Parks & Rec is een fantastische komedie en bereikt dat door personages, slimme one-liners en emotionele onrust. Hoewel het nooit zo donker wordt als je standaard tv-drama, moet er een conflict zijn tussen de personages en hun situaties om je bezig te houden met de inhoud. En wanneer dat conflict aan de kook komt, voelen we ons allemaal een beetje minder dan geweldig.
We hebben tenminste het volgende Andy Dwyer-isme om ons door de moeilijkste tijden te helpen.
Hier zijn 10 keer dat Parks & Rec ons hart heeft gebroken.
10 Toen Li'l Sebastian stierf
Misschien heb je geen traan gelaten (jij harteloze monster), maar je kunt het niet helpen, maar je een beetje verdrietig voelen over de dood van een fictief minipaard met een eredoctoraat van de Notre Dame. In het universum betekende dit minipaard veel voor een nationaal publiek, zoals Oreo the Raccoon, maar groter. Kijken naar iedereen die samenkomt om een ​​groot gedenkteken te maken - plus het hilarisch oprechte lied "5.000 kaarsen in de wind" - laat een soort emotionele impact achter.
Als je je dood voelt over de dood van Li Sebastian, kun je rustig slapen wetende dat de dierlijke acteur die hem heeft afgebeeld, Gideon, nog steeds springlevend is. Hij dook zelfs op in seizoen 2 van The Good Place! Bedankt, Mike Schur.
9 Toen Ben ontslag nam
Werkzekerheid is geen grap, Jim! Miljoenen Amerikanen lijden elk jaar!
Dus toen zowel Leslie als Ben in twijfel werden getrokken vanwege werkbeleid en ethiek, kwam niemand ongedeerd weg. Beiden hadden misschien hun baan verloren, maar Ben stapt op tijdens zijn hoorzitting. Hij houdt zoveel van Leslie. Je kunt niet anders dan je slecht voelen voor Ben, maar wauw, is het grappig om het transcript terug te horen lezen. Niets zegt liefde zoals een officieel overheidsverslag.
8 Toen Ben en Leslie probeerden uit elkaar te gaan
Het meest frustrerende is wanneer je twee mensen ziet die duidelijk elkaar leuk vinden en bij elkaar horen NIET bij elkaar komen. Ernstig. Kus al.
Vanwege conflicten op de werkplek proberen Ben en Leslie uit elkaar te gaan om hun baan te redden en niet te hoeven liegen tegen iedereen om hen heen. En voor een paar minuten lijkt het erop dat ze ermee doorgaan. Ben hoeft niet in Pawnee te blijven en Leslie houdt van haar baan in het park. Maar ze beseffen al snel dat ze niet alleen manieren kunnen splitsen en plotseling huil je omdat ze het ding gaan doen met grote gevolgen.
7 Toen Andy en april volwassen waren
De truc om karakterontwikkeling te stimuleren is om het op een manier te doen die niet uit karakter voelt. April en Andy hebben nooit hun gevoel voor plezier verloren, maar tegen het einde van de show waren ze absoluut verantwoordelijke volwassenen.
Hoewel het triest was om april te treuren over het doen van de saaie dingen voor volwassenen, gaf Andy haar een geweldig perspectief: alleen omdat je het dishrack koopt, betekent niet dat je ook niet iemand in het gezicht met marshmallows kunt schieten.
6 Toen Ann's House werd gesloopt
We hebben allemaal een hekel aan afscheid nemen of kijken als alles om je heen verandert. Ann's huis wordt gesloopt was een enorm emotioneel punt voor Leslie. Zolang het huis er nog was, hoefde ze niet echt een definitief afscheid van Ann te nemen of volledig te accepteren dat dat hoofdstuk van haar leven voorbij was. En het was de plek waar het allemaal begon.
Omdat we het kennen als het begin van het verhaal, kunnen we het ook moeilijk zien. Maar het leidde tot een mooie onthulling over het gevecht tussen Leslie en Ron en leidde uiteindelijk tot het goedmaken.
5 Toen Leslie de gemeenteraadsverkiezing won
Is er nog iemand vergeten dat Paul Rudd Bobby Newport Jr. speelde? Hoe hebben we niet meer Ant-Man / Parks & Rec-memes?
Ondanks het feit dat hij een campagnemanager op nationaal niveau had, verloor Bobby Newport uiteindelijk de gemeenteraadsverkiezingen aan Leslie Knope. De hele aflevering slaagt erin ons super bezorgd te maken voor de resultaten omdat dit een enorm doel is waar Leslie en de rest van het ensemble het hele seizoen voor hebben gewerkt. Probeer gewoon niet te huilen wanneer Ann Leslie een knuffel geeft of Ben toegeeft dat hij nooit een concessietoespraak heeft geschreven.
4 Toen Ann en Chris vertrokken
Ok, dus niet zo traumatiserend als toen Michael Scott The Office verliet, maar dit staat daar op traanmomenten van NBC-komedies. Met Leslie en Ben als hoofdpersonages was het afscheid nemen van hun platonische soulmates zo moeilijk. Dit waren personages die we al vanaf het begin hebben leren kennen en waar we van houden.
De grootste zorg was het momentum verliezen met de rest van het ensemble met twee kernpersonages die vertrokken. Maar het hartelijke afscheid, april was een keer aardig voor Ann en wist dat de rest van de cast bleef, hielp ons het ergste te doorstaan. En zowel Rashida Jones als Rob Lowe doken op voor een cameo in de seriesfinale, dus niet alles was verloren.
3 Toen Leslie werd opgeroepen
Door de verkiezingsresultaten heb je veel dingen gevoeld, maar uiteindelijk gelukkig. Zoals, je huilde van vreugde. Nu? Ja, probeer gewoon de tranen te stoppen terwijl de dromen van Leslie in een gat kruipen en sterven.
Niets over het evenement is eerlijk, maar uiteindelijk moedigt het haar karakter aan en helpt het haar om voor steeds hogere doelen te schieten. Als ze nog vijf jaar in de gemeenteraad zat, zou ze dan de functie van regionaal directeur van National Parks Service Midwest Region hebben gekregen?
2 Toen Leslie Stond Up Ron
Het ergste hieraan is hoe relateerbaar het is. Er zijn momenten in het leven waar we soms geen goede vrienden zijn. Het leven staat in de weg en je kunt het belangrijke uit het oog verliezen. Dat beeld van Ron, alleen zittend in Jay Jay's Diner, is zo hartverscheurend en echt. Het zien van Leslie's realisatie van dat moment draagt ​​bij aan de pijn omdat ze het echt spijt dat ze dat bij zo'n goede vriend heeft gedaan. Het is een goede les voor ons allemaal. Ja, dat omvat het feit dat het zingen van onzin-teksten voor "We Didn't Start the Fire" de hele nacht vriendschappen herstelt. Onderschat nooit de kracht van Billy Joel.
1 Toen de finale werd uitgezonden
Ok Parks & Rec, zelfs met de ietwat onnodige tijd overslaan, was dit een solide einde. De meeste klachten over het einde komen meestal neer op het feit dat iedereen kreeg wat ze wilden. Hoewel het een behoorlijke kritiek is, werd het einde van elk personage grotendeels gedaan op een manier die hun groei bevorderde of het werk dat ze in voorgaande seizoenen hadden gedaan, heeft beloond. En eerlijk gezegd hebben niet alle shows een downer-einde nodig, vooral één die zo optimistisch is als Parks & Rec.
Waarschijnlijk is de opvallende lijn wanneer Ben Leslie's kandidatuur aankondigt als de gouverneur van Indiana. Hij doet het voor haar, wetende dat haar droom binnen handbereik is. Het is zo'n lief gebaar en vat hun relatie samen.
Buiten de fictieve wereld van Pawnee, werd de aflevering uitgezonden een paar dagen na de dood van Harris Wittels, een schrijver en uitvoerend producent van de show. Het team nam een ​​afbeelding met de tekst 'We love you, Harris' op als gedenkteken.
