Twin Peaks heeft geen vierde seizoen nodig

Met Twin Peaks opnieuw eindigend op een spectaculair onzekere toon, wilde het al gepolariseerde fandom weten of er nog een ander verhaal te vertellen was. David Lynch bevestigde dat er geen gesprekken waren over een nieuwe serie afleveringen en dat Twin Peaks: The Return bedoeld was om de serie te beëindigen op de voorwaarden van Lynch en mede-maker Mark Frost. Vanwege het open karakter van de serie en de verhalen sloot hij het idee van nog een run niet uit. Het is niet bijzonder waarschijnlijk om vele redenen en grotendeels onnodig. De antwoorden zijn te vinden in de eindeloze cycliciteit van Twin Peaks.

De originele serie eindigde aanvankelijk op een vraagteken. De daaropvolgende speelfilm Fire Walk With Me weigerde enige aanhoudende vragen te beantwoorden en creëerde alleen nieuwe mysteries. Eindelijk loste The Return het verhaal op door de stelling van Twin Peaks te herhalen: het is nooit voorbij. Nee, we hebben geen nieuw seizoen van Twin Peaks nodig, omdat het ons gewoon weer zal verbranden in een poging ons te leren dat het een eindeloos verhaal is van loops, trauma en goed en kwaad. Het is niet Lynch en Frost die een wortel voor ons bengelen, het is de fandom zelf. Er zullen geen antwoorden zijn, alleen herhaling over dezelfde thema's; Lynch en Frost weten dit en bekritiseerden het in The Return. Tijdlussen, herhaalde subplots uit de originele serie en complete wrap-arounds tot beelden van dezelfde tot nu toe gemaakte foto's of scènes uit Fire Walk With Me - het is er allemaal.

Lynch en Frost wilden oorspronkelijk nooit onthullen wie Laura Palmer heeft vermoord. De show ging over de stad, het steeds veranderende gezicht van het kwaad en de eindeloze strijd ertegen. Veel van zijn mysteries waren nooit bedoeld om te worden opgelost, hoewel het gebrek aan conclusie soms ook aangeeft dat we de uitkomst al kennen. Dat is het geval met het verhaal van Bobby Briggs in The Return. Ondanks dat hij in zijn jeugd een moordende drugsdealer was, voldeed hij aan de verwachtingen van zijn vader; hij veranderde zijn leven en werd een modelburger en vertrouwde plaatsvervanger in het Sheriff's Department. En toch, zoals het thema luidt, liepen bepaalde dingen weer rond. Zijn dochter Becky is de perfecte som van de ergste eigenschappen van haar ouders. Net als Bobby was ze verslaafd aan cocaïne en was ze een dief met een voorliefde voor blindvuren op mensen. Net als Shelly hield Becky van slechte jongens en zat hij vast in een gewelddadige relatie.

We ontvangen geen duidelijke resolutie voor deze plotlijn. Tegen het einde van deel 18 zijn er geen aanwijzingen dat Bobby of Shelly op de hoogte zijn van wat er met Becky is gebeurd, waardoor we de gaten kunnen vullen op basis van wat we al hebben gezien. Becky's echtgenoot Steven vermoordde haar en vervolgens zichzelf terwijl hij veel cocaïne gebruikte. Haar beide ouders waren zich bewust van de problemen die het paar had, maar waren voorzichtig in de manier waarop ze ermee omgingen. Als ze te hard duwden voor Becky om Steven te verlaten, zou het paar misschien alleen maar dichter bij elkaar komen. (Inderdaad, Shelly's actievere ouverture resulteerde in een gestolen auto en wat kladjes.) De stedelingen - vooral bij de Fat Forel en het Roadhouse - wisten dat er problemen waren. Carl Rodd deed zijn best om in te grijpen, maar uiteindelijk was dit het verhaal van Laura Palmer: iedereen wist dat er iets mis was, maar deed er niets aan.

Bij de begrafenis van Laura 25 jaar eerder veroorzaakte Bobby een scène, waarbij hij de stad en zichzelf beschuldigde in hun opzettelijke onwetendheid van de openhartige neerwaartse spiraal van Laura. Hoewel Becky niet doelbewust de dood bereikte zoals Laura deed, waren de tekenen nog steeds meer dan duidelijk. Nogmaals, nu, met Becky, probeerden mensen het gewoon te negeren, en de resultaten waren hetzelfde. Bobby ging op een missie om de medicijnen te stoppen die hij ooit had verkocht, maar hoewel hij succesvol was, kon hij de instroom uit Canada die door Red werd gestuurd niet stoppen, die nu ook uitging met Bobby's ex, Shelly, die haar eigen niet kon breken cyclus van aangetrokken worden tot slechte mannen. Ofwel door middel van karmische beloning of tragische ironie, bleef de stad stil en konden de ouders hun kind niet redden. Natuurlijk komt dit allemaal alleen van wat wordt afgeleid. De versleten aard van antwoorden en sluitende eindes zijn een kenmerk van Twin Peaks, en het blijven verwachten van antwoorden uit een serie die herhaaldelijk heeft gezegd dat ze nooit komen is een soort masochistisch Stockholm-syndroom.

Pagina 2: The Unsolved Mysteries

1 2