Cinemax's nieuwe pulpy crime drama Jett gaat op 14 juni in première, maar daarvoor sprak Sebastian Gutierrez, de maker, schrijver en regisseur van de show met Screen Rant over zijn liefde voor pulpy romans en hoe dat hem heeft beïnvloed om deze show tot leven te brengen. De serie speelt Carla Gugino als Daisy "Jett" Kowalski, een carrièrecrimineel die op het punt staat haar laatste baan te vervullen, wat, zoals degenen die bekend zijn met dat soort scenario je kunnen vertellen, betekent dat het alles behalve haar laatste baan zal zijn. Het resultaat is een aangrijpende neo-noir-serie waarin Giancarlo Esposito ook staat als een misdaadbaas wiens verliefdheid op Jett.
Gutierrez heeft een lange lijst met films in zijn cv, inclusief scriptplichten op Gothika en The Eye, maar hij heeft ook een aantal films geschreven en geregisseerd, zoals Women in Trouble en Elektra Luxx (met Gugino), evenals de horrorfilm Elizabeth van 2018 Oogst. Maar Jett markeert zijn eerste uitstapje naar televisie, en net als veel filmmakers die zich wagen aan het niet zo kleine scherm, vinden ze een ander soort project voor hen. En, zoals vele filmmakers, vergelijkt Gutierrez de ervaring met het filmen van een 9-uur durende film.
Meer: Trinkets Series Premiere Review: Charmante YA Kleptomaniacs zullen je aandacht stelen
Maar Jett werkt nog steeds een stuk geserialiseerde televisie, zij het dat een onconventionele en vaak opwindende benadering neemt van hoe elke aflevering zich ontvouwt. Hier is Sebastian Gutierrez die met Screen Rant zijn benadering van Jett bespreekt.
Vertel me een beetje over hoe het project tot stand is gekomen. Hoe heb je dit verhaal bedacht en hoe wist je dat het beter geschikt was voor een televisieserie dan een speelfilm?
Jett heeft zijn oorsprong als een speelfilmscript. Mijn favoriete literatuur zijn echt misdaadromans, en ik heb er veel gelezen, mijn hele leven. Dus als ik voor een lege computer ga zitten en gewoon zin heb om iets te schrijven, komt dat waarschijnlijk uit. Mijn favoriete ding is een soort Noordse noir, Elmore Leonard-achtig, een soort speels misdaadding waar slechte dingen gebeuren, maar het is niet noodzakelijk donker en deprimerend. Dus ik had ongeveer de helft geschreven van wat in essentie de eerste aflevering van de serie werd als een functie en plotseling begon ik rond te kijken in het tv-landschap. En ik dacht: "Huh. Weet je. Interessant. Alles is naar de televisie gegaan en je kunt deze personagegedreven verhalen op televisie vertellen." Ik vind dat er echt geweldige mannelijke antihelden zijn, maar er is nog steeds een beetje een dubbele standaard met de vrouwelijke antiheld, wat het lijkt alsof, ja, vrouwen worden bad-ass maar ze zijn ofwel verbannen naar een soort Lady Macbeth-manipulator of ze moeten zo sociaal onhandig zijn dat ze bijna zo zijn, weet je wat ik de dochters van het meisje met de Dragon Tattoo noem.
En ik dacht: "Als we maar een personage zouden kunnen hebben dat door Clint Eastwood of Lee Marvin zou zijn gespeeld in de film van Carla. En daarmee bedoel ik dat we geen mannelijke kwaliteiten aannemen door simpelweg de hoofdrolspeler te zijn, de pragmatische professionele hoofdrolspelers bewegen door een criminele onderwereld. Dus dat is echt de oorsprong van het idee. Dan is die eerste aflevering echt … het werkt echt als een soort echte lancering van het eigenlijke verhaal. Dat gezegd hebbende, ik had nog nooit televisie gedaan, het was heel belangrijk voor me dat [Jett] niet als een misdaad-van-de-week-show of een overval van de week-show of iets dergelijks is. Het is veel meer, waarvan ik denk dat je dat in aflevering begint te zien twee, maar je zult dit zien, terwijl de serie vooruit springt, het soort verhalende clip is die laatste taak die in de eerste aflevering gebeurt die niet helemaal goed gaat. De fall-out ervan en elk personage dat we hebben ontmoet in die eerste aflevering, zelfs personages waarvan we dachten dat ze misschien net als een regel waren f dialoog personage in de serie worden de hoofdpersonen erin voor de volgende negen afleveringen.
Hoe vond je de overgang van film naar televisie? Was dat gemakkelijk voor jou? Had u uitdagingen of verrassingen die u niet verwachtte die overgang te maken?
Weet je, in dit geval is het helemaal niet anders. We hebben Jett precies zo gemaakt als een speelfilm, zoals een speelfilm van negen uur. Hoewel het waar is dat ik nog nooit eerder een speelfilm van negen uur heb gemaakt, was dit precies het proces waardoor, weet je, heel veel andere onafhankelijke films worden gemaakt, dus ik had alle scripts van tevoren geschreven en de acteurs hadden gelezen allemaal. En we hebben de scripts niet op volgorde gemaakt. We schoten het net zoals je zou doen in een film, op basis van locaties en schema's van acteurs. Dus het hele ding was een gigantische negen uur durende film. En toen we eenmaal in de bewerkingsruimte kwamen, moest ik ze allemaal in de juiste volgorde plaatsen. Het was behoorlijk ambitieus, maar het proces zelf was identiek.
Veel van je eerdere werk is doordrenkt, zoals je al zei, in noir en er is ook een zekere, vlezige kwaliteit die verwant kan zijn aan wat je werd beschreven als Elmore Leonard-achtig. Kun je me een beetje vertellen over wat je trekt aan dat soort verhalen en op welke manieren zie je Jett als vergelijkbaar en anders dan de soorten verhalen waaraan je eerder hebt gewerkt?
Nou weet je, ik ben geboren en getogen in Zuid-Amerika. Dus voor mij alle Amerikaanse films, wat is … laat me teruggaan … Ik heb heel levendig films bekeken vanaf een zeer jonge leeftijd uit alle landen, maar de Verenigde Staten zijn een grote wereldmacht en Hollywood is er direct naast, veel van Amerikaanse films. Dus het is allemaal een beetje tweede taal en vreemd voor mij en ik bedoel dat op de beste manier. De dingen waar ik altijd naar aangetrokken ben en waarom ik Elmore Leonard zo leuk vind, is omdat geen van zijn personages het ding zal doen dat ze gaan doen, tenzij er wat leuks bij betrokken is. Dus misschien om sociale redenen, denk ik dat ik pretentieus aan de grens zou zijn: wanneer je opgroeit in de derde wereld omringd door wat in wezen sociaal realisme is, kan het worden als armoede porno, van mensen kijken in afschuwelijke omstandigheden en onrecht na onrecht.
Daar wil ik geen verhalen over maken. Ik ben nooit geïnteresseerd geweest in films dat het uitgangspunt is dat de wereld verschrikkelijk is en dat je aan het eind wegloopt en dat de wereld nog steeds verschrikkelijk is. Je bent als: "Wel, ik wist dat het naar binnen ging." Alsof ik iets leuks nodig heb dat me opheft. En dat kan zijn gekomen door een leven te leiden dat niet zo beschut was dat ik me die vreselijke realiteit niet kon voorstellen, weet je? Dus, hoewel Jett plaatsvindt in de criminele onderwereld en het geweld echt is en het heeft gevolgen. Het is belangrijk voor mij dat de komedie niet noodzakelijkerwijs uit het geweld komt, dat we feitelijk hebben laten zien dat deze dingen pijn doen en ze eigenlijk niet zijn … dat zijn geen glamour-geweld. We stellen het simpelweg vast … de reden waarom de misdaadwereld zo'n geweldige plek is om een verhaal te vertellen, is omdat je grote verhalen over loyaliteit en vriendschap en dingen kunt vertellen op een zeer verhoogde manier die jij en ik niet kunnen bereiken ervaring in onze dagelijkse werkzaamheden.
Dat is volgens mij op de een of andere manier verbonden met het opgroeien in de derde wereld waar nergens garantie voor is. Er is geen pensioen. Er is geen sociale zekerheid. Er is geen … niets daarvan is echt. Nu, hoe het verband houdt met dingen die ik eerder heb gedaan en hoe het anders is. Kijk, ik denk dat het … Ik ben al een tijdje op mijn werk, soort schrijven of herschrijven van studiofilms, en dat is een geweldige dag om te hebben. Maar ik ben een zeer ongeduldig persoon en dus wil ik alleen maar films maken. Dus ging ik daar even heen en maakte ik deze kleine film van $ 50.000 met de naam Women In Trouble en ik heb hem in 10 dagen opgenomen en we hadden zoveel plezier. We hadden zoiets van: "Laten we er nog een maken. Dan benaderde YouTube me en we zouden deze andere film maken voor $ 100.000 genaamd Girl Walks Into A Bar en dan willen ze er nog een doen. Plots keek ik rond, ik had zoiets van" Oh, Nee. Mensen denken dat ik deze rare randdialoog- en karakterfilms wil maken. "Van karakter, ik bedoel, we hadden zelfs geen set. Er was geen manier om iets visueels te hebben. En ik dacht:" Ik moet mezelf verwijderen en niet gaan en een film maken voor een paar honderdduizend, hoe leuk het ook is, en probeer een "echte film" te maken.
En dus maakte ik deze stap het laatste jaar waar ik echt trots op ben genaamd Elizabeth Harvest, een sciencefiction-versie van Guinevere met Carla Gugino en Ciarán Hinds. En dat gebeurde op hetzelfde moment dat Jett, die al een paar jaar de ronde deed, eindelijk een thuis vond bij Cinemax. Het was een zeer weloverwogen beslissing om dingen te doen die meer filmisch waren, omdat ik van film hou. Ik heb zoiets van, nee, laten we wat dingen hebben waar mensen niet altijd de hele tijd over praten. Dan kun je echt gecomponeerde opnames en kleurverzadiging hebben en dat betekent iets en je kunt iets maken dat veel minder gammel is dan die andere kleine films.
Laten we het hebben over de structuur van de serie en de afleveringen zelf. Elke aflevering bestaat uit veel bewegende delen en vindt plaats op verschillende momenten in de tijd. Is het verschil tussen hoe je de serie schrijft en hoe deze is samengesteld? Is Jett op het scherm min of meer hoe je het op de pagina ziet of verzamel je de afleveringen meer tijdens het bewerken?
In dit geval, in dit specifieke geval, is vrijwel alles wat u ziet precies wat er is geschreven. Nu wil ik niet de eer opeisen en zeggen, omdat ik het zo goed heb gepland, maar ik denk dat er een voldoende lange draagtijd was om te passen bij de scripts en het ritme van de acteurs die we een beetje kenden. Er zijn maar weinig dingen veranderd. Voor het grootste deel zou ik zeggen dat 90% ervan precies zo is als geschreven. Nu heen en weer gaan in de tijd is iets dat is ingebouwd in dit soort misdaadverhaal. Noir is er altijd over geweest hoe het verleden blijft botsen op het heden en de toekomst ziet er niet geweldig uit, omdat die ene beslissing die je zou moeten redden of rijk maken waarschijnlijk je ondergang is.
Dus de schoonheid daarvan is trouwens iets dat duidelijk Steve Soderbergh en Quentin Tarantino zijn, en veel mensen hebben briljant gebruikt, dat idee dat ik voor het eerst las in het boek van Elmore Leonard toen ik 12 was, was het feit dat ja, jij en ik voeren dit gesprek dat dit hoofdstuk net afmaakt. Dan begint het volgende hoofdstuk met drie jaar geleden, Kevin was in bla bla bla. Je bent als: "Wat? Nee. Wat was drie jaar geleden?" De kunst is om dat net zo spannend te maken als wat er eerder gebeurde. En het bevrijdt je echt van het moeten vullen van je verhaal met een heleboel exposities die je niet nodig hebt. Dus je mag de informatie gewoon onthullen wanneer je deze moet onthullen. En het is prima als het publiek twee stappen achterloopt. Ze gaan snel genoeg inhalen en het is goed.
Wat voor soort boog heb je gepland voor de serie of heb je er helemaal een? Is dit iets dat je hebt gemaakt met een multi-seizoenenboog in gedachten?
Dat is voor mij het meest angstaanjagende aan televisie. We zitten in deze gouden eeuw van televisie en in het begin was ik echt geïntimideerd. Ik had zoiets van: "Man, je moet de hele wereld maken en het ding gaan pitchen." Nou, iemand vertelde me iets heel eenvoudigs, wat ik had moeten weten, namelijk: "Maak je geen zorgen over het creëren van werelden, maak gewoon een personage dat je kunt volgen in een heleboel verschillende situaties." Rechtsaf. En ik had zoiets van: "Wel, dat zou ik kunnen doen. Dat begrijp ik." En wat gebeurt er dan met dat personage? Dus de waarheid is dat ik geen multi-seizoenenboog had gepland, omdat deze, zoals ik al zei, als een negendelige film was gemaakt. Maar al snel in het eerste seizoen fotograferen en zien wat werkte, wat niet werkte, wat interessant was, werd het tweede seizoen heel duidelijk. Dus ik kan je vertellen dat er een tweede seizoen is, en een derde seizoenverhaal dat ik weet wat ik met hen wil doen.
Jett gaat in première op vrijdag 14 juni @ 22:00 op Cinemax.
![[SPOILER] 's Death In The Walking Dead Comics kunnen een enorme fout blijken te zijn](https://images.celebritybriefs.com/img/sr-originals/0/spoilerquots-death-walking-dead-comics-may-prove-be-huge-mistake.jpg "[SPOILER] 's Death In The Walking Dead Comics kunnen een enorme fout blijken te zijn")
