Jordan Vogt-Roberts, die de taak heeft de wereld van Metal Gear Solid op het grote scherm te brengen, heeft het argument aangevoerd dat de beste videogamefilms niet noodzakelijkerwijs gebaseerd zijn op echte videogames. Naast live-anime-aanpassingen zijn videogamefilms misschien wel de meest consequent kwaadaardige filmische releases, maar dat lijkt studio's er niet van te hebben weerhouden ze te produceren. Van Super Mario Bros. in 1993 tot Assassin's Creed in 2016, videogamefilms hebben routinematig gefaald om bestaande fans te plezieren of nieuwe interesse aan te trekken en hoewel sommige voorbeelden zeker beter zijn dan andere, is er nog geen algemeen geaccepteerde "geweldige" film gebaseerd op een videogamefranchise.
Een iconische game die bestemd is voor het grote scherm is Metal Gear Solid van Hideo Kojima en na een aantal jaren in ontwikkelingshel, draaien de wielen eindelijk het project, met Vogt-Roberts van Kong: Skull Island. De filmische, cut-scene zware aard van de MGS-franchise heeft sinds de komst van de Solid Snake in 1998 op de Sony PlayStation oproepen tot een aanpassing van de film gegenereerd, maar met die jaren van verwachting komt natuurlijk een gevoel van verwachting.
Gerelateerd: Metal Gear Solid Fan Art biedt een aantal geweldige Casting keuzes
Tijdens de San Diego Comic-Con van afgelopen weekend sprak Screen Rant met Vogt-Roberts over Metal Gear Solid en de geblokte geschiedenis van aanpassingen van videogames naar groot scherm en de regisseur had een zeer interessante kijk op het argument dat er nog een echt geweldige videogamefilm zijn. Vogt-Roberts beweerde:
"Ik denk dat het belangrijk is om de gameplay te vertalen. Maar ik denk ook echt dat er ongelooflijke videogamefilms zijn. Ze zijn toevallig niet gebaseerd op videogames. Als je aan Snowpiercer denkt, is Snowpiercer een bij- Waarlijk, de hele film bestaat uit de personages die van links naar rechts gaan en nieuwe schermen en nieuwe niveaus ingaan. Edge of Tomorrow speelt fundamenteel in op de mechanismen van sterven en resetten en opnieuw respawnen op een zeer meta-videogame-manier. Kubo [ en de Two Strings ] Ik denk dat er ook veel overlap is met Zelda en Quest en de bepantsering die je krijgt en de manier waarop bazen worden geïntroduceerd. Ik denk dat er echt, echt fantastische voorbeelden zijn van wat videogamefilms kunnen zijn, dat er net vreemd genoeg is gebeurd om niet echt gebaseerd te zijn op videogames. En dus, weet je, voor mij is het gewoon een kwestie van tijd. Het is geen kwestie van, kan er een goede videogamefilm zijn? Het is 'wanneer' en voor mij is Metal Gear gewoon de perfecte weergave van wat dat kan zijn."
De suggestie dat er nog geen goede film moet zijn geïnspireerd door een specifieke videogame, maar er zijn veel goede films die worden beïnvloed door videogames in het algemeen, is een intrigerende wending over het onderwerp en zeker de moeite waard om verder te worden besproken. Het roept ook de vraag op dat als zoveel geweldige films elementen bevatten die uit videogames zijn geplukt, waarom dan nog steeds directe aanpassingen teleurstellen? Het argument van Vogt-Roberts opent misschien ook de discussie dat als Kubo and the Two Strings oppervlakkig opnieuw werd verpakt als een Zelda-film maar anders fundamenteel hetzelfde zou blijven, zou het dan nog steeds een positieve kritische ontvangst hebben gehad?
Vogt-Roberts richt zich specifiek op de komende Metal Gear Solid-film en lijkt zeker vertrouwen te hebben in het project dat het potentieel van een videogamefilm kan waarmaken. Zijn filosofie hierover biedt misschien ook een redenering achter de rapporten dat de Metal Gear Solid-film een specifiek spel in de franchise niet zou aanpassen. Immers, als Vogt-Roberts gelooft dat de beste videogamefilms inspiratie halen uit het medium maar een game niet direct aanpassen, is het alleen maar logisch dat zijn Metal Gear-film niet zou proberen een vernieuwing van het Shadow Moses-incident te zijn of elk ander Solid Snake-avontuur.
