Logan, de nieuwste film in Fox's X Men-filmvers, markeert de conclusie van de 17-jarige ambtstermijn van Hugh Jackman als de iconische mutant Wolverine, en zelfs onder superheldensceptici verzamelt de film lovende recensies. Thematisch gebaseerd op de Old Man Logan-verhaallijn uit de strips van Mark Millar en Steve McNiven, ziet Logan de gelijknamige held als een ouder, kwetsbaarder personage. Zijn genezende vermogens zijn afgenomen, waardoor hij littekens heeft en chronische pijn heeft, die hij met alcohol medicijnen. Hoewel de film niet het griezelige territorium van de strips ingaat - waaronder zwervende bendes van incestueuze Hulk-hillbillies en Logan die heel dicht in de buurt komen van de 'superschurkbaas' Bruce Banner - duidt het wel op een fascinerende verandering in het verhaal van één van de meest iconische creaties van het superheldgenre.
Wolverine is altijd een fascinerend spel van contrasten geweest voor fans: hij is een schijnbaar onverslaanbare kracht die op zijn meest overtuigende manier is wanneer zijn kwetsbaarheden worden blootgelegd. Voor zeven films, door middel van grote sprongen in de tijd en dramatische verschuivingen, is Logans reis er één gedreven door deze balans, waarbij Jackman weinig veranderde behalve om een paar spieren toe te voegen in de loop van 17 jaar. Jackman is nu 48 en heeft aangegeven dat Logan zijn laatste keer in de rol zal zijn, dus er zijn pathos toegevoegd aan de eigen reis van het personage: ouder worden zoals we allemaal moeten doen.
Het model van de ideale Hollywood-held is in de loop van de geschiedenis van de industrie verschoven, hoewel het voor het grootste deel is gedefinieerd als een jeugdige uitbuiting. Van de gedurfde cowboys en zachte swashbucklers uit de Gouden Eeuw tot de huidige reeks superhelden, het favoriete model van heldendom is meestal jong, blank, mannelijk en heeft vrijwel geen last van de realiteit. Zelfs in gevallen waarin een personage duidelijk ouder is geworden, zoals de latere jaren van Roger Moore's ambtstermijn als James Bond, werd die veroudering nooit volledig erkend; Moore, met dunner wordend haar en een krakender vechttechniek, gaat in A View To a Kill over zijn avonturen en verleidingen alsof de tijd was bevroren.
Dit is een fenomeen dat nog opvallender is bij het zeldzamere exemplaar van vrouwelijke actiehelden, die mooi, lenig en zelden ouder dan 35 zijn. De veronderstelling van dit ideaal is geworteld in veel maatschappelijke normen die jeugd en vitaliteit fetisjen, maar het is ook een dat kan vanuit het oogpunt van verhalen beperkt zijn. We weten dat Wolverine gaat genezen, maar de cumulatieve effecten van tientallen jaren schade op zijn lichaam en zijn duidelijke strijd om ermee om te gaan, maken zijn verhaal des te dwingender.
Logan is niet het enige voorbeeld van een geliefde held die omgaat met de onontkoombare effecten van tijd. De boog van James Bond nam een donkerdere wending in Skyfall toen hij na een zware verwonding werd gedwongen de realiteit te erkennen dat zijn eigen lichaam hem in de steek liet. Zijn doel is niet zo scherp als het was, zijn uithoudingsvermogen ontbreekt en zijn drinken is een onmogelijk te negeren probleem geworden. De duidelijke irritatie op zijn gezicht als hij zich realiseert dat deze veranderingen voelbaar zijn. Zelfs Han Solo zelf werd geconfronteerd met dit probleem in Star Wars: The Force Awakens. Sommige dingen blijven hetzelfde, maar het is duidelijk dat het overnemen van de Melkweg een spel van jonge mensen is.
Dan is er de keerzijde van de vergelijking, met Hollywood die oudere acteurs omarmt voor het soort gewapende, ass-kicking actie-held leidende rollen die voorbij de leeftijd van 40 leken op te drogen. De focus ligt minder op het verkennen van veroudering door het genre en meer over het tonen van de mogelijkheden en kracht die kunnen worden behouden na de vermeende leeftijd van aanleg. Na jaren als betrouwbare personage-acteur met veelgeprezen rollen in Schindler's List en Michael Collins, nam de carrière van Liam Neeson een dramatische wending toen hij zich op 56-jarige leeftijd aansloot bij de leiding in wraakthriller. Twee commercieel succesvolle vervolgjes later, dit verleden tien jaar van Neesons werk is bepaald door deze actiestatus, van The A Team tot het komende The Commuter.
Sylvester Stallone is blijkbaar nooit opgehouden de mega-gespierde actieheld van de Rambo-jaren te zijn, met de trilogie van The Expendables die hem ziet samenwerken met een assortiment van oudere klassieke Hollywood-actiemannen zoals Bruce Willis, Dolph Lundgren en Arnold Schwarzenegger om de ultieme huurling te vormen groep. Tom Cruise is alleen ambitieuzer geworden in zijn latere jaren als actieheld, met twee Jack Reacher-films, vijf films in de Mission Impossible-serie en nu een leidende rol in Universal's monstervers reboot The Mummy op zijn naam. Hij doet zelfs zijn eigen stunts. Het is ook niet beperkt tot mannen, aangezien Helen Mirren de volledige huurmoordenaar in RED en het vervolg was, een assortiment van zeer grote geweren samenvattende en er ongelooflijk uitzag in het proces. Het publiek waardeerde dit ook duidelijk, omdat alle bovengenoemde films een wisselend succes hadden.
Het is een opmerkelijk contrast met de tropen van het oudere Hollywood waar eerder op werd vertrouwd. Als de senior castleden geen stukjes inspiratie uitdeelden aan de jongere sterren van de focus van de film, werden ze vaak onderworpen aan neerbuigende spot of goedkope gags, waar een aanval van vloeken of tawdry seksgrappen hun enige definieerbare kenmerken waren. Zelfs Robert De Niro kon niet aan dit lot ontsnappen met de echt vreselijke Bad Grandpa, maar het is een fenomeen met zijn wortels in de geschiedenis van Hollywood. Zelfs drie Oscars op hun naam en tientallen jaren van kritische beoordeling kunnen Bette Davis en Joan Crawford niet redden van gek worden in de cultklassieker Whatever Happed to Baby Jane? In hetzelfde jaar dat de film werd uitgebracht, plaatste Davis een advertentie in Variety op zoek naar werk, dat in haar latere jaren was opgedroogd. Oudere acteurs die voorheen door de industrie werden 'gestuurd naar de weide' laten nu zien dat ze de jonge kunnen bijhouden.
Hoewel het nog te bezien is of Logan inderdaad door Jackman's laatste uitje als Wolverine - met beoordelingen zo goed als deze film krijgt, het voor Fox misschien moeilijk is om zijn gewaardeerde bezit los te laten - zijn centrale verwaandheid biedt een verfrissende verandering van de gepolijste helden van zijn tijdgenoten. Een vermoeide, bittere en wereldvermoeide Logan die capabel blijft en toch worstelt met de realiteit van zijn toestand, is een held die complex, meeslepend en maar al te relateerbaar is.
