De Killing Eve van BBC America is momenteel een van de drukste series op televisie. De kat-en-muis-thriller zet twee sterke, gecompliceerde vrouwen tegenover elkaar en zet in feite elke stap van procedurele televisie op zijn kop. Het eerste seizoen was een van de populairste shows van 2018 en het tweede seizoen heeft consequent de grenzen verlegd van wat we als kijkers verwachten.
Een van de belangrijkste redenen voor het succes van Killing Eve is de sluwe, woeste uitvoering van actrice Jodie Comer als Villanelle. De vrouwelijke moordenaar is het donkere, charismatische hart van de show - gewelddadig, meedogenloos, maar altijd vermakelijk om te zien. Haar uitgebreide moorden, prachtige mode en slimme dialoog zijn hoogtepunten van vrijwel elke aflevering. Hier zijn tien van onze favoriete citaten van Villanelle.
10 “Je moet een psychopaat nooit vertellen dat ze een psychopaat zijn. Het maakt ze overstuur. '
Killing Eve is het verhaal van een vrouwelijke moordenaar die van haar werk houdt. Zoals, houdt ervan. Het enige dat Villanelle iets geeft dat vaag lijkt op vreugde, is het doden van mensen, en daarom besteedt ze zoveel aandacht aan het opzetten en uitvoeren van al haar opdrachten. (Het meisje houdt wel van flair.)
Maar Villanelle is zich er ook buitengewoon van bewust dat ze niet normaal is. Ze weet dat ze een psychopaat is en lijkt daar feitelijk veel trots op te zijn. Natuurlijk gebruikt ze het ook als een excuus om te doen en te doen wat ze wil, en vaak als een bedreiging tegen anderen. (Wanneer ze bijvoorbeeld deze zin uittrekt, is ze al ingebroken in Eve's huis en hield ze haar op mespunt.)
9 "Ik heb vorige week een behoorlijk zware periode gehad, maar verder denk ik dat het goed met me gaat."
Villanelle is een moordenaar die omhelst een vrouw te zijn als een belangrijk onderdeel van haar identiteit. Ze houdt van designerkleding, pluche stoffen en chique verblijven. Ze doodt mensen met traditioneel vrouwelijke hulpmiddelen, zoals haarspelden en parfum. En, misschien nog belangrijker, begrijpt ze de kracht die haar geslacht haar geeft in de wereld waarin ze werkt. Een van de eerste moorden die we haar zien uitvoeren, is dat Villanelle op een man rekent om haar voor een prostituee te verwarren.
In deze scène wordt Villanelle berispt wegens een fout - voor het niet volgen van instructies voor haar laatste missie. Ze draagt een van de meest ongelooflijk vrouwelijke en kinderlijke outfits waar we haar in de hele loop van de show in zien - een enorme doorschijnende roze tule nachtmerrie. Ze praat openlijk over haar menstruatiecyclus. Ze begrijpt perfect hoe het feit dat ze een vrouw is de mannen om haar heen beïnvloedt - of ze nu met hen werkt of er op jaagt - en gebruikt het allemaal in haar voordeel.
8 “Jezelf binnenlaten in mijn appartement en drinken uit een klein kopje maakt je trouwens niet intimiderend. Het is gewoon onbeschoft. '
In het eerste seizoen van Killing Eve is Villanelle's relatie met Konstantin een van onze enige vensters in haar persoonlijkheid zonder moord. Hun enigszins onconventionele vader-dochterrelatie is vreemd charmant. En voor het grootste deel lijkt het echt.
Dat verandert natuurlijk tegen het einde van seizoen 1. Konstantin verraadt haar vertrouwen. Villanelle ontvoert zijn dochter en schiet haar geleider dood. (Of dat dachten we destijds allemaal.) De twee maken opnieuw verbinding in seizoen 2 zodra Villanelle ontdekt dat haar handler nog leeft. Maar het duurt niet lang voordat de een de ander opnieuw verraadt.
7 "Ik wil gewoon met je dineren, oké!"
Killing Eve is niet de eerste serie die het idee introduceert van een kat-en-muis verhaal waarin de kat en de muis een beetje meer in elkaar geïnteresseerd zijn dan ze zouden moeten zijn. (Naar jou kijkend, Luther.)
Hier breekt Villanelle het huis van Eva binnen, maar niet - zoals velen van ons hebben aangenomen - om haar te vermoorden of zelfs te bedreigen. Ze wil het liever
.chillen? Het is niet duidelijk of dit diner een date of een vriendelijk gesprek is, en de combinatie van angst en rommelige seksuele spanning tussen Eva en Villanelle zorgt ervoor dat die lijnen tijdens de eerste face-to-face-ontmoeting stevig vervaagd blijven.
6 "Ik denk ook aan jou."
"Ik bedoel, ik ben veel over *********."
Villanelle en Eva belijden hun gevoelens eindelijk aan elkaar in de finale van seizoen 1, na een mode. Toegegeven, geen van beide doet een swoony liefdesverklaring of zoiets. Maar ze geven allebei toe dat ze niet kunnen stoppen met aan elkaar te denken. En geef toe dat hun verliefdheid op elkaar hun leven heeft overgenomen. Op vrijwel alle manieren.
Terwijl Villanelle haar seksuele aantrekkingskracht vooraan erkent (zie hierboven), lijkt Eva meer in de war over wat ze voelt. Het is duidelijk dat er iets aan de hand is, maar ze besluit het object van haar obsessie te steken, in plaats van te goed naar die gevoelens te kijken. Villanelle, van haar kant, zou absoluut hun relatie naar het volgende niveau brengen, precies daar en daar, in het wrak van haar appartement. Maar ze lijkt meer in contact met haar gevoelens - en eerlijk over hen - dan Eva is.
5 "Breng me naar het gat!"
Villanelle's toewijding aan haar werk betekent dat ze bijna alles wil doen om te slagen. Of het nu gaat om een klap geven, een ziekte faken of gearresteerd worden, ze is er klaar voor, als het betekent dichter bij het doel komen dat ze achtervolgt.
In seizoen 1 wordt Villanelle gedwongen een Russische gevangenis in te gaan om een doelwit te bereiken. Dit is een groot probleem voor haar om een paar redenen, niet in de laatste plaats omdat ze zelf iets van een donkere geschiedenis heeft in Rusland. Maar ze gooit zichzelf in de baan met iets dat heel dichtbij is, en orkestreert een ingewikkeld plan om zichzelf in eenzame opsluiting te krijgen zodat ze haar taak kan voltooien. Haar triomfantelijke verklaring van de bovenstaande regel is eerlijk gezegd hilarisch, hoewel dat waarschijnlijk niet zou moeten zijn.
4 "Soms doe je gekke dingen als je van iemand houdt."
Nadat Eva Villanelle had neergestoken in de finale van seizoen 1, had niemand enig idee wat er zou gebeuren. Zou de moordenaar overleven? Eve als een bedreiging zien? Wraak zoeken voor wat ze haar heeft aangedaan? Geen van bovenstaande, eigenlijk.
In plaats daarvan lijkt Villanelle het hele stekende ding een beetje romantisch te vinden. Ze lijkt het absoluut te zien als bevestiging van Eva's genegenheid voor haar en reageert dienovereenkomstig. Ze is niet boos op haar en lijkt zelfs niet erg geschrokken. In plaats daarvan ziet ze het allemaal als een soort vreemd verkeringsritueel. Dat is in zekere zin logisch. Het lijkt 100% mogelijk dat Villanelle iemand neersteken als een soort flirten.
3 "Je moet het echt vragen voordat je iemand aanraakt."
Een deel van de reden waarom Villanelle zo leuk is om te zien, is dat ze alles is wat we allemaal willen dat we zouden kunnen zijn. Nou, niet de seriemoordenaar, maar toch. Villanelle is slim, eigenwijs en onbezonnen. Ze mist nooit een kwinkslag, comeback of perfecte one-liner wanneer ze er een nodig heeft. En ze neemt van niemand iets op. Ze is een monster, zeker, maar het is vaak moeilijk om haar houding niet te bewonderen.
Natuurlijk, een van Villanelle's brutale reacties wordt bijna altijd onmiddellijk gevolgd door een brutale moord. Maar ze is de koningin van de comebacks die we allemaal op dit moment wensen, en hoewel we weten dat we niet voor haar moeten rooten, kunnen we er eigenlijk niets aan doen. Dat maakt deel uit van wat haar karakter zo aantrekkelijk maakt. En tegelijkertijd zo gevaarlijk.
2 "Wat ik ook doe, ik voel niets."
"Ik doe mezelf pijn, het doet geen pijn; ik koop wat ik wil, ik wil het niet; ik doe wat ik leuk vind, ik vind het niet leuk. Ik ben gewoon
.zo verveeld."
Een van de meest indrukwekkende scènes van Killing Eve seizoen 2 is Villanelle's undercover-reis naar een AA-vergadering. In theorie wil ze dichter bij de zus van haar aangewezen doelwit komen. (Met de zegen van MI-6.) Maar om dit te doen, moet ze onderweg een stukje van zichzelf opgeven. De AA-groep is te slim om het verhaal van zelfvernietiging en medelijden dat ze heeft verzonnen te accepteren. Dus "Billie" moet iets delen dat echt aanvoelt. Dat lijkt rechtstreeks uit het leven van Villanelle te komen. We hebben het karakter dat zo kwetsbaar is in het verleden niet gezien. En ze lijkt zelfs meer gebroken dan we dachten.
Of Villanelle dit stuk van zichzelf aanbiedt omdat het waar is of omdat het is wat ze denkt dat Eva wil horen, is niet duidelijk. Misschien is het een beetje van beide. Maar deze scène verheft het karakter veel verder dan een campy karikatuur. En geeft haar tot nu toe ongeziene lagen. Het is fascinerend - en vreemd bewegend - om naar te kijken.
1 "Ze zien eruit als spek!"
Villanelle houdt van de fijnere dingen in het leven. Elegante kleding, luxe accommodaties en zo. Je zou denken dat ze ook iemand is die van kunst houdt, maar niet zo veel. Tijdens een reis naar een kunstmuseum met Konstantin verveelt Villanelle zich grotendeels. Tot ze een 17e-eeuws schilderij van kunstenaar Jan de Baen ontdekt. The Corpses of the DeWitt Brothers toont de gevlekte lichamen van twee mannen vermoord door hun politieke tegenstanders, een scène die Villanelle natuurlijk fascineert.
Haar beknopte samenvatting van hun lichamen is typisch Villanelle. Toch kan ze niet stoppen met denken aan het beeld. Uiteindelijk stuurt ze niet alleen een ansichtkaart van het kunstwerk naar Eva, ze maakt het opnieuw in een van haar meest uitgebreide moorden tot nu toe. (Het gaat om een roze schoolmeisjeskostuum compleet met varkensmasker en een doodstafereel dat erg veel lijkt op het schilderij.)
