Warner Bros. ontwikkelt een schare stripboekfilms die de komende jaren uitkomen, waarvan vele hun langverwachte Justice League-gedeelde filmuniversum zullen bevatten, waarin personages als Superman, Batman en Wonder Woman samenkomen. De studio gaat echter ook dieper in op hun DC Comics-bibliotheek en onderzoekt de mogelijkheden om verschillende Vertigo-titels te produceren in speelfilms.
Een van die projecten die in de pijplijn zit, is een aanpassing van de veelgeprezen Sandman van Neil Gaiman, die Joseph Gordon-Levitt al heeft ingesloten om te regisseren (en mogelijk een ster te zijn). Updates over de film zijn er maar weinig tussen geweest, waarbij de hoofdspelers alleen de gebruikelijke "goede gevoelens" citaten zeggen terwijl ze hun weg zoeken door de lange pre-productiefase. Er zijn zelfs geen casting-geruchten geweest, wat een zeldzaamheid is voor dit genre.
We hebben nu bericht van Gordon-Levitt over hoe het script verder gaat, waarbij de acteur uitleg geeft waarom het zo lang duurt om het scenario te voltooien. Gordon-Levitt sprak met MTV Nieuws en onthulde dat het creatieve team een manier probeert te vinden om een grootschalige actiefilm te maken die nul ponsen inhoudt, om trouw te blijven aan het bronmateriaal:
“Grote spectaculaire actiefilms gaan over het algemeen over misdaadbestrijders die misdaad bestrijden en het opblazen. Dit heeft daar niets mee te maken. En het was eigenlijk een van de dingen die Neil Gaiman tegen me zei, hij zei: 'Geen ponsen hebben'. Omdat hij dat nooit doet. Als je de strips leest, slaat Morpheus niemand. Dat is niet wat hij doet. Het wordt als een grote spectaculaire actiefilm, maar dat is niet afhankelijk van diezelfde oude, gewone clichés. Dus daarom kost het veel tijd om te schrijven, maar het zal echt goed zijn. ”
Voor niet-ingewijden lijkt dit misschien een oxymoron. Hoe kun je mensen een grootse actie laten zien als de held niet slaat? Fans van de boeken zullen echter merken dat Morpheus (ook bekend als The Sandman) een overvloed aan mogelijkheden tot zijn beschikking heeft, waaronder manipulatie met duistere krachten, magie en illusie. Dus zelfs als hij tijdens de film niet 'fysiek' wordt, heeft hij nog steeds genoeg manieren om zich tegen zijn tegenstanders te verdedigen. En aangezien het kernverhaal meer duistere fantasie en intellectueel is dan je typische komische aanpassing, zou het in de logica van de film niet logisch zijn als Sandman mensen toch zou verslaan.
In feite kan deze strategie gunstig blijken te zijn wanneer het tijd is om Sandman op de markt te brengen voor het grote publiek. Het publiek wordt elk jaar getrakteerd op meerdere superheldenfilms (met talloze meer onderweg), waarvan vele de protagonist een weg banen door slechteriken om de dag te redden in actievolle finales (wat ongevoelig gemaakt voor grote veldslagen). Door iemand te laten zien die op meer dan zijn vuisten vertrouwt om de klus te klaren, kan WB kijkers een frisse wind in het genre geven, iets dat gelijkwaardige en boeiende delen is als alles is gezegd en gedaan. Gezien het feit dat Sandman een obscure eigenschap is, kan dat verschil het helpen opvallen.
Wanneer Gordon-Levitt aan het werk gaat om zijn film daadwerkelijk te maken (in tegenstelling tot alleen maar schrijven), is het grootste voordeel dat hij een product levert dat het rijke bronmateriaal eert, dat door velen wordt beschouwd als een van de grootste grafische romans aller tijden. Vingers gekruist vinden ze de juiste manier om hun visie te bereiken, omdat het verhaal een enorm potentieel heeft om een visueel verbluffend en thematisch rijk stuk werk te zijn dat het stripgenre opnieuw zou kunnen definiëren.
We houden u op de hoogte van Sandman naarmate meer informatie beschikbaar komt.
