Hoewel hij misschien niet veel bekendheid heeft gehad tien jaar geleden, is het Marvel Cinematic Universe erin geslaagd de Mad Titan Thanos te veranderen in een van de meest spraakmakende stripboekschurken die ooit het zilveren scherm sierden. Deze toename in populariteit is te danken aan Avengers: Infinity War - een samensmelting van de laatste 10 jaar en 18 films binnen de franchise, waarin de Avengers samenwerken met de Guardians of the Galaxy om te proberen te voorkomen dat Thanos alle zes Infinity Stones verkrijgt.
Terwijl bioscoopbezoekers hun eerste indicatie kregen dat Thanos al sinds 2012 The Avengers op zoek was naar de stenen, heeft de fascinatie van de Mad Titan voor de Infinity Stones (of Gems) zich decennia teruggetrokken in de strips. Terwijl Infinity War grotendeels op eigen benen staat qua verhaal, dienden strips met een beperkte oplage zoals The Thanos Quest en The Infinity Gauntlet ongetwijfeld als inspiratie voor de filmmakers.
Deze strips, samen met een aantal anderen geschreven door de maker Jim Starlin, schilderen een typisch portret van de ingewikkelde buitenaardse terrorist bekend als Thanos. De populaire mening (en duizelingwekkend kassucces) vertelt ons dat de MCU er grotendeels in is geslaagd om hun meest formidabele schurk tot nu toe uit te werken. Maar net als de Mad Titan zelf, weten we dat er een beetje goed en slecht is in alles.
Hier zijn 7 dingen die de MCU verkeerd deed over Thanos (en 8 It Got Right).
15 Rechts: hij verscheen in meerdere films
Het enige voordeel van Thanos die aan het einde van Infinity War zegevierend wordt, is dat hij ook in de komende Avengers-film centraal zal staan. Immers, als Infinity War iets lukte, was het dat het publiek meer van de Mad Titan wilde.
Dit is een van de vele gevallen waarin de MCU naar de critici heeft geluisterd en haar films dienovereenkomstig heeft aangepast. Net zoals Thor een make-over kreeg met Ragnarok na twee van de zwakkere films van de franchise, heeft de MCU de afgelopen jaren ook beter werk gedaan om zijn schurken uit te werken.
Kijk maar naar de Vulture in Spider-Man: Homecoming - die gevangen zit in plaats van wordt geëlimineerd aan het einde van de film. Of Killmonger in Black Panther - die een volledig gerealiseerd achtergrondverhaal en een persoonlijk doel heeft dat veel interessanter is dan vernietiging tot stand brengen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat Red Skull eindelijk zijn langverwachte terugkeer maakte in een van de meer interessante scènes van Infinity War.
Hoewel het achtergrondverhaal van Thanos zeker wat meer onderzoek zou kunnen gebruiken, maakt het feit dat hij niet was geëlimineerd dit in ieder geval een mogelijkheid in toekomstige films. Niet alleen zorgt het langer houden van een personage voor een interessantere boog, het maakt het verhaal veel dichter bij de strips, waar Thanos heeft gediend als alles van de grootste bedreiging van het universum voor het meest waardevolle bezit van de Avengers.
14 Fout: zijn onderontwikkeld achtergrondverhaal
Hoewel Thanos vóór Infinity War in een paar MCU-films opdook, was zijn totale schermtijd ongeveer een miezerige vier minuten - nauwelijks genoeg tijd om een echte schurk te ontwikkelen. Daarom was het publiek redelijk bezorgd dat Thanos opnieuw een korte vlucht zou nemen in het laatste uitje van Avengers.
Ondanks de enorme cast kreeg de Mad Titan zijn deel van de schermtijd - en de oorsprong van het personage is nog steeds massaal onontgonnen.
De enige glimp in het verleden van Thanos is de flashback die hij heeft met een jonge Gamora in combinatie met de Titan die vertelt hoe zijn thuisplaneet werd vernietigd.
Hoewel deze voorbeelden licht werpen op de motieven van Thanos en zijn gevoelens voor zijn geadopteerde dochter, krabben ze nauwelijks het oppervlak van het lange en vormende leven van de Mad Titan.
Om te beginnen, Thanos is eigenlijk geboren in Eternals - een race die er eigenlijk veel menselijker uitziet dan je zou verwachten. Thanos was echter een drager van het Deviant-gen, wat zijn fysieke mutatie veroorzaakte en ertoe leidde dat zijn moeder hem probeerde te vernietigen.
Thanos geeft uiteindelijk de gunst terug aan zijn moeder, wat slechts een korte glimp is van de verontrustende opvoeding van de schurk die hopelijk meer aandacht zal krijgen in de komende films.
13 Rechts: zijn algehele uiterlijk
Hoewel het gemakkelijk is om op te hangen in de kleine fysieke veranderingen van het personage tussen films, is het ook gemakkelijk om als vanzelfsprekend dicht bij huis te zien. We hebben het immers over een gigantische paarse alien met een gerimpelde kin - die er misschien zo belachelijk uitzag als het niet om zulke goed gemaakte visuele effecten ging.
Hoewel de korte glimp van Thanos die we eind 2012 kregen, The Avengers aantoonbaar dichter in de buurt kwam van strip Thanos - met een meer prominente kaak en een algeheel aapachtig uiterlijk - integreerde Josh Brolin's uitvoering in het personage alleen maar om Thanos een veel meer drie te maken -dimensionale schurk. Dit is vooral het geval als we bedenken hoeveel strikt CGI-schurken plat zijn gevallen in andere superheldenfilms.
Het blauwe en gouden pantser van Thanos is een visual die eruit ziet alsof hij rechtstreeks uit de strips is gerukt.
Hoewel in Infinity War, het personage de bewuste beslissing neemt om zijn harnas af te werpen na het verwerven van een paar stenen - laten zien hoeveel dichter hij bij het worden van een god is ondanks het kwetsbaarder lijken.
Hoewel Thanos vaak wordt vergeleken met DC's Darkseid in uiterlijk, zou je misschien verbaasd zijn te weten dat de maker Jim Starlin oorspronkelijk veel heeft overgenomen van het personage Metron van een andere DC New Gods, wat helpt verklaren hoe Thanos zijn iconische troon en pak van blauwe wapenrusting kreeg.
12 Fout: hij blijft lakeien gebruiken
Tijdens de mid-credits reeks van Avengers: Age of Ultron, trok Thanos de Infinity Gauntlet voor het eerst op het grote scherm en verklaarde "Fijn, ik doe het zelf".
Hoewel deze scène weinig zin had om gehecht te zijn aan Ultron - een film waarin de schurk absoluut geen connectie heeft met Thanos - diende het wel als herinnering aan het publiek dat de Mad Titan nog steeds op zoek was naar de Infinity Stones.
In zowel de originele Avengers als Guardians of the Galaxy gebruikt Thanos Loki en Ronan om de Mind and Power Stone te verkrijgen. Beide machtshongerige schurken gebruiken uiteindelijk de edelstenen om hun eigen persoonlijke doelen te bepalen, waarbij ze Thanos en zichzelf daarbij tekort schieten.
Het leek er dus op dat Thanos klaar was met het gebruik van lakeien. Hij verkrijgt immers de zes stenen van zijn eigen wil in The Thanos Quest.
Helaas houdt Thanos zich niet aan zijn eigen woorden aan het einde van Ultron en gebruikt hij de Zwarte Orde en een leger van Outriders gedurende de Infinity War.
De tegenstelling tot het einde van Ultron is minder een probleem, en meer nog de toevoeging van extra schurken in een film die al vol zat met personages. Dit nam ongetwijfeld meer schermtijd van Thanos weg, om nog maar te zwijgen over het feit dat het opnieuw zijn eigen mogelijkheden ondermijnde.
11 Rechts: hij slaagt
Hoewel het verhaal nog steeds grotendeels wordt verteld vanuit het perspectief van de helden, is het aan het einde van de film Thanos die het einde van de held krijgt. Hoewel dit tot een nogal sombere conclusie leidde, is dit effectief wat het publiek al jaren vraagt vanuit de MCU.
De franchise is berucht om zijn schurken af te schrijven na een enkele film - ze nooit te laten ontwikkelen tot de complexe personages die de helden van de serie zijn - met uitzondering van Loki, natuurlijk. Dit leidt niet alleen qua verhaal tot veel gemiste kansen, maar het druist in tegen alles wat we hebben geleerd van de strips, waar helden en schurken continu van het ene verhaal naar het volgende stuiteren.
Hoewel Thanos verre van onverslaanbaar is in de strips, is hij zeker een van de meer geduchte bedreigingen in het Marvel Universum. Daarom is zijn huidige overwinning niet alleen realistischer, maar verhoogt hij ook de inzet van de hele franchise. Het bewijst voor eens en voor altijd dat hoofdpersonen niet onsterfelijk zijn en dat Avengers en Guardians verre van onoverwinnelijk zijn.
We hopen alleen dat de effecten van de overwinning van Thanos blijvende gevolgen hebben na de volgende Avengers-film en dat dingen niet volledig ongedaan worden gemaakt dankzij de Infinity Stones.
10 Fout: zijn motivatie om de helft van de bevolking te vernietigen
In The Infinity Gauntlet is Thanos 'hele reden om de helft van de bevolking van het universum te willen vernietigen, omdat hij de dood probeert te berechten. Hier is de dood niet alleen een abstract concept, maar een levende belichaming die toevallig ook de onbeantwoorde liefdesbelang van Thanos is.
Hij smacht naar zijn liefdesliefde en gelooft dat de enige manier om haar hart te winnen is om zoveel mogelijk pijn en vernietiging te veroorzaken. Maar zelfs wanneer hij met zijn vingers knipt en de helft van al het leven in het universum verdwijnt, blijft ze Thanos de koude schouder geven.
Hoewel het personifiëren van sterfte misschien een beetje te intens was voor de MCU, geeft deze opzet een beetje meer geloof aan de acties van Thanos.
Liefde laat mensen gekke dingen doen, vooral als ze geloven dat deze acties hen zullen verdienen wat hun hart lang heeft gewenst.
In Infinity War zijn de motivaties van Thanos veel logischer verantwoord. Hier gelooft hij dat het elimineren van de helft van de bevolking het universum op de lange termijn zal redden door de hulpbronnen te behouden. Deze zorgen om het milieu zijn terug te vinden in eerdere films, omdat we Tony Stark hebben gezien als een verschuiving naar schone energie, terwijl we ook keken naar wat ongecontroleerde afvalverwijdering een planeet als Sakaar kan doen.
Ondanks dat de motieven van Thanos meer gegrond zijn in de realiteit, misten velen het verwrongen liefdesverhaal dat in de eerste plaats de destructieve inslag van Thanos inspireerde.
9 Rechts: zijn verwrongen gevoel voor humor
Net als Negan in The Walking Dead en de Joker in The Dark Kight, is Thanos een andere schurk wiens acties misschien verwerpelijk zijn, maar zijn charisma valt niet te ontkennen. Het is niet moeilijk om te zien waarom andere boosdoeners zouden komen om de Mad Titan te dienen. In tegenstelling tot een aantal andere MCU-schurken, is hij niet bang om te glimlachen of toe te geven dat hij bewondering heeft voor degenen die zich tegen hem verzetten.
In de strips dient de handschoen niet alleen als een hulpmiddel om het universum te vernietigen, het helpt om de persoonlijkheid van de Mad Titan te versterken - waardoor zijn verwrongen gevoel voor humor volledig wordt weergegeven.
In The Infinity Gauntlet gebruikt Thanos de Reality Gem om met een aantal van zijn meest geduchte tegenstanders te spelen voordat ze hun ondergang bewerkstelligen. Hij verandert Gamora in een zombie, verwijdert de mond van zijn broer Eros en verandert de God of Thunder in een glazen beeld.
Het volstaat te zeggen dat het een beetje raar kan worden in de strips wanneer Thanos de Infinity Stones in handen krijgt. Gelukkig waren de filmmakers niet bang om dingen net zo bizar te maken in de film, waar Thanos Drax in dobbelstenen snijdt en Mantis zonder enige aarzeling onthult, allemaal voordat hij de kogels van Star-Lord in bubbels veranderde wanneer de held op zijn meest moedeloze wijze is.
8 Fout: zijn gebrek aan nihilisme
Gedurende zijn tijd in de strips wordt Thanos vaak een nihilist genoemd. Hij brengt zelfs onbedoeld een sekte van volgelingen voort in The Infinity Abyss wiens enige verlangen is om getuige te zijn van de vernietiging van het bestaan.
Nihilisme is een filosofie die draait om het geloof dat al het leven zinloos is en dat de morele principes van goed en kwaad gewoon sociale constructies zijn. Thanos heeft Fredrich Neitzche zelfs meerdere keren geciteerd. Zowel Nietzsche als Thanos stonden erom bekend dat ze op gespannen voet stonden met hun moeders, waar Thanos zover ging dat ze haar zoon probeerde te vernietigen nadat hij ontdekte dat hij het Deviant-gen droeg.
Tot dusverre op gespannen voet staan met de persoon die verantwoordelijk is voor je opvoeding kan ongetwijfeld een storing in de moraal en existentiële angst veroorzaken. Het is deze constante vraag over de zin van het leven die Thanos en Adam Warlock zo'n interessant duo op de pagina maakt.
Thanos in Infinity War is echter verre van een nihilist. In plaats van de helft van de bevolking te willen decimeren om in zijn eigen behoeften te voorzien, wil Thanos dit doen om de hulpbronnen van het universum te behouden.
Hoewel het begrijpelijk is dat de filmmakers niet de meer deprimerende persoonlijkheidsproblemen van Thanos op het grote scherm willen benadrukken, maken deze gevoelens van betekenisloosheid deel uit van wat Thanos zo aantrekkelijk maakt op de pagina.
7 Rechts: zijn liefde voor Gamora
Een van de grootste kritiek op Infinity War is dat veel van de belangrijkste personageontwikkelingen in eerdere films op een laag pitje werden gezet of helemaal werden genegeerd. Thor bijvoorbeeld, zijn oog en hamer verliezen in Ragnarok, symboliseerde de God van Thunder voor eens en voor altijd de rol van zijn vader - maar dat werd snel ongedaan gemaakt dankzij Rocket Raccoon en Eitri de Dwerg. Evenzo werd de gecompliceerde relatie tussen Bruce Banner en Natasha Romanoff gecondenseerd tot een ongemakkelijke "hoi" ondanks dat Bruce al jaren MIA is.
Met een film zo ambitieus als Infinity War, begrijpen we dat bepaalde bogen in pauze moeten worden gezet voor degenen die het verhaal beter dienen.
Gelukkig was de relatie tussen Thanos en zijn favoriete dochter Gamora een van de meest consistente ontwikkelingen tijdens Infinity War.
Hoewel veel van zijn verleden onontgonnen is gebleven, was de flashback waarin Thanos een jonge Gamora aanneemt bijna genoeg om de Mad Titan in een enigszins sympathieke schurk te veranderen. Dit maakt de scène op Vormir-pack een nog grotere emotionele stoot wanneer hij Gamora moet opofferen om de Soul Stone te verkrijgen - voor eens en voor altijd bewijst dat Thanos echt van haar houdt.
Dit is een liefde die Thanos ook voelt voor Gamora in de strips, en de twee hebben zelfs een aantal keer naast elkaar gewerkt om het universum te redden sinds Thanos zijn smaak voor universele overheersing verloor.
6 Fout: zijn gebrek aan zelftwijfel
Aan de oppervlakte komt Thanos over als het cockiest, meest zelfverzekerde wezen dat er bestaat. Dit is nauwelijks ongebruikelijk voor een schurk van een stripboek. Wat de Mad Titan eigenlijk onderscheidt van een aantal van zijn leeftijdsgenoten, is de overweldigende angst en twijfels die hij heeft wanneer hij een van zijn destructieve plannen probeert uit te voeren.
Dit zorgt niet alleen voor een interessanter personage, maar het is ook een stuk realistischer. Immers, de meeste pestkoppen en individuen die honderd procent zekerheid claimen, compenseren vaak gevoelens van ontoereikendheid.
Helaas ontbreken zijn twijfels en existentiële dreads grotendeels in de incarnatie van de MCU.
In het laatste shot van de film lijkt Thanos een moment van aarzeling te hebben, maar het valt nog te bezien of hij spijt heeft van het offeren van zijn favoriete dochter of de helft van het universum.
Hopelijk zullen deze karaktereigenschappen verder worden onderzocht in de volgende film van Avers, omdat ze vaak leiden tot de nederlaag van Thanos in de strips. De enige reden waarom Thanos bijvoorbeeld wordt gestopt in The Infinity Gauntlet, is dat hij weet dat hij dergelijke geweldige kracht niet waard is. Daarom laat hij onbewust een gat in zijn plannen zodat iemand die meer eervol is, kan binnendringen en hem op zijn plaats kan zetten.
5 Rechts: zijn haat voor Nebula
Thanos 'opvallende liefde voor Gamora heeft ook de weg vrijgemaakt voor een andere relatiedynamiek die een groot deel van de strips is geweest: zijn haat voor Nebula.
In The Infinity Gauntlet is Nebula niet de geadopteerde dochter van Thanos, maar zijn vermeende kleindochter voor wie Thanos alleen bittere minachting voelt. Nadat Thanos alle zes Infinity Gems heeft verkregen, transformeert hij Nebula in een zombie, omdat hij haar zijn grootste creatie tot nu toe beschouwt, terwijl ze wordt gedwongen hem eindeloos het universum te regeren terwijl ze niets kan doen om hem te stoppen.
Hoewel Thanos geen kans krijgt om Nebula in Infinity War te zombiëren, onderwerpt hij haar wel aan een extreme hoeveelheid lichamelijke pijn - waardoor haar leven een onderhandelingschip wordt zodat Gamora hem naar de locatie van de Soul Stone zal leiden.
In de strips is het uiteindelijk Nebula die de handschoen uit de hand van Thanos grijpt nadat het bewustzijn van de Mad Titan één wordt met het universum. Haar eerste taak was om de schade ongedaan te maken die Thanos haar had toegebracht, hoewel de tijd die ze als zombie doorbracht haar ook niet bepaald geschikt maakte om de handschoen te dragen.
Gezien het feit dat Nebula een van de weinige was die werd gespaard door de vernietiging van haar vader in Infinity War, zouden we verrast zijn als ze geen cruciale rol speelde bij het ongedaan maken van de acties van haar vader in de volgende Avengers-film.
4 Fout: hij mist beheersing over de stenen
In de strips leert Thanos alles wat er te weten is over de Infinity Gems door in de Infinity Well te staren. Met andere woorden, hij lijkt de edelstenen te beheersen voordat hij ze ooit gaat verzamelen.
Wanneer de Mad Titan de Collector inruilt voor de Reality Gem in The Thanos Quest, gebruikt hij het om hun realiteit zonder aarzeling volledig te vervormen. Dit komt als een vreselijke schok voor de Collector, die er niet in slaagde het potentieel van de Reality Gem te ontsluiten terwijl hij in zijn bezit was, ondanks dat hij een van de oudste en wijsste levende wezens in het universum was.
In Infinity War lijkt het nooit alsof Thanos de stenen volledig gebruikt - vooral als zijn handschoen slechts één steen tekort komt.
Hoewel de krachten van elke steen zijn bepaald om een interessanter verhaal te maken, zijn er een aantal gevallen waarin Thanos zonder meer de oneindige stenen gebruikt. Deze gevallen resulteren bijna in het verwijderen van de handschoen op Titan, of Thor vernietigt hem bijna met Stormbreaker in Wakanda.
Thanos lijkt zelfs de handschoen aan het einde van de film te vernietigen - iets dat alleen gebeurt met beginners die proberen de Stones in de strip te hanteren.
Natuurlijk is het gemakkelijke antwoord op deze onvolkomenheden in het verhaal dat ze zorgen voor een interessanter gevecht tussen de helden en Thanos - zelfs als het ervoor zorgt dat Thanos hierdoor een beetje minder intelligent lijkt.
3 Rechts: zijn ongelooflijke kracht
Wat Thanos zo een formidabele tegenstander maakt, is dat hij nog steeds een van de meest intelligente en krachtige schurken is die de Avengers of Guardians tegen zijn gekomen - zelfs wanneer hij zonder de handschoen zit.
In de strips blijft de volledige omvang van zijn fysieke kracht onbekend, omdat de sterkte van Thanos een aantal keren is toegenomen - hetzij door kosmische interventie of door zijn eigen wetenschappelijke handelen. Zelfs het Nova Corps beschouwde hem ooit als een universele bedreiging.
Over het Nova Corps gesproken, Thanos vernietigt Xander en verkrijgt de Power Stone voordat hij ooit wordt geïntroduceerd in Infinity War. Ondanks het feit dat hij de Power Stone al heeft, lijkt Thanos de Hulk aan te nemen met niets anders dan zijn eigen kracht, en zijn vernietiging van een van de sterkste Avengers slechts enkele minuten in de film bevestigde de fysieke dreiging die Thanos is.
Dit speelt zich op dezelfde manier af in The Thanos Quest, waar Thanos de taak heeft om de kampioen - een ouderling van het universum die goddelijke kracht heeft - aan te nemen om de Power Gem te verkrijgen. Hoewel Thanos zich een tijd tegen de kampioen kan handhaven, is het uiteindelijk zijn intelligentie in combinatie met zijn brute kracht die hem de strijd wint, wat ook het geval had kunnen zijn tijdens zijn overwinning tegen de Hulk.
2 Fout: het verhaal wordt nog steeds verteld vanuit het perspectief van de held
Gedurende de hele tijd van de Infinity Gauntlet in de strips, is Thanos niet alleen een van de primaire schurken waar de helden tegen zijn, hij is ook het centrale personage van het verhaal.
In de aanloop naar The Infinity Gauntlet zien we hoe Thanos zich voorbereidt om de helft van de bevolking van het universum weg te vagen in opdracht van zijn liefdesliefde. Na in haar oneindigheid te hebben gekeken, leert Thanos de ware aard van de oneindige edelstenen en probeert ze deze van elke kosmische eigenaar te verzamelen, wetende dat ze hen in staat zullen stellen zijn vernietigende taak vrijwel onmiddellijk te voltooien.
In de strips krijgen we een plaats op de eerste rij voor de motieven, plannen en innerlijke dialoog van Thanos.
In veel opzichten speelt The Thanos Quest zich af als een overvalfilm waarin we in het perspectief van de crimineel worden gedwongen. Een groot deel van het plezier is dus om uit te vinden of zijn plannen zullen slagen.
In veel opzichten ontbreekt dit in Infinity War. Hoewel de film ons beter helpt de motivaties van het personage te begrijpen, krijgen we nooit echt een kijkje achter de schermen bij het strategisch opstellen en beoordelen van elk mogelijk resultaat van zijn plan.
Hoewel het begrijpelijk is voor de MCU om zijn gevestigde helden te blijven benadrukken, door ons niet dieper in te gaan op hoe Thanos 'geest werkt, hebben we nooit echt ontzag voor zijn intelligentie of sluwe aard.
