Onlangs bevestigde Lucasfilm dat de volgende spin-off van Star Wars een Obi-Wan Kenobi-film is, met Stephen Daldry ( Billy Elliot) die momenteel in gesprek is om te regisseren. Het nieuws is niet helemaal verrassend, aangezien geruchten zijn rondgerold over een solo-uitje voor de Jedi-generaal sinds de bloemlezingen voor het eerst werden aangekondigd, iets waar prequel acteur Ewan McGregor nog steeds voor lobbyde. Disney overweegt ook solo-uitjes voor Yoda, Jabba the Hutt en Boba Fett.
Ondanks de verklaarde interesse van Lucasfilm om verder te gaan dan oudere personages in toekomstige bloemlezingen, heeft elke momenteel voorgestelde film betrekking op gevestigde Star Wars-persoonlijkheden. Op dezelfde manier introduceerde Rogue One een aantal nieuwe personages, maar zweefde centimeters van Episode IV: A New Hope - zoals de eerste Death Star prominent aanwezig was en de film rollen bevatte voor Grand Moff Tarkin, Mon Mothma en Darth Vader. De studio klampt zich nog steeds vast aan hun iconische figuren, hoewel ze een hele melkweg van nieuwe, rijzende personages hebben om te verkennen.
Waarom is Lucasfilm zo onwillig om verder te gaan dan hun klassieke persoonlijkheden?
De gevestigde formule werkt
De plezierige maar veilige Star Wars: The Force Awakens heeft vastgesteld dat de formule nog steeds werkt, zoals een coole box van $ 2 miljard aantoont. De eerste rapporten uit de Rogue One- set suggereerden echter dat de film van Gareth Edwards zich onderscheidde van eerdere films en in wezen een oorlogsfilm was met een Star Wars- twist. Voordat het echter te ver weg ging, aarzelde Lucasfilm in plaats daarvan een aantal sleutelscènes opnieuw op te nemen om de film nog meer verbonden te laten voelen.
Hun trend van zorgvuldig filmmaken zette zich voort toen de studio Phil Lord en Chris Miller van de Han Solo- film schopte . Vermoedelijk waren hun inspanningen te radicaal afgeweken van de stijl- en toonschrijver Lawrence Kasdan en studieleider die Kathleen Kennedy zich had voorgesteld. Dientengevolge brachten ze Ron Howard binnen om de film te recuteren en af te maken. Howard is een Academy Award-winnende regisseur, maar hij is ook een filmmaker met een gevestigde stijl die goed past binnen de plooien van Lucasfilm. Nu de foto weer op koers is, heeft hij al verschillende links naar de pijlers van de franchise geplaagd, waaronder het Empire (begrijpelijk, gezien Solo's vermeende maritieme achtergrond) en misschien zelfs de Death Star. Nog een keer.
Hun verlangen om geen golven te maken is enigszins begrijpelijk - Star Wars- fans zijn tenslotte een kieskeurig stel. Speel het te veilig en een deel van de fanbase bromt over een gebrek aan originaliteit. Wandel te ver van de gevestigde kennis of toon en een andere subset zal de film uitschelden als niet genoeg Star Wars . Gezien de enorme hoeveelheid kapitaal die in elke film is geïnvesteerd, en de noodzaak om ze aan een wereldwijd publiek te verkopen, is enige voorzichtigheid zinvol. Zelfs met het enorme succes van Rogue One , kan elke misstap onderweg leiden tot een serieuze tegenslag in de anthologie-inspanningen.
Niettemin bewezen Rogue One en The Force Awakens allebei karakters die geen verband hielden met Han, Leia, Luke en Chewy die een film over de hele wereld konden dragen. In combinatie met de enorme hoeveelheid Legends (of Expanded Universe) materiaal om selectief te canoniseren en het groeiende bereik van shows zoals The Clone Wars en Rebels , bestaat het publiek zeker. Wat weerhoudt Lucasfilm ervan om de niet-legacy-mogelijkheden te verkennen?
Pagina 2: Bekende gezichten
1 2
