April Fools 'Day is normaal gesproken een vreselijke tijd van het jaar om online te zijn. Je beste gok is om al je apparaten met internetverbinding uit te schakelen en gewoon een goed boek te zoeken, een wandeling te maken of een lang dutje te doen, anders word je meegezogen in een put van online ellende die op de een of andere manier erger is dan de gebruikelijke, alledaagse internet. Het aantal nep-uitvindingen, producten, entertainment-scoops en filmnieuws werd dit jaar nog erger gemaakt gezien de toch al belachelijke prevalentie van nepnieuws in het online leven van mensen - wat tot het besef leidde dat de obsessie van internet met April Fool's Day misschien wel de reden zou moeten zijn van de zin "echt nepnieuws" om stomme website-stunts te onderscheiden van
.wel, weet je.
Ondanks de talloze redenen om uit te loggen en te vergeten dat het internet bestond, deed Adult Swim het onverwachte en maakte April Fools 'Day een beetje draaglijker, terwijl het ook degenen die onder een harde maar noodzakelijke 24-uurs onthouding van de online wereld leefden een legitieme reden om hun laptop of tablet te starten door heimelijk de seizoen 3-première van Rick & Morty op zijn website te planten zodat iedereen ervan kan genieten. Het resultaat was toen een van de donkerste afleveringen van een toch al donkere serie die de verlengde wachttijd na de seizoen 2 finale cliffhanger absoluut de moeite waard maakte.
Vanaf het begin heeft Rick & Morty zijn bizarre vertelgevoelens versterkt door een sterk gevoel van continuïteit tussen hen te vestigen. Dat betekent dat als het gaat om de avonturen van de titulaire gekke wetenschapper en zijn domme kleinzoon alle interdimensionale en wereldvernietigende shenanigans die ze beginnen, om nog maar te zwijgen over de schijnbaar willekeurige en willekeurige dood en vernietiging die hen van het ene moment op het andere volgt de volgende wordt niet ongedaan gemaakt aan het einde van de aflevering. De show verzekert degenen die kijken dat de gebeurtenissen plaatsvonden en ofwel passend worden verwerkt door een zich nog ontwikkelende tienergeest of volledig worden genegeerd door een briljante maar waarschijnlijk sociopathische en zeker misantropische. Wanneer bijvoorbeeld een liefdesdrankje dat is ontworpen om Morty een kans te geven met zijn verliefdheid op de middelbare school, mensen in vreselijke monsters verandert, gedoopt "Chronenbergs", lost de show de situatie niet op door de klok terug te draaien of, je weet wel, dingen; het (of beter gezegd zijn personages) springt gewoon op het schip en gaat naar de volgende meest levensvatbare dimensie die er is, waardoor een tienerjongen probeert te worstelen met het verpletterende existentiële gewicht van het verlaten van zijn familie in een vreselijke, van binnen naar buiten dimensie terwijl hij ook in het reine komt met het feit dat hij zichzelf en zijn opa begraven heeft in zijn nieuwe achtertuin.
Dat niveau van continuïteit betekende dat Rick en Morty voor seizoen 3 te maken zouden krijgen met een aantal vrij grote gevolgen, zoals Rick die naar de gevangenis wordt gestuurd en de Galactische Federatie die de aarde overneemt - die toegeeflijk Rick's harebrained schoonzoon Jerry in een betere positie qua carrière, maar je kunt zien waarom anderen het idee misschien niet zo graag willen. Voeg de moeilijkheid om zo'n monumentale verhaallijnverandering op een bevredigende manier te brengen op een bevredigende manier toe aan de algehele moeilijkheden bij het maken van extra afleveringen - die mede-maker Dan Harmon begin dit jaar beschreef - en je kunt zien waarom seizoen 3 werd vertraagd en waarom Adult Swim wilde zo graag een gloednieuwe aflevering over nietsvermoedende kijkers laten vallen.
Wat verrassend is, is hoe 'The Rickshank Rickdemption' erin slaagt om op de reset-knop te drukken, met behoud van hetzelfde niveau van continuïteit. Op de typische Rick & Morty-manier worden de gevolgen van alles wat net is gebeurd niet onderzocht op macroniveau - de aarde is min of meer hersteld naar haar vroegere zelf, zij het dat voorheen onder buitenaardse heerschappij stond - maar eerder in de extreme micro. Terwijl de sluitingsmomenten van de aflevering langzaam wegtrekken uit Rick's garage-werkplaats, heeft de serie zich opnieuw op een enkele vraag gesteld: hoe dit Morty's leven nog erger zal maken?
Het is iets dat kijkers nu van de show mogen verwachten, maar wat de aflevering des te vermakelijker maakt, is hoe er een groot universum en dimensie omspannende verhaallijn nodig is, gecombineerd met wat zeer grafisch scifi-geweld en ruimte opera-intrige voordat hij zich concentreerde op een psychotische oude man die zijn kleinzoon kwelde in een garage in de voorsteden. Wat meer is, in een moment van meta-waanzin, laat de aflevering eigenlijk toe dat Rick toegeeft dat dit seizoen naar een aantal mooie donkere plaatsen gaat en grapje (of misschien niet) erop staat dat zijn karakterboog min of meer gaat over het verkrijgen van een beëindigde McNugget-dipsaus.
Maar afgezien van Rick die een buitenaards wezen geuit door Nathan Fillion laat denken dat hij het algoritme voor interdimensionaal reizen heeft verworven en vervolgens van het ene lichaam naar het andere springt, waardoor zowel de Galactische Federatie als de Citadel van Ricks worden verwoest (blijkbaar op zoek naar een toilet) op steeds bloederige wijze, blinkt de aflevering uit in het tonen van zijn bereidheid om de nachtmerrie te verkennen die Morty's leven is. Een van de beste grappen in de serie is de subversie van de Marty McFly / Doc Brown of Dr. Who / Companion-dynamiek door van elk avontuur van Rick Sanchez en zijn kleinzoon een psychologisch litteken te maken waarin hij niet alleen getuige is van verschrikkingen die niet te geloven zijn, maar wordt ook voortdurend vereerd omdat ze zo'n gevoelloos is.
De relatie tussen de twee personages roept een interessante vraag op in wat precies de rol van Rick in het grote schema van dingen is. In de Citadel of Ricks neemt Morty zijn zus Summer mee om te denken dat hun opa een held is. En hoewel hij er vrij zeker van is dat Rick geen schurk is, vergelijkt Morty hem met iets dat meer lijkt op een wraakzuchtige god - iemand die iedereen (maar vooral Morty) is overgeleverd aan. Dat is een vrij nauwkeurige beschrijving van wat de show van Rick heeft gemaakt: een bedriegergod die een verloren strijd tegen zijn eigen diepe psychologische demonen vecht. Het is dan ook geen wonder dat Morty, bij het aangrijpen van een gelegenheid, per ongeluk zijn zus redt door zijn opa in het hoofd te schieten met een neppistool - alleen om te beseffen dat het pistool nep was (en als zodanig werd aangeduid) nadat hij de trekker overhaalde.
Wat Rick & Morty de moeite waard maakt om naar terug te keren en op te wachten, zijn niet alleen de wild bizarre situaties waarin de titulaire personages zich verwikkeld voelen of de manier waarop mede-maker Justin Roiland soms gewoon riffelt, waardoor Rick in een razernij uit de rails kan gaan over een Disney-film tie-in Szechuan-saus (of een ander moment dat de show uit de hand is gelopen). Het is de manier waarop de serie zich steeds meer bewust wordt van de kosten van zijn waanzin voor alle betrokken personages. Natuurlijk, de zomer lijkt er vrolijk door te worden beïnvloed, wegrennen om een aantal aliens te trekken en te kwarten omdat het "patriottisch" is, maar hetzelfde geldt niet voor de rest van het huis. Beth en Jerry zijn op weg naar een scheiding - een die altijd het gevoel had dat het net om de hoek was - terwijl Rick een angstaanjagend agressieve patriarchale aanwezigheid in het leven van Morty aanneemt, een die, gegeven hoe vaak Morty een medeplichtige vindt aan de dimensie van zijn grootvader -makende machinaties, maakt het autoritaire bewind van de Galactische Federatie achteraf bijna aantrekkelijk.
Misschien verklaart het toegenomen begrip van wat een eindeloze reeks trauma's Morty's leven is, waarom seizoen 3 zo moeilijk was voor de schrijvers om tot bloei te komen. Maar de voor de hand liggende moeilijkheidsgraad maakt het succes van de aflevering des te meer de moeite waard. De stunt voor April Fools 'Day van Adult Swim heeft niet alleen menig fansdag opgefleurd, maar dit gebeurde ook door een van de donkerste en meest bevredigende afleveringen van Rick & Morty tot nu toe te brengen.
Rick & Morty seizoen 3 wordt uitgezonden op Adult Swim in 2017.
