De Prequels Strike Back zal de meningen over de prequel-trilogie niet veranderen, maar het zorgt wel voor een fascinerende deconstructie van de films.
The Prequels Strike Back: A Fan's Journey is een documentaire over de strijd van Star Wars-fan Bradley Weatherholt om de kwaadaardige prequel-trilogie en George Lucas 'benadering van het maken van The Phantom Menace, Attack of the Clones en Revenge of the Sith volledig te begrijpen. Nu het Disney-tijdperk van Lucasfilm op gang komt met de release van Star Wars: The Force Awakens in 2015, vond Weatherholt het interessant om het verleden van de saga te onderzoeken voordat de toekomst het dominante punt van discussie wordt. Weatherholt ontmoet onderweg verschillende fans en filmwetenschappers en moet "afleren wat hij heeft geleerd" terwijl hij naar de franchise probeert te kijken als nooit tevoren.
De waargenomen tekortkomingen van de prequels zijn op dit punt goed gedocumenteerd, maar in de afgelopen jaren is meer licht geschenen over hun verschillende verdiensten. Beginnend met de vraag "waar begint Star Wars?" Weatherholt probeert te illustreren waarom de hele serie (en niet alleen de originele trilogie) waarde heeft, door zijn publiek te laten zien hoe de prequels verband houden met oude technieken voor het maken van films, aanwijzingen volgen uit geschriften over oude mythologie en een revolutie teweeg hebben gebracht in de industrie voor het grotere goed. Zijn doel is om de prequels vanuit een ander gezichtspunt te bekijken en te zien waarom mensen zich voelen zoals ze eraan doen.
Als een documentaire zal The Prequels Strike Back een specifiek publiek (Star Wars-fans) aanspreken, maar gezien het onderwerp zou het een brede aantrekkingskracht moeten hebben. Weatherholt is slim over de manier waarop hij omgaat met zijn film, nooit een agenda pushend (dwz "dit is waarom je het mis hebt over het haten van de prequels") en in plaats daarvan de rol van nieuwsgierige waarnemer aannemen, met verschillende mensen praten over de verdeeldheid films. De Prequels Strike Back zal de meningen over de prequel-trilogie niet veranderen, maar het zorgt wel voor een fascinerende deconstructie van de films. Degenen die het met een open geest benaderen, zullen plezier vinden in de odyssee van Weatherholt.
Misschien wel het meest interessante aspect van de documentaire is de vergelijking met de reactie van de prequels met de aanvankelijke kritische ontvangst van de originele trilogie. Tegenwoordig worden A New Hope en The Empire Strikes Back gezien als geweldige films, maar op het moment van hun release werden ze belachelijk gemaakt door enkele professionele experts die ze zagen als niets meer dan kinderfilms. Zelfs vandaag staat het origineel uit 1977 nauwelijks op de lijst van de BFI met de beste films aller tijden. Niemand beweert dat de reputatie van de prequels over een handvol jaren zal veranderen, maar de anekdotes zijn grappig om te horen. Het enige verschil is natuurlijk dat tegen de tijd dat de prequels kwamen, fans van een bepaalde leeftijd de meningen van de critici deelden. Er is al vaker op gewezen dat degenen die de prequels als kinderen zagen de neiging hebben om ze positief te bekijken, wat de lastige vraag stelt van wie de beoogde doelgroep van Star Wars is.
Zoals je zou verwachten, wordt er ook veel tijd besteed aan George Lucas en enkele van de meest voorkomende klachten over de prequels (namelijk het schrijven en het acteren). Aan de hand van de bewering van Lucas dat hij de 'koning van de houten dialoog' is, als een startpunt, leggen verschillende interviewonderwerpen uit hoe zijn regiostijl de audio en het beeld boven de dialoog plaatst. Lucas werd sterk beïnvloed door de werken van stille filmmakers en gebruikte die methoden als sjabloon voor Star Wars. Er is een interessante juxtapositie waar sommige van de kapingen van Jar-Jar Binks tijdens de climactische Battle of Naboo in Aflevering I worden onthuld als hommages aan klassieke slapstick-komedies. Het probleem daar is natuurlijk dat de gevoeligheden en smaken van het moderne publiek sindsdien zijn veranderd, maar Lucas heeft nooit geprobeerd zijn aanpak voor de huidige tijd bij te werken. Vanaf het begin probeerde hij de oudere technieken bij zijn publiek te brengen. Zelfs het liefdesverhaal tussen Han Solo en prinses Leia lijkt op het geestige gekibbel van paren op het scherm uit de jaren dertig.
Nogmaals, niemand in de documentaire beschuldigt degenen die de prequels van "niet snappen" niet leuk vonden, dit zijn gewoon de perspectieven van cinefielen en filmwetenschappers die Lucas analyseren als filmmaker. Lucas 'voorliefde voor mythologie komt ook in grote mate aan bod, waaronder de nu beroemde propositie van de ringtheorie, waarin de verschillende parallellen tussen de films (alles van visuele signalen tot muzikale tracks) gedetailleerd zijn. Sommige tegenstanders zullen sceptisch blijven dat dit inderdaad de bedoeling van Lucas was, maar het is moeilijk te ontkennen dat er grote toevalligheden worden getoond. Of dit de kijker aanmoedigt om Lucas als een geniaal verhaal te zien, is voor individuele interpretatie vatbaar, maar zoals bij de meeste dingen in The Prequels Strike Back, zorgt het voor een nette discussie.
Een van de meer over het hoofd geziene elementen van de prequel-trilogie is hoe het geavanceerde filmtechnologie maakt, en Prequels Strike Back zorgt ervoor dat dit onderwerp zijn recht komt. Attack of the Clones was de eerste grote speelfilm die volledig digitaal werd opgenomen, en het formaat werd zo populair dat het zeer kosteneffectief werd. Weatherholt was zelfs in staat zijn documentaire te maken vanwege de inspanningen van Lucas om digitale videoproductie te promoten. Andere delen van Lucas 'nalatenschap, zoals zijn oprichting van bedrijven zoals THX en ILM, en zijn pionierswerk op het gebied van niet-lineaire bewerking, komen ook aan bod, wat onderstreept hoe belangrijk hij was in deze branche. Hij opende de deur voor zoveel aspirant-filmmakers en er is een gevoel van waardering voor wat hij in de documentaire heeft gedaan.
Uiteindelijk is The Prequels Strike Back een geweldig horloge voor Star Wars-fans en dient het als een verfrissende discussie over de prequels. Hoewel Weatherholt meer naar de positieve kant van het spectrum neigt als het gaat om de drie films, neemt hij niet zonder meer een kant in het debat. De documentaire begrijpt waarom sommige mensen de films niet leuk vonden, en legt ook uit waarom anderen van ze houden. Het vindt een gelukkig medium tussen de twee en laat zien dat zelfs als de prequels misschien niet de best uitgevoerde werken in de 21e eeuw waren, er een bepaalde methode was voor de waanzin van Lucas en hij speelde met een paar nette concepten. De soundbites hier geven misschien niet "de haters" de duw die ze nodig hebben om Episode I nog een keer te proberen, maar het maakt niet uit hoe je denkt over de prequel-trilogie, het is de moeite waard om deze documentaire te bekijken.
