Midsommar: 10 Verborgen details Iedereen volledig gemist

De nieuwste film van Ari Aster, Midsommar, is een zorgvuldig vermomde break-up film verborgen in de kleding van een horrorfilm. Het vindt ongeveer ruwweg een half jaar plaats en volgt student Dani die, na de brute dood van haar familie, met haar vriend en zijn vrienden op reis gaat naar Zweden om deel te nemen aan een midzomerfestival.

De film is een absolute hit, niet in de laatste plaats vanwege zijn zeer goed geschreven personages en originele verhaallijn en setting. Een deel van wat lijkt te spelen voor het succes van de film zijn de lagen en detaillagen. Veel films hebben verborgen betekenissen met de bedoeling dat je meer opvalt en meer begrijpt over het plot bij elke weergave. Deze lijst zal kijken naar tien van de verborgen betekenissen in de film en hoe deze kunnen veranderen wat we denken van de film als geheel - spoilers vooruit.

10 The Opening Tapestry

Midsommar opent met een beslist griezelig tapijt dat de veranderingen tussen winter en zomer markeert. In eerste instantie lijkt het tapijt het verstrijken van de seizoenen af ​​te beelden met twee enge gezichten die het midden van de winter en de zomer markeren.

Bij nadere inspectie verschijnen echter personages uit de film in elk stadium van het tapijt, die uitbeelden wat ze op verschillende punten in de film zullen doen. Voordat de plot zelfs maar is begonnen, krijgen we het gevoel dat alles vooraf is gepland, alsof alles wat je gaat zien net zo natuurlijk is als het verstrijken van de seizoenen.

9 spiegels

Omdat de film in de kern een break-up-film is, vereist het natuurlijk dat het lood, Dani, veel zelfreflectie doet. Een van de meest effectieve manieren waarop de film dit doet, is door het gebruik van spiegels.

We leren eerst van de dood van haar ouders door hun lichamen in een spiegel te zien weerspiegelen. Ook komt de film het dichtst in de buurt van een traditionele jump-scare wanneer Dani de schaduw van iemand in een spiegel weerspiegeld ziet. De film gaat veel over de aard van de realiteit en de wereld om ons heen kunnen 'zien'. Het lijkt erop dat Aster spiegels gebruikt als een manier om reflecties te onthullen, niet van de personages zelf, maar hun innerlijke gedachten en angsten. Er is zeker meer te zien, dus houd je ogen open voor spiegels.

8 bloem kroon

Een van de belangrijkste elementen voor het succes van de film is de manier waarop het een gevoel van angst opbouwt en het ergste verwacht. Misschien is het bij de eerste bezichtiging, zoals het eerste tapijt, niet meteen duidelijk dat de hoofdpersonen mogelijk geen controle hebben over hun acties. Dani wil tenslotte alleen maar mee op reis omdat de dood van haar ouders haar een gevoel van alleen en kwetsbaar heeft gemaakt.

Dat is totdat kijkers met arendsogen een bloemenkroon zagen naast de dode ouders van Dani. Vroeg genoeg in de film getoond dat het publiek de context niet begrijpt en subtiel genoeg is geplaatst om het te vergeten tegen de tijd dat Dani in Zweden aankomt. Het bevestigt echter maar al te goed dat de dood van Dani's familie mogelijk geen ongeluk is geweest.

7 drankje van Christian

Veel mensen zullen hebben gemerkt dat de drank van Christian in de laatste handeling een andere kleur had dan die van alle anderen. Achteraf gezien kon het niet duidelijker zijn waarom; hij was geselecteerd voor het traditionele paringsritueel.

Bij een tweede bezichtiging heeft de donkerrode kleur van de drank echter verschillende betekenissen. Veel van de rituelen in Midsommar draaien om vruchtbaarheid en de menstruatiecyclus. Toen Christian een schaamhaar in zijn eten vond, was het een duidelijkere waarschuwing dan wat nu duidelijk moet worden gezien als het bloed dat in zijn drankje werd gemengd.

6 gezichten in het bos

Er zijn veel medicijnen in Midsommar. Natuurlijk maken ze deel uit van het proces van het zien van de 'ware' aard van de wereld, maar desondanks brengen de hoofdpersonen veel tijd door met struikelen en hallucineren. Regisseur Ari Aster toont de effecten van de medicijnen door planten en bloemen te laten bewegen alsof ze ademen en onmogelijke vormen vormen.

Naarmate de film vordert, wordt het scherm echter gevuld met verborgen afbeeldingen als gevolg van de medicijnen. Aan het einde neemt een heel bos de vorm aan van een schitterend gezicht. Als je het opnieuw bekijkt, kijk je hoeveel foto's je kunt spotten.

5 Gebruik van ondertitels

Hoewel het zich afspeelt in Zweden, is de meeste film in de Engelse taal. Sommige karakters spreken echter Zweeds, maar het is interessant dat hun lijnen niet ondertiteld zijn. Dit is een bewuste beslissing om de Amerikanen verder te isoleren van hun Europese gastheren, maar het heeft ook een interessant effect op het publiek.

We voelen ons net zo geïsoleerd als de hoofdpersonen, maar ook wordt elke hoop die we hebben om enige kennis over de hosts te krijgen wanneer we beginnen te vermoeden, weggenomen door het ontbreken van ondertitels. We zitten in de val, worden gedwongen om de gebeurtenissen te zien gebeuren terwijl ze plaatsvinden zonder enige manier om onszelf te beschermen. Het is een eenvoudige maar effectieve manier om angst op te bouwen.

4 Tapijtwerk van rechts naar links

In één reeks draait de camera van rechts naar links terwijl de hoofdpersonen hun omgeving verkennen. Het schot eindigt als het over een reeks wandtapijten loopt die een ritueel voorstellen. De wandtapijten geven elk één aspect van het ritueel weer dat zich afspeelt alsof het in een stripboek is. Ze worden echter ook opgehangen en daarom gepresenteerd in de volgorde van rechts naar links, wat suggereert dat de tijd op deze plek misschien niet is wat het lijkt.

De gasten zijn al in de war door hoe laat de zon uit blijft, en dit soort effecten zijn slechts een van de vele manieren waarop de film speelt met een niet-lineair perspectief van tijd.

3 nummers (8 & 9)

Een andere manier waarop de film een ​​gevoel van de vooraf vastgelegde en niet-lineaire tijd creëert, is dat het herhaaldelijk de nummers 8 en 9 gebruikt. Omgedraaid op zijn kant, vormt het nummer 8 het symbool voor oneindigheid en is het aanwezig in een groot deel van de architectuur in het Zweeds dorp. Ook, in een kort moment van uitleg, beschrijft een van de gastheren elementen van hun cultuur, met name het idee dat ze hun leven zien verdeeld in vier hoofdsecties - zoals de seizoenen - die bestaan ​​uit een aantal jaren die allemaal veelvouden zijn van 8. De dood komt voor de dorpelingen op 72, het aantal dat je krijgt als je 8 vermenigvuldigt met 9, en de ceremonie die we zien gebeurt eens in de 90 jaar.

2 Herhaald gebruik van symbolen

Het meest duidelijk herhaalde symbool in de film is het cijfer 8. Het is te zien in de gebouwen, en ook in het ontwerp van een grote eettafel. Hoewel er andere symbolen zijn, hebben ze elk hetzelfde effect; ze moeten iets betekenen, maar we krijgen geen idee wat.

In plaats daarvan worden we gedwongen om met onze eigen verklaringen te komen en deze verborgen details te gebruiken om andere verborgen details te verklaren die we hebben gezien (zoals het cijfer 8 of de reflecties in de spiegel). Het is een zeer effectieve truc om onze hersenen bezig te houden met het giswerk, maar we zijn nog steeds in het donker als het gaat om wat er zou kunnen gebeuren.

1 Twee soorten dood

Ari Aster heeft dit beschreven als een break-up-film, en meestal betekent dit dat iemand door een break-up leven kijkt en aan de andere kant veranderd uitkomt. De manier waarop dit werkt is vergelijkbaar met heidense opvattingen over een liminale dood. dit was eigenlijk het idee dat iemand sterft, dan moet hun lichaam worden voorbereid op hun nieuwe leven in de samenleving van de doden, effectief sterven ze twee keer.

Als we de hele structuur van de film in beschouwing nemen, zien we dit idee uitkomen in twee zeer verschillende doden; de gewelddadige dood van Dani's familie en de ceremoniële dood van haar vrienden die het begin en het einde markeren van een verandering in het leven van Dani.