WAARSCHUWING: Spoilers voor Spider-Man: Into the Spider-Verse.
Spider-Man: Into The Spider-Verse corrigeert een mislukking van de MCU-versie van het personage. De Sony-animatie is niet alleen een van de beste Spider-Man-films, maar een van de beste superheldenfilms in het recente geheugen, waarin meerdere versies van de webkop worden samengebracht voor een ongelooflijk, oprecht avontuur.
In het middelpunt van de actie staat Miles Morales, die de mantel opneemt als de belangrijkste Spidey van zijn dimensie nadat Peter Parker is gedood door Kingpin. Veel van Miles 'verhaal is specifiek voor zijn oorsprong - zijn vader van politieagent, zijn oom als de Prowler - maar er is een cruciale overlap tussen Miles en Peter die Into The Spider-Verse erkent: in de film construeert Morales zijn eigen pak, waarmee hij zijn reis naar het accepteren van de mantel en het bezitten van zijn nieuwe heroïsche rol.
Voor alle nette nieuwe manieren waarop het Marvel Cinematic Universe Spider-Man opnieuw contextualiseerde, is een van de voortdurende toevoegingen die opvalt tegen de bron van het stripboek, het constante gebruik van Peter van pakken die Tony Stark hem heeft gegeven. Als een wonderkind bouwt Parker traditioneel zijn eigen pakken, door versie na versie te gaan voordat hij wat variatie creëert op de iconische blauwe, rode en zwarte look die we allemaal kennen. Het is altijd een overgangsritueel geweest voor de tienerheld en een versteviging van zijn onafhankelijkheid in een universum vol teams en allianties.
Nadat Stark Peter zijn pak in Captain America had gegeven: Civil War was thematisch een goede zet; Dat het een vaderfiguur was voor de toekomstige Avenger met zijn nieuwe gezicht, was een effectieve manier om het personage in de plooi te brengen. Het hielp ook om dingen te vermijden die we al in de vorige versies op groot scherm hadden gezien, waaronder een montage van het pak. Maar de afhankelijkheid van Stark-technologie heeft ertoe geleid dat de MCU-iteratie van een van Marvel's vlaggenschipcreaties iets meer dan nodig in de schaduw van de franchise leeft. Een opeenvolging van Peter die het masker opdoet en Spider-Man stevig op zijn voorwaarden belichaamt, is iets dat we tot nu toe hebben gemist in zijn MCU-uitjes (tot nu toe is het enige zelfgemaakte pak een vroege versie).
In Into The Spider-Verse is het maken van zijn outfit en het kiezen voor de strijd iets dat Miles uit eigen beweging doet, en het proces moedigt zijn status als de nieuwe webhead echt aan. Morales neemt de controle over een gecompliceerde situatie en besluit dat hij liever zijn leven riskeert met de krachten die hij ten goede vecht dan anderen voor hem te laten beslissen. En een deel daarvan is het ritueel van zijn eigen draai aan het masker en het pak, zodat iedereen weet dat het Spider-Man is, maar anders.
Dat hij het laboratorium en de middelen van Peter Parker gebruikt, maakt het alleen maar veel aangenamer, omdat het een verwevenheid is tussen het nieuwe en het oude. Spidey is een van de grootste superhelden van Marvel - zijn iconografie is al jaren een centraal onderdeel van de branding van het bedrijf - en er is geen ontkomen aan het gewicht van dat soort geschiedenis. Miles pakt een flinke fakkel op van iemand die het al tientallen jaren draagt, maar Peter zou iedereen willen helpen die zoveel mogelijk op zijn plek stapt, want niemand weet meer dan hij hoe moeilijk het is om Spider-Man te zijn.
Het zal interessant zijn om te zien wat Spider-Man: Far From Home toevoegt aan Peter Holland's Peter Parker, gezien de verwachting dat Tony Stark op zijn minst een achterbank zal nemen in de franchise na Avengers 4. Misschien is er we zullen zien wat voor soort pak dat Spider-Man voor zichzelf zou bouwen (afgezien van de ruwe DIY-prototypes). Maar onder alle dingen die Marvel Studios moeten wegnemen van de enorm positieve reactie die Spider-Man: Into The Spider-Verse krijgt, is het over het hoofd zien van enkele van de meest beproefde symboliek absoluut een sleutelfactor.
