Waarschuwing: belangrijke spoilers voor moeder!
-
Je hebt rare films gezien, maar je hebt niets zoals moeder gezien! Het is een film die discussie en debat vereist, niet in de laatste plaats vanwege het intense, WTF-einde.
Darren Aronofsky heeft altijd films gemaakt die onder de huid kruipen en de geest uitdagen - van hersenkrakende debuut Pi door middel van intense tour de forces Requiem voor een droom en de foutain, Oscar-winnende succes-deconstructies The Wrestler en Black Swan en lange- Noach, een gedreven passieproject, maar zijn nieuwste brengt al die draden samen in iets geheel unieks.
Gerelateerd: Hoe eng is moeder?
Maar wat is moeder eigenlijk! over? Zelfs als je de film hebt gezien, is dat moeilijk vast te stellen. Het is niet de thuisinvasiethriller van de trailer, maar heeft nog steeds die kruipende spanning. Het is niet de totale horror die sommigen het prijzen, maar bevat nog steeds enkele van de donkerste dingen die je dit jaar in een bioscoop zult zien. Simpel gezegd, het is een film die zowel letterlijk als metafoor is: de film is duidelijk een huiveringwekkend verhaal van een echtpaar dat hun intimiteit verliest, terwijl figuurlijk een botte dissectie van creatie.
We gaan vandaag naar beide kanten kijken in onze moeder! eindigende uitleg. Maar laten we eerst beginnen met het aanpakken van die grootste bengelende vragen.
moeder! Movie Plot Explained (deze pagina)
The House and Time Loop Ending Explained
Wat betekent het einde echt?
Wie zijn het stel en waarom komen ze niet terug?
Aan het begin van de film leven Him (Javier Bardem) en moeder (Jennifer Lawrence) in relatieve harmonie; Hij is een worstelende schrijver die op zoek is naar waardering om zijn werk voort te zetten, ze is gedreven om het huis te herstellen, beide zijn gelukkig. Dan arriveert het paar.
Twee personages die alleen bekend staan als Man (Ed Harris) en Vrouw (Michelle Pfeiffer) verschijnen apart in het huis, in eerste instantie schijnbaar alleen verloren, maar het wordt al snel duidelijk dat ze fans zijn van Zijn werk en dat Man ziek is, die de schrijver voordat hij stierf. moeder, al uitgeput door de gastvrijheid van haar man en de schijnbare minachting van het paar voor haar huis, breekt wanneer ze zijn kantoor binnensluipen en het levengevende kristal breken (daarover later meer). Ze eist dat ze vertrekken. De zonen van het paar verschijnen echter om te debatteren over hun erfenis van hun stervende vader, en in het proces doodt zijn oudste zoon (Domhnall Gleeson) de jongste zoon (Brian Gleeson). De eerste rent weg en het echtpaar en Hem brengen de dode zoon naar het ziekenhuis. moeder ruimt op en ontdekt dat het bloed op de een of andere manier het huis heeft besmet. Daarna keert hij terug met het echtpaar en hun steeds groter wordende uitgebreide gezin, het huis overschrijdend en hun privacy binnendringend totdat moeder overkookt en eist dat ze voorgoed vertrekken.
Op een basisniveau zijn het paar plotmotivators. Dit alles leidt tot een conflict tussen Hem en moeder dat overgaat in de cruciale creatie van de film: ze hebben voor het eerst seks in een ogenschijnlijk tijdperk van waaruit ze zwanger wordt, terwijl het zien van al die mensen hem de inspiratie geeft om te schrijven zijn meesterwerk. Maar ze hebben ook een subtieler effect. Het bloed van de jongste zoon infecteert het huis op de een of andere manier en blijft een vlezig teken in de vloer van het huis dat niet kan worden verwijderd of bedekt; een fysieke weergave van de mentale stress die de ervaring op moeder heeft gelegd.
Wat betreft waarom man en vrouw niet terugkeren? Nou, het is simpel - ze kregen te horen dat ze moesten gaan. moeder, bij gebrek aan beter woord, verbannen hen uit het huis.
Wat is het gedicht en waarom heeft het zo'n impact?
De inhoud van het gedicht dat Hij schrijft dat de laatste afdaling begint, wordt niet onthuld in de film. Dat is natuurlijk ongelooflijk doelgericht; het gaat er niet om wat het eigenlijk zegt, maar wat het vertegenwoordigt. Wanneer moeder het leest, ziet ze een visuele weergave van de creatie van het huis - Hem en moeder omhelzen op de open plek en hun liefde geeft het gebouw en de omgeving leven - zeer vergelijkbaar met de volgorde van leven geven in Noah (die grotere thematische links heeft) - blijven hangen).
Gerelateerd: Wat doet het gedicht bij moeder! Zeggen?
Het inspireert anderen ook op verschillende, persoonlijke manieren, waardoor er vele, veel meer worden gereden om het huis te bezoeken. De dichter houdt van de aanbidding en wil iedereen in het huis verwelkomen, terwijl moeder ertegen vecht. Haar vrees is bewezen, want de cultuur die rond haar man is opgebouwd, gaat van een op geloof gebaseerde menigte in regelrechte vernietiging. De al vloeiende presentatie van de film (iets dat al vroeg werd vastgesteld met het plotseling massieve feest) bereikt in deze reeks koorts; we gaan vrijwel elke keer een stap verder in anarchie wanneer de nu zwaar zwangere moeder een nieuwe kamer binnengaat.
En dat komt allemaal uit het gedicht. De volledige betekenis zal later worden onderzocht, maar in de kern hebben we de regisseur die krankzinnige toewijding uit een klein stukje tekst benadrukt en hoe een maker dat neemt.
Waarom doodt de menigte de baby?
moeder neemt heiligdom in zijn kantoor en heeft hun kind, dat haar man aan zijn acolieten wil laten zien. Ze weigert herhaaldelijk, maar uiteindelijk krijgt hij zijn zin, wat leidt tot een van de meest schokkende sequenties van de film: het publiek surft op de baby en begint het dan uit elkaar te scheuren. Het is suggestief maar toch ongelooflijk gruwelijk en gruwelijk, versterkt door Lawrence's geschreeuw.
In een volledig gek einde, is dit misschien het meest logisch gepresenteerde element. Het gebeurt omdat er voor de menigte weinig onderscheid is tussen het gedicht waar ze dol op zijn en dit andere product van Hem. Ze voelen zich in gelijke mate eigenaar van het papier en de mens en willen er letterlijk een stukje van.
En als dat eenmaal is vastgesteld, kunnen we nu het grotere geheel en het verwarrende einde bekijken.
Pagina 2: The House and Time Loop Ending Explained
1 2 3
