Oordeel neemt geen risico's met de bewezen Yakuza-formule, wat resulteert in een spectaculaire, hoewel vertrouwde, reis door de versleten straten van Kamurocho.
Nadat het verhaal van Kazuma Kiryo met Yakuza 6 en Yakuza Kiwami 2 is afgerond, is het Ryu Ga Gotoku Studio-team terug met een spin-offset binnen hetzelfde universum, Judgement. Ondanks een geheel nieuwe cast en verhaallijn, wijkt Judgement zelden af van de gevestigde formule van de avonturen van Kiryu. Of het nu beter of slechter is, Judgment voelt extreem vertrouwd aan bij fans van de Yakuza-franchise.
Net als de grote meerderheid van de Yakuza-spellen daarvoor speelt het oordeel zich af in de gevaarlijke straten van Kamurocho, een fictief district in Tokio. Het is geen bijzonder grote sandbox, maar het zit boordevol content, van de kenmerkende side quests, minigames en andere gevarieerde afleidingen van de serie. Omdat de kaart zo klein is in vergelijking met andere open-wereld games, en omdat de basislay-out van de stad ongewijzigd blijft ten opzichte van eerdere titels, is terugkeren naar Kamurocho bijna hetzelfde als thuiskomen voor oude fans. Hoewel de minimap zeker van pas komt, kunnen veel locaties direct uit het geheugen worden gevonden, althans voor Yakuza-veteranen. Er zijn niet veel spellen die een instelling kiezen en zich eraan houden, wat deze serie een unieke aantrekkingskracht voor oude spelers geeft.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Oordeel heeft geen wanen over zijn identiteit als een rechtlijnig Yakuza-spel. Als het Yakuza 7 heette, zouden weinigen bezwaar maken. De structuur is bijna identiek aan eerdere titels, van de uitgestrekte, heerlijk overbelaste hoofdverhaallijn tot de genre-buigende side-quests, die variëren van hartverwarmend tot absurd, en alles daartussenin. Hoewel karaoke en bowlen merkbaar afwezig zijn, is het moeilijk om te klagen wanneer je kunt genieten van perfect geëmuleerde versies van Virtua Fighter 5: Final Showdown, Puyo Puyo en Fighting Vipers, en niet te vergeten Kamuro of the Dead, een gloednieuwe railshooter gemaakt in de reguliere game-engine. Er is ook een flipperkast in het kantoor van de hoofdrolspeler - een flipperkast die op onverklaarbare wijze is gemaakt met behulp van de Unity-engine. Er zijn zoveel open-wereldspellen met enorme, lege ruimtes zonder betekenisvolle inhoud. Oordeel (zoals Yakuza) gaat in de tegenovergestelde richting, waarbij de actie in het algemeen wordt beperkt tot een afgesloten gebied in de stad, maar ervoor zorgt dat er op bijna elke hoek iets leuks en nieuws te doen is.
Het hoofdpersonage, Yagami, is een schande advocaat die privé-detective is geworden, op zoek naar een bijzonder vervelende seriemoordenaar die gangsters heeft vermoord en hun ogen heeft afgesneden. Hoewel het een misdrijf zonder slachtoffers is, betekent het rechtvaardige rechtvaardigheidsgevoel van Yagami dat hij deze zaak gewoon niet kan laten gaan, en zijn zoektocht naar de waarheid onthult uiteindelijk meer dan hij ooit had kunnen vermoeden. Het verhaal past bij de gevoeligheden van de Yakuza-serie, maar profiteert sterk van het nieuwe hoofdpersonage. Yagami slaagt erin om een andere sfeer te dragen dan eerdere Yakuza-protagonisten, terwijl ze zich nog steeds een natuurlijke fit voelt voor de traditionele gameplay-lus van de serie van het constant uitvoeren van willekeurige taken voor vreemden.
De hoofdplot begint langzaam vergeleken met eerdere Yakuza-titels, met een lineaire progressie en langzame onthulling van plotontwikkelingen wanneer de hoofdspelers worden geïntroduceerd. Gelukkig vindt Oordeel al vroeg in hoofdstuk 2 voet aan de grond, na ongeveer vijf uur spelen. Zodra de zijkoffers opengaan, bieden ze een 'privédetectiedraai' aan de handelsmerken Substories van de serie, en Judgment valt gelukkig in het vertrouwde ritme van de beste Yakuza-spellen. Gelukkig blijft het schrijven in deze zijkoffers net zo gevarieerd, maf en soulvol als altijd, omdat het de game doordringt met een persoonlijkheid die verder gaat dan vergelijkbare titels.
Het oordeel is gebaseerd op dezelfde Dragon Engine die Yakuza 6 en Kiwami 2 heeft gevoed en is niet zo geavanceerd als de grootste Triple-A-titels, maar het is niettemin indrukwekkend, met tonnen NPC's, prachtige vechtanimaties en uitstekende bewegingsvastlegging in de vele en lange tussenfilmpjes. Oordeel biedt dubbele audio-opties, waardoor een Japanse of Engelse dialoog mogelijk is. Hoewel de Engelse optie op prijs wordt gesteld, hebben we vastgehouden aan de originele Japanse taal, die niet anders kan dan natuurlijk aanvoelen, gezien de duidelijk Japanse karakters, setting en gevoeligheden.
Hoewel er in Judgement een heleboel gevarieerde inhoud is om te verkennen, blijft de kern van het spel, net als bij de hele Yakuza-serie, viscerale sequenties van bot-krakende hand-tot-hand gevechten. Net als Kiryu, Majima, Tanimura en de rest voor hen, haalt Yagami willekeurige misdadigers en criminele bazen neer met belachelijk overdreven vechtbewegingen. Dankzij de Dragon Engine wordt de impact van deze bewegingen versterkt met glorieuze ragdoll-fysica die slechteriken ziet zwaaien terwijl ze door de kamer worden gegooid en tegen een aantal vernietigbare objecten botsen terwijl ze in een stapel gebroken botten en kapotte bilspieren verkruimelen. Naast serie nietjes zoals meerdere vechtstijlen en Heat Actions (hier hernoemd als EX Actions), introduceert Judgement een paar nieuwe trucs, zoals de mogelijkheid om van muren af te springen voor krachtige slagen, evenals de mogelijkheid om de EX-meter aan te besteden een super-geladen EX-modus, verhandelingsbewegingen voor een tijdelijke boost in vermogen en een uitgebreid pakket combo-bewegingen.
Yagami is ogenschijnlijk geen meedogenloze nachtelijke sluipende burgerwacht, maar een streetwise detective, hoewel dit het verhaal meer ten goede komt dan de gameplay. Hoewel zijn constante speurwerk een grote brandstof is voor de langzaam ontplooiende plot, vallen de nieuwe stukjes detective-gerichte gameplay meestal enigszins plat. Tailing-missies zien Yagami heimelijk doelen volgen, en ze zijn net zo saai als, nou ja, vrijwel elke tailing-missie die ooit in het hele medium van videogames is gedaan. De achtervolgingssequenties komen terug van Yakuza 4, hoewel ze deze keer vaker en geautomatiseerd zijn, ondiepe Quick Time-evenementen die weinig toevoegen aan de ervaring. Aan de andere kant zijn het zoeken naar plaats delicten naar aanwijzingen en scoutingomgevingen met behulp van een RC-drone vermakelijk en voeden ze de privé-detective-esthetiek van het karakter van Yagami.
Oordeel voelt niet als een spin-off of kleine inzending in de Yakuza-serie; het voelt als een gloednieuw begin in de vereerde saga van de gemene straten van Kamurocho. Spelers die voorheen niet onder de indruk waren van Yakuza's kernmix van rechtschapen gevechten, dramatische verhalen en excentrieke eclectische subplots zullen niets in Oordeel vinden om van gedachten te veranderen. Fans die niet genoeg kunnen krijgen van Yakuza zullen zich echter meteen thuis voelen in de wereld van Judgement.
Uitgever Sega heeft de afgelopen jaren Yakuza-spellen gemaakt die als potentiële uitgangspunten voor nieuwkomers in de franchise dienen. Tussen de prequel, Yakuza 0, en de remake van de originele game, Yakuza Kiwami, hebben fans veel kansen gehad om in te springen en te zien waar alle ophef over gaat. Oordeel gooit de hele cast en het verhaal van de oude games weg voor een nieuwe start in Kamurocho, wat zorgt voor een uitstekende toegang voor nieuwkomers, evenals een spannend stand-alone verhaal voor Yakuza-veteranen.
Oordeel is nu beschikbaar voor PlayStation 4. Screen Rant kreeg een exemplaar ter beoordeling op PlayStation 4 Pro.
