HBO's Watchmen heeft directe schoten gelost op de film van Zack Snyder uit 2009 en gaf commentaar op zijn hyperstijl geweld en thematische onderbouwing. De nieuwe hit van Damon Lindelof is ogenschijnlijk een vervolg op de beroemde grafische roman, een kijkje nemen op een alternatieve 2019 waar inktvissen regenen, politie maskers dragen en effectieve goden op Mars wonen. Met andere woorden, het heeft vrijwel geen verband met de film van Snyder uit 2009.
De film Watchmen was een directe bewerking van Dave Gibbons en het werk van Alan Moore die ongelooflijk trouw was aan de bron, althans vanuit een visueel en verhalend standpunt. Snyder's Watchmen is een gecompliceerd beest, een dat de meningen net zoveel verdeelt als zijn volgende DCEU. Voor elk frame dat een stripboekpaneel nabootst tot aan het penteken of het slim opnieuw vormgeven van het einde, is er een afwijzing van een genuanceerd thema of een rare riff op vleermuisnippels. Met drie verschillende delen (de theatrale versie, een straight Director's Cut en een Ultimate Cut die geanimeerde film Tales of the Black Freighter toevoegt), is het een gigantische, hoewel gebrekkige, onderneming.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Lindelof en co. zijn vooral respectvol geweest voor Snyder's inspanningen in de pers voor HBO's Watchmen. In een interview met Rolling Stone prees de showrunner de duidelijke liefde voor de show en hoe het waarschijnlijk de best mogelijke rechte versie was, maar voegde eraan toe: "mijn primaire kritiek op de film is dat je deze 12 nummers niet kunt meenemen en ze kunt theatrale ervaring. Wat Watchmen Watchmen maakt, is zijn dichtheid, zijn langzame verbrandheid. " De serie lijkt die gedachte in de praktijk te brengen, een nieuw verhaal te vertellen met een zorgvuldige opbouw van intriges, maar dat is niet de enige manier waarop HBO's Watchmen zich onderscheiden van de versie van Zack Snyder.
How American Hero Story: Minutemen Critique's Zack Snyder's Watchmen
American Hero Story: Minutemen is een flitsende prestigieuze tv-show in het universum in première tijdens de evenementen van Watchmen aflevering 2. Het vertelt het verhaal van Hooded Justice, de originele held die in 1938 opkwam (hetzelfde jaar waarin Superman in de realiteit debuteerde) en verder ging om gemaskeerd burgerwacht team de Minutemen te vormen (een tweede iteratie waarvan de helden van het boek later probeerden te vormen). Dit is een deel van de geschiedenis van Watchmen dat door de strip wordt gehuld in mysterie (opeenvolgende verhalen in Before Watchmen hebben meer licht geworpen, hoewel hun echte canon-status twijfelachtig is) en zou zorgen voor een fascinerende verkenning in de show. En hoewel er op dit moment nog een Hooded Justice-twist zou kunnen komen, is dat niet waar American Hero Story voor is.
Op het eerste gezicht lijkt dit een zelfbewuste prik bij Peak TV. De titel en het uitgangspunt zijn een duidelijke knipoog naar Ryan Murphy's American Crime Story (dat tot nu toe zijn zinnen heeft gezet op OJ Simpson, Gianni Versace en, volgend jaar, Monica Lewinsky). Maar hoewel er zeker een lezing van de serie is als een parodie van glamoureus navertellen van real-life voor massa-entertainment (zowel politie als 7e Kavalry-leden kijken live) terwijl het de kijker beschermt tegen echte gruwelen, is zijn satirische doel iets meer verbonden.
Nee, wat American Hero Story parodieert is Zack Snyder. Met zijn toegenomen geweld, oplopende slow-mo, kinetische bewerking en schone cinematografie, is het een boetiekbenadering van zijn verschillende stijl op een tv-budget dat onmiskenbaar is. Maar veel meer dan een knipoog naar de gevoeligheden van zijn culturele voorganger, wijst Watchmen op de tekortkomingen in de aanpak van Snyder. De getoonde clip opent op een norse voice-over waarin de vervalste dood van Hooded Justice wordt beschreven en eindigt met een brede overpeinzing over geheime identiteiten en hoe het masker het ware gezicht is. Dit is een samenvatting van de korte en eenvoudige benadering van veel superhelden op groot scherm, een oppervlakkige duik in de amateurpsychologie die is verpersoonlijkt door Snyder's critici. Zijn Superman heeft geen Clark Kent, zijn Bruce Wayne is zo gefuseerd met Batman dat ze onduidelijk zijn, en zijn Wachters (omgedoopt in de strip Minutemen voor merkdoeleinden) hebben binaire relaties met hun spandex.
De wachters van HBO mikken meer dan alleen Zack Snyder
Het zou echter nog steeds onjuist zijn om Watchmen alleen maar zover te laten gaan. Zeker, er is een kritiek op de nogal oppervlakkige aanpassing van Snyder van het oorspronkelijke bronmateriaal: American Hero Story toont de vereenvoudiging van een duister verhaal in een van duidelijker gedefinieerde grijstinten met een verhoogd gevoel van eigenbelang in de handeling van eenvoudig wezen. Maar in tegenstelling tot de grimmige realiteit van de hoofdshow, is het echt een uiting van hoe de media die we zo vaak consumeren ver van de waarheid staan.
En hoewel het gemakkelijk zou zijn om dit te lezen als een geval van "schoten afgevuurd", is er een groter beeld dat moet worden overwogen. Na slechts twee afleveringen is Watchmen al diep bezorgd over de muren die mensen om zich heen ophangen en hoe ze scheeftrekken en waarnemingen vereenvoudigen. Wat American Crime Story dan is, is zoals elke show-in-een-show - een presentatie vooraf van die ideeën. En, echt, wat is een betere manier voor Watchmen om dat te personifiëren dan door de lens van een vorige versie?
