Het Flash- seizoen 5 en Supergirl seizoen 4 maakten beide dezelfde fout. Er is een gevoel dat deze seizoenen twee van de beste waren, waardoor de Arrowverse-shows teruggingen naar hun kernconcepten. In het geval van The Flash betekende dat een intrigerend tijdreismysterie met zeer persoonlijke gevolgen voor Barry Allen, toen hij zijn toekomstige dochter Nora leerde kennen. Voor Supergirl betekende dit het omarmen van het thema van de serie van sociale rechtvaardigheid, met de intrekking van de Alien Amnesty Act en een krachtige kritiek op vooroordelen.
Maar beide shows probeerden een aas-en-schakelaar te spelen met kijkers. Voor Supergirl ging seizoen 4 ogenschijnlijk over de Children of Liberty; in werkelijkheid bleek de plot het laatste masterplan van Lex Luthor te zijn, compleet met een Harun-El "kloon" van Supergirl. Voor The Flash ging het verhaal in eerste instantie over een speedster uit de toekomst die hielp een seriemoordenaar op te sporen; het werd getransformeerd door een tweede seriemoordenaar uit de toekomst en de onthulling dat alles was gemanipuleerd door Eobard Thawne.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Maar vreemd genoeg gaan de overeenkomsten tussen de twee shows een beetje dieper. De waarheid is dat, in verhalende termen, Supergirl seizoen 4 en The Flash seizoen 5 beide exact dezelfde fouten hebben gemaakt.
De wendingen waren duidelijk
Het eerste probleem is dat de wendingen niet moeilijk te zien waren. In het geval van Supergirl begon de seizoen 4-première met het schokkende nieuws dat Luthor's vertrouwde hoofd veiligheid, Mercy Graves, verantwoordelijk was voor zijn gevangenschap. Iedereen die bekend was met de Superman-mythos begon onmiddellijk te vermoeden dat Lex in de gevangenis zat omdat hij daar wilde zijn, en dat seizoen 4 zou onthullen dat hij het echte brein achter de Children of Liberty was. Dat werd vrijwel bevestigd in november vorig jaar, toen The CW onthulde dat Jon Cryer was gecast als Lex Luthor van Arrowverse. Ondertussen was de rode dochter-subplot geplaagd in de finale van seizoen 3, dus kijkers bleven wachten om te zien hoe de dubbelganger van Supergirl zou passen in de plannen van Lex. Zelfs het verraad van de president was vanaf het begin met borden aangegeven.
Hetzelfde gold voor The Flash. Het idee van een Cicade-erfenis werd al in 'Memorabilia' gepest, waarbij scherpzinnige kijkers speculeerden dat de toekomstige Cicada eigenlijk Grace Gibbons was. De mid-seizoensfinale, die de alliantie van Eobard Thawne met Nora West-Allen onthulde, veranderde onmiddellijk de dynamiek; hij had duidelijk een agenda en het mysterie van het plan van Thawne was veel interessanter en opwindender dan de Cicada A-plot.
In beide gevallen betekende dit dat de shows veel tijd doorbrachten aan plots en subplots waar kijkers gewoon niet in hadden geïnvesteerd, waarvan sommige uiteindelijk niet eens zo goed renden. Het probleem was minder uitgesproken bij Supergirl, maar voor The Flash betekende het dat verschillende afleveringen als weinig meer voelden dan 'opvuller', nauwelijks iets bijdragend aan het algemene verhaal en de richting. De zoektocht naar een Meta Cure werd een bijzonder irritante kwestie.
De uiteindelijke ideeën waren zo veel effectiever
Het vreemdste aspect hiervan is echter dat in beide gevallen de meest interessante ideeën werden overgedragen aan B-plots en pas aan het einde van het seizoen werden opgelost. Er is een lange traditie van superschurken met "spiegelbeeld", slechteriken die echt vervormde versies van de helden zelf zijn, en The Flash heeft daar op een absoluut fascinerende manier gebruik van gemaakt. De waarheid is dat Nora en Cicada II spiegels van elkaar waren, met bijna identieke plots. Beide meisjes worstelden met de erfenis van iemand van wie ze hielden en bewonderden, in Nora's geval haar vader, in Grace's haar oom. De twee personages werden zelfs met elkaar verbonden door een paranormale band die werd gecreëerd in 'Memorabilia'. Cicada was geen Flash-nemesis; zij was de aartsvijand van zijn dochter.
Dit was eerlijk gezegd veel interessanter dan alles wat de serie deed met de eerste Cicada, Orlin Dwyer, die alleen echt belangrijk was als opstelling voor Grace. Erger nog, Grace was sowieso een veel geduchtere vijand. Cicada Ik verloor al snel zijn glans als The Flash seizoen 5's grote fout, versloeg talloze keren door Team Flash en ontsnapte vaak nauwelijks. Cicada II daarentegen had een rauwe kracht waarmee ze Team Flash keer op keer moeiteloos versloeg, en zij waren degenen op de achterste voet. In dramatische termen was het gewoon zo veel effectiever.
Dat was ook niet het enige probleem met seizoen 5 van The Flash; in feite ging dit seizoen allemaal over Thawne, een schaduwachtige achtergrondmacht die Team Flash voor zijn eigen doeleinden manipuleerde. Maar Thawne was noodzakelijkerwijs gedegradeerd tot een achtergrondrol tot de seizoensfinale. Dat betekende in feite dat seizoen 5 als niets meer dan essentieel grondwerk voelde voor het naderende evenement "Crisis on Infinite Earths".
Ondertussen was de subplot van de rode dochter als vitaal opgezet tijdens de finale van seizoen 3, en toch borrelde het gewoon het grootste deel van het seizoen op de achtergrond. Kijkers vroegen zich constant af of Rode Dochter haar aanwezigheid bekend zou maken, en de vertraging voelde gewoon irritant aan. De introductie van Lex Luthor hielp niet, simpelweg omdat Cryer's prestaties absoluut verbluffend waren. Hij speelde een definitieve versie van Luthor en domineerde moeiteloos elke scène waarin hij verscheen, en maakte meteen zijn stempel op de franchise. Cryer was perfect gegoten, en de kwaliteit van de show verbeterde dramatisch zodra hij verscheen, maar het had niet zo lang moeten duren.
Er is niets mis met een serie die probeert een grote draai naar links te maken; het probleem voor zowel Supergirl als The Flash is dat de bochten ver van tevoren goed waren aangegeven, en veel interessanter dan de plots die voor hen kwamen. De uitdaging voor toekomstige showrunners is eenvoudig; maak het belangrijkste het belangrijkste. Identificeer de centrale focus, het meest interessante idee in de serie, en zorg ervoor dat alles wat er gebeurt daar om draait. Als je een uitstekend stuk casting hebt, zoals Cryer's Luthor, zorg er dan voor dat hij voor en midden in het hele plot staat. Als je vorige seizoen een belangrijke nieuwe richting insloeg, zorg er dan voor dat het de première van het volgende seizoen is die daarmee begint, niet de volgende finale. En verspil geen tijd met watertrappen wanneer u echt coole ideeën in de maak hebt.
