De originele Star Wars-films hebben meer veranderingen ondergaan dan vrijwel elke andere grote schermtrilogie in de geschiedenis. Hoewel maker George Lucas bijna vanaf het begin aan de eerste drie films begon te sleutelen, ging het pas echt goed met de heruitgaven van de Special Edition 20-jarig bestaan van 1997. Ondanks fan-backlash bleef Lucas controversiële wijzigingen aanbrengen in A New Hope, The Empire Strikes Back en Return of the Jedi met elke volgende thuisrelease, totdat hij het pand uiteindelijk in 2012 aan Disney verkocht.
In alle eerlijkheid voor Lucas waren niet al deze veranderingen zo slecht. Naast een aantal kleine cosmetische aanpassingen die verschillende problemen met speciale effecten hebben gecorrigeerd (waarover niemand lijkt te klagen), waren er andere, meer ingrijpende wijzigingen die volgens ons echt als upgrades gelden. Dat gezegd hebbende, nu het House of Mouse de baas is over Star Wars, zijn er verschillende herzieningen uit het tijdperk van de Special Edition en verder die we graag teruggedraaid zouden zien.
10 Reversed - Anakin's Youthful Force Ghost
Aan de ene kant begrijpen we volledig waarom George Lucas de gelijkenis van Sebastian Shaw verving door die van Hayden Christensen wanneer Anakin Skywalker's Force Ghost zich manifesteert in Return of the Jedi. We besteden tenslotte veel meer tijd aan het leren kennen van de jongere Chosen One die Christensen in de prequels speelde, dan aan de oude incarnatie van Shaw.
Maar uiteindelijk is deze goedbedoelde poging om de prequel en originele trilogieën te verbinden beschamend onhandig. Om te beginnen is de logica direct verbroken: als Anakin geestelijk 'stierf' in Revenge of the Sith en 'herboren' werd bij het betreden van het hiernamaals, hoe was zijn verlossing dan mogelijk? Dan is er de uitvoering van Christensen in de scène, die Shaws goedaardige glimlach inruilt voor een griezelige grijns die gewoon verkeerd is.
9 Kept - Cloud City Vistas
De Empire Strikes Back wordt algemeen beschouwd als de beste inzending in de originele Star Wars-trilogie (zo niet de hele saga), dus het is niet verwonderlijk dat het werd onderworpen aan de minst opvallende veranderingen. Toch zijn hier nog steeds een aantal belangrijke wijzigingen te zien, naast de uitgebreide reparaties die de Industrial Light & Magic-crew heeft aangebracht aan veel van de visuele effecten.
De meest opvallende en (goed uitgevoerde aanpassingen zijn die aan de Cloud City-locaties. Terwijl we voorheen nauwelijks een glimp opvangen van de drijvende metropool die Lando Calrissian naar huis roept, nu worden we getrakteerd op verschillende uitgebreide uitzichten op zijn droomachtige stadsgezicht. Deze nieuwe schoten — naast de toevoeging van vensters en balkons in bestaande schoten — openen Cloud City echt, waardoor de claustrofobe sfeer wordt gewist die door de originele sets is gecreëerd.
8 Omgekeerd - Jedi-rotsen
Biechttijd: we zijn stiekem een beetje aan boord met George Lucas die een volledig muzikaal nummer probeert te vinden in Return of the Jedi. Natuurlijk, het klinkt gek op papier, maar de wisselwerking tussen het vastlopen van de Max Rebo Band en de ondergang van slavin Oola is behoorlijk glad.
De CGI die werd ingezet om buitenaardse vocalisten Sy Snootles en Joh Yowza tot leven te brengen, is echter niet goed verouderd - en het volledig digitale paar past niet echt bij de praktische wezenseffecten die hen omringen. Er is ook een probleem met het tempo hier: het al vroeg opnemen van de "Jedi Rocks" -prestaties vertraagt de film tot een kruip, en Return of the Jedi racet niet echt uit de blokken zoals het is
7 Kept - The Wampa Scene
Omdat de trend van nieuw materiaal in The Empire Strikes Back de meest naadloze is, is de uitgebreide versie van de Special Edition over Luke's ontsnapping uit de Wampa een echte verbetering. Natuurlijk, de manier waarop het tafereel in de theatrale snit neervalt, is stevig genoeg; er is iets te zeggen voor zijn Jaws-achtige sfeer, die afhankelijk is van de verbeelding van de kijker om effectief te zijn.
Maar het heeft ook waarde om de Wampa ook daadwerkelijk te zien, en de extra momenten die zijn gefilmd voor de heruitgave van 1997 sluiten onmerkbaar aan op de beelden van bijna 20 jaar eerder. Laten we ook niet vergeten dat er al een soortgelijk "ongezien dreigement" speelt in A New Hope - wanneer de tentacled dianoga onze helden terroriseert in de Death Star vuilnispers - dus we hebben er niet echt een nodig.
6 Omgekeerd - Jabba confronteert Han Solo
Toegegeven, sommige Star Wars-fans ondersteunen de beslissing van George Lucas om de scène van Jabba the Hutt te herstellen waarmee Han Solo in A New Hope wordt geconfronteerd, maar we kunnen echt niet begrijpen waarom. Natuurlijk introduceert het een van de belangrijkste ondersteunende antagonisten van de originele trilogie voorafgaand aan zijn meer prominente rol in Return of the Jedi. Maar de realiteit is dat dit een perfect voorbeeld is van overtollige verhalen, wat waarschijnlijk verklaart waarom het werd weggelaten uit de originele theatrale bewerking.
Denk er eens over na - we leren hier niets dat niet wordt behandeld tijdens Han's confrontatie met Greedo slechts enkele momenten eerder - dus wat is het punt? Laten we ook niet negeren hoe gierig de CG-gerenderde ruimteslak eruit ziet, en hoewel de home release van 2004 dit aanpakt met een gereviseerd personagemodel, zou er meer dan een digitale facelift voor nodig zijn om deze scène de moeite waard te maken
5 Kept - The Hologram van de keizer
Net als de scène in de Wampa's grot die we eerder noemden, werken beide versies van de next-gen conference call van keizer Palpatine met Darth Vader in The Empire Strikes Back prima. Maar puur vanuit het oogpunt van continuïteit zijn we veel meer geïnteresseerd in de gewijzigde iteratie die voor het eerst werd gepresenteerd in de dvd-release van 2004.
Het is niet zo dat de schimmige keizer die in 1980 in de bioscoop debuteerde niet eng is, of dat de uitvoering van de stemacteur Clive Revill niet echt onheilspellend is. Het is alleen zo dat deze versie van de kwaadaardige galactische overheerser slechts vaag lijkt op het personage zoals afgebeeld door Ian McDiarmid vanaf Return of the Jedi. Inderdaad, McDiarmid's kijk op het personage is zo iconisch dat we altijd zullen kiezen voor het echte artikel.
4 Omgekeerd - Vader schreeuwt "Nee!"
Meer dan elke andere wijziging op deze lijst, luidt Darth Vader met "Nee!" herhaaldelijk tijdens de climax van Return of the Jedi zijn die ene Star Wars re-release veranderingen die we graag ongedaan zouden willen zien. Eerlijk gezegd kunnen we leven met vrijwel alle andere ravage die Lucas heeft veroorzaakt aan zijn creatie.
Maar deze onhandige prequel trilogie / originele trilogie overbruggende inspanning, die een veel lampooned scène weerspiegelt in Revenge of the Sith, verpest volkomen het ooit krachtige moment van stille heldhaftigheid van Vader. Het is zo erg, het maakt ons eerlijk gezegd terughoudend om Return of the Jedi ooit opnieuw te bezoeken.
3 Kept - The Rebel Squadron nadert de Death Star
De interstellaire hondengevechten in de eerste Star Wars-film waren baanbrekend in 1977 en houden het vandaag nog opmerkelijk goed vol. Desondanks is onze hot take dat elke opname waarbij George Lucas en de digitale effectenwizards bij ILM een CGI-ruimteschip in plaats van een model in A New Hope hebben vervangen, een ondubbelzinnige stap is.
Nergens is dit duidelijker dan tijdens de Death Star-strijd die de film sluit. De digitale X-Wings en Y-Wings zijn niet alleen in de meeste opnamen niet te onderscheiden van hun praktische tegenhangers, maar ze zijn in staat dingen te doen die tientallen jaren eerder onmogelijk waren. Van rebellenpiloten die in hun cockpits schakelen tot de vloeiende beweging van de jagers terwijl ze hun aanvallende run beginnen, alles is net dat beetje meer overtuigend.
2 Omgekeerd - Greedo schiet eerst
Premiejager Greedo schiet een schot af op Han Solo voordat hij wordt verlicht door de gruwelijke smokkelaar in A New Hope is het affichekind geworden voor alles wat mis is met Star Wars: Special Edition. Het is ook niet moeilijk om te zien waarom.
Om te beginnen is niets van de herwerkte scène realistisch. Hoewel de onnatuurlijke ontwijkende beweging die aan het hoofd van Harrison Ford is toegevoegd, bij elke heruitgave is verslechterd, is het nog steeds onwaarschijnlijk dat een gehuurd geweer zoals Greedo het doel op een blanco bereik zou kunnen missen.
Wat nog belangrijker is, is dat het herschikken van de scène zodat Han uit zelfverdediging handelt zijn karakterboog ernstig ondermijnt. Door Han's meer ongure eigenschappen te bagatelliseren, registreert zijn evolutie van een koelbloedig huursoldaat in een terughoudende held nauwelijks, wat een echte schande is.
1 Kept - De Galaxy-Wide Celebration-montage
Tot nu toe hebben we George Lucas meegenomen voor zijn mislukte pogingen om de prequel en de originele Star Wars-trilogieën te koppelen - maar hij heeft het soms wel goed. Neem de montage van planeten geplakt op het einde van Return of the Jedi. De CGI is grotendeels onopvallend, terwijl het extra materiaal het verhaal van de bredere saga verbetert zonder de verhalende stroom van de film te onderbreken.
Inderdaad, door ons mee te nemen op een korte tournee door de werelden die we tijdens de eerste zes afleveringen hebben bezocht terwijl ze de ondergang van het rijk vieren, brengt Lucas economisch de impact over die de overwinning van de opstand in het hele melkwegstelsel heeft gehad. Afgezien van dit alles vervangt componist John Williams wijselijk in een nieuw slotnummer dat opmerkelijk beter is dan het vorige stuk met een Ewok-koor, wat verder helpt om dit gewijzigde einde een ongekwalificeerde duim omhoog te verdienen.
