Warhammer: Chaosbane probeert de Diablo-formule naar de Oude Wereld te brengen, maar een nieuwe verflaag kan de problemen met het spel niet oplossen.
Warhammer: Chaosbane is een hack en slash actie-RPG die zich afspeelt in de wereld van het Warhammer miniatuurspel op tafel. Het spel neemt de beproefde formule van het doden van talloze monsters om hun schat te stelen en transplanteert het naar de wereld van Warhammer, maar kan een verschuiving van omgeving Warhammer: Chaosbane onderscheiden van de concurrentie?
Het is onmogelijk om over Warhammer: Chaosbane te praten zonder het feit te vermelden dat het zwaar geïnspireerd is door de Diablo-serie. Warhammer: Chaosbane is in wezen een minder ambitieuze en veel kortere versie van een van de Diablo-spellen, met weinig prikkel om te blijven spelen zodra de korte verhaalcampagne voorbij is.
Het verhaal van Warhammer: Chaosbane speelt zich af tijdens de gebeurtenissen die hebben geleid tot de hereniging van het Empire of Man. Een held genaamd Magnus slaagde erin de oorlogvoerende menselijke samenlevingen te verenigen tegen de hordes van Chaos en vormde een nieuw rijk dat verenigd kon blijven tegen de duisternis. Warhammer: Chaosbane houdt een moordaanslag op het leven van Magnus in, waardoor hij onder een vloek wordt geplaatst. De speler moet samenwerken met Teclis de tovenaar met de hoge elven om Magnus te redden en te voorkomen dat zijn alliantie uit elkaar valt.
De speler kan kiezen tussen een van de vier personages met unieke vaardigheden - een keizerlijke soldaat genaamd Konrad Vollen, een High-elven mage genaamd Elontir, een dwarven slayer genaamd Bragi Axebiter en een Wood-elf boogschutter genaamd Elesssa. Elk van de vier personages heeft een unieke vechtstijl en spelers kunnen ze tot avontuurlijke feestjes maken met behulp van de online coöpfuncties van de game.
Het grootste probleem met Warhammer: Chaosbane is het gebrek aan variatie in het soort vijanden waarmee je wordt geconfronteerd. Een spel als Diablo III gooit vijanden met unieke mogelijkheden en krachten naar de speler om ze te laten raden en dwingen om van tactiek te veranderen om te slagen. Warhammer: Chaosbane gooit herhaaldelijk exact dezelfde soorten mobs naar de speler in elke fase, wat betekent dat er nooit een reden is om te experimenteren met hun krachten, omdat 90% van de vijanden in de game hersenloze mobs zijn die de speler vanuit de voorkant. Er is ook weinig reden om naar schatten te zoeken, omdat het grootste deel van de buit in het spel alleen saaie statistieken verhoogt, omdat de unieke schat voor de post-game wordt bewaard.
Warhammer: Chaosbane lijdt enorm onder het ontwerp en de visuals. De game zou niet misstaan op de PlayStation 3, maar de grafische kwaliteit was te verontschuldigen als de karakterontwerpen interessant waren. Het Warhammer tafelspel is gevuld met interessante monsterontwerpen, maar de vijanden in Warhammer: Chaosbane zijn zo ongelooflijk generiek dat ze in vrijwel elk fantasiespel kunnen voorkomen. De soundtrack is nauwelijks aanwezig en doet weinig om de kwaliteit van het spel te verbeteren.
Het niveauontwerp in Warhammer: Chaosbane is ook slordig, waarbij elk van de vier werelden dezelfde herhalende ontwerpen gebruikt voor elke kerker. De speler zal snel vertrouwd raken met dezelfde generieke riolen, verwoeste steden en besneeuwde bos-sjablonen die verschijnen. Het enige interessante faseontwerp is de Chaos Realm in het laatste hoofdstuk, dat ook het kortste deel van het spel is. De hubgebieden die tussen elke fase verschijnen, zijn ook klein en ongeïnspireerd, met weinig NPC-interactie buiten de zoekers en winkels.
De enige interessante schurken Warhammer: Chaosbane zijn de vier bazen, die de beste ontwerpen hebben en eigenlijk tactiek en een doordachte aanpak vereisen om ze te verslaan. Het is gewoon jammer dat hetzelfde gedachtegoed niet in de andere vijanden van het spel is gestopt.
De verhaalcampagne in Warhammer: Chaosbane is kort, omdat het ongeveer tien tot vijftien uur duurt om te voltooien. De post-game omvat meestal het zoeken naar sets van uitrusting op hoog niveau en items die deze kunnen upgraden. De game voelt kaal qua inhoud, vooral met zoveel andere concurrenten op de markt die veel meer content aanbieden voor hun prijskaartje.
Warhammer: Chaosbane is misschien interessant voor diegenen die fan zijn van de franchise, of voor diegenen die op zoek zijn naar een eenvoudiger versie van Diablo, maar er is gewoon niet genoeg interessante inhoud in Warhammer: Chaosbane om het aan iemand anders aan te bevelen.
Warhammer: Chaosbane is nu beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze review is een digitale code voor de PlayStation 4-versie van de game aan Screen Rant verstrekt.
