Als de korte periode van Glen Mazzara als showrunner van The Walking Dead een leidend principe achterlaat voor inkomende showrunner Scott Gimple (en degenen die hem waarschijnlijk zullen volgen), is het dat de serie het beste functioneert wanneer de personages in beweging zijn, omgaan met de ondraaglijke spanning en de inzet van leven of dood van de onherbergzame wereld waarin ze zich bevinden. Mazzara's tijd moet elke opvolger ook laten weten dat deze serie niet heeft aangetoond dat het goed is uitgerust om de beats tussen dergelijke showcase-momenten aan te kunnen, en daarom moeten die worden bewaard tot een minimum.
Als het goed is, levert 'Home' uitstekend de sterke en zwakke punten van The Walking Dead in één aflevering. Wanneer de schrijvers de kans krijgen om te vertragen en na te denken over wat er aan de hand is, hebben de personages de neiging om hetzelfde gekibbel te doen dat het grootste deel van seizoen 2 vastliep en de middenseizoenpremière ontspoorde, die reed op het substantiële momentum dat de vorige acht had opgebouwd afleveringen.
Dat was er al vroeg in 'Home' te zien. De verzameling argumenten van deze week wordt u aangeboden door Glenn (Steven Yeun) en Hershel (Scott Wilson), terwijl ze bespreken dat Rick's (Andrew Lincoln) zijn zintuigen en, schijnbaar, zijn rol als leider van de groep, verliet. Ondertussen bespreken Andrea (Laurie Holden) en de gouverneur (David Morrissey) zijn rol in Woodbury en wat hij van plan is te doen met de mensen in de gevangenis. En tot slot, Daryl (Norman Reedus) en zijn broer Merle (Michael Rooker) dwalen door het bos op zoek naar eekhoorns om te eten en eindigen lang genoeg krabben aan oude wonden zodat het lijkt alsof Daryl zijn broer in het bos achterlaat om allemaal eekhoorns te zoeken zichzelf.
Terwijl de gedachte dat Michael Rooker boswezens achtervolgt die hij van plan is te consumeren klinkt als een prachtige eenmalige aflevering, moet 'Home' rekening houden met het idee dat Rick en de gouverneur allebei hun posten lijken te hebben verlaten voor meer persoonlijke quests (dat wil zeggen dat beide niveaus van gekte omhoog lijken te zijn geschoten uit de hitlijsten). Dit leidt ertoe dat Glenn de spreekwoordelijke sleutels van de Hyundai neemt en zichzelf de volgende in de rij noemt om de groep te herleiden naar het toekomstige ongeluk, terwijl Hershel de jonge man probeert weg te leiden van een sluipaanval op Woodbury ten gunste van het versterken van de gevangenis tegen de op handen zijnde vergelding van de bloeddorstige mensen in dat schilderachtige kleine burg in de straat.
Met de introductie van de bezette inwoners van Woodbury en hun leider voor het verzamelen van trofeeën kwam het besef dat Rick's groep niet alleen fysiek tegen hen zou worden opgezet, maar dat de show het leiderschap van Rick zou afwegen tegen dat van de gouverneur. Nu wil The Walking Dead hun mentale toestand met elkaar vergelijken.
Aan de ene kant bekent Rick aan Hershel dat hij Lori's geest achtervolgt, die hem verder weg van de relatieve veiligheid van de gevangenis heeft geleid. Rick vertelt de vriendelijke oude heer dat hij op zoek is naar "betekenis" en dat er waarschijnlijk een antwoord is in zijn hallucinaties, maar hij kan gewoon niet achterhalen wat het is - of zelfs de vraag trouwens - is. Aan de andere kant is er Philip, die eigenlijk al veel langer gek is dan zijn tegenstander, en in ieder geval totdat hij een oog verloor en zijn zombiedochter veel beter was in het verbergen ervan - op voorwaarde dat je denkt dat je zombie-verbeterde Gladiatorenwedstrijden in de anders pittoreske grenzen van Woodbury gelden als 'het verbergen'.
Hoewel er de mogelijkheid is dat de show Rick en Philip gebruikt om zich te concentreren op een dieper onderzoek van thema's als wat goed en kwaad is in een post-apocalyptische wereld, laat dergelijke subtiliteit niet veel ruimte voor het slaan van zombiehoofden. In plaats daarvan lijkt 'Home' een andere vraag naar voren te brengen die genoeg is ondergewaardeerd, één vraag of het wel of niet opzettelijk was. Terwijl de zweterige puinhoop die Rick Grimes is geworden, bezig is met het veto maken van nieuwe leden voor de groep en schreeuwen tegen lege gevangenispaden, slaagt Daryl erin om het soort heroïsche inspanning te leveren waarvan Hershel wil dat iedereen zich herinnert dat Rick ooit in staat was op te treden. Het is niet zo genuanceerd, maar de (hopelijk onuitgesproken) vraag wie het meest geschikt is om Rick's leiderschap te onderdrukken, had beter kunnen passen in het verhaal van de Walking Dead. Daryl's moment in de aflevering vertoont in elk geval de juiste balans tussen dialoog met een doel en de waarschijnlijke reden waarom zoveel kijkers zich consequent afstemmen op de show.
Het wordt misschien niet zo efficiënt afgehandeld als Daryl's korte subplot, maar in de laatste momenten van 'Home' laat The Walking Dead zijn onmiskenbare kracht zien om personages in een situatie te plaatsen die hen dwingt te reageren - zoals Axel's (Lew Temple)) lichaam als een schild, bijvoorbeeld. Terwijl de gouverneur en een paar van zijn handlangers wild op de gevangenis werpen, lijken zowel Rick als de aflevering weer tot leven te komen. Het is een korte, brutale ontmoeting die laat zien hoe boeiend de serie deze setstukken kan maken, maar het dient ook als een herinnering hoe saai de momenten ertussen kunnen blijken te zijn.
Verschillende items:
- Geen teken van Tyreese (Chad L. Coleman) of Sasha (Sonequa Martin-Green) in de aflevering. Hopelijk zijn ze snel terug.
- De hereniging van de gebroeders Dixon maakte goed gebruik van wat het publiek over elk personage weet, en de verschillen die er tussen hen bestaan. Het feit dat Rick hen ten dele aan het licht heeft gebracht, dient om hun dynamiek een beetje interessanter te maken. Zoveel als Merle soms een herinnering van één noot is aan de man die Daryl zou kunnen worden, wanneer hij bij zijn broer is, kunnen de schrijvers dat gebruiken om het karakter voller te laten lijken.
- 'Ik weet het niet. Iets. Ik weet dat het niet logisch is. Maar na verloop van tijd zal het logisch zijn.' Dit stukje dialoog is een perfect voorbeeld van wat er tussen evenementen kan gebeuren.
The Walking Dead gaat aanstaande zondag verder met 'I Ain't a Judas' @ 21:00 op AMC. Bekijk hieronder een voorproefje:
