Spider-Man: Into the Spider-Verse is de eerste film die echt de blijvende kracht en aantrekkingskracht van Spider-Man onderzoekt. De animatiefilm introduceert Miles Morales (Shameik Moore) en een groep alternatieve Spider-People, waaronder Peter B. Parker (Jake Johnson), Spider-Gwen (Hailee Steinfeld), Spider-Man Noir (Nicolas Cage) Peni Parker (Kimiko Glenn)) en Spider-Ham (John Mulaney), die hun krachten moeten bundelen om te voorkomen dat Kingpin (Liev Schreiber) het multiversum vernietigt.
Into the Spider-Verse is misschien de oorsprong van Miles Morales, maar het is verre van de eerste Spider-Man-film ooit. Sinds 2002 zijn zes films gericht op de avonturen van Peter Parker als Spider-Man. Van Tobey Maguire tot het portret van Tom Holland, de stress van superheldinisme is duidelijk. Als gevolg hiervan is het publiek zeer vertrouwd met het soort beproevingen waarmee Peter wordt geconfronteerd in zijn duale leven en die beroemde mantra waar Spider-Man langs leeft. Met zo'n schat aan eerdere verhalen en tropen, is Spider-Verse in staat om Spider-Man's mythos anders dan ooit tevoren aan te pakken.
Into the Spider-Verse bevat inderdaad de meeste Spider-People die ooit in een film zijn gezien (tot nu toe), maar Miles Morales is de kern van de film. Als hoofdrolspeler vertelt Spider-Verse zijn oorsprongsverhaal terwijl hij transformeert in de held van zijn dimensie. Maar door hem is Into the Spider-Verse in staat om de legende van Spider-Man vanuit een alternatief perspectief te benaderen. Als gevolg hiervan is Into the Spider-Verse een intieme - maar uitgebreide - kijk op wat de wall-crawler in de popcultuur vertegenwoordigt - en wat hij ook voor zijn fans betekent.
- Deze pagina: Spider-Verse breekt af wie Spider-Man echt is
- Volgende pagina: Spider-Verse onderzoekt de erfenis en invloed van Spider-Man
Spider-Verse deconstrueert Spider-Man's blijvende erfenis
Geïrriteerd door de Daily Bugle en niet in staat om in sociale kringen te passen, wordt Spider-Man al lang bepaald door zijn status als jeugdige buitenstaander, die onderhandelt over de valkuilen van de groeiende volwassenheid. Al zijn films hebben dit op een of andere manier aangepakt, of het nu gaat om de toenemende isolatie van Peter in Spider-Man 2, of zijn inspanningen om te passen bij de Avengers in Spider-Man: Homecoming. Maar in het Spider-Verse slaat dit alles op zijn kop. Afgezien van een paar gemopper van Jefferson Davis (Brian Tyree Henry), is het alter ego van Peter Parker al lang geleden geaccepteerd.
Spider-Man heeft zeker de popcultuur van Miles 'dimensie verzadigd, op dezelfde manier als hij die van ons heeft. Schurken neuriën niet alleen het themalied van Spidey, maar hij is ook de ster van verschillende stripboeken en hij heeft zelfs een Spidey-kerstalbum geproduceerd. We kunnen slechts een paar korte momenten met hem doorbrengen, maar het is duidelijk dat deze Spider-Man (een versie gespeeld door Chris Pine) een uiterst zelfverzekerde ervaren superheld in deze wereld is. Tegen deze achtergrond wordt Miles geïntroduceerd. Miles is niet de gepestte wetenschap-nerd die Peter was, maar hij worstelt op dezelfde manier om erbij te horen. Hij voelt zich beperkt en onder druk gezet door zijn vader en zijn nieuwe school, maar hij wordt verleid door de vrijere levensstijl van zijn oom Aaron (Mahershala Ali). Om de lasten van zijn leven te mijden, struikelt Miles opzettelijk (en letterlijk) naar boven, door zijn schoenveters ongebonden te laten en zijn schoolwerk te plunderen. Maar een spinnenbeet verandert dat al snel.
Wanneer Miles de echte Spider-Man in actie tegenkomt, is hij gefascineerd door de zekerheid en de dapperheid van de held. Spidey is echter arbeidsongeschikt en de held doet Miles beloven de botser te vernietigen. Peter draagt zijn verantwoordelijkheid over aan de tiener, maar het is niet iets dat Miles wil - of voelt - in de schouders. In plaats van dat de jonge held buiten de samenleving naar binnen kijkt, is Miles de jongere die de glorie van een andere held bekijkt. Of het nu gaat om de Spider-Man-hal met superheldenpakken, of zijn slecht passende kostuum, de onzekere Miles worden overschaduwd door de uitgestrektheid van Spider-Man's erfenis - en de volwassen verantwoordelijkheid - overal om hem heen.
Into the Spider-Verse's schrijver Phil Lord en producer Chris Miller staan beide bekend om metatekstuele commentaren in hun films - en deze Spidey-film is geen uitzondering. Door de vele eigenaardigheden van Spider-Man's iconografie in de wereld van Miles af te beelden, fungeert Into the Spider-Verse als een zelfreferentief verhandeling over zijn mythos - en de aard van vele andere popculturele eigenschappen.
De status van elke man bij Spider-Man is de focus van Spider-Verse
Op dit moment is er geen ontkomen aan het feit dat de naam en persoonlijkheid van Peter Parker voor altijd verbonden zal zijn met de heroïsche web-slinger die we kennen en waar we van houden. Maar Peter heeft niet hetzelfde soort monopolie op zijn superheldidentiteit als veel andere fictieve personages. Zoals eerder vermeld, heeft Spider-Man het doorstaan vanwege zijn relatibiliteit. Het leven van Spider-Man is misschien buitengewoon, maar in elk aspect van zijn karakter is hij expliciet gegrond in de echte wereld. In plaats van bijvoorbeeld een fictieve stad zoals Gotham en Metropolis te bewonen, slingert Spidey door de betonnen kloven van een herkenbare New York City.
Evenzo leven lezers en doelgroepen mee in de dagelijkse worsteling van Spider-Man met zijn relaties, huur en zijn carrière. Hij was de eerste mainstream-held met deze problemen, wat mede de reden is dat hij een van 's werelds populairste superhelden is geworden. Mensen kunnen zichzelf op het personage projecteren op manieren die ze met andere superhelden niet kunnen. Bovendien, terwijl Stan Lee benadrukte dat de 'originele' Peter Parker een blanke, rechte man moest blijven, zei hij dat de volledige body-outfit van Spider-Man lezers en publiek in staat stelde zich op deze held te richten:
“Wat ik leuk vind aan het kostuum is dat iedereen die Spider-Man leest in een deel van de wereld zich kan voorstellen dat ze zelf onder het kostuum zijn. En dat is goed. '
Met zijn liefde voor graffiti en muziek is Miles niet dezelfde man als Peter. Als een Amerikaanse kleurentiener weerspiegelt hij inderdaad de moderne en diverse wereld waarin we leven. Hij dient echter ook als een letterlijke belichaming van hoe fans uit elke hoek zichzelf kunnen zien binnen Spider-Man. Into the Spider-Verse toont Miles die wordt geïnspireerd en gevormd door de legende van Spider-Man om een held op zichzelf te worden. En dit is de sleutel tot de inclusieve boodschap van de film.
