Screen Rant's Vic Holtreman beoordelingen Twilight: Eclipse
We moeten allemaal opstaan en regisseur David Slade bedanken voor iets: hij is erin geslaagd om een Twilight-film draaglijk te maken.
Twilight: Eclipse, ook bekend als de pretentieus getiteld The Twilight Saga: Eclipse, is de derde film in een serie van vijf films (het laatste boek, Breaking Dawn, wordt opgesplitst in twee films om de melkkoe net zoveel te melken als mogelijk voordat het allemaal voorbij is). Ik was redelijk vergevingsgezind met mijn recensie van de eerste film, vond de tweede behoorlijk vreselijk, maar vond deze bijna een soort film.
Voor degenen onder u die niet bekend zijn met David Slade, hij is de man die een echte vampierfilm regisseerde genaamd 30 dagen van de nacht. Hoewel het niet de grootste vampierfilm ooit is, had het een interessant concept, vampiers die eigenlijk eng waren en veel gore die je zou verwachten als mensen vraatzuchtige vampiers tegenkomen die niet bezorgd zijn over de samenleving. Dus toen werd aangekondigd dat hij deze film zou regisseren, waren horror-fans een beetje geïntrigeerd (als ze in de war waren) door zijn beslissing om deze franchise aan te pakken.
De openingsscène van de film is een duidelijk vertrek van de vorige twee en vindt plaats 's avonds laat in de doorweekte straten van Seattle. Een jonge man wordt gestalkt door iets donkers en snels, en wanneer hij eindelijk wordt aangevallen, kronkelt hij op de grond en laat een gruwelijke schreeuw horen. Het is een aangename afwisseling van de eerste twee films.
Helaas snijden we vandaar rechtstreeks naar Edward (Robert Pattinson) en Bella (Kristen Stewart) eens WEER luieren in een open veld met mooie bloemen (het gaf me flashbacks naar Anakin en Padme). En ja, Edward "schittert" hier. Gelukkig halen we het grootste deel van het "sprankelende" ding hier uit de weg. Bella blijft Edward lastig vallen om haar een vampier te maken en hij heeft eindelijk besloten het ermee eens te zijn - ALS ze met hem trouwt. Ze aarzelt om een of andere reden met hem te trouwen, maar heeft geen probleem om zich bij de ondoden aan te sluiten.
Bella's vader (Billy Burke, het leukste aspect van de serie tot nu toe) maakt zich zorgen dat ze al haar tijd met Edward doorbrengt en geen leven heeft, zelfs haar vrienden negeert. Hij duwt haar om Jacob (Taylor Lautner) te zien, met wie ze al een tijdje niet meer heeft gesproken vanwege hun ruzie in de vorige film.
Ondertussen is er iets gaande in Seattle, met veel mensen vermist en anderen vermoord. De autoriteiten weten niet of het bende gerelateerd is of het werk van een zeer drukke seriemoordenaar. Het blijkt dat vampier-kuiken Victoria (wiens geliefde door de Cullens is gedood) wraakzuchtig is en een "Pasgeboren" vampierleger bouwt. Pasgeborenen zijn pas gecreëerde vampiers en ze zijn veel sterker en woester dan vampiers die er al een tijdje zijn. Het lijkt de eerste twee maanden als een vampier je gek, supersterk (meer dan normaal) en roekeloos maakt. De Volturi (onder leiding van Dakota Fanning) lijken hier iets mee te doen, of laten het gewoon gebeuren, ondanks het risico om vampieren aan het licht te brengen (zogezegd).
In deze film komt de liefdesdriehoek tussen Edward, Bella en Jacob tot een hoogtepunt, waarbij Jacob een laatste poging doet om haar te verslaan. Het lijkt erop dat een deel van zijn strategie is om in elke scène in de film zonder shirt te verschijnen … Ondanks het feit dat Bella gevoelens voor hem heeft, zijn haar gevoelens voor Edward sterker en ontstaat er veel complicatie.
Uiteindelijk moeten de weerwolven en de vampieren samenwerken om Bella te beschermen tegen Victoria en haar leger van pasgeborenen, ondanks hun generaties diepe haat en wantrouwen tegenover elkaar.
Dus … we hebben nog steeds de enorme, kernproblemen met het verhaal. WAAROM is Edward Cullen, een vampier die al meer dan 100 jaar leeft, zo waanzinnig verliefd op deze sombere, oninteressante tienermeisje die niet veel in het leven heeft meegemaakt? Dat geeft hem niet alleen de nummer één "griezelige oude man" award (denk er eens over na - hij ziet er jong uit maar de man bestaat al meer dan 100 jaar), maar gezien zijn karakter en achtergrond zoals gegeven in deze film, zou je verwachten hem om te gaan voor een verfijnde, wereldse vrouw, misschien in haar vroege jaren '30.
Jacob, die zelf een tiener is en Bella zijn hele leven heeft gekend, zie ik aangetrokken worden tot haar. Maar over Jacob gesproken, als Lautner de resultaten van zijn persoonlijke trainer niet voor hem zou hebben, zou de arme man in deze film niets hebben. Zijn acteerwerk is zo zwak dat ik medelijden heb met de man. Natuurlijk is het een soort goede match voor Stewart denk ik. Pattinson was OK, denk ik, maar het is gemakkelijk om intens te zijn als je je voorhoofd in elke scène fronst.
Oh, en die jongens in het Wolf-pack? Ja, ze moeten nog steeds een beetje harder naar de sportschool gaan of minder koolhydraten gebruiken.
Ik hield niet van de handcamera tijdens scènes waar het alleen maar acteurs waren die praatten - ZO ziek van dat … zoals de cameraman te veel biertjes heeft gedronken en we zijn te hoge alcoholgehalte in het bloed ervaren. Dan was er ook dit echt rare ding waar, toen een van de pasgeborenen werd gedood of een lichaamsdeel werd afgehakt, de stomp eruit zag alsof het gekristalliseerde steen was of zoiets. Bizar en een goedkope manier om veel vampier / weerwolf-chaos op te nemen, maar vermijd het bloed dat de tienermeisjes zou doen schrikken die hiervoor in groten getale verschijnen.
Oh, en er waren zoveel close-ups van zoveel verschillende mensen die beweerden dat op een gegeven moment een scène uit The Princess Bride kwam waarin een jonge Fred Savage zijn opa Peter Falk in gedachten opkwam … "Is dit een kussend boek?"
Aan de andere kant legt David Slade eigenlijk de lat zo hoog als hij het materiaal hier kan geven. De visuele effecten zijn VEEL beter dan in de vorige twee films (hoewel we nog steeds het "confetti pants" -effect hebben wanneer er een transformatie in een weerwolf is). De wolven zien er beter en realistischer uit, en scènes met de vampieren die op hoge snelheid lopen, springen, enz. Zijn ook enorm verbeterd. Ook veel beter zijn de actie / gevechtssequenties in de film.
Ook interessant was een deel van de achtergrond van beide individuele personages in de film (die teruggaan naar de burgeroorlog), evenals de geschiedenis en de oorsprong van het slechte bloed tussen de vampieren en weerwolven. Zoals hierboven vermeld, brengt Billy Burke elke keer dat hij verschijnt wat plezier op het scherm. Nog een onverwachte maar aangename aanraking waren een paar momenten van zelfverwijderende humor die ik niet had verwacht en die me echt lachte.
Over het algemeen ben ik er absoluut zeker van dat Twilight-fans van de film zullen houden, en voor de vriendjes die meegesleept worden, zal dit waarschijnlijk de minst pijnlijke ervaring ooit zijn (God zegene jullie).
[Poll]
Hier is een trailer voor Twilight: Eclipse:
