GRIS Review: een visueel en emotioneel arresterende reis

Er is geen game in het afgelopen jaar die er beter uitzag dan GRIS van Devolver Digital. God of War, Red Dead Redemption 2 en Spider-Man op PS4 waren technisch gezien indrukwekkender maar GRIS gebruikt zijn aquarelkunststijl met groot effect om een van de meest arresterende games op de Nintendo Switch (en pc) te maken, maar vooral de eerste. GRIS is kort en duurt ongeveer vijf uur van start tot finish, maar in die tijd is er zoveel visuele waar voor je geld. Het voelt echt als een aquarel die tot leven is gekomen.

De game is meer dan alleen een visuele traktatie. Op het eerste gezicht lijkt GRIS op andere "kunstzinnige" games zoals Journey of ABZU, maar er is eigenlijk nogal wat meer gameplay bij GRIS dan een van die titels. GRIS speelt als geen ander wat uitgever Devolver Digital heeft uitgebracht, voornamelijk bekend om de actievolle Serious Sam en Hotline Miami franchises. En GRIS is verre van een shoot-em-up. GRIS is langzamer dan die voorbeelden, maar het heeft nog steeds hetzelfde gevoel van betrokkenheid en plezier dat ervoor zorgt dat de game niet meer is dan een interactieve screensaver.

Hoewel het hele pakket bestaat uit plezier en genot, begint GRIS op een ruwe of op zijn minst verwarrende manier. Dit komt door de manier waarop het spel is opgezet. GRIS duikt voor het eerst in de actie met spelers die de leiding hebben over de titulaire heldin en geen enkele richting hebben gekregen over wat te doen of wat er gebeurt naast de eeuwenoude platformoplossing of richt gewoon de richtingsstick. Hoewel dit aanvankelijk onaangenaam is, begint het een van de grootste charmes van GRIS te worden. GRIS is geenszins een moeilijk spel, maar elke ontdekking van de wereld en elke platformpuzzel voelt zoveel meer voldoening omdat er geen hand in hand is. GRIS wil desoriënterend zijn om de speler te helpen zijn eigen verwarring op natuurlijke wijze te overwinnen.

Het klopt dat GRIS in de meest elementaire gameplay-termen niet veel nieuws doet. Het spel is opgedeeld in zeer lineaire secties en elk heeft een soort kracht om te ontgrendelen in het midden ervan. Deze krachten vergemakkelijken vervolgens verdere verkenning van het gebied en geven hulpmiddelen om puzzels op te lossen die aanvankelijk onmogelijk lijken. Elke doorgewinterde gamer zal geen problemen hebben om de uitdagingen te overwinnen die GRIS op hen werpt. Er is echter net genoeg uitdaging opgenomen dat het lonend is om van het ene naar het andere gebied te komen voor meer dan alleen de visuele feesten aan de horizon.

Het kan echter niet genoeg worden gezegd hoeveel de esthetiek van GRIS het grootste deel van zijn waarde uitmaakt. Hoewel het leuk is om een uitdaging en platform te hebben, is de manier waarop de wereld zich ontwikkelt en de talloze kleuren die het bevat gewoon adembenemend. Het argument of videogames kunst zijn, is al lang bewezen dat het asinine is en het is onmogelijk om naar enkele van de drievoudige AAA-titels te kijken en niet te zien dat de verhalen op het niveau van en soms blockbuster-films zijn. GRIS is zo verbluffend dat er geen ander woord voor is dan kunst.

De animatie is soepel en elk frame vertelt een verhaal. Er is geen gesproken dialoog in GRIS. Het is gewoon muziek en visuals, maar het emotionele verhaal dat het vertelt over verlies met die beperkte tools is diep voelbaar. Screenshots doen geen recht aan GRIS en video ook niet. De beelden hebben een geheel eigen magische kwaliteit wanneer de speler de controle heeft.

De korte lengte van GRIS kan voor sommige spelers te veel (of te weinig) zijn. GRIS is geen volledige prijstitel, maar het kan (en moet) in één keer worden verslagen. Evenzo geprijsde spellen kunnen veel langer duren. Er is ook geen echte replay-waarde om een tweede uitstapje in de kleurrijke wereld de moeite waard te maken. GRIS kan het beste worden ervaren als een single-sitting vijf uur durend avontuur en daarna is er niets meer te doen met de game. De puzzels zijn veel minder aantrekkelijk voor herhaling en de wereld is erg lineair. In elk ander aspect is GRIS echter een meesterwerk in visualisatie en atmosferische verhalen.