Spider-Man: Far From Home 's Mysterio (Jake Gyllenhaal) bleek een effectievere schurk te zijn dan Thanos (Josh Brolin) - de grootste bedreiging van het Marvel Cinematic Universe. Hoewel de vroege fasen van de MCU veel geliefde en charismatische superhelden bevatten, werden de schurken van deze films zwaar bekritiseerd omdat ze onderontwikkeld waren, en bijna altijd donkere reflecties van de hoofdrolspelers met vergelijkbare of identieke power sets. Gelukkig zijn de wil van Whiplash (Mickey Rourke) en Malekith (Christopher Eccleston) meestal achtergelaten.
De MCU Phase 3 was opmerkelijk voor schurken zoals Ego the Living Planet (Kurt Russell), Helmut Zemo, (Daniel Brühl) en Killmonger (Michael B Jordan): sterk afgeronde personages die niet alleen de beste van de filmische slechteriken van Marvel zijn, maar onder de beste dat het genre te bieden heeft. Thanos maakte aanvankelijk deel uit van deze selecte groep tot zijn afwijzing in Avengers: Endgame, waardoor fans bezorgd waren dat Marvel op hun oude manier was teruggevallen. De komst van Mysterio heeft deze angsten echter weggenomen.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Dit wil niet zeggen dat het aantal doden van Mysterio groter is dan dat van Thanos, of dat Jake Gyllehaal een betere acteur is dan Josh Brolin. Beide zijn inderdaad briljante creaties en artiesten op hun eigen manier. Toch is het duidelijk dat een van deze boosdoeners veel consequenter en gepaster in hun verhaal wordt gemaakt. In feite is Mysterio's zo succesvol behandeld in Far From Home dat hij zelfs de ultieme grote fout van de MCU weet te overtreffen.
De rollen van Mysterio en Thanos uitgelegd
De Mad Titan verscheen voor het eerst in de post-credit scene van The Avengers, waar hij werd onthuld als de orkestrator achter Loki's aanval op aarde. Daarna verscheen hij nog een paar keer, maar het publiek moest wachten tot Avengers: Infinity War om echt meer te leren over de aanstichter van de hele Infinity Saga.
Vermeden door mede-titanen geloofde Thanos resoluut dat het ruimen van de kosmos de sleutel was tot universele harmonie. Hij begon een campagne om de Infinity Stones te verwerven en de realiteit te herschrijven door de helft van al het leven te wissen, wat hij uiteindelijk bereikte aan het einde van de Infinity War. De krijgsheer wordt verlamd door de inspanning - en door de stenen te vernietigen - voordat hij wordt opgejaagd en gedood door de overgebleven Avengers. Later in de film verschijnt echter een jongere, alternatieve versie van Thanos, en hij leert over de tijdoverval van de helden vanwege hun tijdelijke bemoeienis. De Mad Titan besluit het universum te vernietigen en opnieuw te maken om elke weerstand tegen zijn nalatenschap te negeren, maar hij wordt uiteindelijk verslagen wanneer Iron Man (Robert Downey, Jr.) hem en zijn leger uit het leven rukt
Omgekeerd lijkt de man die bekend staat als Quentin Beck aanvankelijk de opvolger van Iron Man's positie als de primaire verdediger van de aarde - maar hij is eigenlijk een ex-Stark Industries-wetenschapper die geavanceerde hologrammen ontwierp. Nadat hij door Stark Industries was ontslagen, deed Beck een beroep op andere ontevreden werknemers en samen creëerden ze de 'heroïsche' Mysterio en een nepgroep van vijanden om tegen hem te vechten. Dit was hun beloning voor Stark en zijn mede-superhelden, maar het was ook een sluier over Beck's echte motief: een eenvoudig egoïstisch verlangen naar macht en aandacht.
Mysterio richtte zich alleen op Spider-Man omdat hij de EDITH-bril nodig had om zijn elementaire dreiging te versterken. Hun rivaliteit nam echter toe toen Peter de waarheid ontdekte en Beck probeerde neer te halen. In hun confrontatie bovenop de Tower Bridge in Londen stierf Mysterio blijkbaar nadat hij was gevangen door een verdwaalde kogel van zijn drones, maar dit weerhield zijn agenten er niet van om Spider-Man's geheime identiteit publiekelijk te onthullen. Ze hebben ook Peter ingelijst als het brein van de Elementaire plot, en de moordenaar van Mysterio in het proces.
Subtekst is de sleutel tot het succes van Mysterio en Thanos
Hoewel Thanos en Mysterio grotendeels stripboeken zijn die accuraat zijn qua ontwerp en persoonlijkheid, zijn hun achtergrondverhalen en motivaties vernieuwd, niet alleen om in het gedeelde universum van de film te passen, maar om een beroep te doen op een modern publiek. Om ervoor te zorgen dat het huidige publiek contact maakt met verhalen en personages, gebruiken scenarioschrijvers allegorie om hun films te verrijken. Het bekendste voorbeeld zou Heath Ledger's Joker in The Dark Knight zijn, die minder de clownachtige trickster van weleer was en meer de brute, niet te traceren en onvoorspelbare soort terrorist die past bij de bewakingszware, na 9/11 setting van de film.
Thanos is ondertussen de plaatsvervanger van veel moderne despoten die kinderen en misleide zielen indoctrineren om gebrekkige, totalitaire ideologieën te volgen. Hij is misschien intelligent op zijn eigen manier, maar Thanos is kil van zijn gerechtigheid en houdt geen rekening met de meningen van degenen die hij hoopt te 'redden' ondanks de aanzienlijke fouten en hypocrisie van zijn absolutistische methoden. Als een diverse band van helden met verschillende gezichtspunten, zijn de Avengers het contrapunt van de monolithische manier van Thanos en dienen ze als een bron van empathie en collectieve, afgemeten reden - althans in vergelijking met de Mad Titan.
Mysterio heeft misschien niet dezelfde doelen als Thanos, maar hij is nog steeds een variatie op dit thema van moderne tirannie. Met een systeem dat de realiteit kan veranderen en het uiterlijk van een persoon kan veranderen, maakt de MCU's Mysterio duidelijk gebruik van de wijdverbreide angst dat duistere mensen nieuwe platforms gebruiken om percepties - en de waarheid - voor hun eigen doeleinden te vergroten.
Het is zeker geen vergissing dat Beck in zijn flashbackscènes een coltrui draagt en een tablet draagt, waardoor Steve Jobs en andere technische genieën worden gekanaliseerd. Bovendien verklaart hij later: "Ik heb Mysterio gemaakt om de wereld iemand te geven om in te geloven. Ik beheer de waarheid … Mysterio is de waarheid!" en helpt de schuld op Spider-Man te vestigen door het leveren van speciaal gemaakte beelden aan de Info Wars-achtige Daily Bugle.net, waardoor de werkelijke omstandigheden verkeerd worden weergegeven. De updates voor zowel Thanos als Mysterio zijn passend en tot nadenken stemmend. Toch slaagt dit laatste vanwege de manier waarop het verhaal de ideeën die de personages naar voren brengen voortzet.
Ver van thuis behandelt Mysterio Better Than Eindspel Behandelt dan Thanos
Ondanks het ontrollen van zijn verhaal over twee films, lijdt Thanos - en de ideeën in hem - uiteindelijk onder een gebrek aan ontwikkeling. Terwijl Infinity War laat zien dat Thanos de plot bestuurt terwijl hij zijn ongevoelige manifest presenteert voor een veranderd universum, neemt de eerste helft van Endgame wijselijk een stap terug om de impact van zowel de Mad Titan als zijn plan te onderzoeken. Het probleem ontstaat dan omdat Endgame niet teruggaat om een van deze opnieuw te ondervragen. Iron Man, zijn teamgenoten en het publiek zijn misschien getuige van de overduidelijke universele achteruitgang die Thanos heeft veroorzaakt, maar herkent de Mad Titan dit? Hoe zou hij het rechtvaardigen?
Het is inderdaad nogal vreemd dat de plaatsvervanger Thanos nooit de gevolgen van de snap onderzoekt wanneer hij in 2023 arriveert. Evenmin wordt hij geconfronteerd met de feiten of bekritiseerd door de ooit snarky Tony Stark; de schurk en helden informeren elkaar niet. Om Doctor Strange (Benedict Cumberbatch) te parafraseren, stelt de film dat de Avengers slagen omdat hun wil en gaven superieur zijn aan die van Thanos, en niet omdat verandering, compassie en acceptatie de betere, natuurlijke orde van zaken zijn. Als zodanig laat de film alle connotaties en ideeën vallen die Thanos zo boeiend maakten in Infinity War, en hij is daardoor minder interessant.
In tegenstelling, afgezien van het morele mijnenveld van EDITH, worden de nuances van Mysterio bevredigend opgelost door de eindpunten van Far From Home. Net als Thanos slaagt Beck er bijna in zijn plan om Spider-Man en de wereld te misleiden, maar zijn leugens en vertrouwen kunnen niet eeuwig worden volgehouden. Peter wordt (letterlijk en figuurlijk) gemarteld door Becks verdraaiing van de waarheid, zelfs wanneer hij en zijn vrienden wijs worden in zijn manipulaties. Toch vallen deze dilemma's samen met - en vormen een aanvulling op de boog van Spider-Man.
Teneergeslagen door de dood van Iron Man en zijn rol in de wereld in twijfel trekken, dwingt Mysterio's plot Peter om op zichzelf te vertrouwen en de wereld op zijn eigen voorwaarden te inventariseren. Door dit te doen, is een verlichte Spider-Man in staat om Mysterio te slim af te zijn en zijn misleidingen te doorzien. Maar zelfs dan is er een uitval in de acties van Quentin Beck. Zijn vaardigheid met nepnieuws stelt hem in staat om de muurcrawler van buiten het graf te schaden, en het feit dat vragen nog steeds blijven hangen na de dood van Mysterio betekent dat hij dat gevoel van onkenbaarheid behoudt. Het is een einde dat uitermate geschikt is voor het verhaal van een jonge man die onderhandelt over een veranderende wereld, waar een demagoog de bevolking manipuleert via nepnieuws.
Als zodanig biedt Spider-Man: Far From Home een meer bevredigende conclusie voor Mysterio dan Avengers: Endgame voor Thanos omdat het voldoet aan de bredere behoeften van de plot, en de subtekst gewikkeld in de Beck en zijn collega-personages. Als er een keerzijde is aan beide films, is het dat geen van beide het soort open, vlezige confrontatie heeft die Thor (Chris Hemsworth) en Loki (Tom Hiddleston) delen in Thor, waar de twee vijanden met ideeën voor hun vuisten sparren. Tegenstanders die net zo uitdagend zijn als Quentin Beck zijn echter een welkome aanvulling op het Marvel Cinematic Universe, en fans kunnen alleen maar hopen dat ze deze reeks stellaire schurken in toekomstige films voortzetten.
Hoe MCU Phase 4 Marvel's stripverhalen uit 2010 kan voorkomen
