Planescape: Torment en Icewind Dale zijn de raarste inzendingen uit de D & D-fase van Black Isle, maar dat betekent niet dat ze het spelen niet waard zijn.
Er zijn een aantal vreemde wezens en ideeën in het meer obscure Dungeons & Dragons pantheon, en de Planescape Torment & Icewind Dale Enhanced Editions die onlangs zijn uitgebracht op de Nintendo Switch, PlayStation 4 en Xbox One bevatten het grootste deel van deze obscure gekte. Hoewel beide spellen oorspronkelijk werden gemaakt in de Infinity Engine van BioWare, gebruikte dezelfde game ook de Baldur's Gate-franchise, zowel Icewind Dale als Planescape: Torment spelen heel verschillend van elkaar, niet alleen met betrekking tot dialoog en gameplaymechanica maar ook gevechten en algemene sfeer.
Icewind Dale is een meer traditionele Dungeons & Dragons-ervaring, waarbij een groep avonturiers in het bevroren noorden op pad gaat om … nou ja, uiteindelijk avontuur. In tegenstelling tot zowel Baldur's Gate-spellen als Planescape: Torment, worden spelers in de eerste menuschermen van Icewind Dale aangespoord om hun hele groep van maximaal zes personages helemaal opnieuw aan te passen, met de eigenlijke gameplay (die natuurlijk in een taverne speelt) pas nadat deze zes personages elkaar al hebben ontmoet en offscreen zijn samengevoegd. Hoewel dit misschien de manier is waarop bijna elk realistisch tafelbladspel van Dungeons & Dragons begint, doet het weinig om de plot van het spel in gang te zetten.
Planescape: Torment begint daarentegen met een vroeg-3D vooraf gerenderde videofilm waarin het lichaam van de hoofdpersoon op een stenen lei wordt gesleept en langzaam uit de dood herleeft. Spelers nemen de rol aan van The Nameless One, een zwaar getekend en getatoeëerd lopend lijk, en binnen enkele seconden na reanimatie worden begroet door Morte, een zwevende schedel met een vrij scherp gevoel voor humor, en belast met het uitzoeken van, onder andere, gewoon hoe precies ze nog leven. De game is luchthartiger en minder serieus, maar ook veel donkerder dan eerdere titels, een balans die magische rioolratten kan zien die hun intrek nemen in de ondergrondse schuilplaats van een cultus.
Hoewel Icewind Dale meer voelt als Baldur's Gate in zijn presentatie en mechanica, zijn er bepaalde wijzigingen aangebracht die de manier waarop het spel wordt ervaren volledig veranderen. Ten eerste lijken aanvallen veel vaker toe te slaan dan in de vorige titel, waardoor de actie sneller vooruit ging. Ten tweede, en vooral, vanwege het partijgerichte karakter van het verhaal van de game kan elk personage in de strijd vallen en, tenzij elk lid van de partij sterft, kan de game doorgaan.
De dood wordt nog interessanter behandeld in Planescape: Torment, waar het onsterfelijke karakter van het personage niet alleen plotrelevant is, maar ook functioneel, omdat elke dood ziet dat de Naamloze eenvoudig weer wakker wordt in een nabijgelegen veilig gebied. Zonder de angst voor een game-eindigende fout die voortkomt uit elke gevechtsontmoeting of onbegrepen dialoogboom, zijn spelers vrij om te experimenteren met verschillende ideeën en acties zonder toevlucht te hoeven nemen om scumming op te slaan om vooruitgang te blijven boeken.
Dit wordt geholpen door het schrijven in Planescape: Torment, dat zowel grappiger als langer is dan in een van de eerder genoemde titels. Gevechtssituaties komen ook veel minder vaak voor, tenzij een speler doelbewust specifiek mensen lastigvalt, wat misschien verklaart waarom de inventaris- en uitrustingsschermen zijn vereenvoudigd.
Problemen die veel voorkomen in de Baldur's Gate & Baldur's Gate II Enhanced Editions zijn nog steeds te vinden in de titels hier, vooral als het gaat om AI pathfinding. Het blijft frustrerend om te kiezen tussen meerdere nabijgelegen items en NPC's in de overworld, en het THAC0-systeem Advanced Dungeons & Dragons blijft helaas de primaire methode waarvoor schade wordt gescoord. Een paar crashes werden ook ervaren bij de overgang tussen gebieden, eenmaal in Icewind Dale en tweemaal tijdens Planescape: Torment.
Zelfs met deze problemen, Icewind Dale & Planescape: Torment bevatten beide voldoende toevoegingen en verfijningen aan de Baldur's Gate AD & D-formule om een aankoop te rechtvaardigen van spelers die houden van old-school rollenspellen. De muziek van Icewind Dale is mooi en betoverend en contrasteert perfect met Planescape: Torment's bloed en zombiesqualor. Deze spellen zijn absoluut niet voor iedereen, maar voor spelers die bereid zijn een sarcastische, zwevende schedel of een kwaadaardig hol vol met hagedismannen te dragen die het juweel van een vergeten demon bevatten, is het moeilijk om een betere of vreemdere ervaring hierin te vinden genre.
Planescape: Torment & Icewind Dale Enhanced Editions is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One, pc en de Nintendo Switch. Voor deze beoordeling is aan Screen Rant een PS4-code verstrekt.
Onze beoordeling:
3.5 van de 5 (zeer goed)
