Het huwelijksverhaal van Noah Baumbach is een naakte en intieme blik op de kleine dingen die tot één groot ding leiden; scheiden. Het wordt verteld vanuit het perspectief van elke persoon in het huwelijk, Nicole en Charlie, die ooit heel vurig verliefd werden maar wiens verbintenis is geworden als de oceaankust; consequent, meedogenloos en betrouwbaar overtroffen door elke onvervulde belofte, elke beschuldigende blik en elk probleem dat niet is gecommuniceerd.
Er zijn geen helden en geen schurken in dit verhaal, en er zijn geen gemakkelijk identificeerbare fouten te vinden met deze twee mensen. Met elke situatie die zich voordoet, van de selectie van advocaten tot de discussie over de voogdij over hun jonge zoon Henry, zijn het bewezen feilbare mensen die proberen het beste te maken van een sombere situatie. Hieronder staan 5 redenen waarom we aan zijn kant staan, en 5 redenen waarom we aan haar kant staan.
10 WAAROM ZIJN WE AAN ZIJN KANT: CHARLIE IS EEN TOEGEWIJDE VADER
Charlie wordt vaak door zijn theaterwerk verteerd als hij in New York is, maar dat weerhoudt hem er niet van om een toegewijde vader te zijn. Gedurende de film vecht hij voor gedeeltelijke voogdij over zijn zoon Henry, ondanks het feit dat Nicole met hem halverwege het land wil wonen.
Charlie houdt niet echt van Los Angeles, maar hij maakt de reis heen en weer tussen zijn huis en het hare om ervoor te zorgen dat hij deel uitmaakt van Henry's leven. Hij erkent dat hij een belangrijke figuur moet zijn in de vormende jaren van Henry en dat de echtscheidingsprocedure zijn tol zal eisen. Hij had geen geweldige relatie met zijn vader en wil zijn zoon dus nooit teleurstellen.
9 WAAROM WE AAN HAAR KANT ZIJN: ZIJ HEEFT HAAR DROMEN OPGEGEVEN VOOR ZIJN
Voordat ze Charlie in New York ontmoette, was Nicole een actrice die net haar stempel op Hollywood begon te drukken. Ze zat in een tienerfilm die veel aandacht kreeg, vooral vanwege haar prestaties, en ze gebruikte haar nieuwe bekendheid in meer werk. Dit omvatte een vertakking in het theater, die haar naar New York bracht, waar ze Charlie (een jonge acteur en regisseur) zag optreden en een onmiddellijke aantrekkingskracht op hem ervoer.
Tijdens hun verkering waren ze onafscheidelijk en uiteindelijk verhuisde ze naar New York om te spelen in zijn toneelstukken. Terwijl ze nog steeds technisch acteerde, stonden haar uitvoeringen onder zijn toezicht en daarom de controle. Ze bespraken mogelijk verhuizen terug naar Los Angeles waar ze haar filmcarrière kon hervatten, maar uiteindelijk overschaduwden zijn Broadway-dromen de hare.
8 WAAROM ZIJN WE AAN ZIJN KANT: ZE NOOIT MEEGEDEELD
Uit de zeer openingsscène in Marriage Story krijgen we het gevoel dat Nicole niet erg goed is in communicatie. Ze is misschien een goede actrice, maar dat is de dialoog van iemand anders lezen. Ze heeft vaak zelf zelden iets te zeggen, en we geloven dat dat komt omdat Charlie zo de baas is.
Het is echter moeilijk om te weten of u een controlerende partner bent als uw echtgenoot nooit met u communiceert. Veel van de semantiek in hun echtscheidingsprocedures komt erop neer dat ze de zaken nooit volledig naar tevredenheid hebben besproken, waardoor ruimte is voor twijfel en verwarring. Ze wilde misschien dat veel van hun relaties anders zouden gaan, maar ze communiceerde het nooit op een manier die Charlie kon begrijpen.
7 WAAROM WE AAN HAAR KANT ZIJN: HIJ GING OP HAAR
Een van de grootste slagen voor de heiligheid van het huwelijk is ontrouw, ongeacht hoe het zich manifesteert. In de loop van de film zien we dat Charlie Nicole bedroog met een theatermedewerker, en het veroorzaakte dat hun toch al gespannen relatie nog meer werd vernauwd door wrok.
Charlie beweerde dat hij alleen buiten het huwelijksbed stapte omdat ze al meer dan een jaar niet intiem waren geweest, waardoor ze de schuld aan haar had opgelegd. In werkelijkheid had zijn eigen zelfabsorptie met zijn theatrale reputatie haar weggeduwd, tot het punt dat het op die manier dicht bij hem was volkomen onaantrekkelijk.
6 WAAROM ZIJN WE AAN ZIJN KANT: ZE remt DE GROEI VAN HAAR ZOON
Charlie geeft gemakkelijk toe dat Nicole een geweldige moeder is omdat ze graag met hun zoon Henry speelt. Op elk moment van de dag dat Henry met zijn tas met beeldjes wil opduiken, ligt ze graag op de vloer en helpt hem zijn meest fantasierijke fantasie-avonturen te spelen.
Ze heeft echter ook de slechte gewoonte om hem onnodig te belonen, zoals voor dingen die hij anders niet wil doen. Wanneer hij geen tijd met Charlie wil doorbrengen, fluistert Nicole dat ze hem een cadeau zal geven als hij zich eraan houdt. Charlie weet dat dit soort versterking op de lange termijn negatief zal zijn voor de groei van Henry wanneer hij niet altijd een prijs krijgt om iets te doen.
5 WAAROM WE AAN HAAR KANT ZIJN: HIJ GEBRUIKTE HAAR VOOR ZIJN WERK
Voor een groot deel van hun huwelijk had Charlie's theaterwerk voorrang. Nicole besefte pas hoeveel totdat ze begreep hoeveel van haar eigen identiteit erin werd verzwolgen. Haar naamsbekendheid versterkte de bekendheid van zijn toneelstukken en ze raakte ervan overtuigd dat hij nooit zoveel van haar hield als zij van hem.
Ze legt openhartig uit aan Nora, haar scheidingsadvocaat, dat ze in eerste instantie gevleid was dat iemand met zijn intelligentie haar aandacht zou schenken. Maar dan zegt ze dat artistieke types zoals hij "je in het begin met aandacht besteden tot je moeder wordt" en dan vergeten ze je totdat je weer nuttig bent. Als ze een piloot in Hollywood landt, denkt hij dat hij de helft van het geld krijgt dat ze eraan zou verdienen.
4 WAAROM ZIJN WE AAN ZIJN KANT: HIJ HEEFT NOOIT EEN ECHTE FAMILIE
Hoewel Nicole een hechte familie heeft die veel geeft om haar leven in Los Angeles, heeft Charlie geen biologische familie in New York. Hij heeft een "stedelijke familie" in de theatergemeenschap gebouwd om hun plaats in te nemen, en zij bieden veel van de steun die hij tijdens zijn scheiding nodig heeft.
Een van de meest aangrijpende dingen die we in de film leren, is dat Charlie's jeugd vol alcoholisme en geweld zat, wat het voor hem des te belangrijker maakt dat het gezin dat hij bouwt stabiel is. Hij wil de nucleaire eenheid die hij met Nicole en Henry heeft gemaakt niet verliezen, omdat hij denkt dat er nog steeds hoop is dat ze gelukkig kunnen zijn.
3 WAAROM WE AAN HAAR KANT ZIJN: HIJ BREEK ZIJN BELOFTEN
Een gezond huwelijk is gebaseerd op communicatie, eerlijkheid en vertrouwen. Partners moeten leren een evenwicht te vinden tussen hun eigen wensen en verlangens en die van hun partner. Als ze open en eerlijk kunnen communiceren zonder oordeel, kunnen dit soort compromissen worden bereikt.
Charlie besteedt zijn huwelijk aan het maken en verbreken van beloften door Nicole, die de eerlijkheid en het vertrouwen tussen hen uithollen. Ze gelooft hem niet meer als hij zegt dat hij haar ooit een van zijn stukken zal laten regisseren, of dat ze meer tijd met haar familie in LA zullen doorbrengen. Ze ziet niet langer een toekomst met hem wanneer ze zich realiseert dat hij nooit zal stoppen met liegen tegen haar, hoe onbedoeld ook.
2 WAAROM ZIJN WE AAN ZIJN KANT: HIJ WAS BLINDZIJDIG
De film maakt duidelijk dat als Nicole niet om een scheiding had verzocht, Charlie dat niet zou hebben gedaan. Omdat hij veel te gefocust was op zijn theatercarrière en vaderlijke taken, leek hij verrast dat zijn vrouw wilde scheiden. Wanneer de papieren hem in de keuken van haar moeder worden opgediend, is hij overrompeld, maar niet zo overrompeld als hij zal zijn.
Vanaf het moment dat hij in LA arriveert om aan de procedure te beginnen, is hij blind voor zijn ingewikkeldheden. Hij heeft moeite met het vinden van de juiste juridisch adviseur en schakelt meerdere keren van advocaat. Het advies dat hij krijgt is ongelooflijk verwarrend, en elke keer als hij probeert te doen wat hij denkt dat het juiste is, blijkt het voor het echtscheidingsproces verkeerd te zijn.
1 WAAROM WE AAN HAAR KANT ZIJN: HIJ ONDERSTEUND NOOIT HAAR AMBITIES
Ze is altijd zijn cheerleader geweest, hoewel door haar eigen erkenning niets hem ooit naar beneden haalt, en hij voelt zich nooit "verslagen" zoals zij. Maar toch, wanneer hij een prestigieuze subsidie krijgt voor enkele honderdduizend dollar die zijn theatrale projecten voor vijf jaar zal financieren, juicht ze hem toe.
Dit is een projectie van het soort steun dat ze graag van hem zou ontvangen, maar dat nooit doet. Charlie zag haar niet als gescheiden van zichzelf en nam aan dat ze gelukkig was in haar leven omdat hij gelukkig was in het zijne. Maar hij heeft er nooit aan gedacht om te vragen of ze eigen ambities had, of dat ze opnieuw filmacteren wilde voortzetten.
