Het waargebeurde verhaal van Harriet Tubman wordt eindelijk in beeld gebracht in de nieuwe film, Harriet. Cynthia Erivo schittert als de weggelopen slaaf wiens moed ondanks systematische terreur en onderdrukking tot op de dag van vandaag de gelovigen in rassengelijkheid en burgerrechten blijft inspireren. Het is een aangrijpende en inspirerende film over slavernij in Amerika en hoe er een gewelddadige en bloedige burgeroorlog voor nodig was om een einde te maken aan de praktijk van mensen die andere mensen bezitten, zoals onroerend goed.
Leslie Odom Jr (Hamilton, Murder on the Orient Express) speelt een belangrijke ondersteunende rol in Harriet, zoals William Still, de echte historische figuur die vaak wordt genoemd "The Father of the Underground Railroad." Nog steeds gedocumenteerd de verhalen van vele ontsnapte slaven die door Philadelphia kwamen. Deze verhalen zouden worden verzameld in een boek, The Underground Railroad genaamd, dat nog steeds een van de belangrijkste historische teksten uit die tijd is.
Op een persdag in New York City voor Harriet ging Screen Rant met Odom zitten om zijn werk in de film te bespreken, en de echte daden van William Still, een man die werd geboren met een sterk moreel kompas en het simpele - maar toch controversiële - geloof dat ieder mens vrij moet zijn van slavernij.
Harriet is nu in landelijke theaters.
Er is iets heel interessants aan … Er is zoveel echt interessant aan deze film, maar één ding is dat er niet zoveel afbeeldingen van zwarte mensen in het Noorden zijn tijdens de vooroorlogse slavernij.
Ja.
Heb je iets geleerd dat die rol speelde, van een personage dat in die tijd geen slaaf was? Ik denk aan Roots, die zich helemaal in het Zuiden afspeelt, en dat is niet zo. Kun je in die tijd en zelfs nu over die twee werelden van Amerika praten?
Ik denk dat al die mensen, al die zwarte mensen die in het Noorden in vooroorlogse slavernij leven, hun wortels nog steeds in het zuiden hadden. Ze zouden nog steeds belangrijke connecties hebben gehad. Om over iemand als William te praten, werd hij opgevoed door twee ontsnapte slaven. Zijn moeder deed twee keer pogingen om te ontsnappen voordat ze succesvol was, met haar vier kinderen; twee meisjes, twee jongens. Bij de derde ontsnappingspoging moest ze de onmogelijke beslissing nemen om haar twee zonen achter te laten. En zo werd William geboren in haar nieuwe leven, in het noorden. Maar stel je voor hoe William zou zijn opgevoed door een vrouw die mogelijk de rest van haar leven rouwde, hoe kon ze dat niet? Dit zijn de beslissingen die slavernij zwarte mensen maakte. Om hun vrouw achter te laten, om hun man achter te laten, om hun kinderen achter te laten. Dus ja, er is een reinheid die ik denk dat hij heeft, er is een lak die hij heeft, waar Harriet gewoon geen behoefte aan had, of verbinding mee had. Ze werken samen in hun levenswerk, de passie van hun leven. Maar ik dacht dat er misschien wat potentieel was voor komedie en verbranding, weet je, in hoe verschillend ze waren. Die twee verschillende portretten van het zwarte leven, die tegelijkertijd in Amerika leven.
Ik denk dat je het een beetje hebt aangeraakt, maar waarom denk je dat hij zo geobsedeerd was … Geobsedeerd is misschien een sterk woord, maar met het documenteren van elke ontsnapte slaaf die door Philly gaat?
Zeker. Grote vraag. Ik denk dat zijn instinct … Er is veel in deze film over instinct. Harriet wordt geleid door de stem van God, door haar visioenen. Dat is haar intuïtie. Dat is haar instinct. Dat zijn de haren in haar nek die rechtop staan en (tegen haar zeggen) "Ga naar links." Weet je … Er is iets in William dat besefte: "Ik moet dit opschrijven." Hij riskeerde … Al deze dingen moesten diepgaand worden gedaan. Hij riskeerde de beweging, hij riskeerde de identiteit van mensen in de beweging, hij riskeerde zijn leven en alle betrokkenen, omdat hij wist: "Ik moet dit opschrijven voor mijn kinderen, voor mijn kleinkinderen. Ze moeten dit verhaal horen. " Godzijdank voor zijn instinct.
Laatste vraag, hebt u toegang gehad tot deze archieven, die documenten, heeft u iets ontdekt dat u verbaasde?
Oh ja. Het heet The Underground Railroad. De originele afdruk was 800-900 pagina's, maar er is een verkorte versie die er het beste van is. Het gaat om 150-200 pagina's met verhalen die William heeft samengesteld. Ze zijn fascinerend en hartverscheurend en geestverruimend. Wat mensen moesten doen … Het was niet eenvoudig. Het was nooit eenvoudig. Dus het is fascinerend om deze verhalen over vindingrijkheid en schittering te lezen, over hoe mensen slavenvangers te slim af waren en hun eigenaars te slim af waren om de vrijheid te bereiken. Het zijn films. Je pakt de slavenverhalen op, The Underground Railroad, en het is alsof ze van de pagina springen. De verhalen springen van de pagina.
