LAIKA Entertainment is de afgelopen vijf jaar hard aan het werk geweest aan hun meest ambitieuze animatiefilm tot nu toe. De studio, gelegen buiten Portland, Oregon, verheugde eerder het publiek met hun charmante en prachtig geanimeerde stop-motion films Coraline, ParaNorman en The Boxtrolls.
Screen Rant had het voorrecht om naar Portland te reizen om de enorme studio van LAIKA Entertainment te bezoeken, een magazijn vol geminiaturiseerde personages, rekwisieten en sets. Daar hebben we een kijkje genomen in hoe een stop-motion film wordt gemaakt en een langverwachte kijkje achter de schermen van Kubo en de Two Strings.
Kubo is het regiedebuut van Travis Knight, CEO van LAIKA. Knight heeft geproduceerd en werkte als animator aan de drie bovengenoemde films. Omdat hij zijn 'poppen niet wilde neerleggen', bleef Knight animeren op Kubo . Zijn scène was een bijzonder mooie reeks, een van de vele gescreend voor de pers.
Kubo is een film van veel meer primeurs voor het bedrijf LAIKA, een studio die zichzelf voortdurend uitdaagt om 'groter' te worden in een wereld van miniaturen. Vanuit een verhaalstandpunt is de film relatief vergelijkbaar met eerdere inspanningen van LAIKA. Het betreft een jong, titulair personage op de afgrond van volwassenheid dat tegen een fantastisch kwaad vecht. Dit is een schimmel die LAIKA definieert; de films zijn tegenwoordig donkerder en gevaarlijker dan de typische animatiefilm. In ParaNorman vecht Norman tegen de ondoden; in Coraline reist Coraline naar een angstaanjagende spiegelwereld. LAIKA respecteert de tradities van klassieke Disney-animatiefilms zoals The Black Cauldron , in de overtuiging dat het schrikken van kinderen voordelen biedt.
Kubo and the Two Strings volgt een 12-jarige jongen (Kubo, gespeeld door Art Parkinson) die opgroeit in een fantastische versie van het oude Japan, waar origami tot leven komt wanneer de juiste melodie wordt gespeeld op een magische shamisen. Voor wie niet bekend is, is een shamisen een Japans volksinstrument, vergelijkbaar met een Amerikaanse banjo, met drie snaren. Kubo erft een geschenk van zijn moeder; zijn lied kan de wind beheersen.
Wanneer Kubo per ongeluk een oeroud kwaad wekt, moet hij op een mystieke reis gaan om de geheimen van het verleden van zijn familie te ontdekken. Onderweg raakt hij bevriend met de moedige Monkey (Charlize Theron) en de lieve kever (Matthew McConaughey) en samen staan ze tegenover de Twin Sisters (Rooney Mara) en de Moon King (Ralph Fiennes).
LAIKA trakteerde ons op een spoel van ongeveer 15 minuten, bestaande uit vier afzonderlijke scènes. MILD SPOILERS VOORUIT, voor die lezers die zo vroeg mogelijk willen weten over Kubo en de Two Strings.
Op een stormachtige nacht peddelt een jonge vrouw over de golven in een kleine boot. Een baby kleeft aan haar rug, gewikkeld in een kimono versierd met een keverinsigne. Plots komt er een gigantische golf op haar pad, maar door een enkel akkoord op haar shamisen te slaan, valt het terug naar de grasmat. Er verschijnt echter onmiddellijk een andere golf achter haar, die haar van de boot slaat, waar ze onder de golven valt en haar hoofd hard op een rots slaat.
Ze wordt wakker op de zandige kust van een eiland met het geluid van haar kind dat huilt. Ze sleept haar gebroken lichaam naar zich toe om ervoor te zorgen dat hij ongedeerd is. Ze tilt de make-shift-deken van zijn gezicht en onthult dat haar zoon zijn linkeroog mist.
Teruggebracht tot ongeveer 10 jaar later. Kubo is een pre-tiener die zich schijnbaar heeft opgevoed. Zijn moeder werd fysiek en emotioneel met littekens bedekt in het bovengenoemde scheepswrak en heeft Kubo nodig om te koken, schoon te maken en te helpen haar te voeden. Kubo verlangt naar informatie over zijn vader, maar zijn moeder biedt hem niets.
Kubo verlaat hun huis op een precaire klif om op te treden in het dorp hieronder, bevolkt door vele heerlijke personages. Door op zijn shamisen te tokkelen, brengt hij kleine origamifiguren tot leven en ze dansen en vechten op zijn melodie. Het lied vertelt het verhaal van Hanzo, een dappere krijger die drie krachtige artefacten moet verzamelen om de kwaadaardige Moon King te verslaan. De reeks was fenomenaal geanimeerd, met elementen van stop-motion en CGI. Hanzo vecht tegen een gigantische spin, een kwade samoerai en een vuurspuwende kip, tot grote vreugde van zijn fans.
Veel later in de film gaan Kubo en zijn metgezellen Monkey en Beetle de mysterieuze Hall of Bones binnen, waar de Sword Unbreakable op een stok in het midden zit. Kubo gelooft dat dit een zwaard van mythe is, identiek aan degene in het verhaal dat hij vertelde. De scène zelf wordt sterk beïnvloed door de opening van Indiana Jones : het zwaard blijkt een nep te zijn, terwijl een gigantisch skelet uit de grond opkomt om onze helden onder ogen te zien. Kubo en zijn vrienden werken samen om het wezen in een opwindende reeks onder ogen te zien.
[Einde beelden SPOILERS.]
Misschien wel het meest indrukwekkende element van de beelden is de wetenschap dat bijna alles wat we zagen praktisch was gebouwd. Dit omvatte watereffecten (tot op zekere hoogte), de origamifiguren en vrijwel alle personages, rekwisieten en sets.
Het gigantische skelet in de Hall of Bones was 17 voet lang en brak het record van de grootste animatiepop ooit gebouwd. Bovendien is de spanwijdte van arm tot arm ongeveer 24 ft. Het is zo gemaakt dat de Kubo-pop daadwerkelijk met het wezen kon worden geanimeerd, in tegenstelling tot het later toevoegen met computergraphics. Hoewel de pop vaak in kleinere delen werd gebroken om de filmtijd te verkorten, kregen we een beeld van de enorme romp, indrukwekkend gedetailleerd gezien de grootte.
De Hall of Bones waaruit het skelet oprijst was eigenlijk voornamelijk digitaal, een achthoekige hal met slechts één praktisch stuk; de andere 7 muren waren dezelfde muur digitaal gekopieerd. Gezien de schaal van het skelet, zou het veel duurder en moeilijker zijn geweest om de hele set te bouwen.
Als het gaat om omgevingen , bleven Kubo en de Two Strings verwachtingen tarten. LAIKA bouwde meer omgevingen voor de film dan ooit tevoren, variërend van beboste begraafplaatsen tot besneeuwde vlaktes. Elk deel van de omgeving is speciaal gebouwd voor de film, hoewel LAIKA niet bang is om stukken meerdere keren te hergebruiken. Als u een groep bomen ziet, zijn het hoogstwaarschijnlijk slechts enkele bomen in één opname geplaatst, dan diezelfde bomen opnieuw in een andere.
Het dorp van Kubo is een van de vele sets die een lust voor het oog zijn. Met een volledige lengte van 80ft in elkaar gezet, heeft de set praktische miniatuurlantaarns geïnstalleerd langs de huizen.
Hieronder staat een interieur, een waarin de animator erin staat om door de personages te bewegen. Stukken worden verplaatst en verwijderd om ze gemakkelijk toegang te geven tot de rekwisieten en poppen. Deze set is een klein huis dat toebehoort aan een legendarische samurai.
De bovenstaande afbeelding toont een groot "buiten" kerkhof met supervisie over productie-ontwerper Nelson Lowry.
Het versieren van deze fantastische sets zijn even prachtige personages. LAIKA daagt zichzelf voortdurend uit, eerst een personage op de pagina ontwerpen, en vervolgens nieuwe technologieën en benaderingen uitvinden om aan hun visie te voldoen.
Het personage van Beetle (Matthew McConaughey) is bijvoorbeeld ontworpen met twee armen meer dan de typische pop, waardoor hij moeilijker te animeren en te bouwen is. Het anker of skelet van Kever moest ongelooflijk precies en stevig zijn. Zijn uiterlijke verschijning vereiste ook veel werk, met ongeveer 85 externe stukken op zijn pantser. Het pantser moet worden bewogen door een animator om de herpositionering van zijn lichaam te laten zien wanneer hij loopt, zit en deelneemt aan andere activiteiten.
De aap van Charlize Theron was veel gecompliceerder: volledig bedekt met haar, de poppenontwerpers wilden dat ze er tot op zekere hoogte echt uitzag. Dit betekende het gebruik van menselijk haar gemengd met siliconen, dat eigenlijk de meeste pruiken van hun personages omvat. De vacht van Monkey was een truc voor de ontwerpers, maar hun inspanningen werpen hun vruchten af. In de bekeken beelden beweegt haar haar op een authentieke manier met de elementen.
De Twin Sisters (geuit door Rooney Mara) kwamen met hun eigen moeilijkheden. Gewapend met capes die in een oogwenk kunnen veranderen in vleugels, ging LAIKA de route om ze fysiek te bouwen, in plaats van ze te animeren met CGI zoals Man of Steel. Elke cape heeft 183 afzonderlijke veren die met pianodraad rond een strakke rug zijn gewikkeld. De cape kan buigen en vormen tot het vleugelachtige uiterlijk. Hieronder toont Creative Supervisor Georgina Hayns de beweging op een van de verschillende poppen.
Elk personage is gemiddeld 9 ½ inch hoog gebouwd, ideaal voor de animators om rond hun ongeveer 43 ½ inch hoge sets te bewegen. Hanzo, Kubo's origami-metgezel die tot leven is gekomen, is eigenlijk groter gebouwd dan Kubo zodat er voldoende detail kan worden getoond wanneer hij individueel wordt geanimeerd. Hierdoor is de schaal van zijn model ongeveer 732%.
Het ontwerp van Hanzo spreekt tot een grote inspiratie voor de film zelf: Japanse kunst. LAIKA stuurde hun animators naar een origami- en kirigami-conventie om cursussen te volgen en boeken over het onderwerp te lezen, waardoor hun werknemers in wezen experts waren in de kunstvorm. Als oefening en voor hulp bij visueel ontwerp bouwde het team echte origami-versies van alle origami-personages op papier voordat ze uit de 3D-geprinte materialen werden gebouwd.
Dit indrukwekkende wezen (hieronder) lijkt misschien klein, maar wanneer je tegen Kubo vecht, is die kleine staart groot genoeg om Kubo's hele lichaam te grijpen en als een hand te functioneren. In schaal voor ons zou het wezen 73 voet lang zijn. Voor het schot van Kubo, een 4ft. lange hand-staart werd gebouwd. Als dat niet indrukwekkend genoeg was, is dit Moon Beast ook het eerste volledig 3D-geprinte personage.
Dit is de Underwater Garden of Eyes, of liever een van de verschillende ogen tussen zes. Dit angstaanjagende beest is eigenlijk 100% schaal gebouwd naar de 9 inch Kubo, waardoor je een idee krijgt van hoe groot het is in de film. Om de glazige blik in het oog te creëren, was deze gevuld met staalgaas en werden LED's achter de pupil geplaatst om het etherische diepe oceaan-uiterlijk toe te voegen.
Hoewel de pop zelf ongelooflijk hightech lijkt, gebruikt LAIKA alle middelen die nodig zijn om het gewenste effect te krijgen. Voor de Garden of Eyes animeren de poppenspelers of riggers het wezen eigenlijk met hun eigen uitvinding. Door een grote bowlingbal op een opstelling met twee oude Apple-muizen te plaatsen, kunnen ze het oog in verschillende richtingen bewegen en de pupil en de buitenkant van de oogbol besturen.
Kubo and the Two Strings brak vele technische records voor LAIKA, maar voor een bedrijf dat helemaal om innovatie draait, komt het verhaal altijd eerst. Ze zijn toegewijd aan "het vertellen van nieuwe en originele verhalen op nieuwe en originele manieren." Kubo is ook een zeer belangrijke film voor de eerste keer directeur en CEO Travis Knight. We hadden de kans om met Knight te gaan zitten en LAIKA's inspiraties voor het project te bespreken.
De Japan-out-of-time esthetiek werd grotendeels beïnvloed door Kiyoshi Saito, een houtblokkunstenaar uit Japan uit de 20e eeuw, wiens lijnen in zijn schilderijen de rondingen van hout en schors nabootsten. Hoewel het vertalen van Saito's 2D-kunst naar 3D-modellen aanvankelijk moeilijk bleek, bleef LAIKA eraan vast en voegde deze stijl toe aan bijna elk element van hun sets en personages. In feite, als je goed genoeg kon kijken, heeft elke regendruppel in de film Saito's houtblokpatronen.
Knight voegde eraan toe dat Kubo voor LAIKA een overgang was naar een nieuwe stijl van design uit hun laatste film, The Boxtrolls . Waar de laatste kromme straten had met rijen flats die niet helemaal vlak waren, zowel in sets als in personages, werd Kubo and the Two Strings zwaar geïnspireerd door wabi-sabi , het Japanse woord voor 'schoonheid in imperfectie'
Hieronder houdt Knight toezicht op de dorpsset vanuit Kubo.
Wat betekent dit? Dat er fouten zitten in de kleding van de personages, hints dat de vierde muur doorbreekt. LAIKA heeft historisch gezien geen afstand genomen van zinspelen op het proces van animatie; de eerder genoemde Boxtrolls (in een reeks van eindcredits) bevatten twee personages die zich realiseerden dat ze alleen maar poppen waren. Knight vindt dat animatiefilms niet te griezelig mogen zijn; er zou een element van animatie voor hen moeten zijn, zelfs als de technologie het voor makers mogelijk maakt om het echte leven gemakkelijker en vloeiender na te bootsen.
Knight beschreef Kubo verder als een 'Kurosawa-mythe in het klein', met verhalen over inspiratie zoals Lone Wolf en Cub en Star Wars. Hij vertelde ons enthousiast over hoe Kubo werd opgevat als een samurai-film, en er blijven zeker elementen van dat oorspronkelijke idee over. Op de vraag waarom hij Kubo als zijn regiedebuut koos, zei hij: "Kubo is proxy voor mij." Kubo is in wezen een animator, een kind dat stukjes papier tot leven kan brengen. Knight had direct betrekking op dit facet van het verhaal en moedigde hem aan om zijn eerste positie in de stoel van de regisseur in te nemen.
Knight grapte "Ben Affleck kan schrijven en regisseren", waarbij hij de Batman V Superman-ster noemt als zijn inspiratie om te blijven animeren, ondanks dat hij in de felbegeerde stoel zit. Zijn reeks was zeker een van de meest emotionele in de getoonde beelden en sprak tot zijn talent als animator. Knight gelooft dat zijn harde werk achter en 'voor' de camera zijn vruchten heeft afgeworpen, en zei dat de film de 'meest creatief bevredigende ervaring in [zijn] hele leven was
Tijdens het werken als animator [voelde] ik me afgezonderd … toen ik [regisseerde] kon ik zien hoe andere animators werkten."
Knight besprak ook het werken met stemacteurs versus het werken met animators: "Je kunt animators vertellen hoe ze zich moeten voelen, maar je moet situaties creëren die de acteurs kunnen voelen." Hij sprak over een enkel exemplaar waar hij McConaughey actief moest krijgen voor een actiescène. McConaughey sprong op de grond en begon push-ups te doen, tot grote vreugde van Knight.
Het proces van het filmen van Kubo en de Two Strings kostte vijf jaar geanimeerd bloed, zweet en tranen, en Knight en LAIKA kunnen niet wachten tot het publiek het eindproduct ziet.
