Oscars: 15 rollen die de beste vrouwelijke bijrol hadden moeten winnen

De ondersteunende actrice in een film heeft in het verleden in de eerste plaats een van de twee rollen gespeeld: de verleidster die een man op een dwaalspoor brengt van de leidende dame, of de volledig huiselijke, moederlijke rol, een vriend of een ouder familielid van een van de hoofdpersonen. Het lijkt erop dat het belang van een vrouw in een film op een bepaald moment uitsluitend was gebaseerd op het feit of de mannen om haar heen aantrekkelijk vonden - hoewel er natuurlijk uitzonderingen zijn op deze regel.

Hoewel sommige actrices op deze lijst rollen speelden die netjes in dit vak pasten, deden velen dat niet. De kwaliteit van het aangeboden materiaal is van vitaal belang voor de manier waarop een personage kan worden gespeeld, maar de best presterende spelers nemen wat ze hebben gekregen naar nieuwe hoogten. En naarmate er meer vlezige rollen beschikbaar kwamen voor vrouwen, verbeterden de gegeven uitvoeringen exponentieel.

Natuurlijk doet de Academie niet altijd het beste werk om deze verdienende actrices te eren, vooral als het gaat om degenen die niet blank zijn. Rollen voor vrouwen in kleur zijn gelukkig de laatste tijd overvloediger en vruchtbaarder geworden, en de categorie Beste ondersteunende actrice van dit jaar heeft een lovenswaardige nieuwe standaard gezet: voor de eerste keer ooit zijn de meeste genomineerden in de categorie vrouwen in kleur. Maar voordat we zien wie de prijs deze maand mee naar huis neemt, zijn hier 15 rollen die de beste vrouwelijke bijrol in hun respectieve jaren hadden moeten winnen.

15 Angela Lansbury - Sibyl Vane - The Picture of Dorian Gray (1945)

De roman van Oscar Wilde, gepubliceerd in 1890, is een geliefde klassieker geworden en veel filmmakers hebben geprobeerd het recht te doen. De meest geprezen en bekende versie van The Picture of Dorian Gray is echter de film uit 1945 met Hurd Hatfield als het titulaire personage. Het verhaal gaat dat Dorian een jonge man is die zich aangetrokken voelt tot een leven van losbandigheid en bedrog, wat mensen rondom hem verwoest.

Het eerste slachtoffer van zijn roekeloze levensstijl is Sibyl Vane, een mooie clubzanger. Sibyl wordt gespeeld door Angela Lansbury, die recentelijk de Hollywood-scene was binnengedrongen met haar Oscar-genomineerde rol in Gaslight. Hoewel klein, was de rol van Sibyl aanzienlijk en op slechts 20-jarige leeftijd werd Lansbury een tweevoudig Oscar-genomineerde.

Lansbury is sindsdien nog maar één keer genomineerd voor haar bijrol in The Manchurian Candidate in 1962. De actrice is echter niet zonder erkenning gebleven: ze heeft een uitstekende vijf Tony Awards, verschillende Golden Globes gewonnen en werd genomineerd voor de hoofdactrice in een dramaserie Emmy voor alle 12 seizoenen van moord, schreef ze. Lansbury ontving ook een Honorary Academy Award in 2013. Ze blijft regelmatig optreden en er werd zojuist bevestigd dat ze in de komende Mary Poppins Returns zal verschijnen.

14 Thelma Ritter - Clancy - With a Song in My Heart (1952)

Het vertellen van het biografische verhaal van actrice Jane Froman, met een lied in mijn hart was een relatief kleine film vol met veelgeprezen uitvoeringen. Samen met actrice Susan Hayward, werd Thelma Ritter erkend voor haar kleine rol als no-nonsense verpleegster mevrouw Clancy, die zorgde voor Froman en haar liefde, John Burn, nadat ze een vliegtuigongeluk hadden overleefd.

Zoals we hebben gezien van het recente succes van La La Land, draait Hollywood helemaal om verhalen die opmerkingen maken over de industrie, en biografische films die artiesten volgen, doen het meestal erg goed bij de Oscars. De rol van Ritter was heel klein, maar als het humoristische personage dat de hoofdrolspeler helpt, verdiende ze erkenning.

Ritter is een van de drie actrices die zes keer een record in een enkele categorie heeft genomineerd en nooit een Academy Award heeft ontvangen. (Eigenlijk allemaal binnen de 12 jaar.) Ritter heeft een solide carrière gemaakt door de ondersteunende vrouwelijke rol te spelen, en het is jammer dat haar 20 jaar in het bedrijf niet meer werd erkend. De actrice stierf in 1969 op 66-jarige leeftijd na een hartaanval.

13 Natalie Wood - Judy - Rebel Without a Cause (1955)

Het verhaal van drie tiener onruststokers, Rebel Without a Cause, is de belichaming van de Amerikaanse cultuur van de jaren 1950 geworden en blijft tot op de dag van vandaag populair, met name als laatste en meest memorabele rol van James Dean. Judy, de liefdesinteresse van Dean's Jim en de onwetende katalysator van het meest cruciale moment van de film, is een van deze tieners. Ze wordt in conflict gebracht door de verschuiving van mannelijke aandacht in haar leven en de manieren waarop ze als een jonge vrouw wordt gezien.

Natalie Wood was een bekende kinderactrice geweest en haar rol als Judy veranderde haar in een snelgroeiende jonge filmster en verdiende haar de nominatie voor de beste vrouwelijke bijrol. Volgens haar eigen erkenning was ze echter bijna niet cast, ondanks een vermeende affaire met de regisseur, Nicholas Ray.

Zoals velen weten, ontving Wood nog twee Oscar-nominaties, gevolgd door een onderbreking van acteren om haar kinderen op te voeden. Ze kwam terug met wat televisiesucces, maar uiteindelijk herstelde haar carrière zich nooit volledig vóór haar vroegtijdige dood in 1981, toen ze verdronk tijdens het filmen op Catalina Island op 43-jarige leeftijd.

12 Judy Garland - Irene Hoffmann-Wallner - Oordeel te Neurenberg (1961)

Oordeel in Neurenberg, een drama uit 1961 gebaseerd op de echte processen van Neurenberg na de Tweede Wereldoorlog, toont slechts enkele van de vele gruwelijke daden begaan onder het nazi-bewind in Duitsland, die werden berecht als militaire tribunalen voor Amerikaanse rechtbanken. Een beroemde zaak, de Katzenberger Trial, werd uitgevoerd door Maximilian Schell als een Duitse verdediger en Judy Garland als getuige in de stand.

Garland's karakter, Irene, was een 16-jarig meisje in Neurenberg toen ze een hechte relatie ontwikkelde met een oudere Joodse man. Ze beweert dat de relatie niet van romantische aard was, maar desalniettemin werd de man ter dood veroordeeld op grond van "bloedbesmetting" volgens Hitler's antisemitische wetten. De uitvoering door Garland was kort, maar ongelooflijk krachtig, en de emotie die ze uitte was in lijn met de comeback die ze op dat moment moest maken.

Inderdaad, Garland werd genomineerd voor Beste vrouwelijke bijrol voor het onderdeel, nadat hij berucht de Best Actress Award enkele jaren eerder had verloren voor haar leidende rol in A Star is Born. Judgement in Neurenberg was echter een van Garland's laatste films - de actrice bracht de laatste jaren van haar leven enige tijd op het podium door, maar herwon nooit haar sterrenmacht. Garland stierf in 1969 na een accidentele overdosis en is ondanks het winnen van een Oscar de geschiedenis ingegaan als een van de beste artiesten aller tijden.

11 Debbie Reynolds - Lilith Prescott - How the West Was Won (1962)

De veelgeprezen hit uit de jaren 60, How the West Was Won, is de geschiedenis ingegaan als een van de meest gevierde films aller tijden. Het epische Western volgt meerdere generaties van één familie terwijl ze omgaan met het veranderende landschap in Amerika in de 19e eeuw. Hoewel de hele cast van het ensemble opmerkelijk was, was het de uitvoering van Debbie Reynold als Lilith Prescott die boven de rest uitstak.

Lilith is de jongere dochter van Zebulon Prescott. Ze wordt een artiest in een danszaal en later een rijke weduwe en ranch-eigenaar. Reynolds portretteert Lilith niet alleen gedurende vele jaren, maar is in feite het enige personage dat het vanaf het begin tot het einde van de film maakte, wat een bereik in leeftijden en toon betekent dat zelden meer wordt gevraagd van acteurs.

Reynolds was niet genomineerd voor haar optreden als Lilith, hoewel How the West Was Won drie Oscars mee naar huis nam en nog vijf genomineerd was. Ze werd kort daarna genomineerd voor Beste Actrice voor haar rol in The Unsinkable Molly Brown, maar werd niet geëerd door de Academie tot 2015, toen ze de Jean Hersholt Humanitarian Award ontving. Reynolds stierf eind vorig jaar na een hersenbloeding slechts één dag na de dood van haar dochter, actrice Carrie Fisher.

10 Lily Tomlin - Linnea Reese - Nashville (1975)

Hoewel humor tegenwoordig zelden wordt beloond door de Academie, was de satirische musical-komedie Nashville uit de jaren zeventig een hoogtepunt. De film liet een licht zien op de country-muziekindustrie en een aantal personages waren gebaseerd op echte countryzangers. Linnea Reese van Lily Tomlin was echter een volledig origineel personage.

Linnea is een witte gospelzanger die zingt met een zwart protestants koor. Ondanks het feit dat ze met twee kinderen is getrouwd, wordt ze achtervolgd door Tom Frank, een lid van een folktrio dat doet denken aan Peter, Paul en Mary. Tomlins optreden, samen met vele anderen, werd geprezen, en zowel zij als costar Ronee Blakley werden genomineerd voor een Beste vrouwelijke bijrol, verliezen van Lee Grant voor Shampoo.

De comedycarrière van Tomlin strekt zich al tientallen jaren uit en omvat hoogtepunten zoals haar ambtstermijn in sketchshow Rowan & Martin's Laugh-In, haar solo Broadway-run in The Search for Signs of Intelligent Life in the Universe, haar meerdere comedyalbums en haar recente Door Emmy genomineerde uitvoering op de Netflix-serie Grace en Frankie. Op 77-jarige leeftijd vertoont Tomlin geen tekenen van stoppen en hopelijk heeft ze binnenkort een door de Academie erkende filmrol, waardoor ze lid zou worden van de ongrijpbare EGOT-club.

9 Joan Cusack - Cynthia - Working Girl (1988)

Alle spelers in de hit romantische dramedy Working Girl zijn fantastisch. Een cast met Harrison Ford, Melanie Griffith en Sigourney Weaver ondersteunt het redelijk rustige uitgangspunt: een vrouw met een geweldig idee moet de zakenwereld manoeuvreren, haar baas en anderen misleiden, maar eindigt met zowel de man als een nieuwe job. De vrouw in kwestie, Tess McGill, wordt bijgestaan ​​door haar vriend, Cynthia, gespeeld door Joan Cusack.

Cusack heeft, als niets anders, een carrière gemaakt door de vriendin, sidekick of minder belangrijke achtergrondkarakter te spelen, vaak in de films van haar bekendere broer John Cusack. In Working Girl wordt ze dankbaar erkend voor haar komische timing en ontving ze de nominatie voor Beste vrouwelijke bijrol samen met Costar Weaver.

Sindsdien is de actrice echter nog maar eens genomineerd voor haar optreden in een andere rom-com, In & Out. Als iemand die consequent acteert sinds ze een tiener was, lijkt het opmerkelijk dat ze nog niet is gecast in een echte academische film. De redding voor Cusack was haar terugkerende rol in de serie Shameless, die haar vijf Emmy-nominaties en uiteindelijk een overwinning voor haar vorig seizoen opleverde.

8 Annette Bening - Myra Langtry - The Grifters (1991)

Een andere categorie waarmee de Academie een lauwe relatie heeft, zijn neo-noir misdaadthrillers. The Grifters is zo'n voorbeeld van een film die het goed deed, met de zorgvuldige precisie van de berekende hand van producer Martin Scorsese in het genre vermengd met het rauwe talent van sterren Anjelica Huston, John Cusack en Annette Bening.

De rol van Bening als Myra, de vriendin van Cusack's Roy en een langgerekte grifter die alles wat tot haar beschikking staat gebruikt om haar zin te krijgen, is boeiend. Roy's moeder, Lilly, is ook een oplichter en zij en Myra nemen het op tegen de genegenheden van Roy. Als antagonist verliest Myra uiteindelijk van Lilly, maar niet voordat hij ruzie maakt.

Zowel Bening als Huston werden genomineerd door de Academie voor hun rol, samen met nominaties voor Best Adapted Screenplay en Best Director. Dit was Bening's eerste Oscar-knik, maar niet haar laatste. Ze is sindsdien genomineerd voor haar hoofdrollen in American Beauty, Being Julia en The Kids Are All Right. Bening blijft optreden in veelgeprezen films, waaronder de 20th Century Women van vorig jaar.

7 Joan Allen - Elizabeth Proctor - The Crucible (1996)

The Crucible, gebaseerd op het gelijknamige stuk van Arthur Miller, was een goed geacteerde film die niet bijzonder goed presteerde bij critici en publiek. Aangepast voor het scherm door de toneelschrijver zelf, toont de film de stad Salem, Massachusetts in de late jaren 1600, terwijl jonge vrouwen volwassenen beginnen te beschuldigen heksen te zijn om hun zin te krijgen. Een van de beschuldigde vrouwen, Elizabeth Proctor, is het doelwit vanwege de affaire van haar man met een adolescent meisje, Abigail.

Elizabeth wordt gespeeld door Joan Allen in een aangrijpende ondersteunende rol. Mevrouw Proctor liegt om zichzelf en haar man te beschermen en geeft zichzelf de schuld van zijn affaire. Uiteindelijk is hij degene die wordt vermoord, in de hoop de naam van zijn familie te redden. Allen portretteert Elizabeth met koude oprechtheid, terwijl ze de grens tussen wraakzuchtig en acceptabel volgt.

Allen werd genomineerd voor een Oscar voor beste bijrol voor haar rol, haar tweede in twee jaar na Nixon uit 1995. Ze werd ook genomineerd voor de beste actrice Oscar in 2000, voor haar hoofdrol in The Contender. Zolang Allen uitstekende keuzes blijft maken en boeiende rollen speelt, wordt ze op een dag zeker geëerd door de Academie.

6 Julianne Moore - Amber Waves (Maggie) - Boogie Nights (1997)

Het uitbraaksucces van Paul Thomas Anderson, Boogie Nights, is een blik op de hoogtijdagen van de porno-industrie in de jaren 1970, snel gevolgd door het verslechteren van de kwaliteit die wordt veroorzaakt door videoproductie, samen met de controverse rond overmatig drugsgebruik en de vroege dagen van hiv-erkenning. De film volgt Eddie Adams, ook bekend als Dirk Diggler, en de verschillende pornosterren waarmee hij samenwerkt, waaronder Amber Waves.

Onder een geweldige cast, viel Julianne Moore op als een ontluikende actrice en gevierde leidende dame. Moore's Maggie was een onrustige maar succesvolle ster die al snel wordt getroffen door het leeftijdisme dat hoort bij elke branche die vrouwen in de schijnwerpers zet. Regisseur Anderson heeft gezegd dat hij Moore maar één keer op de set heeft gegeven, dat wil zeggen een herhaalde regel nog maar één keer.

Moore is critici en publiek blij blijven maken in de afgelopen 20 jaar sinds haar eerste Academy-nominatie voor Boogie Nights. In 2003 werd ze zelfs erkend voor twee afzonderlijke films, één in de categorie Beste actrice en één voor Beste vrouwelijke bijrol. Na vijf nominaties won Moore eindelijk een Oscar voor haar hoofdrol in Still Alice in 2015.

5 Kate Hudson - Penny Lane - Almost Famous (2000)

Een bijna-autobiografisch verslag van de adolescentie van regisseur / schrijver Cameron Crowe, Almost Famous, volgt William Miller, een 15-jarig muziekjournalist-wonderkind dat begin jaren zeventig op pad gaat met de opkomende rockband Stillwater. Deze kans komt hem via Rolling Stone, maar het is professionele groupie (of Band Aid, zoals ze liever wordt genoemd) Penny Lane die hem onder haar hoede neemt en hem begeleidt bij deze nieuwe ervaring.

Kate Hudson als Penny Lane is een van de originele Manic Pixie Dream Girls, maar er is iets meer aan de hand dan dat. Penny heeft een off-and-on relatie met frontman Russell terwijl ze beweert dat ze 'gepensioneerd' is en van plan is om verder te gaan met het touren met de band om haar eigen dromen te volgen. We zien Penny door de ogen van William, die verliefd op haar wordt terwijl hij probeert zijn artikel over de band te schrijven voor Rolling Stone.

Hudson's portret van Penny leverde haar een Academy Award-nominatie op voor Beste vrouwelijke bijrol op slechts 20 jaar oud. Hoewel dit haar uitbraakrol was, bleef ze in de publieke belangstelling, hoewel nooit met dezelfde toejuiching. Hudson is momenteel het best bekend voor haar rollen in romantische komedies en voor haar lijn van atletische slijtage.

4 Amy Ryan - Helene McCready - Gone Baby Gone (2007)

Mystery thriller Gone Baby Gone was het regiedebuut van Ben Affleck en kreeg algemene lovende kritieken. Het verhaal volgt een privé-detective, Patrick Kenzie, terwijl hij een web van leugens ontrafelt, beginnend met de ontvoering van een jong meisje. De moeder van het meisje, Helene McCready, wordt afgebeeld door Amy Ryan, in een van haar eerste rollen.

Patrick wordt voor het eerst aangetrokken door de wanhopige smeekbeden van Helene, die hij snel leert dat ze niet de liefhebbende moeder is die ze beweert te zijn. Ryan als McCready toont een gevoelloze en manipulatieve vrouw die zichzelf boven de veiligheid en het comfort van haar dochter plaatst. Hoewel Patrick vecht om Amanda terug te brengen naar haar huis, komt hij er uiteindelijk achter dat deze vrouw er niet genoeg om geeft om haar te beschermen.

Ryan ontving lovende kritieken en een Oscar-nominatie voor deze rol, die haar op de kaart zette. Ze is daarna gedenkwaardige rollen gaan spelen op The Wire en The Office, met een reeks die zowel serieus drama als luchtige komedie kan beheersen. De laatste belangrijke rol van Ryan was als lid van de ensemble cast van Birdman, maar ze blijft gestaag optreden.

3 Viola Davis - Mrs. Miller - Doubt (2008)

De veelgeprezen Academie Honoree Doubt demonstreert de dreiging van pedofilie in de katholieke kerk door zich te concentreren op een kleine school in de Bronx en de vrouwen die de vader van de congregatie beginnen te verdenken van ongepast handelen tegenover een mannelijke student. De met sterren bezaaide cast werd allemaal genomineerd voor hun rollen, waaronder Philip Seymour Hoffman, Meryl Streep, Amy Adams en Viola Davis als mevrouw Miller, de moeder van de jongen in kwestie.

De rol van Davis was klein, maar ongelooflijk krachtig. De verontwaardiging en het verdriet die je zou verwachten voor een vrouw in de positie was nergens te vinden, maar in plaats daarvan vervangen door een kalme, berekende precisie. Ze is de realistische weergave van de moeder van de arbeidersklasse, die niets liever wil dan haar hoofd naar beneden houden en dit doorstaan, zodat haar kind een beter leven kan leiden.

Hoewel ze niet won, werd Davis genomineerd voor haar ondersteunende rol in Doubt. Ze is niet vertraagd sinds deze breakout-rol, alleen versnelde: Davis werd onlangs opnieuw genomineerd voor haar rol in Fences, waardoor ze de eerste zwarte vrouw was die ooit drie Academy-nominaties ontving. Met zowel een Emmy als een Tony onder haar riem, als Davis dit jaar de Oscar mee naar huis neemt, is ze slechts een stap verwijderd van een EGOT.

2 Amy Adams - Charlene Fleming - The Fighter (2010)

Amy Adams volgde haar Oscar-genomineerde Beste vrouwelijke bijrol in Doubt op met een andere Oscar-genomineerde beste vrouwelijke bijrol in The Fighter. De film is het biografische verhaal van bokser Micky Ward en zijn moeilijke relaties binnen zijn familie tijdens zijn populariteit. Adams speelt zijn vriendin, Charlene Fleming.

Charlene is de zanderige no-nonsense barman die Micky ontmoet terwijl ze aan het werk is en ze beginnen al snel te daten. Adams gaat uit haar comfortzone om de stoere, vloekende Bostonian te spelen en heeft zelfs haar eigen vechtscène in de film als ze ruzie krijgt met Micky's zus. Volgens regisseur David O. Russell was Adams opgewonden om zo'n ander personage te spelen dan de personages die ze in het verleden speelde, en ging ze de uitdaging aan.

Adams verloor de Oscar aan haar costar Melissa Leo, maar ze wordt steeds beter met elke film. Met een verbazingwekkende vijf Academy Award-nominaties in minder dan 10 jaar blijft Adams critici en publiek verbazen. De actrice herneemt haar rol als Lois Lane in de Justice League van dit jaar en filmt momenteel haar eerste grote tv-project als de hoofdrol in de aankomende serie Sharp Objects van HBO.