Een van de grootste uitdagingen waar The Defenders (2017) voor stond, was het vinden van een manier om de visuals van de vier vorige Netflix Marvel-shows in evenwicht te brengen - Daredevil (2015), Jessica Jones (2015), Luke Cage (2016) en Iron Fist (2017)). Net zoals de show een manier moest vinden om zijn vier helden samen te laten werken, moest het ook een samenhangende esthetiek creëren uit vier tv-shows met levendige en verschillende stijlen. Het gebruik van neon en schaduw van Daredevil, het noir-ontwerp van Jessica Jones of de gewaagde kleuren van Luke Cage passen niet precies bij elkaar, en het kiezen van een van deze stijlen voor The Defenders lijkt de ene held te bevoorrechten boven de andere.
In plaats van een neutrale achtergrond te kiezen of ervoor te kiezen de stijl van een vorige show te omarmen, kozen The Defenders ervoor een nieuwe richting in te gaan. De show geeft elke held zijn eigen kleur: rood voor Daredevil, blauw voor Jessica Jones, geel voor Luke Cage en groen voor Iron Fist. Deze kleuren worden gedurende de hele acht afleveringen geassocieerd met de helden en beïnvloeden hun kostuums, achtergrond en verlichting. Tijdens de eerste afleveringen, voordat de helden elkaar kruisen, zijn scènes zelfs getint met de kenmerkende kleur van elke Defenders. De openingstitels benadrukken ook de kleuren van elke held.
Deze stilistische keuze is eenvoudig, maar het is ook opvallend, vooral in de vroege afleveringen. Hoewel de brutaliteit van de kleuren misschien hard lijkt, doet het palet denken aan soortgelijke heldere contrasten die in stripboeken verschijnen. Bovendien, gezien het feit dat de show vier verschillende mensen volgt, hebben de kleuren ook een zekere mate van functionaliteit voor hen: wanneer elke scène begint, kan het publiek snel identificeren naar welke held ze kijken, zelfs voordat de personages zelf in beeld komen. Hoewel de kleur overdreven aanvoelt, zorgt het vaststellen van de kleuren naast de helden voor wat creativiteit en speelsheid in latere afleveringen.
De kleuren worden ingewikkelder naarmate de show vordert en de helden onvermijdelijk elkaar kruisen. In sommige gevallen wordt de kleur naast elkaar geplaatst voor een nieuwe visuele combinatie. Aan het einde van de tweede aflevering ondervraagt Misty Knight bijvoorbeeld Jessica Jones in een blauwe ondervragingskamer. Terwijl Daredevil de kamer binnenkomt, opent hij de deur om te onthullen dat de buitenkant van de deur felrood is. Het blauw en het rood creëren een krachtig contrast wanneer Daredevil het leven van Jessica Jones binnentreedt - en misschien vertegenwoordigt het grote verschil in kleur ook de verschillen tussen Matthew Murdock en Jessica Jones. Evenzo is er in aflevering vijf, wanneer Danny wordt aangevallen, een prominente blauwe uitgangsdeur; de blauwe voorafschaduwt de ingang van Jessica Jones, even later komt ze binnen en helpt Danny.
In andere gevallen vermengen de kleuren van de verdedigers zich. In een andere scène in aflevering vijf gaat Jessica Trish redden, die volgens haar het doelwit kan zijn. Terwijl Murakami (van de hand) dichterbij komt, komen Jessica en Trish een kamer binnen met paars licht. Natuurlijk heeft paars zijn eigen gecodeerde betekenis binnen Jessica Jones; het is een kleur die vanwege zijn relatie met Kilgrave (in de strips bekend als de Purple Man) vaak voorkomt in seizoen één van Jessica Jones. Paars betekent meestal gevaar in Jessica Jones, en het komt zelden voor in The Defenders. De paars in deze specifieke scène belandt echter voorafschaduwend Daredevil, die arriveert om Jessica te helpen Murakami te bestrijden. In tegenstelling tot de eerdere scène, waar blauw en rood afzonderlijke entiteiten zijn, lijkt de combinatie van blauw en rood in paars te benadrukken dat Matthew en Jessica samenwerken.
Het Chinese restaurant waar de helden elkaar ontmoeten, heeft een lichtreclame met alle vier hun kenmerkende kleuren, die letterlijk hun verschillende tonen samenbinden tot één afbeelding. In het restaurant heeft Luke een geel licht achter zich, Jessica zit voor een helderblauwe vissentank, de achtergrond van Daredevil zit vol met roodachtige tonen en het grijze pak van Danny ziet er groener uit in de verlichting van het restaurant. In het Chinese restaurant zijn alle vier kleuren aanwezig, maar elke afzonderlijke opname zal creatief de kenmerkende kleur van de persoon in het frame opnemen. Wanneer Stick binnenkomt, lijnt zijn groene legerpak hem uit met Danny, de ijzeren vuist die verondersteld wordt te vechten met de kuisheid tegen de hand - en het rood van zijn bloed dat het shirt ploetert, lijnt hem ook uit met Daredevil.
De schurken van de show zijn ook gecodeerd met kleur. Sigourney Weaver's Alexandra is vaak in het wit gekleed, wat een schril contrast vormt met de verdedigers. Wit is aantoonbaar de afwezigheid van kleur, en hoewel wit vaak wordt geassocieerd met goedheid, leest het in Alexandra's geval als verfijnd, klinisch, koud en berekenend. De kantoorgangen in Midland Circle zijn grotendeels wit en grijs; een zakelijke vijand die mooi contrasteert met de Defenders-kleuren. De andere leden van de Hand dragen grijs, wit en zwart. De kostuums van Elektra spelen ook met kleur. Ze is de Black Sky, maar onder haar zwarte mantel is ze in het rood gekleed, wat haar visueel des te nauwer met Daredevil verbindt.
In de latere afleveringen wordt het volledige kleurenpalet onderzocht en wordt het kleurgebruik subtieler. Naarmate de verdedigers meer en meer geïntegreerd worden als een team, worden ook de kleuren van hun wereld (en) groter. In de laatste aflevering wordt rood echter opnieuw geïntroduceerd na Matthew's "dood": in de kerk waar Karen en Foggy rouwen (Karen's rok en Foggy's stropdas in eerdere scènes zijn ook rood, met nadruk op hun relaties met Matt), op de Empire State Building terwijl Iron Fist uitkijkt over New York City, en zelfs op het bed waar Matthew in het laatste schot wordt getoond. Omdat rood op dit punt in de show zo ingebed is in het karakter van Daredevil, helpt het rood voor de kijker te stollen dat Matthew zich bezighoudt met Karen, Foggy en Danny.
Hoewel sommigen de kleur in The Defenders misschien als hardhandig zien, wordt het geleidelijk subtieler en voegt het een extra laag complexiteit toe aan de show. Andere Marvel-shows op Netflix moeten waarschijnlijk niet proberen om The Defenders precies te repliceren, maar hopelijk blijft Marvel experimenteren en onderzoeken hoe kleur kan worden gebruikt om verhalen over superhelden te vertellen.
