How Star Wars: The Force Awakens brengt het speelveld op niveau

Opgroeiend in de vroege jaren 2000, was het gesprek rond Star Wars niet bijzonder positief. De prequels waren in volle gang en het leek erop dat alle discussies over Star Wars waren gericht op hoe vreselijk Jar Jar Binks was, en hoe verschrikkelijk de podracing-scène was, en wat slechte acteurs Jake Lloyd en Hayden Christensen waren. Met de originele trilogie enkele decennia in het verleden, de prequels zo onmiddellijk, en het is onze menselijke natuur om meer van films te genieten dan ze te prijzen, Star Wars had geen erg gelukkig nieuw millennium.

Het feit dat A New Hope, The Empire Strikes Back en Return of the Jedi oudere films waren, betekende ook dat ze in de loop van de tijd van geweldige films naar klassiekers waren geworden. Het probleem met "klassieke" films is het feit dat hun kwaliteit impliciet is, dus als mensen erover praten vergeten ze vaak expliciet dat ze goed zijn. In plaats van te zeggen "Een nieuwe hoop is zo leuk" of "Empire Strikes Back heeft een aantal echt geweldige karaktermomenten", wordt de feestlijn "Oh ja, The Empire Strikes Back is een klassieker."

In deze eeuw, met de komst van internet, onderging Star Wars ook het proces van memefication. Het werd niet alleen geparodieerd en verwezen in talloze verschillende hoeken van de popcultuur, maar werd ook onderdeel van onze online taal. Luke Skywalker's roep van "Nooooo!" werd een reactie.gif" />

Tegen de tijd dat ik afstudeerde, begreep ik al deze referenties, maar de enige Star Wars-film die ik ooit had gezien was The Phantom Menace. Toen ik mensen vertelde dat ik A New Hope nog nooit had gezien, was het algemene antwoord een van ongeloof en minachting. "Hoe heb je Star Wars niet gezien?" mensen zouden vragen. "Het is een klassieker!"

Star Wars-fans waren net straatpredikers die zo verstrikt raakten in waarschuwingen voor hellevuur en zwavel dat ze vergaten te vermelden dat God ontzagwekkend is. In de loop der jaren hebben veel mensen me verteld dat ik naar Star Wars moest kijken, dat ze niet konden geloven dat ik het nog niet had gezien, dat het een klassieker was. Niemand heeft me ooit verteld wat ze er leuk aan vonden. Het kijken naar A New Hope werd een verplichting - een hele klus - en zoals bij elke andere klus stelde ik het zo lang mogelijk uit. Er was tenslotte een hele oceaan aan films en boeken en strips en videogames en tv-shows, waarvan ik er veel wilde verkennen vanuit oprechte interesse in plaats van een gevoel van verplichting. De Star Wars-films vielen een beetje uit de weg.

Ik heb uiteindelijk naar A New Hope gekeken om me voor te bereiden op een sollicitatie waarbij Star Wars gezien moest worden. Ik ging zitten, keek ernaar, doorliep alle plotbeats die ik al jaren kende, en toen de credits oprolden, zette ik de tv met een gevoel van opluchting uit en vergat ik het meteen. Ik vond het goed genoeg en kon het feit waarderen dat het een goede film was, maar ik was niet bijzonder ontroerd of vervuld van enig gevoel van verwondering.

Ik heb dit jaar de originele trilogie bekeken en deze week afgesloten met Return of the Jedi. Misschien omdat het niet zo heilig wordt beschouwd als A New Hope of The Empire Strikes Back, was Return of the Jedi erg leuk om naar te kijken. Het is een dom ruimteavontuur met buitenaardse teddyberen en een echt raar muzikaal nummer en vechtscènes vol actie met flips en jetpacks en laserwapens. Het veranderde mijn wereldbeeld niet, maar het zorgde wel voor een leuke avond die maar een beetje werd ontsierd door de resulterende terugslag.

Toen ik mijn ervaring met het kijken naar de film als volwassene deelde, waren veel lezers verfrissend blij om gewoon hun eigen favoriete delen van de film op te halen, wat de reactie was waarop ik had gehoopt. Er was echter ook verontwaardiging dat ik van de veel kwaadaardige ewoks hield, en aspersies werpen mijn vermogen op om over andere films te schrijven zonder Return of the Jedi te hebben gezien. Voor wat het waard is, voel ik me nu niet meer gekwalificeerd dan voordat ik het zag.

Pas toen de credits rolden op Star Wars: The Force Awakens, legde ik eindelijk uit waarom het zo'n radicaal andere ervaring was dan een van de originele Star Wars-films. Terwijl ik eraan gewend was geraakt te wachten op dingen waarvan ik wist dat die al zouden komen - zoals de onthulling dat Darth Vader de vader van Luke Skywalker is, of de dood van Obi-Wan Kenobi - keek ik eindelijk een Star Wars-film met een publiek vol mensen die het nog nooit eerder had gezien en niet wist wat er ging gebeuren. We lachten om grappige regels die nog niet waren omgezet in memes, we ontmoetten nieuwe personages voor het eerst en we werden gegrepen door scènes van de helden in gevaar zonder te weten of ze het allemaal zouden redden. Daarna vroeg ik me af of dit was hoe mensen zich hadden gevoeld toen ze A New Hope voor het eerst op het grote scherm in 1977 zagen.

In het publiek waren er vierjarigen, mannen met grijs haar die Star Wars T-shirts droegen, tieners en mensen van alle leeftijden daartussen, maar het voelde alsof iedereen op een gelijk speelveld stond. Star Wars: The Force Awakens heeft zeker grappen en momenten die misschien meer gewaardeerd worden door fans van de originele trilogie, maar het staat ook op zichzelf als het begin van een nieuw avontuur, en niemand van ons (behalve een paar mensen) werken bij Lucasfilm) weten hoe het zal eindigen.

Misschien wordt Star Wars: The Force Awakens op een dag een klassieker. Misschien zullen over nog eens dertig jaar jongeren worden uitgejaagd omdat ze het nog niet hebben gezien, en met tegenzin gaan zitten om de capriolen van Rey en Finn en BB-8 met een gevoel van verplichting te bekijken, en opgelucht zijn als het voorbij is, en vink het af van de lijst in hun speurtocht naar geek cred. Maar laten we nu tenminste samen de melkweg verkennen.

VOLGENDE: The Force Awakens Review

Star Wars: Episode VII - The Force Awakens is nu in de theaters en wordt gevolgd door Rogue One: A Star Wars Story op 16 december 2016, Star Wars: Episode VIII op 26 mei 2017 en de Han Solo Star Wars Anthology film op 25 mei 2018. Star Wars: Episode IX zal naar verwachting theaters bereiken in 2019, gevolgd door de derde Star Wars Anthology-film in 2020.