Trials Rising Review: Perfect Backbone, Broken Frontend

Trials Rising is een game die de klassieke gameplay van de serie naar voren brengt, maar ernstige misstappen maakt waardoor Rising uiteindelijk een stap achteruit gaat voor de Trials-franchise. Met een belofte van een globe-trotting campagne die de sci-fi framing van 2014 Trials Fusion of de overdreven gekke komedie van 2016's Trials of the Blood Dragon schuwt, zou Trials Rising een no-nonsense terugkeer moeten zijn voor de serie; in plaats daarvan vond uitgever Ubisoft inhoud om XP-repen, gedwongen slijpen, lootboxes en ingewikkelde premium valuta's toe te staan de rechtvaardige zuiverheid van Trials te ruïneren.

Op het eerste gezicht is de Trials-formule springlevend met Trials Rising, met een heleboel te overwinnen banen, de terugkeer van online multiplayer en een handvol lokale multiplayer-aanbiedingen, waaronder de moeilijke (indien mogelijk memetische) tandemmodus waarbij twee spelers om op één fiets te rijden en elkaar woedend te maken.

Gerelateerd: The Division 2 is misschien wel de grootste release van Ubisoft ooit

De game begint sterk, met zelfs de beginnerscircuits die een gezonde uitdaging bieden voor casual gamers, en zelfs Trials-veteranen moeten alert blijven als ze van plan zijn die gouden medailles te verdienen. In tegenstelling tot Trials Fusion, waarbij spelers een bepaalde hoeveelheid gouden medailles moesten verdienen om latere fasen te ontgrendelen, verbindt Trials Rising de voortgang met XP (hier Fame genoemd) en spelersniveau. In de eerste helft van het spel komt de XP snel en zwaar, waardoor de speler gemakkelijk door de vroege competities kan gaan. Rond level 50 of zo, met nog meer liga's vrij om te ontgrendelen, verandert de XP-kraan in een infuus, waardoor urenlang nivelleren gedwongen wordt alleen om de volgende reeks cursussen te ontgrendelen. Het is een raadselachtige ontwerpbeslissing die in wezen de hele ervaring verpest.

In Trials worden spelers aangemoedigd om cursussen opnieuw af te spelen om hun tijden te verbeteren; in Trials Rising worden spelers gedwongen om banen opnieuw te spelen om elke laatste druppel XP te krijgen, zoals proberen bloed uit een steen te persen. In plaats van de eigen tijd te verbeteren, worden ze belast met een eindeloze klomp grind. Gedurende het spel zal de speler een handvol sponsoring verdienen die unieke uitdagingen, Contracts genaamd, bieden op bepaalde banen, zoals het voltooien van een baan zonder te falen, binnen een bepaalde tijd of tijdens het bereiken van een bepaalde hoeveelheid backflips tijdens een run. Ze zijn leuke afleidingen en bieden een stimulans om cursussen meerdere keren te voltooien terwijl ze naar moeilijke doelen streven. Helaas zijn er, zelfs met de extra sponsoring die voortkomt uit het aanschaffen van de extra, optionele fietsen, nog steeds lang niet genoeg contracten om uren van mid-tot-late game-grinding te voorkomen.

Online hoppen voor een head-to-head multiplayer zou in theorie een deel van de sleur moeten verminderen, maar dat is niet zo. In single player wordt de speler begeleid door / concurreren met de geesten van de beste tijden van andere spelers, en multiplayer is in wezen hetzelfde, maar de geesten zijn dezelfde concurrenten in realtime. Het eindresultaat hiervan is dat multiplayer-races functioneel identiek zijn aan evenementen voor één speler, en de XP-beloningen zijn niet genoeg om de sleur echt te verminderen. Hoe je ook kiest om te spelen, er is geen vermijdende game-grinding.

Het is onmogelijk te overdrijven hoe verlammend dit gebroken progressiesysteem is. Het is slecht uitgebalanceerd en inferieur aan de progressie van Trials Fusion. Het is echter alleen de eerste van meerdere lagen modern jargon die Trials Rising tegenhouden. Lootboxen duiken op zonder andere reden dan trendy te zijn en bieden schamele beloningen van stickers (waarvan er veel zijn) en kleding en fietsonderdelen (waarvan er weinig zijn). Ze kunnen niet met echt geld worden gekocht, maar er is een premium valuta, eikels, die met echt geld kunnen worden gekocht, hoewel ze ook kunnen worden gevonden via verborgen verzamelobjecten voor eekhoorns. Lootboxes en premium valuta zijn zinloos in een Trials-game, waarbij de gameplay naar beneden wordt gesleept met de attributen van "live service" -titels. Er is aantoonbaar niets inherent mis met een klassiek spel dat moderne tactieken als deze aanpast, maar Trials Rising is een leerzaam voorbeeld van hoe dit niet te doen. Het vreemdste deel is dat lootboxes alleen kunnen worden gekocht met in-game valuta, niet met echt geld, en microtransacties zijn lang niet zo opdringerig als in andere spellen van deze aard. Het is bizar, overbodig en absoluut ongewenst in Trials Rising.

Het is vooral een schande in het geval van Trials Rising. Mechanisch gezien is dit misschien wel het beste Trials-spel ooit. De kerngameplay, van fysica-gebaseerde balancering en een voelbaar gevoel van snelheid tijdens het navigeren door een complexe hindernisbaan, is zo perfect als het ooit is geweest. De tracks op locaties over de hele wereld zijn prachtig, met ongelooflijke verlichting en tonnen achtergrondactie die een lust voor het oog vormen. Sommige cursussen combineren dingen met leuke haken zoals jump pads en perspectiefveranderingen, waardoor visueel aantrekkelijke momenten ontstaan die ook de gameplay veranderen. Plus, zoals al lang het geval is, worden zelfs de meest rampzalige runs gered door de belachelijk brute wipeouts, die rijders in de glorieuze ragdoll-fysica rondgooien. Daar komt nog bij dat vrijwel elk niveau eindigt met het uitvallen van de rijder op een aantal hilarische manieren.

De beste nieuwe toevoeging aan Trials Rising is de University of Trials. De gameplay van de Trials-serie is iconisch (of misschien berucht) omdat het de belichaming is van "gemakkelijk te leren, moeilijk te beheersen." Tot nu toe hebben spelers met grote ambities reddit of YouTube-kanalen zoals Professor FatShady's University of Trials moeten doornemen. In een verstandige en gemeenschapsgerichte beweging is professor FatShady zelf onderdeel geworden van de Trials-canon, waarbij University of Trials verschijnt als een sterke reeks geavanceerde tutorials die spelers moeilijke technieken leert, zoals gasregeling, konijnenhoppen en schalen van verticale wanden.

Eindelijk keert de kaarteditor terug, net zo robuust en stom als ooit. Casual spelers zullen woedend zijn door het gebrek aan tutorials en een overweldigende hoeveelheid aanpassing, maar liefhebbers van game-design zullen waarschijnlijk worden aangetrokken door de extreme complexiteit waardoor toegewijde makers alleen door hun eigen verbeelding kunnen worden beperkt. Weinigen zullen de kaartenmaker echt begrijpen, maar degenen die dat wel doen, zijn verantwoordelijk voor het nog jaren drijven van Trials Rising.

Trials Rising had het beste Trials-spel ooit moeten zijn. Mechanisch is dat vaak het geval, met de perfecte gameplay van Trials die blijft, nou ja, perfect, en de Trials University die iedereen in staat stelt om hun vaardigheden te verbeteren en schijnbaar onmogelijke technieken te beheersen (of op zijn minst voldoende uit te voeren). Het zit ook vol met gek plezier, van creatief gekke banen tot de belachelijke tandem-fietsmodus. Aan de andere kant schaadt een hele reeks slechte beslissingen de ervaring. Hoewel lootboxes en een zinloze premium valuta kunnen worden afgedaan als onschadelijk jargon, kan het XP- en nivelleringssysteem dit eenvoudigweg niet; ze vernietigen het tempo op een onherstelbare manier. Misschien zal de game worden gepatcht om de XP-vereisten voor niveaus na 50 te verminderen, maar voor nu wordt het laatste derde deel van de game een echt slordige puinhoop, omdat de zoektocht om iemands tijd op individuele tracks te verbeteren een ondraaglijk langzame grind wordt voor XP, een sleur die niet wordt verbeterd door een ongeïnspireerde multiplayer-modus.

Degenen die voorbij de charmeloze moderniteit van Trials Rising kunnen kijken, zullen veel te vinden vinden in de kernmechanica van de moment-to-moment gameplay, maar Trials Rising is een perfect voorbeeld van hoe schijnbaar kleine en moderne veranderingen het plezier uit een verder geweldige game, die de ervaring volledig ontspoort.