Netflix Original Comedy Series: Geclassificeerd als slechtste tot beste

Netflix maakt tegenwoordig zoveel inhoud dat het moeilijk kan zijn om alles bij te houden. Dit geldt met name in de wereld van de komedie, waar het voelt alsof er een nieuwe gekke show is met een eigenzinnige miniatuurafbeelding die om de week de homepage van de streamingdienst domineert.

Om de tarwe nauwgezet van het kaf te scheiden en te voorkomen dat je zelf door deze kritische massa van series moet bladeren, hebben we gestemd en besloten welke originele Netflix-comedy-serie je tijd waard is, en welke echt niet. Heel graag gedaan.

De reikwijdte van de komische ambities van Netflix is ​​onmiskenbaar indrukwekkend. Je ziet geen reguliere uitzendnetwerken, of zelfs kabelkanalen, die zoveel geld aan funnies besteden. Noch zou je een andere uitlaatklep vinden met zo'n breed scala aan komische concepten, die alles omvatten, van pratende paarden tot ontsnapte ontvoerders, en vrijwel alles daartussenin.

Zoals je zou verwachten, zijn er een aantal grote ongelukken onderweg. Het is onmogelijk om zo'n groot aantal shows tegelijkertijd te maken en ze allemaal succesvolle winnaars te laten zijn. Maar wanneer Netflix met een komedie goud weet te veroveren, is het iets moois om te aanschouwen.

Lees dan verder om ons oordeel te zien over Netflix Original Comedy Series: Geclassificeerd als Worst To Best.

25 Echte Rob

Met een savage 0% op Rotten Tomatoes en geen mond-tot-mond hype om over te spreken, is het niet verwonderlijk dat Real Rob gelijk heeft aan het spijtige einde van deze lijst. De show vindt Rob Schneider miljoenen mijlen verwijderd van zijn komische hoogtijdagen. Het uitgangspunt dat Schneider zichzelf speelt en kijkers aanmoedigt om mee te sympathiseren met zijn hoogvliegende celeb-problemen, werkt echt averechts.

Real Rob is een puur ijdelheidsproject, dat zelfs de grootste fans van Schneider zal doen verlangen naar zijn gloriedagen op zaterdagavond. Heck, zelfs Deuce Bigalow: Europese Gigolo was beter dan deze stomende stapel flauw afval.

En ondanks dit verdiende het op de een of andere manier een tweede seizoenorder. Een volledige revisie zou nodig zijn, met een focus op veel strakkere scripts, om de critici voor zich te winnen.

24 De ranch

Gezien het feit dat de fatsoenlijke cast bestaat uit Ashton Kutcher, Danny Masterson, Debra Winger en Sam Elliot, had The Ranch iets geweldigs kunnen zijn als het iets had dat op een unieke haak leek. Zoals het er nu uitziet, is het meest interessante ding de vreemdheid om een ​​sitcom met meerdere camera's te zien volgepropt met scheldwoorden.

Zodra die nieuwigheid is verdwenen, blijft er een vrij generieke show over. Kutcher speelt een voormalige voetbalster die terug naar huis gaat en de familieboerderij op muckt. Er zijn geen opvallende ondersteunende uitvoeringen, wat normaal gesproken een soort saaie sitcom de moeite waard maakt.

De Ranch is in wezen een beetje saai. Vuile taal is niet genoeg om het meer te laten voelen dan het is: een poging om de nostalgie van een gezin te verzilveren dat rond een tafel zit met een lachspoor op de achtergrond. Het zou helpen als echte lach meer op komst was.

Nogmaals, een niet-precies-langverwachte tweede seizoen komt eraan.

23 Fuller House

Als je bewijs nodig hebt dat het herleven van een oude show niet altijd loont, zoek dan niet verder dan Fuller House. Tenzij je een die-hard fan van Full House was, zul je hier weinig plezier beleven nadat de eerste dosis nostalgie is verdwenen, vooral omdat er een gapend gat in de show is waar Mary-Kate en Ashley Olsen zouden moeten zijn.

Nogmaals, er is wat plezier te beleven door gewoon terug in huis te zijn met het lachspoor ingeschakeld. Maar verder is er echt niets dat je interesse trekt, tenzij diepgaande verwijzingen terug naar de originele show het soort ding is dat je boot drijft.

Het helpt niet dat Netflix ervoor heeft gekozen om de revival iets volwassener te maken dan het origineel. Af en toe scheldwoorden en drugsreferenties voelen als een gedwongen poging om relevant te lijken. Ook worden kwaliteitscontrole en strakke vertelling zonder groothandels weggegooid zonder dat de netwerkafhankelijke afleveringsregels gelden.

22 F is voor familie

F Is For Family is helemaal geen slechte show, als je eenmaal voorbij het aanvankelijke jargon van de onvoldoende animatie bent en het feit dat het op de markt wordt gebracht als een goedkope Seth MacFarlane knock-off. Het helpt dat de co-maker en ster van de show, Bill Burr, een constante bron van nors komisch plezier is. De setting uit de jaren 70 was ook een briljante keuze, waardoor de serie fris aanvoelt.

Het helpt dat Burr's Frank Murphy vaak een complete ezel van een personage is. Terwijl Peter Griffin en zijn soortgenoten hun verlossende eigenschappen hebben, is Frank geschilderd als een Koreaanse oorlogsveteraan met een serieus humeur en de neiging om ronduit verschrikkelijk te zijn tegenover degenen die het dichtst bij hem staan.

Het tweede seizoen van F Is For Family staat voor de deur, en het zal interessant zijn om te zien hoe ze de problemen van Frank blijven balanceren met grote, oprechte lach en emotionele inhoud.

21 De tekens

Netflix presenteert: de personages is een van de meest gedurfde originele comedyshows die Netflix ter wereld heeft gebracht. De opzet is dat elke aflevering een uitbarsting van 30 minuten van uniekheid is, geschreven door een andere stand-upcomedian. In wezen is het een nieuwe draai aan het schets-showmodel.

Lauren Lapkus, Kate Berlant, Phil Burgers, Paul W. Downs, John Early, Tim Robinson, Natasha Rothwell en Henry Zebrowski zijn de komieken in het achtdelige debuutseizoen van de serie, en ze bieden een aantal grote lach aan kijkers die bereid zijn om waag een kans op hen. (Een grap, over spoilers van Game Of Thrones, is bijzonder briljant).

Om zichzelf echt te profileren als een geweldige show, moeten The Characters terugkomen voor een tweede seizoen en de truc herhalen, misschien met een geheel nieuw aanbod van talent.

20 Club De Cuervos

Voetbal (of "voetbal", zoals het bekend is bij de personages in de show) is de focus van Club de Cuervos. Het begint (bedoelde woordspeling) met de voorzitter van de gelijknamige club die de kogel bijt, wat leidt tot een conflict voor controle tussen de twee erfgenamen. Buiklach, losbandigheid en geen tekort aan drama worden in elke aflevering gevonden, met stereotypen en goedkope gags aan de zijlijn (woordspeling ook bedoeld).

Er is een fantastisch tweede seizoen nodig om te bewijzen dat deze show benen heeft (telt dat als een woordspeling?), Maar als we alleen naar het zeer vermakelijke eerste seizoen kijken, lijkt het erop dat Netflix echt de achterkant van het net heeft geraakt (ha!) met deze.

De show is opmerkelijk omdat deze grotendeels in het Spaans plaatsvindt, zoals een sportievere versie van Narcos. Als u op zoek bent naar iets om naar te kijken, kunt u veel erger doen dan dit.

19 Girlboss

Girlboss krijgt behoorlijk wat haat dankzij de beschuldigingen waarmee haar real-life inspiratie, online modewinkel-mogul Sophia Amoruso (aka Nasty Gal) wordt geconfronteerd. Maar de show zelf, die wordt gepitcht als een "echte losse" aanpassing van Sophia's opkomst tot succes, heeft ontzettend veel te bieden.

Het is bijzonder verfrissend dat Sophia Marlowe (de half hernoemde hoofdrolspeler, gespeeld door Britt Robertson) een absoluut niet-berouwvolle hole is. Er is niemand die ze niet zal verpesten om haar eBay-rijkdom te vergroten, met ondersteunende personages die regelmatig verontwaardigd en teleurgesteld zijn door haar acties. We hebben mannelijke tv-hoofdrolspelers zo vaak gezien, maar om die rol aan een vrouw te geven, voelt dapper, en het loont zeker.

De show zit in de lach en vraagt ​​je soms om mee te sympathiseren, al die tijd schokkend met een eindeloze stroom egoïstische schema's van Sophia. In een tijdperk waarin veel komedies licht en stofvrij aanvoelen, is Girlboss een verademing.

18 Haters terug uit

Haters Back Off is niet geheel ongelijk aan Girlboss en beschrijft de opkomst van een zelf-geabsorbeerde YouTuber. Colleen Ballinger creëerde de show, gebaseerd op haar YouTube-personage Miranda Sings, en ze speelt er ook in. Ondanks dat ze geen waarneembaar zangtalent heeft, gelooft Miranda dat ze voorbestemd is voor het sterrendom.

Miranda is echter een veel aangenamere schermaanwezigheid dan Girlboss 'Sophia, waardoor Haters Back Off voor een veel breder publiek kan spelen. In plaats van vast te zitten aan de tekortkomingen van het hoofdpersonage, moedigt de show je aan om te lachen om haar onconventionele route van bank naar sterrendom. Het is eerlijk om te zeggen dat deze lach dik en snel komt.

Het heeft misschien niet de donkere rand van de beste komische uitvoer van Netflix, maar dit is nog steeds een show die de aandacht waard is, vooral als je het leuk vindt om irritante internetpersoonlijkheden te zien worstelen.

17 schilfers

Iedereen houdt van Will Arnett, dus zelfs als hij niet met de beste scripts van zijn carrière werkt, is het nog steeds een genot om hem in actie te zien. Hoewel het niet helemaal hetzelfde is als ArrestedDevelopment, BoJack Horseman of The LEGO Movie (ondanks het delen van een maker met de eerste van deze drie), is Flaked nog steeds erg leuk.

Arnett gedijt opnieuw in de arena tussen man en kind en speelt Chip, een zelfhulpgoeroe die zijn eigen parels van wijsheid niet waarmaakt. De show belooft giechelt genoeg voor fans van Arnett, en wat de show in originaliteit mist, maakt het meer dan goed met barmy plotwendingen en stapels snark.

In de lange kloven tussen zijn BoJack-, Batman- en Bluth-verplichtingen biedt Flaked een plezierige manier om een ​​paar uur met Arnett door te brengen op zijn slankste. Het is meer vulmiddel dan moordenaar, maar er is genoeg charme om de scheuren te bedekken.

16 Trailer Park Boys

Het is misschien niet het meest opwindende voorbeeld van Netflix die een gevestigde comedy-eigenschap neemt en ermee rent, maar Trailer Park Boys is nog steeds lofwaardig. Het meest verbazingwekkende eraan is dat ze nog steeds nieuwe dingen vinden om met deze personages te doen, meer dan twintig jaar nadat ze voor het eerst op het scherm aankwamen.

De show vertelt het leven en de tijden van sommige Nova Scotia-aanhangwagenparkbewoners (van wie sommigen ex-cons zijn), in een mockumentary-formaat, en heeft al 11 seizoenen en talloze specials gedraaid. Het is misschien geen hoge kunst, maar het is onmogelijk te ontkennen dat het zijn eigen merk van unieke aantrekkingskracht heeft.

Lang mogen Trailer Park Boys en zijn lach-inducerende karakters doorgaan. In dit tempo zou het niet verwonderlijk zijn als het voor onbepaalde tijd zou duren.

15 Santa Clarita Dieet

Netflix's eerste uitstapje naar horrorkomedie verdiende gemengde recensies, maar als je zin hebt in een flinke portie bloed en lef naast de charmante Drew Barrymore comedy shtick, moet je goed omgaan met Santa Clarita Dieet. Bij de eerste release van de show zijn er nogal wat kritiek geuit op de show, wat een beetje oneerlijk lijkt als je bedenkt wat het uitgangspunt is.

De eerder genoemde Barrymore schittert als een makelaar die een zombie-achtige smaak ontwikkelt voor menselijk vlees, waarbij Timothy Olyphant haar man speelt en Liv Hewson hun dochter. Het karakter van Barrymore doodt en consumeert talloze mensen in de loop van seizoen één.

Veel van de humor komt van een mix van het gewone en het gruwelijke, en als je een gevoel voor humor hebt, zou je ook kunnen grinniken om sommige van de griezelige dingen.

14 Makkelijk

Easy is geen nummer een kanshebber in Netflix's "jonge mensen die navigeren in de wereld van seks en relaties in een trendy stad" komische subcategorie, maar het is nog steeds een verdomd goede manier om acht uur door te brengen.

Een indrukwekkende cast is samengesteld, waaronder Atlanta / Deadpool 2-sterren Zazie Beetz, Kiersey Clemons van de Flash-film en Jump Street-alum Dave Franco. De show dompelt deze aantrekkelijke jonge mensen onder meer in het moderne Chicago en laat vonken / seks / slecht gedrag beginnen.

Het formaat van de show - gemaakt door Joe Swanberg - is bijzonder indrukwekkend. Elke aflevering richt zich op een ander paar, het instellen van nieuwe personages en plotlijnen en deze samenbinden wanneer dat nodig is. Seizoen twee kan niet snel genoeg komen.

13 Gearresteerde ontwikkeling

Seizoen vier is misschien de zwakste run van Arrested Development, maar het is nog steeds een run van Arrested Development. De Bluth-familie zien samenwerken - ook al is het niet zo vaak als vroeger vanwege planningsproblemen - is altijd voldoende om kijkers aan het lachen te krijgen. Het is ook een vreugde dat dit seizoen überhaupt bestaat, nadat de toekomst van de Bluth zo "abrupt geannuleerd" was.

Wanneer seizoen vier op het juiste moment de juiste noten raakt, werkt het echt, maar over het algemeen voelt het als een onsamenhangende verzameling verhalen die beter had kunnen worden verteld. De vroege scènes tussen Jason Bateman en Michael Cera werken bijvoorbeeld heel goed en duwen het paar in interessant nieuw territorium, maar de obsessie voor Cinco de Cuatro wordt aan het einde uiterst vermoeiend en voelt als een slecht bedekte truc om de schema's line-up.

Ik hoop dat seizoen vijf de show terug kan brengen naar een meer lineair formaat, in plaats van steeds opnieuw dezelfde evenementen te herhalen vanuit een iets andere hoek.

12 12. Lady Dynamite

South Park-schrijver Pam Brady en gearresteerde ontwikkelaar Mitch Hurwitz werkten samen om Lady Dynamite te creëren, die komiek / acteur Maria Bamford speelt als een fictieve versie van zichzelf. Het duikt in diep materiaal over bipolaire stoornis en herstel, en weet nog steeds grappig te zijn.

Als een komische bloedlijn gebruikt Lady Dynamite flashbacks om de verschillende stadia van het leven van Bamford te tonen en de veranderingen in haar geestelijke gezondheid te benadrukken. Het resultaat is een zeer meta en zeer doordachte show, met een humoristische en getalenteerde acteur - met een indrukwekkend emotioneel bereik - in het hart.

De eerste tien afleveringen lieten fans hongerig naar meer. Gelukkig komt er een tweede seizoen aan. Als het kan voortbouwen op het succes van de eerste, kan Lady Dynamite deze lijst best beklimmen.

11 Gilmore Girls: A Year In The Life

Een echte traktatie voor fans van de show, Gilmore Girls: A Year In The Life is een van de hoogtepunten op televisie van vorig jaar. Niet alleen bood het fanservice voor de oude trouwe toegewijden van Stars Hollow, maar het brak ook nieuw terrein met zijn leads en dwong hen om na te denken over hun leven.

A Year In The Life was niet alleen een terugkeer voor Gilmore Girls, het was een evolutie ervan. Hoe gaat Emily om zonder Richard? Waar gaat Lorelei heen nu Sookie verder is gegaan? Wordt Rory tegenwoordig echt journalist gemaakt? (Bonusvraag: is Rory zelfs een aardig persoon?)

De gebreken met A Year In The Life waren minimaal. Het ontbreken van de openingsthema-montage voelde schokkend en de musical Stars Hollow geraspte tegen het einde. Maar vrijwel al het andere - van Lorelei "wild doen" tot Rory's "vier woorden" - werkte geweldig. Meer alstublieft.

10 W / Bob en David

W / Bob en David is de Mr. Show-revival die HBO had moeten maken. En, net als de eerder genoemde terugkeer van Gilmore Girls, duwt het de formule in nieuwe richtingen in plaats van dat de leads stagneren. De nieuwe schetsen zijn sneller en punchier, waardoor de afleveringen nooit doorzakken.

Het enige probleem met W / Bob en David is dat er niet genoeg van is. David Cross en Bob Odenkirk zijn eindeloos vermakelijk samen, dus natuurlijk zijn dertien afleveringen van een half uur lang niet genoeg om dorst van fans te lessen.

Odenkirk is momenteel verbonden met Better Call Saul en Cross zal binnenkort bezig zijn met Arrested Development seizoen vijf. Hopelijk kunnen ze op een gegeven moment ruimte vinden om een ​​nieuw schetsshowseizoen samen te stellen. Vingers blijven gekruist.

9 Eén dag tegelijk

One Day At A Time is een van de grootste en beste verrassingen die de originele komedie van Netflix de afgelopen jaren heeft opgeleverd. Het is een losse remake van een sitcom uit 1975-1984 met dezelfde naam (die werd ontwikkeld door Norman Lear en starred Bonnie Franklin) en slaagt erin fris en grappig te blijven, ondanks zijn wortels in het verleden.

Justina Machado schittert als een alleenstaande moeder van twee, die haar kinderen weet op te voeden met de hulp van een veteraan van het Army Nursing Corps (gespeeld door Isabella Gomez en Marcel Ruiz) en de steun van haar Cubaanse moeder (Rita Moreno, die een geweldige prestatie neerzetten).

One Day At A Time toont een veelbelovend voorbeeld van wat een sitcom in deze tijd kan zijn. Het combineert ernstige problemen zoals PTSS met de strijd om een ​​gezin groot te brengen, zonder het belang van scherpe humor en geweldige prestaties te vergeten.

8 Grace And Frankie

Grace And Frankie is geliefd bij velen en heeft het beste van Netflix's comedy-programmering. Het uitgangspunt is prachtig: twee vrouwen besluiten om samen te leven wanneer ze ontdekken dat hun man homo is en van plan is te trouwen. Jane Fonda en Lily Tomlin, die de twee vrouwen portretteren, zijn ook geweldig.

Het is geen verrassing dat Grace en Frankie vooruitlopen op de meeste andere shows op deze lijst, met het vierde seizoen al onderweg. Het schrijven wordt jaar na jaar beter, en de beoordelingen verbeteren. De chemie tussen de twee leads is een constante bron van vreugde.

Dit is een show die voor altijd zou kunnen doorgaan en is een ander goed voorbeeld van hoe doordachte en grappige sitcoms kunnen zijn in deze moderne tijd.

7 Wet Hot American Summer: First Day Of Camp

Hoewel Wet Hot American Summer: First Day Of Camp voor iedereen die de film niet heeft gezien, verbijsterend moet lijken, is de show nog steeds gericht op elk publiek, en in feite kan het een extra charme zijn om het uit de context te zien. Voor degenen die bekend zijn met David Wain's cult-klassieke tienerfilmparodie, is deze prequel-reünieshow een stukje gebakken goud.

De schittering van bijna de hele cast met jongere versies van de personages die ze veertien jaar eerder speelden, brengt veel grinniken naar de tafel, net als de scripts van Wain en Michael Showalter.

Het feit dat Elizabeth Banks, Bradley Cooper, Amy Poehler, Paul Rudd, Chris Pine, John Hamm, Kristen Wiig, Lake Bell, Jordan Peele, Michael Cera en Weird Al Yankovic allemaal overtuigd konden worden om te verschijnen, is een bewijs van hoe geweldig deze show is. Je zou moeite hebben om een ​​betere cast of een leukere komedie te vinden op een traditioneel netwerk.

6 Beste blanken

In navolging van de kritische gedurfde status van de film Dear White People uit 2014 van Justin Simien, waarin Tessa Thompson en Tyler James Williams in de hoofdrol speelde, kwam Netflix binnen om de film in een reeks aan te passen. Simien bleef aan boord, schreef scripts en regisseerde afleveringen. Het resultaat was iets heel speciaals.

De show, die humoristische relaties in een fictief Ivy League-college humoristisch onderzoekt door de lens van studentenradio, heeft een goedkeuring van 100% op basis van 40 beoordelingen op Rotten Tomatoes. Er is iets teruggekomen van degenen die denken dat het uitgangspunt racistisch is tegen blanke mensen, maar het is moeilijk om de kritische consensus te ontkennen.

Logan Browning stapt hier in de schoenen van Thompson en neemt de leiding over van een radiopresentator op de universiteit die racistische gebeurtenissen in een radioshow op de campus aanpakt, die dezelfde naam heeft als de serie zelf: Beste Witte Mensen.

Geef deze een horloge, als je dat nog niet hebt gedaan. Deze show is net zo verbluffend als zijwaarts splijt.

5 Onbreekbare Kimmy Schmidt

Met zijn derde seizoen op dit moment op Netflix vertoont Unbreakable Kimmy Schmidt geen tekenen van vertraging of achteruitgang in kwaliteit. Sinds 2015 stemmen fans vrolijk af op Kimmy van Ellie Kemper en haar voortdurende introductie in de normale wereld.

Als je een van de weinige mensen bent die het nog niet heeft uitgecheckt, zijn de basisprincipes gemakkelijk op te pikken: Kimmy is gered uit een doomsday cult in Indiana na vijftien jaar onder de grond te zijn gehouden door een gekke dominee (gespeeld door Jon Hamm). Ze kiest ervoor om naar New York te verhuizen en het leven opnieuw te beginnen, waardoor ze bijna onmiddellijk rare nieuwe vrienden maakt (Carol Kane en Tituss Burgess, in een paar geweldige bijrollen).

Tina Fey en Robert Carlock hebben de show gemaakt en blijven uitstekende scripts inleveren. Vermoedelijk zal deze show voor altijd doorgaan en zullen er niet veel mensen over klagen.

4 liefde

Liefde is een van de allerbeste shows op Netflix. Het is gemaakt vanuit de hoofden van Judd Apatow, Lesley Arfin en Paul Rust, van wie de laatste ook in de show speelt. Rust speelt Gus, een vaste leraar in LA, tegenover Gillian Jacobs als Mickey, die bij een radiostation werkt.

Als dit een conventionele romantische komedie zou zijn, zou het niet half zo diep of grappig zijn als het is. In plaats van de clichés biedt Love een eerlijke kijk op het leven in de moderne wereld. Het gaat ook niet alleen over dating. Leven met vrienden, worstelen met werk, proberen contact te maken met je familie en herstellen van verslaving spelen ook een belangrijke rol in de plot.

Op het meest basale niveau gaat Liefde over Gus en Mickey en het prikkelende idee dat ze een gelukkig-ooit-na-moment hebben. Maar het is ook zoveel meer dan dat, het biedt hilarische inzichten in elk aspect van hun leven en laat zien hoe moeilijk het kan zijn om een ​​relatie echt te laten werken.

3 Orange Is The New Black

Het komt vaak meer in de buurt van drama dan komedie, maar gezien het officieel is geclassificeerd als een "dramedy", zou het moeilijk zijn om Orange Is The New Black niet op te nemen in deze lijst, vooral gezien het enorme aantal lach dat het door de jaren heen heeft geïnspireerd.

De show heeft enorm veel liefde verdiend sinds zijn debuut in 2013. Het is de meest bekeken originele show op Netflix geworden en heeft vier Primetime Emmy Awards gewonnen. De streamingdienst toonde zijn vertrouwen in de serie al in februari door nog drie seizoenen tegelijk te bestellen. Dit is ongelooflijk zeldzaam, maar het bewijst hoe succesvol de serie is geworden.

Natuurlijk is Taylor Pilling Chapman van Taylor Schilling de kern, maar Danielle Brooks, Laverne Cox, Uzo Abuda en Ruby Rose hebben ook goed werk verricht aan de show. Maker Jenji Kohan verdient natuurlijk veel applaus, net als Piper Kerman, wiens openhartige memoires hem inspireerden.

2 Meester Van Geen

Aziz Ansari en Alan Yang hebben iets geweldigs gemaakt met Master Of None. Op papier leek het op een standaardshow "grappige man ontmoet meisjes", maar de realiteit bleek zoveel beter te zijn. Master Of None behandelt niet alleen observaties over de moderne manier van vrijen, maar behandelt ook enkele zeer grote onderwerpen op zeer hilarische manieren.

In 20 afleveringen onderzoekt het personage Dev van Ansari alles, van online dating tot de islam. De serie geeft Dev en zijn ondersteunende personages het gevoel dat ze echte mensen zijn, door ze echte problemen te geven om op lange termijn mee te worstelen, in plaats van gekke sitcommomenten naar hen te gooien om slechts 20 minuten te vullen.

Religie, spijt, de morning-afterpil krijgen, ouder worden, uit elkaar gaan, worstelen op het werk, homo worden en geen contact maken met je ouders zijn allemaal de focus van afleveringen geweest.

Deze show is niet bang om risico's te nemen met de inhoud, of de manier waarop de inhoud wordt gepresenteerd: seizoen twee heeft een hele aflevering in zwart-wit, evenals een solide tien minuten verteld vanuit het perspectief van een dove persoon. Het is misschien wel een van de beste comedyshows ooit, op elk platform.