Kingdom Hearts 3 Review: Tale As Old As Time

Vanaf het begin in Kingdom Hearts springen moet een ontmoedigende ervaring zijn. De genummerde releases van de serie zijn in aantal overtroffen door side-games, wat betekent dat spelers die het hele verhaal willen oppakken misschien een projectplan willen samenstellen om ervoor te zorgen dat ze aan de vereisten voldoen. Kingdom Hearts 3 probeert echter deze strengen samenhangend samen te brengen, al die tijd vastbesloten om de serie vooruit en naar een dramatische finale te duwen.

Kingdom Hearts 3 zit misschien al een tijdje in de pijplijn, maar desondanks voelt de titel niet als een die moeite heeft om samen te stellen. In plaats van het monster van Frankenstein van oude en nieuwe ideeën in een nette verpakking gepropt, erkent Kingdom Hearts 3 de 13 jaar dat het tussen genummerde vermeldingen is geweest, en past zich dienovereenkomstig aan. Het voelt aan als de originele Kingdom Hearts-games, maar houdt ook rekening met verbeteringen die in de loop der tijd zijn doorgevoerd.

Gerelateerd: Kingdom Hearts 3 Guide - Alles wat u moet weten

Kortom, alle gameplay-elementen die Kingdom Hearts tot een bizarre en unieke ervaring van vroeger maakten, blijven hier. Actiegerichte JRPG-gameplay valt in de kronkelende paden van een over het algemeen lineair verhaal, compleet met legers van zwakke vijanden en beschadigde sponsbazen. Ondertussen komt de ware allure van niveaus met een Disney-thema en verhaalbogen tot leven door de incidentele unieke gamemodus, waardoor de meer traditionele gameplay wordt verbroken met mini-games en genre-tartende bursts.

Deze momenten zijn wederom de beste van het stel en Square Enix heeft geweldig werk geleverd om ze te leveren. Kingdom Hearts 3 bevat een aantal zeer goed gemaakte werelden gebaseerd op het beste van recente Disney- en Pixar-titels. Wanneer het ontwikkelingsteam kleine extra fragmenten van gameplay toevoegt die rondom deze momenten zijn ingelijst, is het voldoende om een kinderlijk plezier naar voren te brengen, alsof het inspeelt op de kinderwensen voor een spel rond die eigenschap.

Misschien is het beste voorbeeld hiervan de Toy Story-wereld, de Toy Box genoemd. Spelerskarakter Sora wordt in speelgoedvorm samen met Andy op de lange termijn in de slaapkamer van Andy en Goofy gegooid en gaat vervolgens samen met een aantal van de Toy Story-bende op een leuk avontuur om hun vermiste vrienden te vinden. Beginnend met de kamer zelf, het is een geweldige recreatie van die bekende Pixar-instelling, voordat je de wijde wereld in gaat.

De gameplay binnen de Toy Box-wereld is geweldig, met op mech gebaseerde segmenten naast de traditionele gevechten en het plezier van het kunnen verkennen van een speelgoedwinkel, compleet met een heleboel leuke nieuwe vijanden. De meeste segmenten van Kingdom Hearts 3 werken echter op deze manier, van de kleurrijke landschappen van het Kingdom of Corona van Tangled tot de ijzige wereld van Arendelle from Frozen. In zekere zin voelen deze momenten aan als een virtueel Disneyland, met individuele films die hun eigen aandacht krijgen, vooral met de attractie-aanvallen die ritten in het themapark nabootsen.

Hoewel dit element van Kingdom Hearts 3 enorm succesvol is, is de kerngame niet zo perfect. Het is nog steeds erg leuk, maar het is de moeite waard om erop te wijzen dat de momenten van vechtstandaardgevechten, waar Sora et al de krachten van de duisternis opnemen die in elke filmwereld opduiken, niet zo aangrijpend zijn als sommige andere moderne games bieden. Het is niet zo boeiend als RPG-titels op topniveau, zoals God of War, zonder de vloeibaarheid die bij andere, zeer recente releases is geleverd - misschien een kater van hoe lang deze game al in ontwikkeling is.

Een deel van wat werkt aan Kingdom Hearts als geheel, en niet alleen als het gaat om gameplay, is dat het spelers toelaat om te kiezen hoeveel ze erin stoppen. De kerngameplay bevat veel ingewikkelde en technische aspecten om te onderhouden, en dit geldt voor verschillende modi, zoals die zwakkere secties bij het vliegen door de grotere melkweg op het Gummi-schip. Over het algemeen kunnen spelers echter nog steeds gewoon door het spel slepen met normale moeilijkheidsgraad zonder zich in menu's en meer complexe mechanica te verdiepen. Dit is een zeer sterk onderdeel van Kingdom Hearts 3, en hoewel het spel het verdient om op deze manier te worden verkend - het is niet alleen veel leuker maar het maakt het ook minder fijn in de strijd - het is nog steeds goed om te weten dat die na een meer informele ervaring kunt u er nog steeds op springen en ervan genieten.

Deze flexibiliteit maakt deel uit van de grote aantrekkingskracht van Kingdom Hearts 3, waarbij het spel een zekere mate van spelerscontrole mogelijk maakt in zijn meer lineaire, beperkende vorm. Ja, spelers zullen nog steeds hetzelfde pad volgen en dezelfde niveaus voltooien als alle anderen, maar terwijl sommigen gewoon achterover leunen, op de hoofdaanvalknop drukken en wachten op de volgende cutscene, raken anderen meer betrokken en duiken ze in de mechanica als evenals het verkennen van het spel om het meeste uit de verborgen verzamelobjecten of niet-verplichte systemen te halen, zoals koken met Rematouille's Remy om tijdelijke stat buffs te krijgen.

Door een ontspannen benadering van de spelersbetrokkenheid, verandert het wat een nicheproduct zou moeten zijn in een product dat veel toegankelijker is. Kingdom Hearts 3 is tenslotte een raar spel - net als de hele serie. Het is een tienerdrama gevormd rond profetische visioenen van de apocalyps, met zijn belangrijkste helden als geliefde jeugdpersonages. Toch werkt het allemaal, ondanks wat rationeel een chaotische bundel van botsende ideeën zou moeten zijn.

Nogmaals, dit komt er op neer dat spelers evenveel uitstappen als ze het zeggen, hoewel het eerlijk is om te zeggen dat Kingdom Hearts 3 op zijn best werkt als de focus ligt op het zijn van een speelse RPG die aandacht besteedt aan het bronmateriaal. Sora's oneindige optimisme dat aansluit bij de LEGO Movie-mantra dat "alles cool is als je deel uitmaakt van een team" goed past bij het springen van plaats naar plaats om andere levensgrote personages te ontmoeten die spelers al kennen. Het is een duik in een bubbelbad van nostalgie, met de toegevoegde bonus dat het een terugkeer is naar het Kingdom Hearts-universum als geheel.

Het werkt natuurlijk niet altijd, waarbij het inleidende segment rond Disney's Hercules een voorbeeld is van wanneer de titel niet helemaal natuurlijk aanvoelt. De dialoog met Herc is stilts en de snel pratende prikken van Hades resoneren niet wanneer ze gericht zijn op Sora, Goofy en Donald. Ondertussen lijkt het personage van Megara ver verwijderd van de oude dingen, en verschijnt het kort met een volledig dempende Phil om een vakje aan te vinken in plaats van iets specifieks toe te voegen aan de algehele ervaring.

Dat is echter een zeldzame misstap, en over het algemeen wordt de toon van elke Disney-film redelijk goed gerepliceerd, zij het door een Square Enix-filter om het te helpen werken met de algehele plot van de game. Geen enkele personage komt overeen met hun tegenhangers op het zilveren scherm, met de mogelijke uitzondering van Flynn Rider en Rapunzel van Tangled, maar het is dichtbij genoeg om over het algemeen naadloos aan te voelen. Ondertussen werken de Pixar-films heel goed in dezelfde opstelling, waarbij Big Hero 6 perfect werkt binnen het Kingdom Hearts-universum.

Het algemene verhaal is een ander voorbeeld van iets dat niet zou moeten werken - en, om eerlijk te zijn, in de hoofden van sommigen niet. Zelfs zonder de Disney-elementen is de plot van Kingdom Hearts ingewikkeld, met tijdreizen, alternatieve dimensies, virtuele realiteiten en oude magicks die in de loop van 17 jaar met verlatenheid zijn rondgegooid. Wanneer Disney-personages in de mix worden gegooid, krijgt het de toon van een koortsdroom, en dit is iets dat nooit helemaal is verschoven van de serie - en deels waarom het zo boeiend is geworden.

Spelers die alleen de genummerde inzendingen hebben opgepikt, of die misschien sinds de release van Kingdom Hearts 2 de franchise niet hebben gevolgd, kunnen het een beetje ontmoedigend vinden. Kingdom Hearts lijdt tenslotte niet lichtelijk dwaas en verwacht van spelers dat ze relatief snel begrijpen wat er aan de hand is. Er is geen stortplaats om spelers op snelheid te brengen, of althans niet op het niveau dat degenen die enige tijd afwezig zijn, mogelijk nodig hebben. Desalniettemin werkt het nog steeds vanuit een verhaalperspectief in het kader van Kingdom Hearts - zo ongeveer. Regeren in de uitgestrekte bogen van Kingdom Hearts is een grote uitdaging, en hoewel degenen die de allure van de serie nog nooit helemaal hebben gevonden, net zo verward zullen zijn als altijd, zullen fans op de lange termijn waarschijnlijk blij zijn.

Uiteindelijk is dit ook waar Kingdom Hearts 3 op gericht is, en voor de Kingdom Hearts fandom is het het soort ervaring dat een traktatie zal ondergaan. Nieuwkomers zullen het ongelooflijk bizar vinden, en soms zijn bepaalde werelden of gameplay-methoden succesvoller dan andere, maar over het algemeen is dit waar fans op hoopten. Een uitgestrekte, gevarieerde game die des te beter is voor zijn wilde, verwarrende momenten.