Langzaam maar gestaag wint de race. Dat lijkt de aanpak te zijn van FOX's aanpassing van Justin Cronin's 2010 vampire apocalyps-roman, The Passage . Schijnbaar op maat gemaakt voor het grote scherm, overspant Cronin's vegende trilogie van boeken - The Passage, The Twelve en The City of Mirrors - decennia na een virale uitbraak die het grootste deel van de wereldbevolking verandert in bloeddorstige monsters met verbeterde vaardigheden. Maar jaren nadat de Scott Free-producties van Ridley Scott de rechten op het verhaal hadden opgepikt, en zelfs Gladiator- schrijver en Penny Dreadful- maker John Logan de taak hadden opgelegd om het scenario te schrijven, werd besloten dat het project een drama van een uur zou worden op televisie, netwerktelevisie om op te starten. Het resultaat is een beetje een vreemde pasvorm, een zwaar geserialiseerde road-trip-serie met hints van sci-fi en fantasie, met in de hoofdrol Mark-Paul Gosselaar als agent Brad Wolgast en Saniyya Sidney als Amy Bellafonte, de jonge vrouw die misschien de sleutel is tot de wereld redden.
Niet dat je dat zou weten door de pilotaflevering te bekijken, of zelfs het uur dat erop volgt. Hoewel The Passage geen tijd verspilt om het publiek te informeren dat vampiers bestaan (de trend van de afgelopen jaren voortzetten door van vampirisme een virale uitbraak te maken), is het niet gehaast om bij het deel te komen waar deze krachtige bloedzuigers de wereld overnemen en de mensheid aanzetten het menu.
Meer: True Detective Review: Een meer bescheiden seizoen 3 is gericht op het herbeleven van vergane glorie
In een openingsreeks gaan Henry Ian Cuskick's Dr. Jonas Lear en zijn vriend Dr. Tim Fanning (Jamie McShane, Bloodline ) naar Zuid-Amerika op zoek naar een man die naar verluidt 250 jaar oud is. Na het vinden van wat ze zoeken, wordt Fanning een lichte snack en, drie jaar vooruit, is hij nu een semi-katatonische laboratoriumrat voor een onderzoeksproject genaamd Project Noah. Het project wordt geleid door de DOD, omdat het leger kenmerkend de oorspronkelijke bedoelingen van het project heeft verdraaid - om het leven te verlengen en een vaccin te maken om een dreigende vogelgriep-pandemie te bestrijden - en daarbij de hulp ingeroepen van Clark Richards van Vincent Piazza om hen te voorzien van ter dood veroordeelde gevangenen die de nieuwste versie van het virus zullen testen. Na verschillende kleine successen, bepaalt het project dat alleen het onrijpe immuunsysteem van een kind het virus in staat zal stellen alle voordelen van vampirisme (dwz gezondheid, kracht, langdurig leven) te bieden met geen van de vervelende bijwerkingen (dwz het zuigen van mensenbloed en over het algemeen eruit zien als roadkill).
Zoals je misschien al geraden hebt, is Amy dat kind en is Brad de agent die haar komt ophalen in een pleeggezin, zodat ze de volgende proefpersoon kan worden. Wat zich vervolgens ontvouwt, is in wezen de uitzendnetwerkvorming van de uitgestrekte teksten van Cronin. De verwaandheid van een hangende vampierapocalyps wordt op een laag pitje gezet zodat de surrogate vader-dochterrelatie van Brad en Amy centraal kan staan als hij de morele beslissing neemt om haar Colorado niet te nemen, maar in plaats daarvan op de vlucht te gaan, ondanks het feit dat ze weinig hebben de weg van een concreet plan. Al snel staat Clark achter de staart van Brad en Amy aan terwijl ze met alarmerende snelheid door het land kruisen en zich van Tennessee naar Texas naar Wisconsin verplaatsen in wat een commerciële pauze lijkt te zijn.
Schrijver Liz Heldens legt uit waarom Brad van hart verandert met betrekking tot Amy door het te verbinden met zijn vervreemde vrouw Dr. Lila Kyle (Emmanuelle Chriqui) en het verlies van hun jonge dochter enkele jaren geleden. Hoewel Gosselaar en Sidney beide behoorlijk goed zijn en een charmante chemie met elkaar delen, ondermijnt de vertrouwdheid van dit nummer, de nadruk op vrij basale sentimentaliteit (grenzend aan schmaltz) de urgentie van Brad en Sidney's situatie, om nog maar te zwijgen van de wereldwijde inzet die de serie is vermoedelijk klaar om te introduceren.
Op dat punt voelt The Passage duidelijk als twee shows die strijden om dezelfde ruimte. Aan de ene kant is de Road to Perdition- achtige road-trip-serie met Gosselaar en Sidney, en aan de andere kant is het veel intrigerende verhaal over de hubristische experimenten die worden uitgevoerd door Project Noah. The Passage heeft een potentieel dwingende dynamiek opgezet tussen Cusick's Dr. Lear en Dr. Major Nichole Sykes (Caroline Chikezie), een vrouw die belast is met het wegen van het welzijn van een enkel kind over het potentiële leven van tienduizenden mensen. Voeg daar de inhumane experimenten aan toe waarin een verzameling gevangenen uit de dodencel zijn veranderd in vampirische moordmachines en je hebt een eenvoudige maar nog steeds dwingende basis om de serie naar de apocalyps te sturen.
Dit deel van de serie maakt gebruik van zijn vreemde vampierspecimens en maakt van Dr. Fanning een psychische entiteit die in de hoofden van andere proefpersonen tuurt en van de wetenschappers die hem gevangen houden. Voeg daar Brianne Howey aan toe als Shauna Babcock (een geslacht-omgedraaide versie van de baddie uit de romans) en Anthony Carter (McKinley Belcher III) en dit deel van de serie laat je zeggen "Ga ermee door!" meer nog dan de moeizame segmenten waarin Brad en Amy's vlucht van Clark en Project Noah worden beschreven.
Zoals aanpassingen gaan, lijkt The Passage slechts gedeeltelijk geïnteresseerd te zijn in wat in de eerste plaats zo aantrekkelijk was aan de roman van Cronin. Of dit de show op de lange termijn zal schaden, valt nog te bezien. Maar op dit moment kan het uitstellen van de oprukkende pandemie om het sentimentele karakter van de omstandigheden van Brad en Amy te exploiteren het publiek een kans geven om zich te verbinden met de dubbele protagonisten van de serie (zoals ze zich met elkaar verbinden), maar de afweging is een lome start om een serie die hoge verwachtingen met zich meebrengt.
