[Dit is een recensie van The Knick seizoen 1, aflevering 7. Er zullen SPOILERS zijn.]
-
In 'Get the Rope' blijft The Knick zijn secundaire draad van racisme onderzoeken door het karakter van Dr. Algernon Edwards en zijn groeiende rol in het Knickerbocker Hospital na zijn ontmoeting met Thackery tijdens de overtreffende trap 'Start Calling Me Dad' van vorige week.
Het is onduidelijk precies hoeveel tijd is verstreken tussen de aflevering van vorige week en 'Get the Rope', hoewel de terugkeer van Dr. Gallinger op zijn minst lang genoeg lijkt te suggereren dat er een respectabele rouwperiode is geweest voor het verlies van zijn kind. De vraag is dan: hoe lang het ook duurt, zou het ook voldoende zijn om de nogal radicale verandering van hart in Dr. John Thackery te rechtvaardigen? Dit komt natuurlijk nadat de vooroordelen van de goede arts werden getoond in de serie-première, en nogmaals nadat Gallinger-sukkel Edwards in de operatiekamer had geslagen.
Zeker, het argument zou kunnen worden aangevoerd dat Thackery's kwestie met Edwards puur een kwestie van eerlijkheid was - aangezien hij verwees naar het feit dat Edwards 'cv geen melding maakte van Afro-Amerikaans te zijn - of dat hij alleen de behoeften van het ziekenhuis voorop stelde, rekening houdend met de mogelijke terugslag die zou voortvloeien uit het hebben van een zwarte chirurg in dienst bij een instelling die al financieel tekortschiet. En gezien de gruwelijke raciale bijnamen die in deze aflevering worden uitgespuwd, zijn dergelijke zorgen niet ongegrond.
De waarheid is echter, afgezien van enkele schaarse flashbacks (zoals degene die hier wordt gezien, waar Christiansen vermeldt dat Thackery een echte hit is bij de dames), er niet veel bekend is over Thackery, dus misschien is hij veel progressiever dan hij laat Aan. Maar gezien hoe vaak The Knick raakt aan thema's van ras en vooroordelen, en hoe zelfbewust het schrijven wordt, is het onwaarschijnlijk dat Thackery's eerste behandeling van Edwards geworteld was in veel van alles behalve onverdraagzaamheid.
Dit alles vraagt aandacht voor de verschuiving in de karakterisering van Thackery in 'Get the Rope'. Het geeft aanleiding tot bezorgdheid dat, omdat de aflevering zo racistisch geladen is, Thackery wordt afgebeeld - tijdens de gespannen opeenvolging van gebeurtenissen die ertoe leiden dat een menigte de Knick binnendringt en zwarte burgers op straat aanvalt - omdat een conventionele held niet al te drastisch is een sprong, zelfs als de basis voor de overgang werd gelegd aan het einde van de aflevering van vorige week.
In dat opzicht leek het erop dat Thackery's acceptatie van Edwards puur egoïstisch was - dat hij snel de voordelen had afgewogen om iemand met de vaardigheden en vindingrijkheid van Edwards bij de hand te houden, opdat hij niet door een andere instelling zou worden weggevoerd en de Knickerbocker zou worden gedwongen om met slechts één medisch genie zijn chirurgisch personeel in dienst te nemen. Maar nu is het duidelijk dat hij Edwards inderdaad met open armen in de Knick heeft verwelkomd, en die verschuiving wordt ondersteund door Thackery's voortdurende verdediging van Edwards, vooral wanneer de after-uren kliniek wordt ontdekt door Barrow en de rest van het ziekenhuispersoneel, en opnieuw wanneer hij assisteert in het gescheiden ziekenhuis dat wordt overspoeld door de slachtoffers van de aanvallen van de menigte.
Het is volkomen duidelijk wat deze verandering in karakterisering moet bereiken, en er zijn veel voordelen van het hebben van Thackery en Edwards als een team. Ten eerste laat het zien dat Thackery in staat is om te veranderen. Het zet ook de anders onwaarschijnlijke Gallinger in het defensief, waardoor hij wordt gedwongen om het leven van buiten naar binnen te kijken. Bovendien creëert het de schijn van solidariteit binnen de grenzen van de Knick, wat ook iets van een verandering is als de eerste helft van de serie ontleende veel van zijn conflict aan de interacties van de personages in en rond het ziekenhuis.
Nu het seizoen begint te eindigen, zien we het drama steeds meer van buitenaf komen, terwijl negatieve krachten het ziekenhuis raken, terwijl het personeel zich begint te verenigen. Dat verklaart zeker waarom de aflevering eindigt met het afbetalen van de ongelooflijke seksuele spanning tussen Cornelia en Algernon, en, natuurlijk, de spanning die bestond tussen Thackery en Nurse Elkins.
Wat dat betekent voor het algemene verhaal valt echter nog te bezien, aangezien de nu productieve werkrelatie tussen Thackery en Edwards het primaire conflict van het verhaal van het seizoen lijkt te hebben opgelost.
Er zijn veel vragen over waar dit naartoe gaat en wat de lijn is, maar desondanks blijft The Knick excelleren ondanks dat de scripts vaak onhandig aanvoelen. Dat was zeker het geval toen een naamloze patiënt zijn plannen besprak om deel te nemen aan een grof seksueel ongeluk, allemaal in een moeizame poging om Barrow de stad in te duwen op zoek naar de prostituee waar hij zo dol op is. Zo'n dialoog is zo duidelijk en onelegant in de manier waarop het een reactie van een ander personage produceert, het werpt een schaduw op een anders goed gemaakte show.
De conclusie van 'Get the Rope' biedt The Knick uiteindelijk zoveel nieuwe verhaalmogelijkheden dat de onaangenaamheid van hoe bepaalde threads werden afgehandeld, opweegt tegen de voordelen die ze bieden aan het algemene verhaal.
The Knick gaat aanstaande vrijdag verder met 'Working Late a Lot' @ 22:00 op Cinemax.
