrijk verkoopargument. Cipher arresteert om te zien als werk. Onverschuldig zelfverzekerd in zichzelf en haar plan, is ze in staat om stoere kerel Dom in een oogwenk te breken, waardoor hij wordt gedwongen voor haar te werken en zijn team met een druppel hoed op te geven. Toegegeven, het is niet voor niets (het ontvoeren van je zoon en de vrouw met wie je een romantische relatie had, is een sterke zet) maar toch is de boze wending van Dom even schokkend als zeepachtig en opwindend.
Als het op actie aankomt, is The Fate of the Furious ongeëvenaard: als de eerste film in de franchise die goed gebruik maakt van een onderzeeër in zijn laatste actievolgorde, stoot het achtste deel automatisch een paar inkepingen op. Met de zeer beladen achtervolging terwijl de bemanning, geleid door Letty, Dom probeert te vangen en erachter te komen waarom hij voor Cipher werkt, is het gemakkelijk om te zien dat deze film begrijpt hoe de actiescènes met geloofwaardige emotionele inzet kunnen worden doordrenkt. Het is subtiel, ja, maar toch dwingend en is het bewijs dat de Fast & Furious-franchise eindelijk weet waar het over gaat.
2. The Fast And The Furious (2001)
Er gaat niets boven de eerste film als het gaat om het vastleggen van de magie van deze franchise. Ja, de Fast & Furious-serie is in de loop van de jaren geëvolueerd tot iets vol spektakel, maar deze eerste film, die het eenvoudige verhaal vertelt van een LAPD-agent die undercover gaat en een ring van dieven betrapt die hun rijvaardigheden goed gebruiken tijdens de uitje, is echt iets moois.
Het zien van de Point Break-vriendschap en het niveau van vertrouwen ontwikkelen zich tussen Dom en Brian in The Fast & The Furious is opwindend. Het is duidelijk dat de verstandhouding tussen de mannen elektrisch is. Ze werken goed van elkaar, een natuurlijke balans waarin Dom zich op zijn gemak voelt als de leider en Brian zijn rechterhand. Ze zijn bedoeld om een vijandige relatie te hebben, gezien het feit dat Brian Dom probeert te pakken voor zijn misdaden, maar dat gaat al snel verder; deze twee zijn uit hetzelfde doek gesneden.
Het is ook goed verouderd. Na een half dozijn uitstapjes vol stunts van het volgende niveau, herinner je jezelf eraan dat er in deze franchise ooit een tijd was dat het echt alleen maar om racewagens ging en zoveel mogelijk op de grond blijven voelt verfrissend. Er is niets in het bijzonder zwaartekracht tartend of verbijsterend aan het kijken naar Dom en Brian rijden, maar dat is OK. Het gefundeerde karakter van de film maakt het alleen aantrekkelijker om te kijken na negen binnenkomst (met meer onderweg).
1. Furious 7 (2015)
Alle elementen zijn in evenwicht in Furious 7. Er is de juiste hoeveelheid bombast en surrealiteit in de actiescènes. Het team is eindelijk tot in de puntjes afgestemd en het is klein genoeg dat kijkers de relaties tussen personages kunnen zien groeien en ontwikkelen. Het kernthema van het gezin, dat door de franchise loopt en een moreel principe is dat door Dom als teamleider wordt gepropageerd, wordt op een sympathieke manier nageleefd die echte emotionele waarde toevoegt. Iedereen weet waar ze in deze film over gaan en ze begrijpen allemaal elkaars capriolen. De zorg en zorg is oprecht tussen deze mensen, waardoor het des te zinvoller is om te zien hoe die relaties zich tijdens de film ontvouwen.
Of het nu gaat om het kijken naar het team dat hun auto's uit de achterkant van een vrachtvliegtuig rijdt en een smalle snelweg parachuteert of een auto in een showroom hoog in een luxetoren bevindt en in een aangrenzende wolkenkrabber springt, er is geen verspilde minuut actie in Furious 7. Hier werd de franchise ongelooflijk comfortabel door de grenzen van de natuurkunde te verleggen voor een adembenemende sprong. Daarvoor is een punt van de dop nodig.
Natuurlijk is dit ook de laatste film met Paul Walker na zijn vroegtijdige en tragische overlijden in 2013. Furious 7 is zich er terdege van bewust dat een fatsoenlijk eerbetoon moet worden betaald aan een origineel familielid. Hoewel Walker merkbaar digitaal wordt toegevoegd aan een laatste rijreeks tussen hem en Dom, doet dit niets af aan het prachtige emotionele gewicht van dit alles.
