Een andere sterke aflevering van Rick and Morty zet de diepe duik van het seizoen in zijn personages voort en komt met iets verrassends effect.
'Rest and Ricklaxation' is het soort Rick and Morty- aflevering die aanvoelt als een reactie op de verwaandheid van de show zelf. De aflevering begint wanneer Rick Morty cajoles in een snel, 20 minuten durend avontuur waarin het herstel van een plasma scherf zijn awesomeness zal bevestigen. Zes dagen later worden de twee achtergelaten en herstellen ze van het trauma van een ontsnapping uit een grotendeels onhandelbare situatie met hun leven intact. Het is een van de weinige keren dat de show zijn bijna onoverwinnelijke gekke wetenschapper ooit heeft gepresenteerd als iemand die de situatie niet volledig onder controle heeft, en het doet dit met een merkbaar slechter voor slijtage Rick wijst dat feit in de laatste momenten op zijn kleinzoon van de aflevering is koud geopend. Om het hoofd te bieden, gaan ze naar een intergalactische spa waar een intense detox letterlijk hun slechtste zelf uit hun lichaam haalt, wat resulteert in een leuke, aangename Rick Sanchez en een onmogelijk zelfverzekerde Morty die later een zielloze effectenmakelaar a la Patrick Bateman wordt.
Zoals je zou verwachten met een aflevering van Rick en Morty, manifesteren de gifstoffen zich als de slechtst mogelijke versies - of "booger-versies" van de personages. Toxic Morty is een nauwelijks functionerende bal van onzekerheid en zelfhaat, terwijl Rick, nou ja, nog steeds vrijwel de Rick is die iedereen kent, maar booger-ier. De echte verandering is te zien in de ontgifte personages, omdat ze zo wild verschillen dat ze een beetje verontrustend zijn. Maar de scheiding van de giftige elementen in Rick en Morty, en het expliciete begrip van hoe fundamenteel beide personages hun detox volgen, spreekt tot de terugkerende gedachte dat Rick in feite zijn eigen ergste vijand is.
Rick and Morty seizoen 3 duikt het hele seizoen lang in het interieur van zijn personages. Dat heeft de serie voorzien van een aantal bijzonder sterk werk dat voornamelijk draait om secundaire personages zoals Summer, Beth en Jerry. Het staat de schrijvers ook toe weg te draaien van elke vorm van vooraf vastgestelde formule. Dat is ongelooflijk moeilijk, vooral wanneer de formule zo goed werkt en een bewezen staat van dienst heeft, en gedurende twee volledige seizoenen kwaliteitsinhoud heeft gedolven. Het nadeel is natuurlijk dat Rick en Morty tijdens het volgen van zijn creatieve gelukzaligheid en het stellen van nullimieten voor zijn hoofdpersonage een protagonist hebben die alles kan. Dat is een groot deel van Rick's aantrekkingskracht, maar als je een personage hebt dat iemand kan vermoorden die de naam Wordender draagt terwijl hij dronken dronken is, sta je voor een probleem dat je ooit een uitdaging hebt die narratief belangrijk is.
In 'Vindicators 3: The Return of Worldender' positioneerden Rick en Morty Rick als de slechterik in zijn eigen verhaal en maakten hem vervolgens ook de slechterik voor de Vindicators, die niet zo goed voor hen bleek. Het resultaat herhaalde tegelijkertijd wat een bijna almachtig personage Rick is, want zelfs in volledige "hack" -modus hebben zijn door Saw geïnspireerde vallen de goedkope Guardians of the Galaxy-rip-offs vernietigd die de Vindicators waren. Maar het bleef ook de weg effenen die seizoen 3 heeft afgelegd sinds de première-aflevering van April Fools 'Day. Het enige waar Rick Sanchez zich echt zorgen om moet maken, is Rick Sanchez. Gelukkig heeft deze serie er een oneindig aantal, maar wat 'Rest and Ricklaxation' aantoont, is datgene waarover Rick zich het meest zorgen moet maken, zichzelf is.
Hetzelfde geldt voor Morty (zoals voor ons allemaal), maar terwijl een ontgifte Rick aangenaam is en Morty geduldig wordt, wordt het een heel andere puinhoop van een mens, zij het financieel en (vermoedelijk) romantisch succesvol wanneer hij wordt bevrijd van de last van zijn geweten. Het is nodig omdat, zoals de show suggereert, noch Rick noch Morty noodzakelijkerwijs gezondere individuen zijn nadat de giftige delen van hun persoonlijkheid zijn verwijderd. Omdat hij meestal alleen met Rick is gekoppeld, wordt Morty vaak gepositioneerd als de enige redelijke persoon in een bepaalde situatie, maar dat is niet bepaald een bewijs van zijn competentie om zichzelf te begrijpen. Morty's onzekerheid en zelfhaat zijn wat hem maakt tot wie hij is. Hoewel hij het op dat moment niet kan zien - omdat hij een tiener is en tieners soms behoorlijk dom zijn als het gaat om het voorstellen van hun beste zelf - is een zelfverzekerde, gewetenloze zelf niet de ideale persoon die Morty zou moeten proberen te worden.
In het slotconflict met Toxic Rick en Morty onthult Cleansed Rick iets over zijn karakter en de voortdurende strijd met zijn meer vervuilde kant: zijn liefde voor zijn kleinzoon (en familie, vermoedelijk) zit allemaal gevangen in de modder die Booger Rick is. Rick's ideale zelf is veel rationeler dan degene die we al tweeëneenhalf seizoenen volgen. En net als Conscience-Free Morty komt Rational Rick tekort op de emotieafdeling. In dit geval wordt vastgesteld dat zijn familiale genegenheid irrationeel is en het instrument wordt waarmee hij Booger Rick dwingt samen te smelten met zijn andere helft.
In plaats van volledig te herhalen dat Rick zijn eigen ergste vijand is, of op zijn minst vaak de schurk van zijn eigen verhaal (en zijn geliefden), ondermijnt 'Rest and Ricklaxation' het idee van Rick's betere zelf door een van zijn meer innemende eigenschappen een product van wat hij denkt dat giftig voor hem is. Cleansed Rick vertelt zijn booger-y tegenhanger dat hij zijn giftige kant nooit het stuur heeft laten nemen. Dat soort zelfbewustzijn is zeldzaam in fictieve personages, maar het is te verwachten in één als alwetend als Rick, en het wordt een fascinerende manier om een personage uit te dagen voor wie geen uitdaging te groot is.
Rick and Morty gaat over twee weken verder met 'The Ricklantis Mixup' @ 11: 30pm op Adult Swim.
